Ο Snoop Dogg είναι μια ιδιοφυία (και εσχάτως ρασταφάρι)

Για το τελευταίο του άλμπουμ, ο Snoop Dog, πήγε στη Τζαμάικα προς αναζήτηση έμπνευσης και καλής ποιότητας μαριχουάνα. Το εγχείρημα ήταν τόσο πετυχημένο που ο  Calvin Cordozar Broadus, Sr. έκανε ένα extreme make over στην περσόνα του.

Το Snoop (Doggy) Dog έγινε Snoop Lion, τα ρούχα του έχουν το πρασινοκιτρινοκόκκινο της ρέγγε, ένα αστέρι του Δαυίδ με το Μπομπ Μάρλεϊ κοσμεί το λαιμό του και τα τραγούδια του μιλάνε κυρίως για την αγάπη προς τη γυναίκα και την κόρη του.

Καθόλου τυχαία το άλμπουμ ονομάστηκε “Reincarnated”. Ο -κατά Rolling Stone- πιο συμπαθής νταβατζής στην Αμερική, είναι πλέον ένας μειλίχιος Ρασταφάρι που καπνίζει τριάντα τσιγάρα μαριχουάνας την ημέρα.

Όπως λέει και ο ίδιος,  η φάση του πλέον είναι είναι “…με τα παιδιά μου, ζω…” και όχι “θα σε πυροβολήσω, μόλις σε δω”. Και γιατί όχι άλλωστε; Ο Snoop ευτύχησε να περάσει τα σαράντα (σε αντίθεση με τον εξίσου ταλαντούχο Tupac Shakur και πολλούς άλλους ράπερ), η περιουσία του ξεπερνάει τα 100 εκατομμύρια δολάρια, και είναι από εκείνους τους μουσικούς που θεωρούνται πατέρες ενός genre.

Εδώ που τα λέμε, είναι ένας ζωντανός θρύλος. Μια ιδιοφυία. Χωρίς πλάκα.

Κάτι συναρπαστικό αν σκεφτείς ότι η ζωή του είναι σαν το παιχνίδι με το καλαμάκι. Όποιος τραβήξει το μακρύτερο προτείνει τη μοιρασιά και για να πληρωθεί πρέπει να συμφωνήσει και ο άλλος σε μία μερίδα μικρότερη από αυτή του λέοντος. O Snoop τράβαγε πάντα το μικρότερο.

Αλλά κατάφερε με πολλές καλές συμφωνίες να φτάσει εκεί που έφτασε. Ήξερε πως να το χειριστεί. Να απορρίψει την προσφορά αν ήταν εξευτελιστική, να την αποδεχτεί αν ήταν ελάχιστα καλή, να προσπαθήσει για κάτι καλύτερο την επόμενη.

Το μοναδικό μεγάλο καλαμάκι που τράβηξε ήταν ο Dr. Dre. Τον ανακάλυψε σε πολύ μικρή ηλικία και τον πήρε υπό την προστασία του. Τον πήρε μαζί του στις περιοδείες του, του έδειξε τα βασικά beats, του έμαθε τα κατατόπια. Τα υπόλοιπα τα έφερε ο χρόνος και τα πιστολίδια.

Ναι, τα πιστολίδια έφερναν τα τραγούδια. Η πρώτη του μεγάλη επιτυχία ήταν το “Murder Was The Case”. Προφανώς έγραφε γι’ αυτά που έβλεπε γύρω του.

Πιστολίδι με αυτοκίνητο, πιστολίδι πεζή, πιστολίδι σε πάρκινγκ, σε σουπερμάρκετ, μπροστά από το σπίτι σου, παντού. Μπόλικο υλικό για να γράψεις και να δοξαστείς. Με έναν διεστραμμένο τρόπο, ο Snoop έγινε η φωνή της γενιάς του.

Αν και η δική του ανατροφή είχε περισσότερη εκκλησία, χορωδία και σπίτι, τα στιχάκια για τη ζωή στα γκέτο ήταν για εκατομμύρια η διέξοδος από την ζωή στο γκέτο.

Θα μου πεις, πριν τον Snoop, οι ράπερ ήταν gangsta σε κάποιο βαθμό. Αλλά δεν το έκαναν και βούκινο. Άσε που μετά τον Snoop οι rapper ήταν σχεδόν αποκλειστικά gangsta, οι δίσκοι έπρεπε να πάρουν σήμανση λες και ήταν παράσημο, μετά την επιτυχία του Snoop το νταβατζιλίκι έγινε ένα καθόλα αξιοπρεπές επάγγελμα. Η διακίνηση το ίδιο.

Αν κάποιο μουσικό “genre” πρέπει να του πιστωθεί είναι αυτό του gangsta rap.

Γιατί αυτός ευδοκίμησε και οι άλλοι βρέθηκαν στην εντατική με πολλαπλά τραύματα; Σίγουρα ένα μέρος ήταν τύχη. Αλλά ο Snoop ήταν στην πραγματικότητα ήταν ένα λαμπρό επιχειρηματικό μυαλό. Μετά την επιτυχία του “Doggystyle” μπράνταρε την περσόνα βγάζοντας εκατομμύρια.

Μπορείς να πεις ότι ήταν ένα καλά υπολογισμένο ρίσκο. Στο γκέτο δεν υπάρχει πολύ μέλλον, αν ζήσεις έζησες, αν ζήσεις με εκατό εκατομμύρια δολάρια στην άκρη γιατί όχι; Γι’ αυτό δεν κρύφτηκε ποτέ. Βγήκε μπροστά και τα είπε χύμα.

“Βάφτισε” το “Ain’t No Fun (If The Homies Can’t Have None), έναν ύμνο στον ομαδικό βιασμό, τραγούδι αγάπης. Κάπως έτσι η αφεντιά του έφτασε μέχρι αυτιά του πρίγκηπα Χάρι και του Γούιλιαμ που ήταν μεγάλοι φαν ενώ έγινε το αγαπημένο παιδί πολύ μεγάλων brand από την Pepsi Max μέχρι το Norton Anti-Virus. Και πριν μερικά χρόνια την Adidas.

Ήταν τόσο μπροστά που δεν είπε όχι όταν ο μέγας πορνογράφος Lary Flint του πρότεινε το το 2001 να κάνουν το “Snoop Dogg’s Doggystyle”. Ήταν η πρώτη φορά που μία τσόντα είχε κανονικό soundtrack με έντεκα ακυκλοφόρητα τραγούδια. Μπήκε μάλιστα στα chart του Billboard. Μετά ακολούθησαν οι υπόλοιποι και ο Ice-T.

Και ναι είναι ο ίδιος άνθρωπος που τώρα κηρύττει τις αρχές του ρασταφαριανισμού και γράφει για τις γυναίκες της ζωής του. Γιατί είναι τόσο κουλ και τόσο αγαπητός που μπορεί να κάνει ότι θέλει, όπου θέλει και όποτε το θέλει. Να λέγεται Snoopy, να παίζει σε ταινίες, να κηρύττει τις αρχές του Jah και την αγάπη.

Ακούμε μουσική και στο @artemoo