Ο Νίκος Τσέλιος είναι ο πιο διάσημος κιθαρίστας του Ψυρρή

Στη διασταύρωση μεταξύ Μιαούλη και Θέμιδος, λίγα μέτρα μόλις μακριά από την έξοδο του μετρό Μοναστηρακίου, ένας ηλικιωμένος πλανόδιος κιθαρίστας έχει στήσει τα ηχεία του και είναι έτοιμος να παίξει τη μουσική του.

Τα 15 χρόνια στο δρόμο

Ο συγκεκριμένος άνθρωπος είναι πολύ διάσημος στην περιοχή καθώς δεν υπάρχει βράδυ που να περάσεις από το σημείο και να μην τον ακούσεις να παίζει το Yesterday των Beatles.

Πηγαίνουμε κοντά του. Ο ίδιος κοιτάει την κιθάρα του και δεν έχει πάρει χαμπάρι πως βρισκόμαστε δίπλα του. Σταματά να παίζει και αρχίζει να μας μιλά. Φαίνεται ιδιαίτερα ευδιάθετος. Λες και περίμενε χρόνια γι’ αυτή τη στιγμή.

Το όνομά του είναι Νίκος Τσέλιος και παίζει περισσότερα από 15 χρόνια μουσική στους δρόμους της Αθήνας. «Σ’ αυτό το σημείο στου Ψυρρή βρίσκομαι τα τελευταία 5. Παλιότερα ήμουν στην Ερμού αλλά, επειδή έλεγαν πως κάναμε φασαρία, μας έδιωξαν και μένα μου είπαν να έρθω εδώ. Τώρα δε με ενοχλεί κανένας» λέει γελώντας.

Τα τραγούδια που του αρέσει να παίζει είναι από τους δίσκους των Beatles, των Animals, των Pink Floyd και πολλών ακόμη θρυλικών συγκροτημάτων που χρονολογούνται από τη δεκαετία του ‘60. Αυτή είναι κι, άλλωστε, η μουσική με την οποία μεγάλωσε.

Το τραγούδι των Beatles που του άλλαξε τη ζωή

Ο κύριος Νίκος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην περιοχή του Ζωγράφου. Του άρεσε να παίζει μπάλα, ενώ είχε μπλέξει και σε μερικές συμμορίες. «Όχι τίποτα κακοποιά στοιχεία, όμως».

Στα 13 του αρρώστησε και, για να τον κρατήσει ο πατέρας του στο σπίτι, του αγόρασε μια ηλεκτρική κιθάρα. Κόλλησε μ’ αυτή κι άρχισε να μαθαίνει όσο το δυνατόν περισσότερα τραγούδια.

Ένα απόγευμα, όμως, του 1962 του άλλαξε για πάντα τη ζωή. «Ήμουν σ’ ένα λεωφορείο και ξαφνικά άκουσα από ένα τρανζίστορ, που τότε είχαν κυκλοφορήσει στην Αθήνα, το From Me to You των Beatles. Τρελάθηκα. Ήταν λες και με χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα» θυμάται ο ίδιος, 60 χρόνια μετά.

Η μελωδία του καρφώθηκε στο μυαλό και γύρισε τρέχοντας στο σπίτι για να παίξει στην κιθάρα όλα όσα θυμόταν από το τρανζίστορ.

«Τότε δεν είχαμε τα σημερινά μαραφέτια. Δεν υπήρχαν παρτιτούρες. Πήγαινες σ’ ένα μαγαζί που είχε jukebox, πλήρωνες μια δραχμή για να ακούσεις το τραγούδι μια φορά και προσπαθούσες να συγκρατήσεις όσο το δυνατόν περισσότερα μπορούσες» εξηγεί.

Μέσα στα επόμενα χρόνια, ο έφηβος κιθαρίστας δημιούργησε με την παρέα του μια μπάντα, τους Blue Stars, η οποία έγινε διάσημη στην περιοχή. «Ο δήμος Ζωγράφου μάς είχε παραχωρήσει μια αίθουσα στην πλατεία Γαρδένιας όπου πηγαίναμε και κάναμε τις πρόβες μας. Εκεί, λοιπόν, επί κάθε βράδυ, μαζεύονταν όλα τα γυμνάσια της περιοχής. Γινόταν χαμός».

Η οικονομική κρίση που τον έκανε να γίνει πλανόδιος κιθαρίστας

Ο Νίκος Τσέλιος, μπορεί να μην ασχολήθηκε επαγγελματικά με τη μουσική, ωστόσο δεν άφησε ποτέ την κιθάρα του. Ως που έσκασε η οικονομική κρίση. «Με τον αδερφό μου είχαμε φτιάξει μια βιοτεχνία, η οποία, όμως, έκλεισε. Μετά δούλεψα ως εργάτης σε εργοστάσια. Το έβλεπα, όμως, να έρχεται το κακό. Όταν είδα κι απόειδα, τα παράτησα όλα και βγήκα με την κιθάρα στο δρόμο» εξηγεί.

Από εκείνη τη μέρα, δεν την έχει αφήσει ούτε μία μέρα. Ξεκινά από το σπίτι του στα Κάτω Πατήσια και έρχεται ως του Ψυρρή για να παίξει τα κομμάτια του, τα οποία είναι instrumental. Ο ίδιος δηλώνει μόνο κιθαρίστας. Δεν έχει διάθεση για ξεφωνήματα, εξάλλου, σ’ αυτή την ηλικία.

Η μόνη περίοδος που σταμάτησε να βγαίνει ήταν κατά τη διάρκεια του κορονοϊού. Ο κόσμος, όπως εξηγεί, έχει αλλάξει πια μετά από αυτή την κρίση. «Είναι όλοι πολύ συγκρατημένοι. Περπατούν σα χαμένοι στους δρόμους».

Μεροκάματο μεγάλο μπορεί να μη βγαίνει, η επαφή, όμως, με τον κόσμο που περπατάει στου Ψυρρή τον αναζωογονεί. «Είμαι 74 χρονών πια. Μόνο και μόνο που βλέπω τόσα νέα παιδιά στους δρόμους, μου δίνει ενέργεια. Μιλάω μαζί τους. Ακούν τα δικά μου, ακούω τα δικά τους, και βγάζω τα συμπεράσματά μου».

Όσο μιλάμε, ένας άνδρας περνά, αφήνει μερικά κέρματα στη θήκη της κιθάρας του και του φωνάζει «Γεια σου ρε άρχοντα». Έχει φτάσει, όμως, η ώρα να φύγουμε. Τον αποχαιρετούμε κι αυτός ξεκινά και πάλι να παίζει την κιθάρα του. Το Yesterday των Beatles αντηχεί και πάλι στα σοκάκια της πόλης.