Ο Rod Paradot ρώτησε την Catherine Deneuve πόσο χρονών είναι

Μπορώ να βλέπω ευρωπαϊκό σινεμά με τις ώρες. Μπορώ να βλέπω κοινωνικά δράματα και γαλλικό κινηματογράφο με τις ώρες. Όταν αυτά τα τρία συνδυάζονται, είναι σαν να ‘χω κερδίσει το λαχείο. Και στην περίπτωση του ‘Standing Tall’ (στα ελληνικά το είδαμε ως ‘Με το Κεφάλι Ψηλά’), συνδυάζονται. Πολλοί μάλιστα, έσπευσαν να το βαφτίσουν ‘ευρωπαϊκή απάντηση στο ‘Boyhood’.

Η κάμερα της Emmanuelle Bercot ακολουθεί τον νεαρό Malony, ένα ‘προϊόν σπασμένου σπιτιού’ που τραγουδούσαν κάποτε οι Placebo, από τα 6 μέχρι τα 18 του, διάστημα στο οποίο το αγαπημένο του χόμπι είναι να μπλέκει με τους πάντες και κυρίως με τη δικαιοσύνη. Στο ρόλο της δικαστικού Florence Blaque που δρα σαν αόρατη φτερούγα προστασίας για τον Malony -ακόμη και όταν αυτός δεν το αντιλαμβάνεται- συναντάμε την Catherine Deneuve.

Ο Paradot είναι εξαιρετικός στο ρόλο του Malony καταφέρνοντας να αποφύγει το overacting σε μια ταινία δομημένη για να σε ρίξει στην παγίδα του overacting, αν μάλιστα παίζεις το ρόλο του ατίθασου νιάτου. Είναι σοβαρός, καίριος, κρατάει τον θεατή με το καλημέρα.

Η ανατροπή σχετικά με τον Γάλλο είναι ότι πριν το ‘Standing Tall’ δεν ήταν ηθοποιός. Για την ακρίβεια, δεν το είχε διανοηθεί καν. Είναι σαν να διαβάζεις αυτή τη συνέντευξη σήμερα και αύριο να παίζεις σε ένα φιλμ που ανοίγει τις Κάννες. Είναι κάπως τρελό.

Τη μια μέρα, ο Paradot παρακολουθούσε μαθήματα ξυλουργικής σ’ ένα επαγγελματικό λύκειο στα προάστια του Παρισιού και την άλλη μέρα είχε επιλεγεί από τον casting director του ‘Standing Tall’ για τον πρωταγωνιστικό ρόλο.

(Φωτογραφίες: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου-Watkinson)

Τον συνάντησα στον Ιανό της Σταδίου για μια ολιγόλεπτη συνέντευξη. Οι συνεντεύξεις στις οποίες ο δημοσιογράφος έχει περιορισμένο χρόνο έχουν όλα τα κακά του κόσμου, εκτός από ένα. Ο συνομιλητής είναι ζεστός, έτοιμος και σίγουρα έχει ακούσει πιο βαρετές ερωτήσεις από τις δικές σου.

Κατά τ’ άλλα, ο Rod με τα βαριά γαλλικά και το καλό του πουκάμισο ήταν σαφώς πιο ήρεμος απ’ όσο τον είδαμε στη μεγάλη οθόνη και έτοιμος για ένα μέλλον που το τελευταίο πράγμα που θα τολμούσε να κάνει είναι να μαντέψει.

Πώς ήταν τα πράγματα για σένα στο σχολείο; Είχες κοινά στοιχεία με τον Malony;

“Η αλήθεια είναι ότι ήμουν λίγο άτακτος, δεν άκουγα αυτά που μου ‘λεγαν, αλλά σεβόμουν το πλαίσιο και τους καθηγητές μου. Τα πράγματα ήταν πιο ήρεμα απ’ ό,τι στην ταινία”. (γέλια)

Τι θυμάσαι από την τελευταία, ‘συμβατική’ σου μέρα πριν σε ανακαλύψει ο casting director;

“Δεν θυμάμαι τίποτα. Ήμουν σε ένα επαγγελματικό λύκειο με ειδικότητα την ξυλουργική και ήξερα ότι δεν είναι αυτό που ψήνομαι να κάνω στη ζωή μου. Ας πούμε ότι με απασχολούσε το αν θα καταφέρω να αποφοιτήσω”.

Καμιά άγρια σκέψη για σινεμά, κάτι;

“Όχι. Για μένα ήταν αδύνατο να ονειρευτώ έναν ρόλο σε μια ταινία, γιατί απλά δεν υπήρχε καμία πιθανότητα να μου συμβεί”.

Πώς ένιωσες όταν διάβασες το σενάριο και φαντάστηκες τον εαυτό σου στην ταινία;

“Λάτρεψα το σενάριο, με άγγιξε πάρα πολύ κι αυτός ήταν κι ο λόγος που δέχτηκα να παίξω. Είναι ένα θέμα που έχει να κάνει με την πραγματικότητα αυτή τη στιγμή στη Γαλλία, είναι πολύ επίκαιρο. Από την άλλη θέλησα λίγο να υπερασπιστώ αυτόν τον τύπο, αν και υπήρχαν στιγμές που μου την έσπαγε πάρα πολύ και θα ήθελα να τον πλακώσω στο ξύλο. Φυσικά έπαιξε ρόλο και το ότι έχω δει πολλές ταινίες και ήθελα να δω πώς είναι το γύρισμα από κοντά”.

Ποια είναι η πρώτη σου ανάμνηση από την Catherine Deneuve στο σετ;

“Η Catherine Deneuve είναι η μεγαλύτερη κυρία του γαλλικού κινηματογράφου και όλη η οικογένειά μου τη γνωρίζει. Από τα πρώτα πράγματα που με ρώτησε στα δοκιμαστικά μπροστά στην κάμερα είναι πώς τα πάω και πόσο χρονών είμαι. Της είπα ότι είμαι 18 και χωρίς να το κάνω επίτηδες τη ρώτησα ‘κι εσείς;’. (γέλια) Γέλασε πολύ, μου απάντησε (72) και από εκεί ξεκίνησε η καλή μας σχέση. Είδε ότι την αντιμετωπίζω σαν άνθρωπο με τον οποίο θα δουλέψω, όχι σαν τη διάσημη Catherin Deneuve”.

Είδα μια συνέντευξή σου στην οποία ανέφερες ότι αυτά που έχεις ζήσει σε βοήθησαν να μπεις λίγο καλύτερα στο ρόλο. Το κάνεις λίγο πιο συγκεκριμένο;

“Κοίτα, η ταινία δεν διαδραματίζεται σε προάστιο του Παρισιού όπως το Σεν Ντενί στο οποίο μεγάλωσα, αλλά λίγο πιο έξω. Παρ’ όλ’ αυτά, την κατάσταση που περιγράφει την έβλεπα και γύρω μου. Δεν μου ήταν ξένο.

Η παραβατικότητα των εφήβων στο γυμνάσιο και μετά στο λύκειο, τα σκηνικά που γίνονται στο δρόμο. Ακόμα κι αν δεν τα κάνεις εσύ, είναι ιστορίες που αφορούν ανθρώπους που ξέρεις, άρα το έχεις γύρω σου μεγαλώνοντας. Από αυτήν την άποψη, άντλησα εικόνες απ’ αυτά που είχα ζήσει για να μπω καλύτερα στο ρόλο”.

Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή στο γύρισμα; Μια στιγμή που είπες ‘Τι θέλω εγώ εδώ πέρα’;

“Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, αναρωτιόμουν αν είμαι καλός, αν τα καταφέρνω ή τι σκατά, θα προχωρήσει αυτό το πράγμα; Ξέρεις, η σκηνοθέτιδα δεν με ενθάρρυνε συνέχεια, μου έλεγε πολλές φορές να ξαναπάμε μια σκηνή γιατί κάνω κάτι λάθος. Υπήρξαν στιγμές μεγάλης έντασης μεταξύ μας και νομίζω ότι εξαιτίας αυτής της έντασης υπάρχει το αποτέλεσμα που βλέπεις στην ταινία. Μην ξεχνάς ότι δεν ήξερα το επάγγελμα και προφανώς αναρωτιόμουν συνέχεια τι κάνω και πώς το κάνω”.

Πες μου για την πρώτη φορά που είδες τον εαυτό του στη μεγάλη οθόνη.

“Είναι πολύ συχνό φαινόμενο το να μη μας αρέσει η φάτσα ή η φωνή μας όταν βλέπουμε ένα βιντεάκι που γυρίσαμε στα γενέθλιά μας ή οπουδήποτε. Φαντάσου πώς μου φάνηκε ο εαυτός μου στην τεράστια οθόνη. Στην πρώτη προβολή που έγινε για μας, στο τελικό cut, έβλεπα μόνο τον εαυτό μου, δεν έβλεπα την ταινία. Προσπαθούσα να το συνηθίσω, δεν μου άρεσε τίποτα”.

Ποια είναι τα αγαπημένα σου πράγματα στη Γαλλία;

“Στη Γαλλία, δεν είναι και πολλά αυτά που αγαπώ. Να πω τα τοπία; Δεν νιώθω ότι είμαι φτιαγμένος για να ζω στη Γαλλία στη φάση που είμαι τώρα”.

Και τελικά, βλέπεις το μέλλον σου σαν ηθοποιός ή όλο αυτό είναι μια τέλεια παρένθεση;

“Θα ήθελα να γίνω ηθοποιός, γιατί μ’ αρέσει πολύ και νομίζω ότι με εξελίσσει, με βοηθάει να γίνομαι καλύτερος. Δεν ξέρω κατά πόσο θα γίνει αυτό. Θα πρέπει να βρω κι άλλες ταινίες, κι άλλους ρόλους”.

Το ‘Standing Tall’ (ελληνικά, ‘Με το Κεφάλι Ψηλά’) έρχεται σύντομα στους κινηματογράφους.