O Γιώργος Αμούτζας δεν κουράζεται ποτέ
- 21 ΙΟΥΝ 2018
Ο Γιώργος Αμούτζας είναι 21 χρονών και μόλις αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή Ίασμος. Φέτος τον γνωρίσαμε από τον ρόλο του στα ‘Κάτι Χωρισμένα Παλικάρια’ στον Αντ1.
Εκτός από ηθοποιός ο Γιώργος Αμούτζας είναι πρωταθλητής στην ιππασία, ενώ στο παρελθόν ήταν και στον μηχανοκίνητο αθλητισμό. Ασχολείται επίσης με τη μουσική και σύντομα θα κυκλοφορήσει το πρώτο του κομμάτι.
Δεν του αρέσει να κάθεται και ακόμα και όταν σπάνια δεν έχει κάτι να κάνει, θα το δημιουργήσει από μόνος του. Μας μίλησε λοιπόν για το ξεκίνημά του και για όλες του τις ανησυχίες.
Δεν νομίζω ότι κάποιος μπορεί από τη μία μέρα στην άλλη να γίνει ηθοποιός. Δεν είναι τόσο απλό. Πρέπει να το αγαπάς πολύ, να είναι εσωτερική σου ανάγκη.
Είχα την τύχη να μπορώ να το γνωρίζω, επειδή ο πατέρας μου έχει σχέση με τον χώρο, όπως και οι φίλοι και συνεργάτες του. Τους έβλεπα σε παραστάσεις, στην τηλεόραση, στον κινηματογράφο και ξεκίνησα να το γνωρίζω σε πρώτη φάση. Έπειτα άρχισα να αναρωτιέμαι πώς θα ήταν να το δοκιμάσω και εγώ, το αγάπησα πολύ γρήγορα και κατάλαβα ότι ήθελα να το κάνω.
Στην 3η Λυκείου το ήξερα. Δεν έγραψα Πανελλήνιες. Ήταν ξεκάθαρο μέσα μου ότι με το που τελειώσω το σχολείο θα μπω στο στρατό και μετά στη Δραματική.
ΣΤΗ ΣΧΟΛΗ
Ο πατέρας μου ξεκίνησε τον ‘Ίασμο’ με τον Βασίλη Διαμαντόπουλο, ο οποίος ήταν και νονός μου. Πέθανε όμως το 1999 και έτσι δεν τον θυμάμαι. Είναι κάτι που αποφεύγω να λέω όχι από ντροπή, δουλεύω μάλιστα στη σχολή και βοηθάω στη γραμματεία. Είναι όμως εύκολο μετά να λέγεται ότι οποιαδήποτε πρόταση σου γίνει είναι για αυτό τον λόγο και το έχει επιδιώξει ο πατέρας σου. Νομίζω ότι στην τελική είναι και μία δουλειά που το κονέ δεν ισχύει και τόσο. Άντε και σε έβαλα. Αν δεν τα λες, αν δεν αγγίζεις τον κόσμο, αν δεν τους δίνεις έναν λόγο να σε δούνε, λογικά θα είναι και η τελευταία σου δουλειά. Έτσι κρατάω χαμηλούς τόνους.
Στη σχολή καθηγήτριά μου ήταν η Μαρία Σολωμού και το 2017 κάναμε μία θεατρική παράσταση τους ‘Άτιλτους’. Κάθε χρόνο η δραματική κάνει μία επαγγελματική παράσταση για το δεύτερο έτος της αναλαμβάνοντας τα έξοδα και δίνοντας τα έσοδα στους μαθητές. Η Μαρία είχε αναλάβει την παράσταση και μάλλον έμεινε ικανοποιημένη. Στις αρχές του καλοκαιριού τελειώσε και στα μέσα ξεκίνησαν οι συζητήσεις στον Αντ1 για το ‘Κάτι χωρισμένα παλικάρια’. Εκεί η Μαρία μίλησε με τη Νατάσα Χατζηανδρέου, η οποία είναι υπεύθυνη κάστινγκ της σειράς. Με πήρε τηλέφωνο και μου είπε ότι ενδιαφέρονται να με δουν, αλλά παρόλο που το ήθελα πολύ, ήμουν στη Γερμανία για αγώνες ιππασίας και δεν μπορούσα να γυρίσω μέχρι τον Σεπτέμβριο.
ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
Τότε νόμιζα ότι το έχασα, όμως ένα μήνα μετά με ξαναπήρε τηλέφωνο και μου είπαν ότι ο ρόλος είναι ακόμα ανοιχτός. Γύρισα στις 3 Σεπτεμβρίου και τα γυρίσματα για τον ρόλο του Πάνου ξεκινούσαν στις 10. Προσγειώθηκα στο αεροδρόμιο και πήγα κατευθείαν στο κάστινγκ. Το κλίμα ήταν πολύ ωραίο, γνώρισα τον Βασίλη Θωμόπουλο και τους ανθρώπους της παραγωγής. Και τελικά μου είπαν “αύριο έχεις γύρισμα”.
Ήταν η πρώτη φορά που έκανα τηλεόραση. Μόνο πολύ μικρός είχα κάνει μια διαφήμιση, που προσπαθώ να ξεχάσω! Ήταν του Caotonic με ένα αγόρι και ένα κορίτσι που τρώνε Caotonic και πανηγυρίζουν. Οι περισσότεροι όμως δεν μπορούν να καταλάβουν ότι είμαι εγώ.
Στη Δραματική άκουγα σχεδόν από όλους τους καθηγητές μας ότι η τηλεόραση είναι κάτι εύκολο. Ότι στο γύρισμα υπάρχουν cut και μέχρι να βγει το κατάλληλο αποτέλεσμα απλά θα συνεχίσετε να γυρνάτε τη σκηνή, ενώ το θέατρο είναι πιο άμεσο. Οπότε πήγα και γω με αυτή τη νοοτροπία, ένιωθα πολύ άνετα και σκεφτόμουν ότι καλά πάει. Μέχρι που βγήκανε τα πρώτα επεισόδια στην τηλεόραση και ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Εκεί συνειδητοποίησα ότι θέλω πολλή δουλειά ακόμα και η τέχνη της υποκριτικής στην κάμερα είναι πολύ διαφορετική από το θέατρο.
Τον Πάνο, τον ρόλο μου στα ‘Χωρισμένα Παλικάρια’, τον έχω αγαπήσει, αλλά δεν έχουμε πολλή σχέση. Νομίζω τόσο καλό παιδί δεν είμαι.
Ήμουν ένας τραγικός μαθητής. Είμαι τρομερά δυσλεκτικός. Το αναγνωρίσανε από την 1η δημοτικού και μετά έδινα προφορικά. Δεν μου άρεσε καθόλου το διάβασμα. Αυτό βέβαια δεν συνδυάζεται με τη δουλειά που κάνω, γιατί θέλει άπειρο διάβασμα. Τώρα έχω αρχίσει να διαβάζω και γω περισσότερο. Παίρνω έργα και τα μελετάω. Μέχρι να μπω στη σχολή μου δινες να διαβάσω ένα κείμενο και συλλάβιζα. Και μου ήταν πιο δύσκολο από τους άλλους ηθοποιούς να μάθω τον ρόλο, που με μια ανάγνωση ήξερα απ’ έξω δύο σελίδες.
Πριν ξεκινήσουμε το γύρισμα όμως καθόμασταν σε ένα κύκλο και λέγαμε τα λόγια και εκεί τα μάθαινα. Είμαι ακουστικός τύπος.
Μου αρέσει η τηλεόραση. Έβλεπα όλες τις σειρές. Και τις παλιές, αλλά και τις πιο καινούριες όπως ‘Λατρεμένοι μου Γείτονες’, ‘Ευτυχισμένοι Μαζί’, ‘Πολυκατοικία’, ‘50-50’, το ‘Παρά Πέντε’. Τον ρόλο του Άρη από το ‘Ευτυχισμένοι Μαζί’ ειδικά τον ήθελα, μόνο και μόνο από το ότι οδηγούσε μηχανή.
ΣΤΟ INSTAGRAM
Έχουν αρχίσει να με αναγνωρίζουν στον δρόμο και είναι περίεργο, γιατί μου συμβαίνει πρώτη φορά. Είναι σε νορμάλ βαθμό βέβαια. Γενικότερα τη μεγαλύτερη απήχηση την καταλαβαίνουμε στο instagram και είναι λογικό. Στον δρόμο με έχουνε σταματήσει να μου μιλήσουνε για τη σειρά. Υπάρχουν πιο έντονες αντιδράσεις αγκαλιές, φιλιά, φωτογραφίες και τέτοια.
Δεν μου έχουν ζητήσει ποτέ αυτόγραφο. Έχει περάσει κιόλας η μόδα με τα αυτόγραφα. Με τη σέλφι δεν το χρειάζεσαι. Και 12 και 13 χρονών πλέον έχεις Instagram. Οπότε το αυτόγραφο τι να το κάνεις; Ανεβάζεις τη φωτογραφία και καθάρισες.
ΣΤΟΝ ΙΠΠΙΚΟ ΟΜΙΛΟ
Ήμουν 7 χρονών και ήμασταν διακοπές στη Χαλκιδική σε ένα ξενοδοχείο, που είχε ιππικό όμιλο. Έπρηξα τους γονείς μου να με πάνε, ανέβηκα και το ερωτεύτηκα από την πρώτη στιγμή. Πρωί μεσημέρι, βράδυ όσες ημέρες καθίσαμε, ήμουν εκεί. Η καλύτερή τους, τους άφησα να κάνουν διακοπές. Και με το που γυρίσαμε στην Αθήνα γράφτηκα σε ιππικό όμιλο. Μέσα σε ενάμισι χρόνο έβγαλα το δίπλωμα αθλητή.
Σταμάτησα όμως και έκανα πρωταθλητισμό στον μηχανοκίνητο αθλητισμό, στα καρτ, και από εκεί προέκυψε η αγάπη μου για τις μηχανές και τα αυτοκίνητα. Μετά, στα 12, ξαναξεκίνησα την ιππασία. Στα 12-14 έκανα και τα δύο, αλλά άρχισαν να έρχονται επιτυχίες από την ιππασία και μέχρι σήμερα το ακολουθώ πιστά και φανατικά. Είναι κάτι που με χαλαρώνει, με βγάζει από την καθημερινότητα και η επαφή με το άλογο είναι κάτι εντελώς διαφορετικό.
Είναι δύο αθλητές, ο ιππέας και το άλογο και οτιδήποτε και να αφαιρέσεις δεν υπάρχει σύνολο.
ΣΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
Μία από τις αγάπες μου εδώ και χρόνια είναι και το τραγούδι. Μου αρέσει η ελληνική μουσική, κυρίως οι μπαλάντες και το έντεχνο. Παίζω λίγη κιθάρα και τα βασικά από πιάνο. Περνώ αρκετές ώρες μαζί με τον Θανάση Νικόπουλο, που είναι αρκετά καταξιωμένος στον χώρο της φωνητικής, στο στούντιό του στο Μοναστηράκι. Έχω αρκετά βιντεάκια με covers, ετοιμάζουμε και ένα καινούριο τραγούδι και σκοπεύουμε σύντομα να τα δημοσιοποιήσουμε.
|Η ποπ κουλτούρα μέσα από εικόνες| Ακολούθησε το Ιnstagram account του PopCode.
ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ