Ο Antoine Fuqua μας εξηγεί πως διάλεξε τους ‘Magnificent Seven’ του

Ο Antoine Fuqua έμοιαζε αγχωμένος. Πολλές βδομάδες πριν την πρεμιέρα της νέας ταινίας του, ενός ριμέικ του θρυλικού ‘Magnificent Seven’, στο Φεστιβάλ Βενετίας (μάλιστα μια μέρα μετά την ψηφιακή αποκατάσταση του ‘Seven Samurai’, το οποίο επίσης διασκευάζει), βρεθήκαμε στη Βαρκελώνη όπου και παρακολουθήσαμε εκτεταμένα αποσπάσματα από την ταινία.

Οι σκηνές που είδαμε δεν πρόδιδαν τα πάντα για την ταινία (την οποία είδαμε και ευχαριστηθήκαμε) όμως έκαναν σαφή κάποια στοιχεία της. Όπως την χιουμοριστική διάθεσή του σε πολλά σημεία, μα και την φυλετική πολυσυλλεκτικότητα του καστ. Ηγέτης του ο Denzel Washington, με τον οποίον ο Fuqua έχει πλέον μια διαρκή συνεργασία- ήταν το ‘Training Day’ του ίδιου σκηνοθέτη, που χάρισε στον Washington ένα ιστορικής σημασίας Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου.

Ο Fuqua ξεκίνησε με ένα ψιλοξεχασμένο από το χρόνο αλλά τιμιότατο b-action movie, το ‘Replacement Killers’, που θυμάμαι να βλέπω και να ξαναβλέπω στα τέλη των ‘90s. Μπορώ μόνο να υποθέσω την έκπληξη του σκηνοθέτη μιας τέτοιας ταινίας, που ένα φιλμ του 3 χρόνια μετά, πήγε τους πρωταγωνιστές του στα Όσκαρ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΠΙΣΗΣ

Η κριτική του PopCode για το ‘Magnificent Seven’

Εμείς μιλήσαμε με τον Fuqua (αφού εκείνος μας ρώτησε με περιέργεια και μια κάποια αγωνία πώς μας φάνηκε το πρώτο υλικό του ‘Magnificent Seven’) για τον Denzel Washington τότε και τώρα, για το Όσκαρ του ‘Training Day’, αλλά για το πώς βρέθηκε να σκηνοθετεί μια περιπέτεια εποχής και μάλιστα ως ριμέικ τόσο σπουδαίων ταινιών. Είπαμε για τον Kurosawa, για το diversity του καστ και για το πώς το ‘Training Day’ βρέθηκε φέτος ως σειρά στη μικρή οθόνη.

Τι ήταν αυτό που σας τράβηξε σε μια παρελθοντική θεματική αυτή τη φορά; Θέλατε να ασχοληθείτε συγκεκριμένα με το ριμέικ αυτής της ταινίας ή αυτό ήρθε αργότερα;

Πάντα ήθελα να κάνω ένα γουέστερν. Αγαπώ τα γουέστερν. Μεγάλωσα βλέποντας γουέστερν. Το ‘Seven Samurai’ είναι μια από τις αγαπημένες μου ταινίες, ο Kurasawa είναι μεγάλος δάσκαλος. Το ‘Magnificent Seven’ το έβλεπα με τη γιαγιά μου όταν ήμουν μικρός οπότε είχε ξεχωριστή σημασία. Ήμουν αρκετά τυχερός ώστε η MGM να με πάρει τηλέφωνο και να με ρωτήσει αν με ενδιαφέρει να κάνω το ριμέικ του ‘Magnificent Seven’. Και φυσικά όταν αυτό συμβαίνει, διστάζεις. Αλλά σκέφτηκα πως αν μπορούσα να συγκεντρώσω ένα diverse καστ και αν η ιστορία παρέμενε ίδια όσο αφορά στο DNA της, αν το φορμάτ της ιστορίας από το ‘Seven Samurai’ παρέμενε σταθερή, τότε θα άξιζε τον κόπο να γίνει σήμερα επειδή η ιστορία αυτή ακόμα σημαίνει κάτι.

Τι θέλατε να κρατήσετε και τι θέλατε να ανανεώσετε;

Ήθελα να κρατήσω τη δομή του ενός γεγονότος που τα ξεκινά όλα. Είναι ο villain που υποδύεται ο Peter Sarsgaard, ο οποίος έρχεται σε μια πόλη και κάνει κάτι στους κατοίκους. Ήθελα να κρατήσω το ταξίδι της κεντρικής μας ηρωίδας, της Hayley Bennett η οποία ξεκινά και στρατολογεί τους εφτά. Και μετά να βλέπω τον χαρακτήρα του Denzel να πηγαίνει και να στρατολογεί τον κάθε έναν ξεχωριστά και μετά να επιστρέφει στην πόλη για τη μάχη. Οπότε τη δομή αυτή ήθελα να την κρατήσω ίδια.

Αυτό που διαφέρει είναι το ίδιο το καστ, που είναι ένα εντελώς diverse καστ. Και ήθελα να κάνω τις σκηνές μάχης πιο επικές από την εκδοχή του Sturges, που είναι περισσότερο οπλομαχίες, και να πάω περισσότερο προς την εκδοχή του Kurosawa που είναι πολύ μεγαλύτερο σε κλίμακα. Αυτά είναι λοιπόν τα πράγματα που ήθελα να κρατήσω. Οι άνθρωποι του χωριού και οι δεσμοί τους, αλλά και οι δεσμοί ανάμεσα στους κεντρικούς άντρες. Κι επίσης να προσθέσω το στοιχείο της διασκέδασης. Είναι πολύ πιο fun, και είναι πολύ πιο αστείο από όσο νομίζεις!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΠΙΣΗΣ

Βλέποντας το ‘Seven Samurai’ στο Φεστιβάλ Βενετίας

Επειδή αναφέρετε το καστ και το πόσο diverse ήταν, πόσο σημαντικό ήταν αυτό για εσάς; Και είναι ένα καστ όπου πήρατε όλους όσους θέλατε;

Πήρα όλους όσους ήθελα, ναι. Ξέρεις, άμα πάρεις και πεις στον άλλον ότι κάνεις ένα ριμέικ του ‘Magnificent Seven’, οι περισσότεροι ηθοποιοί είναι μέσα. Κάποιοι φίλοι μου ηθοποιοί με πήραν τηλέφωνο και με ρώτησαν πώς και δεν είναι κι αυτοί στην ταινία. (γελάει)

Πρώτα κυνήγησα τον Denzel. Ο Εthan μετά όταν με είδε είπε κατευθείαν “είμαι μέσα”. Φυσικά εγώ ήθελα τον Ethan γιατί ήθελα να τον βάλω ξανά μαζί με τον Denzel, αγαπώ τον Ethan, είναι εξαιρετικός φίλος και ηθοποιός. Vincent D’Onofrio, φοβερός ηθοποιός, δε μπορούσα να σκεφτώ κάποιον καλύτερο από τον Vincent, είναι μεγαλόσωμος, είναι κάπως μοναδικός. Byung-hun Lee, τον είδα στο ‘Bittersweet Life’ χρόνια πριν, Κορεάτης ηθοποιός, είναι ο πιο κουλ άνθρωπος που έχω γνωρίσει. Πίστευα πως θα είναι ιδανικός να παίξει τον τύπο με τα μαχαίρια, ξέρεις. Κι ο Martin Sensmeier, ένας νεαρός Ινδιάνικης καταγωγής, πολύ μοντέρνος σε λουκ, με τη μοχώκ, με όλο του το στυλ.

Οπότε ήθελα να μαζέψω ένα γκρουπ ανθρώπων που έμοιαζαν σα να ταιριάζουν μαζί αλλά να είναι και πολύ διαφορετικοί. Είναι όλοι πολύ διαφορετικοί.

Μιας και μιλήσατε για τον Denzel και τον Ethan, έχει ενδιαφέρον που το ‘Training Day’ σας βρίσκει στην αντίθετη πλευρά, γιατί τώρα γίνεται ριμέικ κάτι δικό σας, ως τηλεοπτική σειρά. Γιατί πιστεύετε πως μιλάει ακόμα σε πολύ κόσμο ως ιστορία;

Είμαι και παραγωγός σε αυτή τη σειρά. Εντάξει, δεν είναι ποτέ το ίδιο. Ως σειρά παίρνεις την ιδέα, αλλά δεν έχεις τον Denzel, και δεν το σκηνοθέτησα εγώ. Αλλά ναι ακόμα μιλάει στον κόσμο. Μια καλή ιστορία πάντα το κάνει εαυτό επειδή ο κόσμος ακόμα συνδέεται με την κοινή εμπειρία. Είτε είναι μια κακή συμπεριφορά, η μη ανοχή, η τυρρανία. Ή καλοί άνθρωποι να σηκώνουν ανάστημα, όπως γίνεται σε αυτή την ταινία.

Για μένα ετούτοι εδώ (σσ. δείχνει την αφίσα του ‘Magnificent Seven’) είναι περισσότερο σαν την Άγρια Συμμορία, είναι βρώμικοι, και ιδρωμένοι και σκληροί, δεν είναι όσο καθαροί ήταν στα ‘60s. Απόλαυσα αυτό το λίγο σκληρότερο γκρουπ ανθρώπων, να βλέπω δηλαδή τη μεταστροφή τους, όταν δηλαδή τύποι που θεωρούνται αντι-ήρωες όπως ήταν χαρακτήρες σαν του Clint Eastwood, αλλάζουν και κάνουν το καλό. Είναι αυτό πιο ενδιαφέρον για μένα. Οπότε αυτό το γκρουπ ανθρώπων ήταν περισσότερο έτσι.

Έχετε δουλέψει πια πολλές φορές με τον Denzel, ποια από τις συνεργασίες σας είναι η αγαπημένη σας ταινία και ποια σας εξέπληξε περισσότερο;

Ξέρεις, είναι σαν τα παιδιά σου. Δεν έχεις αγαπημένο. Κι αν έχεις δε μπορείς να πεις ποιο είναι! Αλλά αυτό που με εξέπληξε περισσότερο ήταν το ‘Training Day’ προφανώς. Ξέρεις, όταν κάνεις μια ταινία προσπαθείς απλώς να κάνεις μια καλή ταινία. Όπως γράφει στο βιβλίο του ο μεγάλος Walter Mirisch που είναι παραγωγός στο ‘Magnificent Seven’, “νόμιζα πως κάναμε απλά μια ταινία, όχι Ιστορία”. Δεν σκέφτεσαι ποτέ πως γράφεις Ιστορία, απλά κάνεις μια ταινία. Και μετά μετατρέπεται σε ό,τι μετατρέπεται. Το να κάθεσαι εκεί στα Όσκαρ και να κερδίζεις κιόλας… και ήταν και οι δύο, και ο Denzel και ο Ethan. Ήταν τεράστια έκπληξη. Ήμουν νεότερος τότε, ξέρεις; Ήμουν απλώς ένα παιδί. Κι αυτό μου ήρθε τελείως σαν έκπληξη. Και μετά να βλέπω– πρώτα απ’όλο και μόνο που ήμουν εκεί! Αλλά μετά, να βλέπω τον δικό μου άνθρωπο να κερδίζει ήταν… ακόμα είναι πολύ ξεχωριστό. Μια πολύ ξεχωριστή στιγμή στη ζωή. Οπότε ‘Training Day’, ναι.

*Το ‘Magnificent Seven’ παίζεται στις αίθουσες από την Feelgood.