«Οι γιατροί είναι κι αυτοί άνθρωποι»: Ο Ben Whishaw αποκλειστικά στο OneMan
Ο φανταστικός Ben Whishaw υποδύεται τον γιατρό στο This Is Going to Hurt και πλέον πιστεύει ότι μπορεί να κάνει μέχρι και καισαρική.
- 11 ΦΕΒ 2022
Η εναρκτήρια σκηνή του This is Going to Hurt δίνει λίγο-πολύ τον τόνο για ολόκληρη τη σειρά. Αφού ξυπνάει απότομα μέσα στο αυτοκίνητό του, ο επιμελητής της Μαιευτικής και Γυναικολογική πτέρυγας ενός νοσοκομείου στο Ηνωμένο Βασίλειο Adam Kay που υποδύεται ο Ben Whishaw, μπαίνει βιαστικά στο νοσοκομείο για να βρει μία έγκυο έτοιμη να γεννήσει στα σκαλιά. Καθώς αγωνίζεται να τη βοηθήσει να φτάσει στην πτέρυγα εγκαίρως, κολλάει στο ασανσέρ και ολοκληρώνει λουσμένος στο αίμα αυτή την ταραχώδη συνάντηση, πριν ακούσει ένα γερό κατσάδιασμα από το αφεντικό του όσο στέκεται γυμνός στα αποδυτήρια του νοσοκομείου. Η σεκάνς είναι αστεία, σοκαριστική, πολύ δραματική – το τέλειο intro για μία σειρά που δε διστάζει να δείξει το χάος του Εθνικού Συστήματος Υγείας της Αγγλίας (NHS).
«Είμαι πολύ κακός με τις σύριγγες», μας εξομολογείται ο Ben Whishaw σε webinar όπου συμμετείχε μαζί με άλλους συντελεστές της σειράς. Κάποια στιγμή στη διάρκεια της κουβέντας θορυβήθηκε γιατί χτύπησε ένας συναγερμός φωτιάς στο κτίριό του, αλλά ηρέμησε γρήγορα και συνέχισε. «Δεν κοίταζα καν όταν μου έκαναν το εμβόλιο. Δε μπορώ να βλέπω τη σύριγγα να εισχωρεί στο δέρμα μου και σίγουρα δε μπορώ να βλέπω το αίμα να εξέρχεται από μέσα μου. Είναι πολύ ντροπιαστικό αλλά είναι αλήθεια».
Ο Whishaw που μεγάλωσε ως ανόμοιος δίδυμος στο επαρχιακό Bedfordshire, δε θα μπορούσε να είχε γίνει γιατρός. Δεν ήταν μόνο άθλιος στα μαθήματα θετικών επιστημών, αλλά δεν τον ενδιέφερε καθόλου ένα τέτοιο μονοπάτι. Αντ’ αυτού βρήκε καταφύγιο στο θέατρο, ως θεατής αρχικά, παρότι οι γονείς του και η κοινότητά τους δεν είχαν καλλιτεχνικές ευαισθησίες. Όταν όμως αποφάσισε να κάνει οντισιόν για τις δραματικές σχολές του Λονδίνου τον στήριξαν όλοι, και έτσι μετακόμισε στην πρωτεύουσα στα 18 του. Επέστρεφε στο Bedfordshire για τα σαββατοκύριακα αλλά πάντοτε ανυπομονούσε να φύγει. Τελικά του συνέβη το αδιανόητο, έπαιξε τον Άμλετ στο Old Vic σε παραγωγή του σπουδαίου Trevor Nunn, φρέσκος από τη σχολή. Το κάλεσμά του θα ήταν ευρύτερα οι βασανισμένοι χαρακτήρες και ο Nunn το είχε διαπιστώσει από τους πρώτους.
Το This Is Going to Hurt έκανε πρεμιέρα με όλα τα επεισόδια στο COSMOTE TV PLUS, την Τετάρτη 9/2, λίγες ώρες μετά το BBC.
Το βιογραφικό του περιλαμβάνει τον Sebastian Flyte του Brideshead Revisited, τον παραμελημένο John Keats στο Bright Star της Jane Campion, τον αγχωμένο και αγχωτικό Freddie Lyon στο The Hour του BBC που ακυρώθηκε το 2012 και ακόμα τους καταριέμαι, πιο πρόσφατα τον ταλαιπωρημένο εραστή του ηγέτη των Φιλελεύθερων στο A Very British Scandal για το οποίο κέρδισε Emmy, και έναν αξιωματικό ασφαλείας αεροδρομίου στα πρόθυρα νευρικής κρίσης στο θρίλερ Surge.
Δεν είναι δύσκολο να φανταστείς γιατί τον ελκύουν και του προσφέρονται τέτοιοι ρόλοι. Εντοπίζεις μία εφηβική ανησυχία στον Ben Whishaw όταν του μιλάς, ακόμα και στα 41 του. Κρύβεται συχνά πίσω από τα χέρια του, ψάχνει διαρκώς για τις σωστές λέξεις, έχει τα πιο γλυκά μάτια αλλά και ένα σοβαροφανές πρόσωπο που σπάει όταν διαλύεται από τα γέλια. Ήταν ιδανικός για τον ρόλο του Adam Kay, ενός αληθινού πρώην γιατρού, νυν κωμικού και συγγραφέα που είχε γράψει το 2017 το best-seller This Is Going to Hurt, αφού είχε εγκαταλείψει τραυματισμένος ψυχικά την ιατρική. Όταν μία έγκυος οδηγήθηκε στην εντατική λόγω αδιάγνωστης αποκόλλησης πλακούντα και το μωρό της γεννήθηκε νεκρό, ο Kay αποφάσισε ότι δεν άντεχε άλλο. Πότισε τον πόνο του με σαρδόνιο χιούμορ, κυκλοφόρησε το This Is Going to Hurt (Αυτό Θα Πονέσει στα ελληνικά, από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος), και τώρα το διασκευάζει σε οκτώ επεισόδια για το BBC. Ο Whishaw κατάφερε να τον δει μονάχα μία φορά από κοντά λόγω του αυστηρού lockdown που ίσχυε όσο εξελισσόταν η παραγωγή.
«Ούτε μία απλή βόλτα δεν κατάφερα να πάω μαζί του λόγω του lockdown», θυμάται. «Εκ των υστέρων όμως νομίζω πως ήταν για καλό τελικά το γεγονός ότι δε μπόρεσα να τον μελετήσω παραπάνω. Μου επέτρεψε απλώς να αντιδράω σε ό,τι είχε γράψει. Δεν είναι μίμηση δηλαδή αυτό που κάνω».
«Δεν είναι μίμηση», αναφέρει ο Kay που συμμετείχε στην κουβέντα, «αλλά πρέπει να αναφέρω πως όταν ο σύζυγός μου είδε τη σειρά μού έλεγε πως ο Ben έχει πετύχει τις εκκεντρικότητές μου. Και του έλεγα τι, μα δεν έχω τέτοιες! [γελάει] Δεν είχα φανταστεί ότι το βιβλίο μου θα μπορούσε να γίνει σειρά, αλλά όταν άρχισε να γίνεται μόνο τον Ben είχα στο μυαλό μου για να με υποδυθεί. Δεν είχαμε Plan B. Όταν του στείλαμε το σενάριο σκεφτόμουν ΟΚ, λογικά οι casting directors θα έχουν κάποιο Plan B σε περίπτωση που ένας απ’ τους πιο περιζήτητους ηθοποιούς δε θελήσει να πρωταγωνιστήσει σε ένα μικρό ιατρικό show».
«Μου έστειλαν το πρώτο επεισόδιο και μου έκανε εντύπωση η αυθεντικότητά του»
Ελαφρώς αλλαγμένη από το βιβλίο του Kay, η σειρά βρίσκει τον πρωταγωνιστή να βασανίζεται από ένα δυνητικά μοιραίο λάθος που έκανε όσο ήταν εξαντλημένος και καταπονημένος. Η τηλεοπτική μεταφορά αντιστρέφει τα γεγονότα του βιβλίου, έτσι ώστε αυτό το τραύμα που προκύπτει στο τέλος των απομνημονευμάτων του να παρουσιάζεται στην αρχή, στοιχειώνοντάς τον με παραισθήσεις.
«Μου έστειλαν το πρώτο επεισόδιο και μου έκανε αμέσως φοβερή εντύπωση η αυθεντικότητά του. Δε θα έπρεπε να μου είχε κάνει τόση εντύπωση γιατί βασίζεται σε αληθινές εμπειρίες, αλλά όπως και να ‘χει το θεώρησα επίτευγμα που είχε αποτυπωθεί έτσι. Μετά ο Adam και εγώ ήπιαμε ένα κρασί και τότε έγινε πολύ απλό. Θυμάμαι τον Adam να λέει ότι ήθελε να κάνει μία επιστολή αγάπης στο Ε.Σ.Υ. και είχα σκεφτεί πως θα ήθελα να συμμετέχω σε κάτι τέτοιο».
«Υπάρχουν βιβλία που μοιάζουν εύκολα διασκευάσιμα, ίσως ένα βιβλίο εγκλήματος ή μυστηρίου που μπορείς αμέσως να τα δεις με τη φαντασία σου», τον συμπληρώνει ο Kay. «Αυτό το βιβλίο προέκυψε από τα ημερολόγια που κρατούσα στο νοσοκομείο, οπότε μία ευθεία διασκευή του θα ήταν κάποια σκετς με έναν ηθοποιό, σαν μονόπρακτα. Εμείς διαλέξαμε να μεταφέρουμε μία συγκεκριμένη στιγμή στη ζωή μου όπου είχα τόσο ανθρώπους από πάνω μου ιεραρχικά, όσο και από κάτω».
«Ένα από τα πράγματα που βρίσκω ενδιαφέροντα και αστεία, είναι το πόσο διαφορετικός είναι ο χαρακτήρας μου με τον καθένα», εξηγεί μειδιάζοντας ο Whishaw. «Το πώς γλείφει τους ανώτερους και το πόσο μίζερος μπορεί να γίνει με όσους είναι από κάτω του στην ιεραρχία. Αλλά αυτό προέρχεται από μία ανάγκη του, μία ανασφάλειά του. Συζητούσαμε ότι αυτοί είναι άνθρωποι που αναζητούν την αναγνώριση αλλά δεν τη βρίσκουν. Βοηθάς στη γέννα, παραδίδεις το μωρό στη μαμά του και μετά μπορεί να μη σε κοιτάξουν ξανά καν. Πρέπει να είναι πολύ δύσκολο πράγμα αυτό».
Υπό την επίβλεψη του Adam βρίσκεται η Shruti που υποδύεται η ανερχόμενη Ambika Mod, φίλη πλέον με τον Whishaw αν και η σκηνοθέτης της σειράς, Lucy Forbes, είχε φροντίσει να τους το κάνει δύσκολο. «Δεν ήθελα να συναντιούνται πολύ, να μιλάνε πολύ και να κάνουν πρόβες μαζί γιατί γυρίσαμε το This Is Going to Hurt σχεδόν με τη σειρά που το βλέπετε, οπότε ήθελα να χρησιμοποιηθεί η αρχική απόσταση μεταξύ τους», εξηγεί και εκείνη στην κουβέντα. «Να φαίνεται πως η Ambika ενδεχομένως φοβάται που παίζει απέναντι από τον Ben, θα ήταν καλό για τον χαρακτήρα της. Η φιλία τους στη σειρά εξελίχθηκε με τον ρυθμό που εξελίχθηκε και στο σετ».
«Κάναμε προετοιμασία και κάποιες πρόβες πάνω σε κάποια ψεύτικα σωματικά μέλη και θέλαμε να επισκεφτούμε νοσοκομεία και να ακολουθήσουμε κάποιους ανθρώπους στη διαδικασία τους, αλλά δυστυχώς αυτό δεν ήταν εφικτό λόγω της πανδημίας και του lockdown. Είχαμε όμως παρέα τρεις υπέροχους γιατρούς που μας καθοδηγούσαν στα γυρίσματα», λέει ο Whishaw, πριν η Ambika θυμηθεί ότι τους είχαν δείξει την τεχνική για τους κόμπους στα ράμματα και είχαν παραλίγο βάλει τα κλάματα γιατί δε μπορούσαν να τους πετύχουν.
Όλοι πάντως συμφωνούν πως η σειρά έχει σκοπό να τιμήσει τους ανθρώπους του Ε.Σ.Υ. και την υπερπροσπάθειά τους, κι ας δείχνουν ωμά τις ατέλειες του συστήματος. Ο Wishaw άλλωστε, πέρα από τους καταραμένους του ήρωες, έχει υποδυθεί και κάποιους εθνικούς θησαυρούς της Αγγλίας όπως τον Q του James Bond ή τον Paddington σε ένα από πιο αγαπητά franchises των τελευταίων πολλών ετών (το Paddington 2 κιόλας είχε κονταροχτυπηθεί με το Citizen Kane για ένα τέλειο σκορ στο Rotten Tomatoes). Γιατί να μην αφοσιωθεί για λίγο σε έναν ακόμη βρετανικό θεσμό όπως το Ε.Σ.Υ. τους;
«Δε θα δει κανείς τη σειρά και θα πει ότι ωραιοποιήσαμε πράγματα»
«Το BBC μού είχε πει εξαρχής ότι δεν υπήρχε κάτι που δε θα μπορούσαμε να δείξουμε. Δε θα δει κανείς τη σειρά και θα πει ότι ωραιοποιήσαμε πράγματα», ξεκαθαρίζει ο Kay. «Η επιτυχία της σειράς δε θα είναι το πόσοι θα τη δουν στο BBC αλλά το κατά πόσο ο κόσμος θα μπορέσει να δει τους ανθρώπους πέρα από τα στηθοσκόπια. Είναι κάτι που δε σκεφτόμαστε συχνά. Κάτι που είχα μονίμως στο πίσω μέρος του μυαλού μου ήταν ότι ήθελα το 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι που δουλεύουν στο ΕΣΥ να δουν τη σειρά και να νιώσουν ότι έχω κάνει μία δίκαιη αποτύπωση της δουλειάς τους».
«Θυμάμαι να δουλεύω κάθε απόγευμα και να μη μπορούν να εξεταστούν άμεσα όλοι οι επισκέπτες γιατί ποτέ δεν υπήρχαν αρκετοί γιατροί, και να μου φωνάζει ο κόσμος καθημερινά γιατί τους καθυστερούσαμε. Ότι περιμένουν πολλές ώρες, ότι μπορεί να έχουν βάλει το αμάξι σε πάρκινγκ, ή ότι το παιδί τους είναι σπίτι μόνο του. Ούτε μία φορά δεν αναρωτήθηκε κανείς τους εάν εγώ ήθελα να είμαι εκεί στις 8 η ώρα ενώ θα έπρεπε να είμαι ήδη σπίτι μου. Φυσικά και δεν ήθελα να είμαι εκεί, θα προτιμούσα να έχουμε δύο ακόμα άτομα να εξετάζουν τον κόσμο. Νομίζω είναι εύκολο να ξεχνάς πως αυτοί που σε φροντίζουν είναι κι εκείνοι άνθρωποι. Δε θες να τους σκέφτεσαι έτσι γιατί οι άνθρωποι κάνουν και λάθη.
Όταν είχε βγει το βιβλίο λάμβανα μηνύματα από νεότερους γιατρούς, ή και όχι τόσο νέους σε κάποιες περιπτώσεις, που μου έλεγαν ότι μέχρι να διαβάσουν τη δική μου εμπειρία νόμιζαν πως ήταν οι μόνοι που είχαν κλάψει στα αποδυτήρια. Η αλήθεια είναι πως όλοι οι γιατροί βρίσκονται να κλαίνε στα αποδυτήρια αλλά κανείς τους δε μιλάει γι’ αυτό. Λες είσαι γιατρός, ξεπέρασέ το, τελείωνε, σφίξε τα δόντια. Είναι πολύ απομονωτικό. Νιώθεις ότι έχεις αποτύχει. Δείχνοντας αυτούς τους περίπλοκους ανθρώπους να αντιμετωπίζουν μία αδύνατη, οριακά, δουλειά, χωρίς τη στήριξη που χρειάζονται, ελπίζω ότι θα θυμίσει στους γιατρούς, στις μαίες, σε όλο το υγειονομικό προσωπικό, πως είναι εντάξει να μην είσαι εντάξει. Δεν είναι υπερήρωες. Έχουν και αυτοί συναισθηματικούς περιορισμούς».
Το This Is Going to Hurt, ειδικά εφόσον γυρίστηκε εν μέσω πανδημίας, έκανε τον Wishaw να αντιμετωπίζει πια το προσωπικό των νοσοκομείων όχι ως κάποιους απόμακρους ήρωες, αλλά ως απλούς ανθρώπους.
«Είναι πολύ εύκολο να ξεχνάς – ή ίσως πιο σωστά, δύσκολο να το καταλάβεις καν – πως εκείνοι που θα σε φροντίσουν είναι και αυτοί άνθρωποι. Είναι κι αυτοί επιρρεπείς στο λάθος. Όταν νιώθεις ευάλωτος και είσαι στο νοσοκομείο, νομίζεις ότι οι γιατροί είναι θεοί. Μοιάζει προφανές αυτό που θα πω αλλά αυτό που θυμήθηκα δουλεύοντας στο This Is Going to Hurt ήταν ότι είναι κι αυτοί τρωτοί και κάνουν μία εξόχως δύσκολη δουλειά».
Πέρα από αυτή τη συνειδητοποίηση πάντως ο ηθοποιός είναι πεπεισμένος ότι, μπορεί τα ράμματα να μη χρειάστηκαν ποτέ τελικά για τα γυρίσματα, αλλά αν ποτέ κριθεί απολύτως απαραίτητο και δε μπορέσει να το αποφύγει, θα μπορούσε ενδεχομένως να εκτελέσει κάποια καισαρική, «αλλά μόνο μαζί με την Ambika». «Δε θα την έκανα με κανέναν άλλον, μόνο με τον Ben Whishaw», απάντησε εκείνη και αποχαιρετίστηκαν γελώντας.
Το This Is Going to Hurt έκανε πρεμιέρα με όλα τα επεισόδια στο COSMOTE TV PLUS, την Τετάρτη 9/2, λίγες ώρες μετά το BBC.