Fadi Haddad, ένας Αθηναίος από τον Λίβανο
Ο ιδιοκτήτης του Cyrano En Ville στην πλατεία Βραζιλίας μιλάει για το μαγαζί του, την αγάπη του για την ελληνική πρωτεύουσα, τις περιπέτειες που έζησε στον Λίβανο, τη δύναμη του να αντιμετωπίζεις τις δυσκολίες και το τσίπουρο που είναι η καλύτερη συμβουλή που έχει να δώσει.
- 4 ΙΟΥΛ 2022
Δύο χρόνια πριν, ο Λιβανέζος Fadi Haddad ήρθε στην Αθήνα για διακοπές με σκοπό να επιστρέψει στη Σαουδική Αραβία όπου εργαζόταν ως project manager. Λίγες ημέρες μετά έκλεισαν τα πάντα λόγω πανδημίας. Τελικά, δεν έφυγε ποτέ από την Ελλάδα: άνοιξε το δικό του μαγαζί στην πλατεία Βραζιλίας, παντρεύτηκε την αγαπημένη του και ζει την κάθε του μέρα στην πόλη που θεωρεί σπίτι του, με χαμόγελο και αισιοδοξία.
Το Cyrano En Ville αποτελεί μία από τις πιο νέες αφίξεις στη δημοφιλή πλέον πλατεία των Ιλισίων, καθώς άνοιξε τις πόρτες του τον Σεπτέμβριο του 2021. Το όνομά του παραπέμπει στην ενδιαφέρουσα προσωπικότητα του Συρανό ντε Μπερζεράκ και την ίδια στιγμή αποτελεί ένα συνονθύλευμα αισθήσεων από την Ιταλία και τη Γαλλία.
Από τον κοσμοπολίτικο Λίβανο στο κέντρο – απόκεντρο της Αθήνας, το café & aperitivo bar είναι ένα από τα καλύτερα μυστικά της πόλης για όσους δεν το έχουν ανακαλύψει ακόμα.
To Cyrano En Ville κατάφερε πολύ γρήγορα να γίνει ένα στέκι για την καλλιτεχνική Αθήνα.
Μετά από έναν δύσκολο χειμώνα, με το κρύο και την πανδημία να αποτελούν τους χειρότερους εχθρούς της εστίασης, το Cyrano En Ville βρίσκει ξανά τους ρυθμούς του, απολαμβάνοντας την αγάπη των πελατών που έχουν εξελιχθεί πια σε θαμώνες. Ηθοποιοί, σκηνοθέτες, designers, γραφιάδες και γενικότερα άνθρωποι από τον καλλιτεχνικό χώρο επιλέγουν ξανά και ξανά αυτό το μικροσκοπικό café & aperitivo bar που βγάζει τα τραπέζια του πάνω στον πεζόδρομο της Νυμφαίου.
Στα ράφια του φιγουράρουν μόνο ελληνικές μπύρες από μικρές ζυθοποιίες, ετικέτες κρασιών που εναλλάσσονται σε ποτήρι και στη μικρή του κουζίνα που αποτελεί ουσιαστικά και το μαγαζί, στήνονται φρέσκες σαλάτες, πεντανόστιμες μπρουσκέτες, flatbreads και πλατό με προϊόντα που επιλέγονται προσεκτικά.
Το μικρό μενού βασίζεται στις μεσογειακές γεύσεις, με λιβανέζικα στοιχεία ενίοτε, όπως η παραδοσιακή μελιτζανοσαλάτα με ταχίνι και σκόρδο, και αλλάζει τακτικά αφού όλες οι πρώτες ύλες προέρχονται από την τοπική αγορά.
Μπύρες από μικρές ζυθοποιίες, κρασί σε ποτήρι και νόστιμα πιάτα για να μοιραστείς.
Δυνατό χαρτί είναι σίγουρα τα cocktails, από το Negroni και το Branble μέχρι την Paloma και το Bloody Mary, που φτιάχονται από premium spirits. Από τα ηχεία ακούγεται κυρίως jazz, από cover bands και γαλλική μέχρι ελληνική.
Ο Fadi Haddad μιλάει με ενθουσιασμό για τη γειτονιά και για τα αγαπημένα του μαγαζιά σε αυτή, από τον φούρνο που τον προμηθεύει ψωμί για το μαγαζί του, το Τρομερό Παιδί, μέχρι το Junior Does Wine που το επισκέπτεται τακτικά για κρασί και το νεοσύστατο funky κομμωτήριο Yellow Days. Η Αθήνα είναι πλέον το σπίτι του, μία πόλη που τον καλοδέχτηκε, όπως λέει, και που τον γεμίζει. Τόσο, που αποφάσισε να της αφιερώσει το IG του – @fortheloveofathens.
Η ιστορία ενός Αθηναίου από τον Λίβανο
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Μπρουμάνα, μία πόλη του Λιβάνου που βρίσκεται ανατολικά της Βηρυτού με ωραία θέα καθώς είναι χτισμένη ψηλά.
Ο πατέρας μου ήταν λογιστής κι εργαζόταν σε μία υπηρεσία αντίστοιχη της ΔΕΗ. Η μητέρα μου δούλευε στη Middle East Airlines. Έχω μία αδερφή που ζει στο Ντουμπάι. Στα 13 μου έχασα τον πατέρα μου· στον Λίβανο δεν υπάρχει κρατική βοήθεια για μία γυναίκα που μένει χήρα ή για κάποιον που χάνει τη δουλειά του. Θεωρώ ότι η μητέρα μου έκανε εξαιρετική δουλειά στο μεγάλωμά μας.
Ήμουν πολύ μικρός όταν είχαμε πόλεμο, αλλά θυμάμαι ότι οι δικοί μου πήγαιναν κανονικά στις δουλειές τους. Δεν ξέρω πώς τα κατάφεραν με εμάς, αλλά τα πήγαν πραγματικά τέλεια.
Μια ανάμνηση που έχω από την παιδική μου ηλικία στον Λίβανο είναι μια περίοδος που δεν υπήρχε καθόλου βενζίνη. Σκέψου πριν από 30 χρόνια είχε φτάσει το λίτρο να κοστίζει 5-6 ευρώ. Ήμουν 10-12 χρονών, λοιπόν, και δεν κυκλοφορούσαν καθόλου αυτοκίνητα στους δρόμους, άντε να περνούσε ένα αμάξι κάθε 3-4 ώρες. Παίρναμε ποδήλατα και skateboards και οι δρόμοι της πόλης ήταν μόνο για εμάς. Το διασκεδάσαμε πολύ σαν παιδιά. Οι άλλοι πάλι, όχι.
Η Βηρυτός είναι σαν την Αθήνα (έχει ακόμα και την ίδια κίνηση), είναι ευρωπαϊκή, μεσογειακή πόλη με μία πολύ μικρή γαλλική ταυτότητα. Ξέρεις, έφυγαν οι Γάλλοι, η κουλτούρα έμεινε. Παίρνεις στοιχεία από παντού. Κάθε χωριό έχει τη δική του ταυτότητα και οπτική. Κάποιοι μάλιστα δεν ξέρουν τι συμβαίνει στην πόλη. Εδώ είναι σίγουρα πιο οργανωμένα από τον Λίβανο, παρόλο που οι Έλληνες γκρινιάζουν. Για εμένα είναι παράδεισος.
Στον Λίβανο έχουμε μια διεφθαρμένη δημοκρατία. Μένει ο κόσμος χωρίς ηλεκτροδότηση, δεν έχουν να πληρώσουν για φαγητό και φάρμακα, να τραβήξουν χρήματα από τις τράπεζες. Είναι κρίμα ένα τόσο όμορφο μέρος να υποφέρει από κακή διαχείριση των πολιτικών.
Επισκεπτόμουν την Ελλάδα τουλάχιστον δύο φορές τον χρόνο και την 4η Αυγούστου του 2020 που έγινε η μεγάλη έκρηξη στον Λίβανο, ήμουν στη Σύρο. Το Cyrano είναι ένα brand που υπάρχει ήδη στον Λίβανο και ο Ηλίας που το έχει (το όνομα είναι συνηθισμένο στη χριστιανική κοινότητα του Λιβάνου) μού πρότεινε να συνεργαστούμε και να στήσουμε ένα αντίστοιχο project στην Αθήνα. Ο ίδιος ασχολείται πολύ με το F&B κομμάτι, έχει μάλιστα μερικά από τα καλύτερα και πιο exclusive bars στον Λίβανο.
Στην Αθήνα βλέπω την ίδια φιλοσοφία, τον ίδιο τρόπο ζωής, δε νιώθω ξένος. Πρέπει όμως να απορροφήσεις κάποια στοιχεία της κουλτούρας, σίγουρα υπάρχουν σίγουρα διαφορές. Ξέρω Λιβανέζους που μένουν εδώ δέκα χρόνια κι ακόμα δυσκολεύονται.
Αν αφεθείς και δεν βάλεις φραγμούς, το διασκεδάζεις, περνάς καλά. Εγώ κάνω παρέα κυρίως με Έλληνες.
Δε νιώθω καθόλου ξένος, μερικές φορές βέβαια κάποιοι προσβάλλονται επειδή δε μιλάω ελληνικά, κάτι που το προσπαθώ αλλά είναι δύσκολο. Ρατσιστική συμπεριφορά έχω βιώσει μόνο μία φορά. Πάντα υπάρχει ένας μαλάκας.
Φυσικά, και το φαγητό μάς φέρνει κοντά, έλκει τους ανθρώπους. Όταν πεινάς, θέλεις να βρίσκεσαι με άλλους ανθρώπους, να μοιράζεσαι το φαγητό. Έχει πλάκα πώς όταν είσαι μόνος σου στο σπίτι τρως κάτι μικρό και σε καλύπτει και όταν βγαίνεις σε μία ταβέρνα με φίλους, παραγγέλνεις όλο τον κατάλογο.
Έχουμε την ίδια φιλοσοφία με τον Λίβανο να μοιραζόμαστε το φαγητό, εκεί βλέπεις μικρές μερίδες και πολλά διαφορετικά πιάτα. Όταν έχεις την επιλογή να δοκιμάσεις πέντε διαφορετικά πιάτα γιατί να μην το κάνεις;
Μου αρέσει που έχουμε τακτικούς πελάτες στο μαγαζί και σίγουρα μετά την πανδημία έχουν αλλάξει οι συνήθειες των Αθηναίων, αναβιώνουν οι γειτονιές. Όμως λέω πάντα πώς είναι καλό να επισκεπτόμαστε άλλες περιοχές, να βλέπουμε νέες εικόνες. Προσπαθώ να το κάνω όσο πιο συχνά μπορώ λόγω της δουλειάς. Όταν δεν είμαι στο Cyrano En Ville πηγαίνω σε μπαρ, ταβέρνες και μεζεδοπωλεία.
Έχουμε χτίσει μια όμορφη κοινότητα στη γειτονιά που στηρίζει ο ένας τον άλλον. Δεν το κάνουν όλοι, μόνο οι άνθρωποι που σκέφτονται το μέλλον. Συνεργάζονται, βοηθάει ο ένας τον άλλον, ενισχύοντας ουσιαστικά τις τοπικές επιχειρήσεις και την οικονομία.
Η απλότητα της ζωής είναι πραγματικά όμορφη. Δε χρειάζεσαι πολλά για να διασκεδάσεις, αρκεί να έχεις κοντά σου ανθρώπους με θετική αύρα. Σε άλλες πόλεις αν το πορτοφόλι δεν είναι γεμάτο δεν μπορείς να περάσεις καλά. Στην Αθήνα, πας σε ένα ουζερί, και δίνεις κάτω από 12 ευρώ.
Τρώω λαχανοντολμάδες με αυγολέμενο όπου τους βρίσκω. Μου αρέσει επίσης το κοκορέτσι και τα θαλασσινά, αν και προτιμώ να τα απολαμβάνω καλύτερα στα νησιά.
Επιλέγω να εστιάσω στα θετικά. Ίσως, ήταν πιο εύκολο να ζεις στον πόλεμο. Ξεχνούσες τα δικά σου προβλήματα. Στον Λίβανο πάντα συνέβαινε κάτι, δεν είχαμε ποτέ σταθερότητα. Εκμεταλλεύεσαι τις καλές στιγμές γιατί ξέρεις ότι θα έρθουν άσχημες μέρες. Είναι ένας κύκλος, οπότε τώρα ξέρουμε ότι μετά τις δυσκολίες, θα έρθουν και καλές ημέρες.
Η συμβουλή μου για να αντιμετωπίσεις τις δυσκολίες είναι το τσίπουρο (γέλια). Μην το σκέφτεσαι, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για τις τιμές που αυξάνοντα στο ρεύμα ή τη βενζίνη.
CYRANO EN VILLE
Το OneCity είναι ο νέος οδηγός της Αθήνας. Γειτονιές, πρόσωπα, εστιατόρια και street food, τάσεις και αφίξεις σε διασκέδαση και πολιτισμό. Ό,τι συμβαίνει στην πόλη βρίσκεται στο OneCity by OneMan!