Ο Mark Morton των Lamb of God έχει δει τη ροκ εν ρολ να σκοτώνει φίλους του

Αν υπάρχει ένα κοινό που δεν μπορεί να έχει παράπονο από τις συναυλίες που βλέπει στη χώρα μας, είναι το μέταλ κοινό. Και οι σπουδαίοι Lamb of God, έρχονται για να το επιβεβαιώσουν, με ένα live που το περιμένουμε καιρό στο Gazi Music Hall, την Τετάρτη 3 Ιουλίου.

Εμείς, μιλήσαμε με τον Mark Morton, τον κιθαρίστα των Αμερικανών μεταλάδων, λίγο πριν έρθουν στην Ελλάδα, σε μια κουβέντα για μουσική και όχι μόνο.

Καλησπέρα Μαρκ! Θέλω να ξέρεις ότι δεν κάνω συχνά τέτοιες συνεντεύξεις και είναι μεγάλη μου χαρά που μιλάμε.

Η χαρά είναι όλη δική μου.

Πού σε βρίσκω τώρα; Είσαι σε τουρ;

Όχι ακόμα. Είμαι στο σπίτι μου στην Βιρτζίνια.

Φέτος έχετε ξεκινήσει ένα αρκετά τεράστιο τουρ, πώς είναι τα πράγματα μέχρι τώρα.

Είμαι σπίτι τώρα, αλλά τα πράγματα μέχρι στιγμής ήταν υπέροχα. Το επόμενο τουρ που θα πάμε που είναι για ένα μήνα περίπου, είναι λίγο μικρότερο από ότι πάμε συνήθως. Ας πούμε το τελευταίο τουρ ήταν 6μιση βδομάδες, οπότε αυτό θα είναι μικρό και ωραίο. Παίζουμε κυρίως φεστιβάλ και δεν το έχουμε κάνει αυτό για κάμποσο καιρό. Και είναι πάντα ωραία στην Ευρώπη, οι φανς είναι υπέροχοι. Απλά δεν ξέρω γιατί, κάτι γίνεται όταν παίζουμε Ευρώπη για πάνω από μήνα , που δεν μου συμβαίνει στις ΗΠΑ. Αρχίζει και γίνεται κουραστικό. Δεν ξέρω γιατί. Ίσως επειδή είμαι Αμερικάνος και όταν είμαστε στις ΗΠΑ, ψυχολογικά νιώθω ότι ακόμα είμαστε σπίτι. Τελοσπάντων αυτό που θέλω να πω είναι ότι το μέγεθος του τουρ είναι σωστό, παίζουμε φεστιβάλ και κάνουμε και headlining οπότε θα είναι τέλεια.

Θα έλεγες ότι τελευταία παίζετε συχνότερα σε μεγάλα φεστιβαλ και γενικά μεγαλύτερους χώρους; Σας λείπουν καμιά φορά τα μικρότερα μαγαζιά;

Βασικά παίζουμε ακόμα και στα δύο. Παίζουμε συχνά σε μεγάλα φεστιβάλ, αυτό είναι αλήθεια. Αλλά συγκεκριμένα στην Ευρώπη, ας πούμε για παράδειγμα στην Γερμανία, παίζουμε ακόμα σε κλαμπ. Οι φαν μας αγαπάνε εκεί πολύ, αλλά για διάφορους λόγους παίζουμε ακόμα σε κλαμπ για 1000-2000 ανθρώπους και το ευχαριστιόμαστε. Εκτιμώ πολύ το γεγονός ότι παίζουμε σε φεστιβάλ για 70.000 ανθρώπους αλλά και σε κλαμπ για 2000 ανθρώπους. Είναι πολύ ωραίο που μπορούμε να τα κάνουμε όλα.

Πώς είναι στην πραγματικότητα οι καθημερινότητα στο τουρ; Υπάρχει καθόλου αυτή η τρελή ζωή του ροκ σταρ που φαντάζονται ακόμα κάποιοι ή είναι κάπως απλή ρουτίνα;

Εξαρτάται από το πώς επιλέγεις να ζεις. Μπορείς να έχεις όλα αυτά τα πράγματα που φαντάζεται κανείς. Και το έκανα ίσως νεότερος και πιθανότατα για περισσότερο καιρό από ότι θα έπρεπε. Δεν θα έλεγα πάντως βαρετή την ζωή στο τουρ. Γιατί μπορείς να κάνεις το οτιδήποτε βαρετό. Το θέμα με το τουρ είναι ότι ίσως οι φαν το θεωρούν πολύ χλιδάτο και δε είναι. Τον περισσότερο χρόνο ταξιδεύεις. Έχει πολλά αεροδρόμια, αναμονές σε λεωφορεία, πολλές δημόσιες τουαλέτες, πολλές γαμημένες στάσεις για καφέ, είναι πολύ ταξίδι. Και η όλη υπόθεση είναι αυτή η μιάμιση ώρα που έχεις να ξεκουραστείς. Επίσης είσαι μακριά από τα παιδιά σου. Μερικές φορές κάνω ενάμιση μήνα να δω τις κόρες μου και αυτό είναι δύσκολο για μένα. Αλλά αυτό κάνουμε. Αυτό διαλέξαμε να κάνουμε. Και είναι υπέροχο να ταξιδεύεις τον κόσμο. Όσες φορές και να το κάνεις είναι όλο μαζί μια ευχάριστη εμπειρία που μου δίνει χαρά. Αλλά τώρα δεν είναι… ξέρεις κάτι; Μου αρέσει η ερώτηση γιατί όντως συμβαίνει αυτό.

Ο κόσμος όντως νομίζει ότι υπάρχει αυτό το ροκ εν ρολ πάρτι. Και μπορεί να είναι έτσι, αλλά αυτό θα σκοτώσει κιόλας. Το έχω να δει να σκοτώνει κάποιους φίλους μου. Και κάποιες φορές παραλίγο να σκοτώσει και μένα επίσης. Τώρα είναι πολύ διαχειρίσιμο πλέον. Νομίζω ότι αν το κοιτάς απ’ έξω μπορεί να σου φανεί και βαρετό.

Έχετε δηλώσει ότι δουλεύετε ήδη στο νέο άλμπουμ. Πώς πάει αυτό;

Πάει πολύ καλά. Βασικά δουλεύουμε πάνω σε ιδεες για τραγούδια. Δεν είμαστε ακόμα σε στούντιο ή κάτι τέτοιο. Αλλά έχουμε αρκετές ιδέες για κομμάτια που αρχίζουν και σχηματίζονται.

Υπάρχει πιθανότητα να βγει το άλμπουμ το 2019;

Δεν νομίζω ότι θα βγει το 2019. Θα ήταν έκπληξη για μένα να γίνει αυτό.

Έχω κάποιες ερωτήσεις για για το προσωπικό σου άλμπου που λάτρεψα προσωπικά. Πώς προέκυψε η ανάγκη για ένα σόλο άλμπουμ;

Είχα κάποια τραγούδια που έγραψα και μάζευα όλα αυτά τα χρόνια που ήταν προφανές ότι δεν ήταν κομμάτια lamb of god, αλλά πίστευα ότι ήταν καλά. Ειχα πολλά από αυτά τα τραγούδια, όχι ολόκληρα, αλλά ας πούμε τις αρχές τους. Και τα είχα πολύ πριν καταλάβω ότι πάω για σόλο άλμπουμ. Και μετά έβαλα τα τραγούδια σε μια σειρά και είπα ‘ω έχω κάτι διαφορετικό εδώ’ και τα έβαλα στον παραγωγό μου και συμφώνησε ότι αξίζουν. Οπότε το υλικό προϋπήρξε της ιδέας για άλμπουμ. Ήταν σαν το άλμπουμ να γράφει τον ίδιο του τον εαυτό. Και μετά ήρθαν όλα τα άλλα, η οργάνωση και ο κόσμος που ήθελε να δουλεψει στο άλμπουμ για να γίνει πραγματικότητα. Και άρχισε να υλοποιείται και να κλεινουμε τους τραγουδιστές κτλ, και έγινε κάτι καλύτερο απ’ ότι είχα φανταστεί ποτέ.

Είχες κάποιους φανταστικούς μουσικούς που δούλεψαν στο άλμπουμ. Υπήρξε κάποιος που ήθελες να έρθει, αλλά σου ξέφυγε; Είτε λόγω χρόνου ή οτιδήποτε.

Αυτό είναι κάτι που μου το ρωτάνε όλοι! Υπήρξαν κάνα δύο. Αλλά πάντα χρησιμοποιώ το ίδιο παράδειγμα. Πίστευα ότι θα ήταν πολύ ωραίο να είχα τον Jason Newsted να παίξει μπάσο σε ένα από τα κομμάτια. Του ζήτησα να έρθει και του έστειλα ένα κομμάτι να ακούσει. Αλλά είχε τόσα πολλά πράγματα που έτρεχαν, που απλά πολύ ευγενικά είπε όχι.

Σε αυτό το σημείο της καριέρας σου, ακούς ακόμα νέα μουσική. Επηρεάζεστε ακόμα από νέες μπάντες;

Καλή ερώτηση. Ακούω καμιά φορά νέες μπάντες, απλά για να δω τι παίζει. Είμαστε μπάντα που υπάρχει πολλά χρόνια. Είμαι στα 40 μου. Οπότε δεν θεωρώ ότι είμαι μεγάλος γνώστης του τι συμβαίνει εκεί έξω. Ποιο είναι το ανερχόμενο vibe. Θα ακούσω νέες μπάντες απλά για να δω ποιες είναι οι τάσεις, για να δω τι κάνει ο κόσμος. Πώς είναι η παραγωγή, με τι ήχους πειραματίζονται οι άνθρωποι. Αλλά που και που μια μπάντα θα μου τραβήξει την προσοχή και θα γίνω φαν. Αυτή μπάντα δεν είναι ακριβώς νέα, αλλά οι Deafheaven είναι φανταστική μπάντα και λατρεύω την μουσική τους. Και λατρεύω τον τρόπο με τον οποίο υφαίνουν την μελωδία σε βαριά πράγματα, είναι πολύ κινηματογραφικό. Και δεν είναι καινούργια μπάντα, υπάρχουν κάποια χρόνια και έχουν βγάλει μερικά άλμπουμ. Αλλά λατρεύω αυτό που κάνουν.

Ακούτε ποτέ τα παλιά σας άλμπουμ σαν μπάντα; Πώς σας κάνει να αισθάνεστε αυτό; Βλέπετε την εξέλιξη σας;

Όχι πολύ. Δεν επιστρέφω πολύ στην μουσική μου. Ακόμα και με το σόλο άλμπουμ μου. Αλλά πρόσφατα θυμόμασταν και τιμήσαμε το Ashes of the Wake για την επέτειο του. Και συνειδητοποίησα ότι δεν είχα ακούσει αυτό το άλμπουμ για χρόνια. Οπότε πήγα και το άκουσα και μου ξύπνησε κάποιες αναμνήσεις. Το ακούς και σκέφτεσαι ότι ίσως τώρα θα έκανα κάποια πράγματα διαφορετικά. Και βλέπω ίσως κάποιες ας πούμε αφέλειες στην σύνθεση, αλλά αυτό ίσως είναι και κουλ. Έχει μια γοητεία η φάση που δεν ξέρεις τι κάνεις ακόμα με τις συνθέσεις ή με το να φτιάχνεις ένα άλμπουμ. Πιστεύω ότι είμαι κάπως διαφορετικός κιθαρίστας απ’ ότι ήμουν τότε. Αλλά νομίζω ότι η μεγάλη διαφορά είναι στο πως γράφω τραγούδια και τα πράγματα που φέρνω ως συνθέτης. Ελπίζω να αλλάζουμε σε όλη μας την πορεία.

Είναι σχεδόν δέκα χρόνια από την τελευταία φορά που παίξατε Ελλάδα. Θυμάσαι πώς ήταν η εμπειρία;

Θυμάμαι ένα μικρό και πολύ φωνακλάδικο κοινό. Οι φαν ήταν απίστευτα ενεργητικοί. Αυτό θυμάμαι από αυτό το βράδυ. Θυμάμαι να περνάω πολύ καλά, να διασκεδάζω που ήμουν εκεί. Θυμάμαι να είναι χάος, αλλά με την πολύ καλή έννοια. Ποιός ξέρει; Ίσως ζήσουμε κάτι τέτοιο ξανά.

Σε ευχαριστώ πολύ Μαρκ, αν έχεις κάτι να τελευταίο να πεις και να κλεισουμε.

Εγώ σε ευχαριστώ. Ανυπομονώ να τα πούμε με τους φαν το καλοκαίρι.

Οι Lamb of God θα εμφανιστούν την Τετάρτη 3 Ιουλίου στο Gazi Music Hall.