Ο Βασίλης Κικίλιας παίζει άμυνα για να κερδίζει
- 25 ΜΑΙ 2017
Είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσεις με ποια ιδιότητά είναι ο Βασίλης Κικίλιας εγγεγραμμένος στη συνείδηση του κόσμου. Μπορεί εδώ και πάνω από μία δεκαετία να τον έχουμε συνηθίσει με κοστούμι ν’ ασχολείται με τα κοινά και να βγάζει λόγους από τα έδρανα της Βουλής, ωστόσο η εικόνα του με την μπασκετική εμφάνιση πάνω στο παρκέ είναι ακόμα νωπή στο μυαλό.
Η σημερινή βασική ιδιότητά του Βασίλη Κικίλια είναι αυτή του βουλευτή και εκπροσώπου Τύπου της Νέας Δημοκρατίας. Παρόλα αυτά, στο GameChanger in Sports θα μιλήσει ως αθλητής και ως άνθρωπος που ενδιαφέρεται ενεργά για το μέλλον του αθλητισμού στη χώρα μας. Ως εκείνος ο άνθρωπος που ξεκίνησε την καριέρα του από τον Πανιώνιο, με τον οποίο κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας το ’91, συνέχισε στην ΑΕΚ κατακτώντας το Κύπελλο Saporta το 2000, δυο ακόμα Κύπελλα (2000 και 2001) και το τελευταίο πρωτάθλημα της ‘Ενωσης’ το 2002, ενώ παράλληλα φόρεσε αρκετές φορές τη φανέλα της Εθνικής.
Πριν την ομιλία του στο GameChanger in Sports, στις 30 Μαΐου, του ζητήσαμε να μας απαντήσει σε μερικές σύντομες ερωτήσεις για το μπάσκετ.
Ποια είναι η πρώτη σου μπασκετική ανάμνηση;
”Ήμουν δεν ήμουν πέντε χρονών όταν έκανα τα πρώτα ‘σουτάκια’ στο τσιμεντένιο, ανοιχτό, γήπεδο του Πανιωνίου τις καθημερινές και στον Άγιο Κοσμά μαζί με τον πατέρα μου τα Σαββατοκύριακα. Δεν άφηνα μέρα χαμένη”.
Τι σε ώθησε ν’ ασχοληθείς με το μπάσκετ και όχι κάποιο άλλο άθλημα, πριν την κατάκτηση του ευρωπαϊκού του ’87 από την Εθνική;
”Η αλήθεια είναι πως ασχολήθηκα μ’ όλα τα αθλήματα. Η επιλογή του μπάσκετ έγινε γιατί πολύ απλά ήδη από την πρώτη δημοτικού ήμουν πιο ψηλός, περίπου ενάμιση κεφάλι, από τα υπόλοιπα παιδιά. Μου άρεσε βέβαια και η ταχύτητα του αθλήματος, αλλά πολλές φορές, η φύση σε καθοδηγεί”.
Ποιο ήταν το πρώτο σου ροζ φύλλο αγώνα;
”Ήταν στο πρωτάθλημα μινι-μπάσκετ, στο ματς Πορφύρας-Πανιώνιος. Στο γήπεδο της Πειραϊκής φυσούσε 7 μποφόρ, καθώς είναι σχεδόν πάνω στη θάλασσα και δίναμε μάχη για ένα καλάθι. Κερδίσαμε όμως και η χαρά ήταν μεγάλη”.
Τι είναι για σένα το μπάσκετ με τρεις λέξεις;
”Ιt’s a game! Τέσσερις, αλλά επιτρέψτε μου τα λεκτικά ‘βήματα”.
Ποιος ήταν ο αγαπημένος σου προπονητής;
”Πολλοί, αλλά κυρίως ο Ηλίας Ζούρος που είχα τα αθώα παιδικά χρόνια”.
Ποια ήταν η καλύτερη και ποια η χειρότερη στιγμή σου μέσα στο γήπεδο;
”Οι καλύτερες στιγμές είναι όταν κερδίζεις. Το συναίσθημα αυτό, ανεξαρτήτως δυναμικότητας του αντιπάλου, δεν συγκρίνεται με τίποτα. Και βέβαια οι χειρότερες όταν χάνεις”.
Πως είναι να φοράς το εθνόσημο στο στήθος σε επίσημο αγώνα;
”Είναι η μεγαλύτερη τιμή και συγκίνηση που μπορεί να νοιώσει αθλητής”.
Άμυνα ή Επίθεση;
”Άμυνα για να κερδίζεις. Επίθεση για ν’ αρέσεις”.
Γκάλης ή Γιαννάκης;
”Ο Γκάλης άλλαξε τη ροή του ελληνικού μπάσκετ, για να μη πω αθλητισμού. Και βεβαίως ο Γιαννάκης αποτύπωσε στο γήπεδο τη ψυχή του Έλληνα”.
Ομπράντοβιτς ή Ίβκοβιτς;
”Κορυφαίοι προπονητές και οι δύο, αλλά σε κάθε περίπτωση ‘Ντούντα’, γιατί εκείνος με ανέδειξε”.
Έχεις καταφέρει να εξηγήσεις γιατί ταιριάζει (με βάση τις διακρίσεις μας) το μπάσκετ στους Έλληνες;
”Γιατί έχει γρήγορο ρυθμό, πολλαπλές εναλλαγές, έντονες συγκινήσεις, επιτυχίες για την Ελλάδα και τους συλλόγους. Και στο τέλος δεν κερδίζουν πάντα οι Γερμανοί”.
Τι είναι αυτό που έμαθες από το μπάσκετ και έχεις μεταφέρει στην επαγγελματική και πολιτική σου διαδρομή;
”Δεν τα παρατάμε ποτέ”.
Πόσα buzzer beater έχει η μέρα σου;
”Η μέρα μου έχει πολύ video για την ανάλυση παιχνιδιού και της στρατηγικής, άμυνες man 2 man αλλά και ζώνη και επιθετικά παιχνίδια”.
Αυτή ήταν μόνο μια πρόγευση από όσα θα πει ο Βασίλης Κικίλιας για το μπάσκετ και το μέλλον του αθλητισμού στην Ελλάδα στο Game Changer in Sports, στις 30 Μαΐου, στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία. Σ’ ένα συνέδριο που θα θα μιλήσουν κι άλλοι σπουδαίοι εκπρόσωποι του ελληνικού αθλητισμού μεταξύ των οποίων, ο Παναγιώτης Γιαννάκης, ο Παναγιώτης Φασούλας, ο Σπύρος Γιαννιώτης και ο Κώστας Κατσουράνης.
Αν αγαπάς κι εσυ τον αθλητισμό, κλείσε τη θέση σου τώρα για να βρεθείς εκεί.
(Photo Credits: Menelaos Myrillas/SOOC)