Ο Δημήτρης Φραγκιόγλου δεν έμπαινε σε λεωφορεία πολύ πριν τον Χλαπάτσα

Πολλά χρόνια μετά τις δικές του φοβερές απόπειρες στο ραδιόφωνο δίπλα στη Δήμητρα Παπαδοπούλου, ο Δημήτρης ήρθε στα στούντιο του Ραδιοφώνου 24|7 και παραδέχτηκε πατώντας το Rec ότι ο Χλαπάτσας και εκείνος είναι δύο καλοί φίλοι από τα παλιά, που εδώ και χρόνια έχουν πάρει ξεχωριστούς δρόμους.

(φωτογραφία: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου-Watkinson)

Αυτά είναι μερικά από τα καλύτερα σημεία της συνέντευξης:

“Ποτέ δεν σκέφτηκα για ρόλο-απωθημένο. Σίγουρα, θα ήθελα να παίξω τον Σάντσο απ’ τον Δον Κιχώτη ή κάποια άλλα πράγματα, αλλά δεν είχα ποτέ μια εμμονή τύπου αν δεν γίνει αυτό, η καριέρα δεν πάει όπως πρέπει”.

“Την περίοδο που έκανα τον Χλαπάτσα, υπήρχαν κάποιοι που ενδεχομένως θεωρούσαν ότι δεν είμαι ένας σοβαρός ηθοποιός που μπορεί να κάνει κάτι άλλο. Πίστεψέ με, υπάρχουν στον χώρο που βλέπουν με παρωπίδες. Ο Χλαπάτσας είναι πια ένας άλλος άνθρωπος. Έχουμε τις δικές μας ξεχωριστές πορείες πλέον, είμαστε σαν δυο παλιοί φίλοι” (γέλια)

“Έβγαινε γέλιο στα γυρίσματα της σειράς (σ.σ. ‘Της Ελλάδος τα Παιδιά’), αλλά μέσα από την πειθαρχία για να γίνει η δουλειά. Υπήρχε ένα ωραίο πάντρεμα ισορροπίας. Δεν ένιωθες ότι πας σε αγγαρεία ή ότι έπρεπε απλά να διεκπεραιώσεις”.

“Στο νεκροταφείο, στην κηδεία του πατέρα μου, είναι η πρώτη φορά που νιώθω ότι με αναγνωρίζει ο κόσμος. Την προηγούμενη της κηδείας παίχτηκε το πρώτο επεισόδιο του ‘Ανδροκλή και τα Λιοντάρια του’. Υπήρχε λοιπόν εκεί κάτι περίεργο στον τρόπο που με βλέπανε. Εκείνη την εποχή, πέντε γεμάτα χρόνια πριν την ιδιωτική τηλεόραση, όταν μια σειρά της ΕΡΤ πήγαινε, αυτό σήμαινε ότι έκανε τηλεθέαση 80%, δεν μπορούσες να κυκλοφορήσεις. Τότε με τον Ανδροκλή, δεν μπορούσα να μπω στη συγκοινωνία, έπρεπε να μετακινούμαι αναγκαστικά με ταξί”.

“Οι σειρές που σίγουρα άλλαξαν με έναν τρόπο το τοπίο ήταν ‘Οι Τρεις Χάριτες’, οι ‘Αυθαίρετοι’, αργότερα τα ‘Εγκλήματα’. Σειρές που προχώρησαν λίγο πιο πέρα την κωμωδία. Δεν θέλω να βάλω σειρές στις οποίες συμμετείχα. Αυτές οι σειρές έσπασαν κάποια στεγανά, η κάθε μία για την εποχή της. Έφεραν κάτι καινούργιο”.

Ακούστε ολόκληρο το Rec με τον Δημήτρη Φραγκιόγλου:

“Έκανα προτάσεις που δεν έγιναν δεκτές από τα κανάλια, ως ακραίες. Είναι αστείο αν το σκεφτείς σήμερα, γιατί συνέβησαν τελικά στην τηλεόραση 5-6 χρόνια αφού τις πρότεινα”.

“Μεγάλωσα μια πολύ συγκεκριμένη περίοδο στην Αλεξάνδρεια. Τα πράγματα είχαν πάρει την κάτω βόλτα, δεν είχε παγιωθεί η μεγάλη πολιτική αλλαγή από τον Νάσερ και μετά. Η ελληνική παροικία άρχισε να φθίνει με μεγάλες ταχύτητες και υπήρχε ένα ‘περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις’. Ήταν πολύ περίεργο να μεγαλώνεις σε μια τέτοια ατμόσφαιρα. Τελείωσα το λύκειο και μετά ήρθα στην Αθήνα”.

“Υπήρχε το μικρόβιο του ηθοποιού από νωρίς. Θα σου πω κάτι πολύ αστείο. Στην Γ’ Λυκείου, έχω παίξει τον Αβραάμ στη ‘Θυσία του Αβραάμ’ με τρομερή επιτυχία. Ο κόσμος έκλαιγε από κάτω. Σχολική παράσταση βέβαια” (γέλια)

“Πιστεύω ότι ο 18χρονος εαυτός μου θα μου ‘λεγε να πάω ακόμα περισσότερο με τα μπούνια, να γίνομαι όλο και πιο τολμηρός όσο μεγαλώνω”.

Το Rec με τον Δημήτρη Φραγκιόγλου μεταδόθηκε το Σάββατο 23 Σεπτεμβρίου στο Ραδιόφωνο 24|7.