Ο Παύλος Ευαγγελόπουλος δεν βάζει κανέναν πάνω από τον Ιάσονα Σέκερη

Όταν βρίσκεσαι με τον Παύλο στην πρώτη σειρά του Διάχρονου Θεάτρου λίγο πριν ανέβει στη σκηνή για τη ‘Δεσποινίς Τζούλια’ του Στρίντμπεργκ, θέλεις μόνο ένα, αλλά πολύ δύσκολο πράγμα. Θέλεις να πάρεις όλες τις σκηνές του από το Ρετιρέ, με την μάνα Θάλεια, την ερωμένη Ελένη, τον βοηθό Άλκη, την γνωστή Χαρούλα Πεπονάκη και να τον βάλεις να στις αναλύσει μία-μία.

Να ξημερωθείτε στο θέατρο, να αναβληθεί η παράσταση κι εκείνος να σου μιλάει ακόμα για τα τεχνηέντως ανοιχτά πουκάμισα, για τις φωτογραφίες από τα τσοντοπεριοδικά στο εργαστήριο τηλεοράσεων του Ιάσωνα Σέκερη, το χαστούκι απ’ την Ελένη στους τίτλους αρχής των επεισοδίων.

Ευαγγελόπουλος πάσης δεκαετίας

Αυτά βέβαια είναι δύσκολα έως ακατόρθωτα πράγματα. Και για την πορεία του Παύλου στα χρόνια, μπορεί να είναι και άδικα. Γιατί ο άνθρωπος που κάθεται εξ αριστερών μου και σχεδόν αποκαλώ Ιάσονα δεν είναι υπόθεση δύο ετών (‘Ρετιρέ’), αλλά τριάντα.

Εν αρχή ην ο Παύλος των 80s. Με το ντεμπούτο του στους ‘Επικίνδυνους’ του Γιάννη Δαλιανίδη, με το ‘Έλα Να Αγαπηθούμε Ντάρλινγκ’, με το ‘Όταν οι Ρόδες Χορεύουν’, με την πρώτη του τηλεοπτική σειρά, τα ‘Λιονταράκια του κυρ-Ηλία’ (πάλι του Γ. Δαλιανίδη).

Και μετά ήρθε το ‘Ρετιρέ’. Δεν χρειάζεται να πω κάτι περισσότερο από αυτό που βλέπεις εδώ και 20 χρόνια σε επαναλήψεις, με εξαίρεση την τελευταία διετία που το MEGA μας κάνει νερά (για τα οποία αντιδράσαμε έντονα). Αμέσως μετά οι ‘Μικρομεσαίοι’, παρέα με το μιλένιουμ το ‘Κάτω απ’ την Ακρόπολη’ και πλέον η βουτιά του Παύλου στο θέατρο.

Εδώ και λίγες μέρες, πρωταγωνιστεί σε δύο παραστάσεις ταυτόχρονα, στο ‘Δεσποινίς Τζούλια’ και την ‘Κληρονόμο’. Και οι δύο ανεβαίνουν στο Διάχρονο Θέατρο της Μαίρης Βιδάλη.

Έχει να κάνει τηλεόραση από το ‘Όσο Υπάρχει Αγάπη’ και το ‘Κάτω απ’ την Ακρόπολη’. (Βασικά, ‘τι άλλη τηλεόραση να κάνεις μετά τον Ιάσονα;’, αλλά τέλος πάντων). Τον ρωτάω αν του λείπει.

“Μου λείπουν τα λεφτά της τηλεόρασης για να είμαστε ειλικρινείς”, μου απαντά και σκάει σε ελαφρώς ετεροχρονισμένα γέλια. “Μου λείπει όπως λείπει σε κάποιον κάτι το οποίο έκανε πριν χρόνια και έχει σταματήσει να το κάνει”, συμπληρώνει αμέσως. Δείχνει να γνωρίζει πολύ καλά τι είναι το ‘Ρετιρέ’ για όλους εμάς που το είδαμε στα 10, στα 15, στα 20, στα 25.

Χαμογελάει. “Δεν το σκέφτηκα ούτε δευτερόλεπτο, όταν μου έγινε η πρόταση να παίξω τον Ιάσονα. Απ’ τη στιγμή που το υπέγραφε ο Γιάννης Δαλιανίδης, είχες πάντα τη σιγουριά ότι θα βγει ένα πράγμα καλό, είτε άρεσε στον κόσμο είτε όχι. Ο Γιάννης ήταν εγγύηση”. Αυτό το “είτε άρεσε στον κόσμο είτε όχι” προφανώς το εννοούσε για κάποια άλλη δουλειά του μεγάλου σκηνοθέτη, αφού το ‘Ρετιρέ’ αγαπήθηκε τόσο στην εποχή του και –αισίως- 20 χρόνια μετά.

Προς αποφυγή μεγαλύτερου spoiler σχετικά με το επικό oral history της σειράς που ετοιμάζει το Cosmo.gr, στο πλαίσιο του οποίου οι μεγάλοι πρωταγωνιστές του θα μιλήσουν για το ‘Ρετιρέ’ (μην ξεχνάς το φοβερό, αντίστοιχο αφιέρωμα στους ‘Απαράδεκτους’), ενημερώνω κάπου εδώ ότι με τον Παύλο-Ιάσονα είπαμε πολύ περισσότερα για το έπος του Γιάννη Δαλιανίδη.

Για να κλείσω αυτήν την τηλεοπτική ενότητα, τον ρώτησα ποιος ήταν ο αγαπημένος του χαρακτήρας από τη σειρά, πλην του Ιάσωνα. Σουφρώνει τα χείλη σχηματίζοντας ένα αφηρημένο “μπα”. “Κανένας. Μόνο ο Ιάσονας”.

Γελάει, γελάμε. That’s the spirit.

Η κουραστική νύχτα και το γρήγορο θέατρο

Τα τελευταία τρία χρόνια, μες στις προτεραιότητες του ήταν και η πρώτη του επιχειρηματική κίνηση, το ‘Lobby’ στην Ποσειδώνος, ένα μπαρ με κλασικό ροκ, έννοια πολύ ταιριαστή στον ίδιο τον Παύλο, το οποίο άνοιγε καθημερινά στις 22.00 και έκλεινε όποτε και όταν.

Στην ‘Κληρονόμο’ που έκανε πρεμιέρα το Σάββατο 23 Φεβρουαρίου, ο Παύλος κάνει έναν άφραγκο μπον βιβέρ που πουλάει έρωτα και εποφθαλμιά την προίκα μιας πλούσιας, αλλά καθόλου προικισμένης κληρονόμου. Εκεί θα συγκρουστεί με τον πατέρα της που θα καταλάβει με τι τυχοδιώκτη πάει να μπλέξει η κόρη του και το δράμα ξετυλίγεται.

Στο ‘Δις Τζούλια’, στον ρόλο του Ζαν, που όπως σημειώνει τον θεωρεί μεγαλύτερη πρόκληση, είναι ένας υπηρέτης που προσπαθεί να ανελιχθεί μπαίνοντας σε έναν ερωτικό ανταγωνισμό με την αφεντικίνα του. “Έχει πολύ ενδιαφέρον αυτή η μάχη, έχει συναίσθημα, έχει την πάλη των τάξεων και του αρσενικού με το θηλυκό. Οι ρόλοι μου στα δύο έργα έχουν διαφορετικές υποκριτικές απαιτήσεις. Καθένας ζητάει διαφορετικά πράγματα”.

Ο Παύλος σε πείθει ότι η ενασχόλησή του με το θέατρο δεν είναι από ανάγκη. Σε πείθει πριν χρειαστεί καν να τον ρωτήσεις. “Στο θέατρο όλα είναι πιο γρήγορα. Τόσο η διαδικασία παραγωγής αυτού που παρουσιάζεις όσο και η προετοιμασία. Για μένα όλο αυτό έχει ένα επιπρόσθετο ενδιαφέρον. Αυτό του να κάνεις κάτι πολύ γρήγορα και καλά”.

Εντάξει, μεταξύ μας τώρα, δεν έχει και τίποτα να αποδείξει πια ο Παύλος Ευαγγελόπουλος. Ούτε στα επαγγελματικά ούτε στα προσωπικά. Οι Ελένες πάνε και έρχονται στη ζωή του –ο ίδιος έχει δηλώσει ότι δεν είναι ποτέ μόνος- κι ο αέρας του προδίδει χορτασμένο άνθρωπο χωρίς απωθημένα.

Αυτό που φαντάζεσαι πριν τον γνωρίσεις και πιστοποιείς περνώντας λίγη ώρα μαζί του είναι πως πρόκειται για το ίδιο τύπου alpha male με τον άνθρωπο που έπαιξε στο ‘Ρετιρέ’. Τώρα το αν ο Παύλος είναι ο Ιάσονας ή ο Ιάσονας ο Παύλος είναι λίγο δυσδιάκριτο. Αλλά και πάλι, ποιος νοιάζεται για τέτοιες λεπτομέρειες;

Μυστικά ντεσού για το Ρετιρέ στο @illanastasiadis

O Παύλος Ευαγγελόπουλος πρωταγωνιστεί στις παραστάσεις ‘Δεσποινίς Τζούλια’ και ‘Η Κληρονόμος’ στο Διάχρονο Θέατρο.