O Γιώργος Λιβάνης φέρνει το Τόκιο στην Αθήνα

Καθώς περπατούσα προς το Γκάζι πριν μερικές ημέρες, σταμάτησα σε κάποιο σημείο για να απαντήσω στο τηλέφωνο. Τυχαία, ακούμπησα πάνω σε έναν κατάμαυρο τοίχο, ο οποίος είχε πάνω του μερικά σύμβολα. Η αλήθεια είναι πως δεν έδωσα σημασία στο τι έγραφε. Όταν έκλεισα το τηλέφωνο και προχώρησα μερικά ακόμη βήματα προς τα μπροστά, άρχισα να αναρωτιέμαι πού βρίσκομαι.

Στα δεξιά μου υπήρχε ένα μεγάλο ιαπωνικό -στο στιλ τουλάχιστον- κλαμπ, το οποίο ήταν λες και είχε έρθει απευθείας από το Τόκιο (αυτό έγραφε ο κι τοίχος). Εκείνο το περιστατικό ήταν αρκετό για να μου κινήσει την περιέργεια. Ήθελα να δω τι γίνεται εκεί και γιατί όσοι το επισκέπτονται έχουν να πουν μόνο τα καλύτερα για το χώρο και τη διασκέδαση.

Οικοδεσπότης του κλαμπ είναι ο Γιώργος Λιβάνης. Μπορεί σαν όνομα να μην είναι ακόμη τόσο γνωστός, γιατί τώρα κάνει τα πρώτα του σταθερά βήματα στο χώρο της μουσικής βιομηχανίας, αλλά το πρόσωπό του σίγουρα το έχεις ξαναδεί. Και μάλιστα αρκετές φορές. Ο Γιώργος, λοιπόν, αναλαμβάνει τη διασκέδαση του κοινού που γεμίζει τα Παρασκευοσαββατοκύριακα το Τόκιο και το πρόγραμμά του περιλαμβάνει φυσικά τα δύο δικά του κομμάτια (‘Αχ καρδιά μου’ και ‘Βγαίνω, πίνω, ξενυχτάω’), καθώς και όλα τα ελληνικά εμπορικά κομμάτια του σήμερα.

(Φωτογραφίες: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου-Watkinson)

Περάσαμε μαζί ένα απόγευμα στο ‘Tokyo’ και με ξενάγησε στον ασιατικό χώρο του μαγαζιού, ο οποίος είναι ντυμένος με δράκους, σύμβολα, αλλά και την τελευταία λέξη της τεχνολογίας στα φώτα και τον ήχο, όπως μου εξήγησε, ενώ παράλληλα μιλήσαμε για τη ζωή του, τη μουσική και την απόφασή του να πάρει μέρος σε κάτι τόσο καινοτόμο.

“Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα. Από τα οχτώ μου ασχολήθηκα με τη μουσική και έπαιζα παραδοσιακά κρουστά. Από πολύ μικρός είχα ένα ατού με το ρυθμό και βάραγα ό,τι έβρισκα, τραπέζια, καρέκλες. Τα άκουγε αυτά ο πατέρας μου και είπε να με γράψουν χορό. Δεν κόλλησα ποτέ με αυτό, γιατί είχα το νου μου στο ποδόσφαιρο και τη μουσική”. Ευτυχώς που το κατάλαβαν γρήγορα οι γονείς και άλλαξαν ρότα.

“Μετά από ένα χρόνο με έγραψαν σε Ωδείο. Πήγα σε αυτό του Αριστείδη Μόσχου με το επίπεδο να είναι πολύ υψηλό. Δεν υπήρχαν παιδιά, ήταν όλοι φοιτητές ή μουσικοί, οι οποίοι είχαν πάρει πτυχία. Στην αρχή δεν με δέχονταν. Μικρούλης εγώ τότε πήρα ένα τουμπερλέκι και άρχισα να παίζω. Με άκουσε ο Μόσχος που είχε γράψει το “Σ αγαπώ γιατί είσαι ωραία” και μου είπε έλα κι αύριο και έπεσε από πάνω μου”.

Έκανα πολύ καλή φιλία με την Αρετή Κετιμέ. Παίζαμε μαζί μετά σε διάφορα live

Εκεί μπήκε το μικρόβιο μέσα μου και κατάλαβα με τι θα ασχοληθώ. Μετά ξεκίνησα ούτι, ενώ σπούδασα παραδοσιακή και βυζαντινή μουσική”.
Ωραία όλα αυτά, αλλά το τραγούδι πώς προέκυψε; “Σε μια βραδιά ήρθε κατά τύχη. Επαιζα μουσική σε ένα μαγαζί, έλειπε ο τραγουδιστής κι ο μαγαζάτορας που με ήξερε μου είπε πες εσύ κανένα τραγούδι. Τους άρεσε και με κράτησαν”.

ΣΕ ΕΧΩ ΔΕΙ, ΚΑΠΟΥ ΣΕ ΞΕΡΩ

Όπως είπαμε και παραπάνω, ο Γιώργος είναι οικείο πρόσωπο. Τον έχουμε ξαναδεί μέσα από τις συμμετοχές του σε δύο ‘Talent Shows’. Η αρχή έγινε το 2010 από το X Factor.

“Ήταν κάτι πολύ απότομο, εντελώς τυχαία. Είχα γυρίσει Αθήνα μετά από διακοπές και ήμουν βόλτα με φίλους μου, ώσπου κάποια στιγμή είδαμε μπροστά μας κόσμο με μουσικά όργανα. Σταματήσαμε γιατί ήμασταν κι οι τρεις μουσικοί. Μπήκαμε μέσα λίγο αλήτικα και αρχίσαμε τραγουδούσαμε με τους άλλους. Με πιάνει ένας άνθρωπος της παραγωγής και μου λέει εσύ δεν έχεις νουμεράκι τι κάνεις εδώ; Τίποτα του λέω, αράζω εδώ με τα παιδιά, γιατί είχα βρει κάτι γνωστούς. Μου λέει δεν έρχεσαι μήπως και περάσεις αφού είσαι καλός; E μου μπήκε έτσι η ιδέα, το τόλμησα και έφτασα ένα βήμα πριν τα live”.

Εκεί ήρθε η πρώτη απογοήτευση. Ο Γιώργος Λεβέντης που ήταν τότε κριτής του show, του ανακοίνωσε λίγο πριν μπει στην τελική φάση του παιχνιδιού,  πως δεν μπορεί να συνεχίσει. Ο Λιβάνης όμως δεν το έβαλε κάτω και ένα χρόνο μετά, το 2011, βρέθηκε στις οντισιόν του Greek Idol, όπου ενώ ήταν καλός, δέχθηκε μια λεκτική επίθεση από τον Πέτρο Κωστόπουλο.

“Πήγα ένα χρόνο μετά, αλλά δεν έγινε ούτε αυτό εντέλει. Δεν ήταν κάτι προσωπικό το ξέσπασμα του Κωστόπουλου. Είναι ένα τηλεοπτικό σόου. Δεν κρατάω κακία με κανέναν. Έκοψαν και κάποια πλάνα. Ήταν πιο απότομος από ότι έπρεπε. Κι εγώ πιστεύω πως είχε άδικο. Δεν ήμουν και τέλειος, αλλά δεν γίνεται η Κοκκίνου και ο Καπετανίδης να μιλάνε καλά κι ο τρίτος να λέει άλλα.

Εγώ αυτό το πήρα σαν ένα μάθημα. Ήταν μια σκληρή κριτική που μου άνοιξε τα μάτια. Είπα δεν θα ξαναεμφανιστώ σε κάμερες και πουθενά. Με ωρίμασε. Ήταν μια στεναχώρια που κράτησε 1-2 μέρες. Κατευθείαν έβαλα στόχο όμως. Και συνειδητά τότε, ενώ προκρίθηκα δεν πήγα στην επόμενη φάση από μόνος μου”.

“Πιστεύω ότι υπάρχει λίγο κορεσμός στα talent shows. Είναι όμως ένα μέσο για να διαφημιστεί ένας καλλιτέχνης. Τον βλέπουν κάποια άτομα του χώρου. Όπως βγήκε κι ο Ντάνος από το Survivor. Αν βγουν 10 Ντάνοι δεν θα ‘ναι το ίδιο”.

Η ΜΟΥΣΙΚΗ, ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΤΟΚΥΟ

Ο Γιώργος Λιβάνης είναι από τους ανθρώπους που θα το παλέψουν όσα χαστούκια κι αν δεχθούν. Κι αυτό σίγουρα λείπει από πολλούς σήμερα. Παλεύει όμως γι’ αυτό που αγαπά και να που σιγά σιγά βλέπει πως του βγαίνει σε καλό.

“Αν το δούμε λίγο σφαιρικά θα μπορούσα να σου πω ότι δεν θα πήγαινα σε ένα από τα δύο τάλεντ σόου. Δεν βγήκε όμως και κάτι αρνητικό”. Τι σημαίνει επιτυχία για τον ίδιο; “Nα κάνω πολλά τραγούδια που να αρέσουν στον κόσμο. Και να μπορέσω με τα λόγια των στίχων να κάνω τον κόσμο να νιώθει”.

Η σχέση του με τις γυναίκες; “Καλή, εννοείται. Έχει γίνει και κάτι ακραίο εντάξει. Είναι μια κοπέλα που έχει κάνει τατουάζ το όνομά μου! Έχω κάνει κι εγώ τρέλες. Είχα δύο μεγάλες σχέσεις. Το πιο τρελό που έκανα; Είχαμε χωρίσει και πήρα το αεροπλάνο βράδυ, που δεν μπαίνω ποτέ, και πήγα στην Κρήτη να τη δω”.

Το ‘Tokyo’ αλήθεια πώς προέκυψε; “Με άκουσαν σε άλλα μαγαζιά τα παιδιά που το έχουν. Μου είπαν θα ανοίξουμε κάτι καινοτόμο που θα έχει να κάνει με κλαμπ, αλλά δεν θα είναι ακριβώς αυτό. Στην αρχή με φόβιζε γιατί έχουν προσπαθήσει πολλοί να το κάνουν αυτό. Δεν είναι εύκολο για τα ελληνικά δεδομένα. 
Έχουμε πολλά νυχτερινά κέντρα και δεν πίστευα ότι ένα κλαμπ με live μπορεί να κοντράρει αυτά τα μαγαζιά. Όταν κλήθηκα να το δω από κοντά για να αποφασίσω, είδα τη δομή του μαγαζιού, είδα αρκετά στοιχεία και μου άρεσε. Είπα να το τολμήσω. Κάθε χρόνο εδώ και 5-6 χρόνια τολμώ να κάνω πράγματα και συνεργασίες, οι οποίες μπορεί να μην πηγαίνουν όλες καλά”.

Θα είμαι στο μαγαζί μέχρι το Μάιο και θέλω να έχω βγάλει άλλα δυο τραγούδια τότε. Αυτές τις μέρες βγαίνει και το νέο μου τραγούδι, το οποίο λέγεται “Θες” σε στίχους του Γρηγόρη Βαξεβανέλη και μουσική του Γιάννη Κερμανίδη και του Τάσου Μπλάθρα και πιστεύω ότι θα αρέσει πάρα πολύ”.

Όταν δεν ακούει κομμάτια, δεν γράφει στίχους και δεν τραγουδάει, ασχολείται με τη δεύτερη μεγάλη του αγάπη, το ποδόσφαιρο. “Ασχολούμαι πολύ με το ποδόσφαιρο και παρακολουθώ. Μου αρέσει πολύ η Μπαρτσελόνα, ενώ στην Ελλάδα είμαι Ολυμπιακός και Ατρόμητος λόγω και περιοχής. Παλιά ήμουν και φανατικός Fentagin. Ήμασταν λίγο πιο ενθουσιασμένοι όταν ανέβαινε”.

Όσο για το αν έχει πάει στο κανονικό Τόκιο, η απάντηση ήταν αρνητική. Μέχρι να πάει όμως, μπορείτε να τον βρείτε στο Tokyo της Αθήνας (Ιερά Οδός 41).