Οι δημιουργοί του Iwaju κάλεσαν την Disney σε μονομαχία και κέρδισαν μία συνεργασία

Η πρώτη εκδοχή του στούντιο Kugali ήταν στην πραγματικότητα ένα podcast που ξεκίνησε το 2015 και ονομαζόταν Tao of Otaku, ένα μείγμα κινεζικών και ιαπωνικών φράσεων που μεταφράζεται ελεύθερα ως “ο τρόπος του geek”. Κάθε εβδομάδα οι παιδικοί φίλοι Tolu, Ziki και Demi Agoro (που δεν είναι πλέον στην ομάδα) έμπαιναν στο Skype από τρεις διαφορετικές χώρες (Νιγηρία, Αγγλία και Αμερική) και μιλούσαν για τα πάντα, από manga και anime, μέχρι κόμικ και ταινίες επιστημονικής φαντασίας.

Η επιμέλεια του περιεχομένου για το podcast οδήγησε τα παιδιά να αναζητήσουν υψηλής ποιότητας κόμικ και κινούμενα σχέδια εντός της Αφρικής. Προς το τέλος του 2016, ο Tolu και ο Ziki αποφάσισαν να κάνουν rebranding και να επεκτείνουν το podcast στο YouTube και σε έναν ιστότοπο όπου θα μπορούσαν να εκθέσουν στον κόσμο την τέχνη, τα κόμικ, τα παιχνίδια και τα κινούμενα σχέδια που δημιουργούνται σε όλη την αφρικανική ήπειρο. Τότε ήταν που γεννήθηκε η Kugali, ένα όνομα που προέρχεται από τη λέξη “Kujali” στα Σουαχίλι (που σημαίνει “φροντίζω”).

Η εταιρεία αναπτύχθηκε γρήγορα και έτσι μέχρι το 2018, η ομάδα άρχισε να περιορίζει την εστίασή της, δημιουργώντας τα δικά της κόμικς όπως τα Iku, Oro, Mumu Juju, και άλλο πρωτότυπο περιεχόμενο. Στο μεταξύ δεν άρχισαν απλώς να δημοσιεύουν τη δουλειά τους, αλλά και να αναπτύσσουν νέα ταλέντα κατά τη διαδικασία.

Όταν ο Hamid προστέθηκε στο team την ίδια χρονιά, με την εμπειρία του στα οπτικά εφέ και στα κινούμενα σχέδια (είχε εργαστεί στο φωτορεαλιστικό remake του The Lion King από την Disney), η Kugali αυτοπροσδιορίστηκε πια επίσημα ως εταιρεία ψυχαγωγίας και κινούμενων σχεδίων. Η επόμενη μεγάλη κίνησή τους ήταν να ξεκινήσουν μια εκστρατεία crowdfunding για την πρώτη ανθολογία της Kugali. Το εγχείρημα, που περιείχε ιστορίες επιστημονικής φαντασίας και φαντασίας από δημιουργούς από όλη την ήπειρο, σημείωσε τεράστια επιτυχία, συγκεντρώνοντας πάνω από 20.000 λίρες μόνο από το Kickstarter.

Η δημοτικότητα από την επιτυχία της καμπάνιας τούς έδωσε την ώθηση που χρειάζονταν για να επεκτείνουν την εταιρεία σε άλλους τομείς, συμπεριλαμβανομένης της δημιουργίας μίας εφαρμογής για κινητά τηλέφωνα για τα κόμικ τους, κάνοντάς τα πιο προσιτά. Η επιτυχία της καμπάνιας είχε επίσης τέλειο timing. Φαν από όλο τον κόσμο ήταν ακόμα ενθουσιασμένοι με το Black Panther της Marvel, μία αμερικανική ιστορία για το φανταστικό αφρικανικό βασίλειο της Wakanda.

Η Kugali θα κέρδιζε την προσοχή για την επιτυχία της ως μία μικρή αφρικανική εταιρεία κόμικ που δημιουργούσε φανταστικές ιστορίες φαντασίας και υπερηρώων μόνη της, με Αφρικανούς υπερήρωες δημιουργημένους από Αφρικανούς καλλιτέχνες και συγγραφείς από όλη την ήπειρο.

Το σημείο καμπής για την επιτυχία τους ήταν μία πλέον διάσημη συνέντευξη στο BBC, όπου ο Hamid είχε δηλώσει ότι ήταν αρκετά σίγουρος ότι θα μπορούσαν να διαλύσουν την Disney. Νόμιζε ότι η ατάκα του δεν θα χρησιμοποιούταν στο άρθρο, όμως προφανώς έγινε ο τίτλος του.

Ο Hamid στο μεταξύ το είχε πει στα σοβαρά, κυρίως επειδή η Disney, κατά την άποψή του, σε εκείνη τη φάση είχε γίνει επαναλαμβανόμενη. Είχε αναρωτηθεί επίσης δημόσια γιατί το στούντιο δεν εξερευνά τις αφρικανικές ιστορίες, όταν είναι κάποιες από τις πιο ποικιλόμορφες και πλούσιες στον κόσμο.

Δεν είναι κάθε μέρα που η Disney αμφισβητείται κατ’ αυτόν τον τρόπο και η επικεφαλής δημιουργικού τμήματος της Disney Animation, Jennifer Lee, το πήρε είδηση και αποφάσισε να επικοινωνήσει μαζί τους. Τα υπόλοιπα έγιναν ιστορία που γράφεται ακόμη.

Το Iwaju που μπορείς να παρακολουθήσεις τώρα στο Disney+, δεν είναι ούτε μία έτοιμη ιστορία που διανέμεται από την Disney, ούτε καν ένα έργο που η Kugali έκανε pitch στο στούντιο. Η ομάδα συνεργάστηκε με την ομάδα ανάπτυξης της Disney Animation και γέννησαν μαζί το έργο.

Ο Olufikayo “Ziki” Adeola (σκηνοθεσία/σενάριο), ο Hamid Ibrahim (Production Designer), και ο Tolywalakin “Tolu” Olowofoyeku (Πολιτιστικός Σύμβουλος) μου τα περιέγραψαν όλα σε συζήτησή μας μέσω Zoom, παρουσία του Marlon West, ενός ζωντανού θρύλου πλέον της Disney που δουλεύει στα εφέ του στούντιο από την εποχή του Lion King.

Όλα ξεκίνησαν με μία πρόταση. “We want to kick Disney’s ass”. Mετά η Disney σήκωσε το τηλέφωνο και σας κάλεσε. Τι σκεφτήκατε;

Ibrahim: Πραγματικά και ειλικρινά, η πρώτη μου σκέψη πως ότι δεν μπορούσα να το πιστέψω. Η δεύτερη σκέψη μου προσωπικά ήταν, ω θεέ μου, θέλουν να μας διαλύσουν [γέλια]. Ότι ειλικρινά, αυτό ήταν. Και μετά, καθώς οι συζητήσεις προχωρούσαν, τότε ήταν που αναπτύξαμε τη σχέση μας και συνειδητοποιήσαμε ότι είναι πολύ καλοί. Τα υπόλοιπα έγιναν ιστορία.

Adeola: Δεν ήμουν σίγουρος τι να περιμένω όταν η Disney με προσέγγισε για πρώτη φορά, γιατί ακούς τόσες πολλές ιστορίες για το Χόλιγουντ ή για τη βιομηχανία, όμως δεν ξέρεις μέχρι να μάθεις πραγματικά. Και νομίζω ότι αυτό που με εντυπωσίασε ήταν το πόσο αυθεντικοί και γνήσιοι ήταν οι άνθρωποι της Disney.

Το κύρος της Disney είναι προφανώς ένα τεράστιο δέλεαρ όσον αφορά ένα στούντιο για συνεργασία, όμως νομίζω ότι το πιο σημαντικό ήταν η αυθεντικότητα που είχαν οι άνθρωποι της Disney με τους οποίους συναντηθήκαμε. Φάνηκε να ενδιαφέρονται πραγματικά και να υιοθετούν το όραμά μας. Αυτό μου έκανε αληθινά θετική εντύπωση. Χάρηκα πολύ που το είδα αυτό σε ένα πολύ ανθρώπινο επίπεδο.

Tι ενέπνευσε τη δημιουργία του Iwaju και πώς προέκυψε η ιδέα;

Adeola: Τα πάντα, από τον κόσμο, την ιστορία, τα θέματα, τους χαρακτήρες, είναι όλα ριζωμένα στη σύγχρονη κουλτούρα του Λάγος.

Είχατε κάποια προσωπική έμπνευση όταν φτιάχνατε τους χαρακτήρες;

Adeola: Ξέρετε, είναι πραγματικά αστείο γιατί τουλάχιστον τρία από τα αδέλφια μου παρακολούθησαν το Iwaju το περασμένο Σαββατοκύριακο. Παρατήρησαν συγκεκριμένα ορόσημα στα οποία έχουμε πάει όλοι, τα αναγνώρισαν. Και με τον χαρακτήρα του πατέρα, μπορούσαν να δουν λίγο από τον δικό μας πατέρα σε αυτόν. Οπότε η σύντομη απάντηση είναι ναι, 100%. Τα πάντα προέρχονται από τη δική μου προσωπική εμπειρία από το Λάγος, ή από τις προσωπικές εμπειρίες άλλων ανθρώπων που γνωρίζω και ζουν στο Λάγος.

Μπορείτε να μας πείτε περισσότερα για τις πολιτιστικές επιρροές της σειράς;

Olowofoyeku: Θα πω απλά ότι πολλά από αυτά που βλέπετε στη σειρά είναι πράγματα που συμβαίνουν στο πραγματικό Λάγος, απλώς στην υπερβολή τους. Στο πρώτο επεισόδιο για παράδειγμα, όταν το αυτοκίνητο πετάει, βλέπετε ότι υπάρχουν κάποια drones που προσπαθούν να πουλήσουν πράγματα στην ηρωίδα. Στην πραγματική ζωή τα αυτοκίνητα δεν πετούν. Στην πραγματική ζωή του Λάγος, όταν κολλάς στην κίνηση, θα έρθουν άνθρωποι στο αυτοκίνητό σου και θα προσπαθήσουν να σου πουλήσουν πράγματα. Αυτό είναι ένα πολύ γρήγορο παράδειγμα.

Ποιο ήταν το πιο ικανοποιητικό μέρος της δουλειάς κατά τη διάρκεια της συγγραφής ενός σεναρίου, της έρευνας, της ανάπτυξης του αισθητικού στιλ, και ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση;

Ibrahim: Για μένα τα δύο συνδέονται. Το πιο συναρπαστικό πράγμα ήταν να βλέπουμε την πρόοδο των εργασιών από την προοπτική ενός στούντιο με τόσο μεγάλη ιστορία όσο η Disney, δεδομένου ότι είμαστε μια νεοσύστατη επιχείρηση και το βλέπαμε από μία προοπτική ηγεσίας. Έτσι βλέπεις πώς λαμβάνονται οι αποφάσεις και αυτό ήταν απλά καταπληκτικό.

Τώρα, όσον αφορά το δύσκολο κομμάτι. Ο Marlon είχε δουλέψει στο Lion King, το οποίο τυχαίνει να είναι η ταινία που με ενέπνευσε να ερωτευτώ τα κινούμενα σχέδια. Οπότε τώρα μπορείτε να φανταστείτε, όταν έχεις κάποια δημιουργική διαφορά, όπως συμβαίνει όταν συνεργάζονται διαφορετικοί δημιουργικοί άνθρωποι, και προσπαθείς να καταλάβεις τι θέλεις – νομίζω αυτό που τα έκανε όλα να λειτουργήσουν ήταν, για παράδειγμα, ότι ξέρουμε και οι δύο πως θέλαμε το καλύτερο για τη σειρά – υπήρχε πάντα αυτή η αγωνία, όπου σκεφτόμουν, αυτός ο τύπος, κυριολεκτικά, δούλεψε πάνω σε αυτό που με έκανε να ερωτευτώ το animation.

Προφανώς και ξέρω ότι φέρνω κάτι καινούργιο, οπότε έπρεπε να έχω ένα ισχυρό δημιουργικό όραμα και να πιέζω για αυτό, όμως σε κάθε τέλος συνάντησης έλεγα, συγνώμη, μόλις διαφώνησα με κάποιον που εργάζεται στη βιομηχανία 30 χρόνια; Περισσότερο απ’ όσο ζω;

Αυτό είναι πάντα πρόκληση, το να δημιουργώ αυτή τη διάκριση. Και σε κάθε συνάντηση έπρεπε να επιβεβαιώσω ότι, εντάξει, ίσως πρέπει να διαφωνήσουμε σε αυτό. Πώς διαφωνώ όμως; Μήπως να πω απλά ναι; Ήταν ένας πολύ, πολύ ενδιαφέρων χορός για μένα προσωπικά.

West: Αυτό που αισθανόμουν ότι είναι η δουλειά μου ως υπεύθυνος οπτικών εφέ σε οποιοδήποτε έργο, και ειδικά σε μια σειρά που είναι τόσο σημαντική για αυτούς σχετικά με την πατρίδα τους, είναι να βγάλω κάτι που να είναι η ιστορία τους αυθεντικά, και να βεβαιωθώ ότι ήταν στο επίπεδο για να φέρει το όνομα Walt Disney Animation Studios.

Αυτό ήταν το μόνο που ήθελα πραγματικά να διασφαλίσω, ότι θα κρατήσουμε το όραμά τους, αλλά και ότι θα είναι στο επίπεδο όπου οι 900 άνθρωποι με τους οποίους δουλεύω καθημερινά θα το βλέπουν – και οποιοσδήποτε σε όλο τον κόσμο που βλέπει ταινίες της Disney – και θα αισθάνεται ότι ταιριάζει με όλα τα άλλα που έχουμε κάνει.

Ibrahim: Υπάρχει μια ατάκα που χρησιμοποιεί ο Marlon που μου άρεσε. Έλεγε ότι με σώζει από τον εαυτό μου μερικές φορές. Και σίγουρα το έκανε! Μια-δυο φορές είχα πει, ναι, εντάξει, αυτό ήταν σίγουρα μία κακή ιδέα. Χαίρομαι που με έβαλε στη θέση μου.

Olowofoyeku: Για μένα το πιο ικανοποιητικό μέρος ήταν η συνεργασία με τους ανθρώπους της Disney Animation, επειδή συνειδητοποίησα ότι όλη η μαγεία και το κέφι και η αγάπη που βλέπετε στις ταινίες τους δεν είναι ψεύτικη, δεν είναι επειδή ο σεναριογράφος τα έβαλε στο σενάριο. Προέρχονται από τους ανθρώπους που εργάζονται εκεί. Έκανα πολλούς φίλους κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας και είμαι ευτυχής που γνώρισα τόσους καταπληκτικούς ανθρώπους. Η δουλειά είναι δύσκολη μερικές φορές,όμως οι άνθρωποι την κάνουν να αξίζει τον κόπο.

Στη συνέχεια, νομίζω ότι το πιο δύσκολο κομμάτι θα ήταν ότι μερικές φορές μπορεί να υπήρχε κάποιο πολιτισμικό στοιχείο που θα ήθελα να βάλω μέσα, και μπορεί να μην ήταν κατάλληλο για ένα παγκόσμιο κοινό. Μπορεί να χρειαζόταν να το απορρίψουν.

Είναι πρόκληση να λες, μα θέλω να βάλω αυτό το στοιχείο μέσα και να σου λένε, α, δεν μπορούμε βάλουμε ως αμερικανική εταιρεία γιατί μπορεί να φανεί ότι περνάμε λάθος μήνυμα. Κι εγώ να λέω, μα είμαι Νιγηριανός, εγώ είμαι αυτός που το λέει, βάλ’ τε το. Όμως όχι, μιλάμε για το όνομα της Disney. Οπότε μερικές φορές πρέπει να βρίσκεις τη σωστή ισορροπία.

Adeola: Το πιο ικανοποιητικό μέρος της διαδικασίας από την πλευρά μου είναι ότι είχαμε μερικές προβολές όπου άλλοι Νιγηριανοί μπόρεσαν να παρακολουθήσουν το Iwaju. Το να ξέρω πως αυτό που στόχευα να αποδοθεί είναι αυτό που εξέλαβαν, είναι τρομερό για μένα. Στο τέλος της μέρας αυτό είναι που μετράει για μένα.

Marlon, είσαι στην Disney από την εποχή του Lion King, αλλά αυτή είναι η πρώτη φορά που το στούντιο επιχειρεί μία μεγάλου μήκους τηλεοπτική σειρά κινουμένων σχεδίων. Υπήρξε κάτι που σε εξέπληξε κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του Iwaju, ή κάτι που έπρεπε να μάθετε που ήταν ίσως απροσδόκητο;

West: Εργάζομαι στην Disney, όπως είπες, εδώ και 30 χρόνια και πιστεύω ότι είναι το καλύτερο στούντιο κινουμένων σχεδίων στον κόσμο. Σε ό,τι με αφορά, δεν είναι υπερβολή αυτό, όντως το πιστεύω. Όμως ήταν πραγματικά υπέροχο που γνώρισα ανθρώπους από όλο τον κόσμο, που είναι επίσης πάρα, πάρα πολύ ταλαντούχοι και πραγματικά καλοί σε αυτό που κάνουν.

Τα παιδιά έγραψαν κάτι που για μένα ήταν σαν μια ταινία μεγάλου μήκους, σε συνέχειες. Δεν μπορείτε να πέσις πάνω στο τέταρτο επεισόδιο του Iwaju και να το παρακολουθήσεις αυτόνομα. Πρόκειται μία ταινία σε σειριακή μορφή στο μυαλό μου, και έχω περάσει πολύ χρόνο κάνοντας ταινίες, οπότε έτσι την το αντιμετώπισα. Σκέφτηκα ότι ο κόσμος θα καθόταν και θα το έβλεπε όλο, ως ταινία με κεφάλαια. Πρέπει να είμαι προσεκτικός στο να το αποκαλώ σειρά, επειδή το σκέφτομαι ως ταινία.

Η ιστορία διαδραματίζεται στη Νιγηρία. Μπορείτε να το δες, μπορείς να το ακούσεις, αν ήταν δυνατό θα το μύριζες και θα το γευόσουν επίσης. Ήταν αυτό το πιο σημαντικό για εσάς;

Adeola: Υπάρχουν πιθανώς πολλά, πολλά σημαντικά πράγματα, όμως σε μία πρώτη σκέψη, θα πρέπει να πω ότι η αυθεντικότητα της ιστορίας ήταν απίστευτα σημαντική. Φέρνουμε κάτι νέο στον κόσμο της αφήγησης, και έτσι, αν δεν είναι αυθεντική, αν μοιάζει με κάτι δυτικό ή αμερικανικό με λίγη αφρικανική επικάλυψη, τότε στην πραγματικότητα δεν φέρνουμε κάτι καινούριο στο τραπέζι.

Γι’ αυτό πιέσαμε πολύ, πολύ, πολύ σκληρά για να διαβεβαιώσουμε ότι αυτή η ιστορία θα ήταν σαν να είναι η Νιγηρία, σαν να είναι το Λάγος. Όχι μόνο για να μπορέσουν οι άνθρωποι εκεί να δουν την πατρίδα τους ή τη δική τους κουλτούρα να εκπροσωπείται, αλλά και για να μπορέσει ο κόσμος στο σύνολό του να εισέλθει σε έναν νέο κόσμο που δεν έχει ξαναδεί.

Έχει ειπωθεί σε μία άλλη συνέντευξη που κάνατε ότι δεν είχατε συνειδητοποιήσει το πόσο πολύ θα έκανε ο κόσμος παραλληλισμούς με το Black Panther και τον Αφροφουτουρισμό, μέχρι που είδατε τις αντιδράσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Μπορείτε να μας πείτε περισσότερα γι’ αυτό;

Ibrahim: Νομίζω ότι είναι κάτι φυσικό, καθώς οι άνθρωποι συνήθως δεν βλέπουν τους Αφρικανούς να απεικονίζονται σε φουτουριστικές συνθήκες. Ελπίζω όμως ότι αν το παρακολουθήσει κανείς, θα αισθανθεί σίγουρα διαφορετικά. Δεν μοιάζει με το Black Panther. Και έπειτα, το Iwaju βασίζεται σε ένα πραγματικό μέρος και τα περισσότερα από τα μέρη που παρουσιάζουμε υπάρχουν, είναι αληθινά, απλά οξυμένης πραγματικότητας. Ενώ το Black Panther είναι ένας φανταστικός τόπος, προφανώς.

Ας πούμε ότι αν έχετε φάει μόνο δύο φρούτα στη ζωή σας και είναι ένα πορτοκάλι και ένα μήλο, σωστά; Ίσως μπορείς να πεις ότι μοιάζουν, αλλά αν τρως πολλά φρούτα, θα πεις, όχι, αυτό είναι ένα πορτοκάλι, αυτό είναι ένα μήλο. Οπότε ελπίζω πως όταν βγουν περισσότερες ιστορίες, ο κόσμος θα είναι σε θέση να πει, εντάξει, απλώς επειδή και οι δύο ιστορίες αφορούν το μέλλον στην Αφρική, δεν σημαίνει είναι ίδιες. Αντιμετωπίζουν διαφορετικές πτυχές. Όλο το design είναι διαφορετικά. Η αισθητική των κτιρίων είναι διαφορετική, όπως και οι θεματικές.

Η τεχνολογία και τα πάντα είναι εμπνευσμένα από τον πραγματικό τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι κάνουν τις δραστηριότητές τους στο Λάγος. Ο λόγος που έχουμε ιπτάμενα αυτοκίνητα στο Iwaju δεν είναι επειδή το Black Panther, εκείνα μοιάζουν με τις λιβελούλες.

Στο Λάγος οι άνθρωποι οδηγούν σαν τρελοί. Η κυκλοφορία είναι τρελή. Οπότε θέλαμε κυκλικούς τροχούς γιατί με αυτούς μπορείς να πας προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, οπότε τα δικά μας αμάξια οι τροχοί ανοίγουν για να πετάξουν. Γι’ αυτό υπάρχουν ιπτάμενα αυτοκίνητα σε αυτόν τον κόσμο, επειδή αν υπάρχει πολλή κίνηση και έχεις τη δυνατότητα να την αποφύγεις επειδή είσαι αρκετά πλούσιος ώστε να μπορείς να αποκτήσεις ένα ιπτάμενο αυτοκίνητο, θα το κάνεις.

Ποιες αξίες αναζητάτε στο animation ως μορφή τέχνης, και πώς μπορείτε να περιγράψετε, με τους δικούς σας όρους, τι είναι το animation για εσάς;

West: Έχω περάσει όλη μου την καριέρα κάνοντας animation. Δεν είναι κάποιο είδος. Δεν είναι είδος για παιδιά. Είναι μορφή τέχνης. Είναι μέσο. Το animation μπορεί να χειριστεί κάθε είδους θεματική. Και έτσι ήμουν πολύ, πολύ ενθουσιασμένος που συνεργάστηκα με αυτούς τους νεαρούς άνδρες εδώ, για να φτιάξουμε ένα ερωτικό γράμμα στο Λάγος, ένα είδος εκδοχής αυτού του κόσμου με τα καλά και τα κακά του. Αυτό για μένα ήταν μια μεγάλη δοκιμασία της απεριόριστης ικανότητας του animation να αφηγείται κάθε είδους ιστορία.

Το voice acting είναι καταπληκτικό στη σειρά.

Olowofoyeku: Βεβαιωθήκαμε ότι οι χαρακτήρες θα μιλούσαν ακριβώς όπως μιλάμε στο Λάγος, οπότε όλη σχεδόν η φωνητική υποκριτική ηχογραφήθηκε στο Λάγος από ανθρώπους που ζουν στο Λάγος. Οι ελάχιστοι άνθρωποι που ηχογράφησαν από αλλού, ίσως από τις ΗΠΑ, ήταν Νιγηριανοί που απλά έτυχε να βρίσκονται στις ΗΠΑ τη δεδομένη στιγμή, ίσως για δουλειά ή για σπουδές.

Επειδή όλοι οι ηθοποιοί είναι Νιγηριανοί, τονίσαμε ότι θα έπρεπε απλώς να μιλούν με τον τρόπο που μιλάμε συνήθως. Το λέω επειδή μερικές φορές υπάρχει η τάση να προσαρμόζεις τον τρόπο που μιλάς όταν βρίσκεσαι σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον. Τύπου α, έτσι ξέρω ότι μιλάνε οι χαρακτήρες κινουμένων σχεδίων, οπότε υποσυνείδητα προσαρμόζεσαι σε αυτό που έχεις δει σε άλλες σειρές.

Και τους υπενθυμίζαμε συνεχώς, πως όχι, απλά πείτε το όπως θα το λέγαμε εμείς. Και εμείς στο Λάγος μιλάμε κυρίως Αγγλικά και Yoruba. Οπότε μερικές φορές, ακόμα και τις ατάκες που έλεγαν μπορεί να τις διάβαζαν όπως ήταν στο σενάριο, και μετά τους ενθαρρύναμε να κάνουν άλλη μία λήψη, όπως νόμιζαν ότι θα τις έλεγε ο χαρακτήρας στην πραγματικότητα. Έτσι έκαναν πολλαπλές λήψεις, και μερικές φορές η λήψη που δεν ήταν στο σενάριο είναι αυτή που κατέληξε στη σειρά.

Τι θα ελπίζατε να πάρουν οι θεατές από το Iwaju; Ποια θέλετε να είναι η κληρονομιά αυτής της σειράς;

Adeola: Οι θεματικές της ιστορίας επικεντρώνονται στην αθωότητας εναντίον ανισότητας. Η αμφισβήτηση του status quo. Τώρα όσον αφορά το τι μπορούν να πάρουν οι θεατές… ένας από τους τρόπους με τους οποίους περιγράψαμε την ιστορία είναι ότι είναι η ιστορία ενός νεαρού κοριτσιού που εμπνέει μια ομάδα ματαιωμένων ανδρών να έχουν μία πολύ πιο θετική και φιλόδοξη άποψη για τον κόσμο.

Ίσως, αν είναι σε θέση να εμπνεύσει όχι μόνο τους άνδρες της ιστορίας, αλλά και τους ανθρώπους που την παρακολουθούν, νομίζω ότι αυτό θα ήταν πραγματικά καταπληκτικό. Δεύτερον, θέλω οι άνθρωποι να ζήσουν μία μέρα στη θέση διαφόρων ανθρώπων στο Λάγος της Νιγηρίας. Νομίζω ότι οι ιστορίες ενισχύουν την ενσυναίσθηση και την κατανόηση. Και αυτός είναι επίσης ένας σημαντικός στόχος.

Πώς ονειρεύεστε το μέλλον της Kugali;

Ibrahim: Έχουμε τρεις αρχές ως Kugali. Να αναπτύξουμε τη δημιουργική οικονομία σε ολόκληρη την Αφρική, την οπτική δημιουργική οικονομία της. Πρέπει πάντα να καινοτομούμε στην αφήγηση ιστοριών, δεν μπορούμε να μείνουμε πίσω, πρέπει να είμαστε πρωτοπόροι. Και τέλος, την απολύτως υψηλής ποιότητας αφήγηση. Οπότε θα συνεχίσουμε να κάνουμε αυτά, σε ολοένα μεγαλύτερο και καλύτερο επίπεδο, ελπίζω και με τη βοήθεια πολλών ανθρώπων που στην πορεία θα βρεθούν μαζί μας.

Το Iwaju στριμάρει στο Disney+.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Ο Andrew Scott πιστεύει ότι η ζωή πρέπει να σου αφήνει μελανιές

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Η Dakota Johnson δεν είχε φανταστεί ποτέ τον εαυτό της υπερήρωα