Οι Μουσικοί του Κουτιού ξεκίνησαν ως ορχήστρα και έγιναν κανονική μπάντα

Θα σας ξεκινήσω από τα δύσκολα. Γιατί κάποιος να παρακολουθήσει την τρίτη σεζόν του Μουσικού Κουτιού;

Τσουράπης: Για όλους αυτούς τους λόγους που παρακολουθήσατε και τις δύο προηγούμενες.
Κουντουρόγιαννης: Ουσιαστικά η τρίτη σεζόν του Μουσικού Κουτιού είναι η πρώτη εκτός καραντίνας. Επομένως, φέτος η εκπομπή θα δείξει και τα… δόντια της επειδή ο κόσμος δε θα είναι όλη την ημέρα στο σπίτι του. Οπότε θα πρέπει να τον πείσουμε πως αξίζει να μας παρακολουθήσει.
Επίσης, είναι μεγάλη και η εξέλιξη που έχουμε κι εμείς ως Μουσικοί του Κουτιού. Από το πώς στήνουμε ένα κομμάτι μέχρι το πώς λειτουργούμε συνολικά ως ομάδα. Υπάρχει μία ωρίμανση και μία εξέλιξη. Άρα έχει πολλά να περιμένεις για να δεις και να ακούσεις και τη φετινή σεζόν.
Φραγκούς: Για εμάς κάθε εκπομπή είναι διαφορετική. Δεν γνωρίζουμε τι θα κάνουμε, πώς θα λειτουργήσουμε και τι διαφορετικό θα προσφέρουμε στον κόσμο. Επομένως, υπάρχει μία προσμονή επεισόδιο με το επεισόδιο, τόσο για εμάς όσο και για το κοινό.
Καζάνης: Μία μεγάλη διαφορά σε σχέση με τις προηγούμενες δύο σεζόν είναι πως φέτος έχουμε πολλά αφιερώματα σε συγκεκριμένες δεκαετίες. Επίσης, επειδή μας το ζητούσε αρκετός κόσμος, θέλουμε σε κάποια απ’ τα επεισόδια να υπάρχει και παρουσία κοινού. Θα είναι ενδιαφέρον και για εμάς να μας δει ο κόσμος από κοντά. Διότι η τηλεόραση κόβει αρκετά απ’ όσα συμβαίνουν εδώ.
Δίσκος: Φέτος έχουμε για καλεσμένους περισσότερους συνθέτες, αλλά και μουσικούς. Επίσης, καλλιτέχνες που δεν είναι γνωστοί στο ευρύ κοινό, αλλά είναι εξαιρετικοί σε συγκεκριμένα είδη μουσικής. Γενικά, θα έχουμε εκπροσώπους από πιο εναλλακτικές σκηνές.
Τσακιράκης: Εδώ θέλω να σταθώ περισσότερο σε αυτό που είπε ο Λάμπης (σ.σ. Κουντουρόγιαννης) στην αρχή. Ότι δηλαδή έχει ζυμωθεί μία εμπιστοσύνη ανάμεσά μας τόσο σε μουσικό επίπεδο όσο και εκτός δουλειάς. Έχουμε έρθει πιο κοντά ως άνθρωποι. Ωστόσο, επειδή έχουμε αποθρασυνθεί τελείως ενορχηστρωτικά, αλλά και παικτικά, νομίζω πως κάθε επεισόδιο θα έχει εκπλήξεις….
Δίσκος: …Ακόμα και για εμάς.
Τσακιράκης: Ακριβώς. Όλοι θα σκέφτονται πώς θα καταφέρουν να «καταστρέψουν» άλλα 16 κομμάτια αυτοί οι τύποι γι’ άλλη μία εβδομάδα (σ.σ. γέλια).

Επειδή αναφερθήκαμε σε μουσικούς από εναλλακτικές σκηνές. Βλέπετε πλέον τους συναδέλφους σας να είναι πιο θετικοί να συμμετέχουν σε μία μουσική εκπομπή στην τηλεόραση, όπως είναι η δική σας;

Δίσκος: Εξ αρχής υπήρχε θετικό κλίμα. Ειδικά αφότου προβλήθηκαν οι πρώτες 2-3 εκπομπές. Δηλαδή, όσο θετικοί ήταν τότε, τόσο θετικοί είναι και τώρα. Προφανώς η παρουσία κάποιων καλλιτεχνών βοήθησε προκειμένου να έρθουν κάποιοι άλλοι στην πορεία.

Πλέον έχετε πάει σε ένα διαφορετικό επίπεδο τις διασκευές τραγουδιών. Επειδή αναφερθήκατε και σε συνθέτες, πόσο πιο ευέλικτοι και πιο θετικοί είναι να «πειράξουν» τα τραγούδια τους, βλέποντας τη δουλειά σας;

Τσακιράκης: Θα σου φέρω ως παράδειγμα την κυρία Πίτσα Παπαδοπούλου, η οποία ήρθε στη λογική «λέω εδώ και 50 χρόνια αυτά τα τραγούδια και εννοείται να κάνετε ό,τι θέλετε». Ήταν απ’ τις περιπτώσεις καλλιτεχνών που ήρθε και έδειξε μεγάλη χαρά πάνω στο κομμάτι των διασκευών. Νομίζω, πάντως, ότι μπορεί στην αρχή να υπάρχουν κάποιοι που είναι πιο διστακτικοί, αλλά ο τρόπος που λειτουργεί η μπάντα μας βοηθάει να βγει ένα άρτιο αποτέλεσμα, τουλάχιστον αισθητικά. Η αλήθεια είναι πως προσπαθούμε, όσο γίνεται, να πάμε τα τραγούδια πιο κοντά στη δική μας λογική, πάντα με σεβασμό προς τους δημιουργούς.
Δίσκος: Ήταν, άλλωστε, και μία απ’ τις βασικές συμφωνίες που είχαμε κάνει με τον Νίκο Πορτοκάλογλου όταν κάναμε τις πρώτες συζητήσεις. Ότι δηλαδή τα κομμάτια θα πρέπει να προσαρμοστούν στην μπάντα και όχι η μπάντα στα κομμάτια. Άρα ισχύει σε μεγάλο βαθμό αυτό που λέει ο Θανάσης (σ.σ. Τσακιράκης). Εμείς παίζουμε τα κομμάτια με τον δικό μας ήχο. Δεν το λέμε με την ψωνίστικη λογική. Ουσιαστικά, εμείς δεν κάνουμε διασκευές, αλλά διαφορετικές ενορχηστρώσεις. Η διασκευή είναι «βαριά» λέξη. Δεν μπορείς να κάνεις 16 διασκευές κομματιών κάθε εβδομάδα.
Κουντουρόγιαννης: Επίσης υπάρχουν αρκετές φορές που θεωρεί ο κόσμος ότι έχουμε κάνει μία διασκευή σε ένα κομμάτι, αλλά στην πραγματικότητα το παίζουμε όπως είναι. Απλά βάζουμε τον ήχο μας. Παρ’ όλα αυτά, με αφορμή και την Πίτσα Παπαδοπούλου, έχουμε βρεθεί μπροστά σε καλλιτέχνες που θεωρούσαμε ότι δεν θα είναι τόσο θετικοί σε διαφορετικές ενορχηστρώσεις, αλλά κάναμε λάθος. Πάρα πολλοί ήταν εκείνοι που μας είπαν: «Να παίξετε όπως θέλετε τα κομμάτια». Βέβαια, υπήρξαν και κάποιοι που θεωρούσαμε ότι θα τους άρεσε μία διαφορετική ενορχήστρωση, αλλά μας ζήτησαν να παίξει όπως είναι το κομμάτι.
Καζάνης: Γενικά, όσοι είναι χορτάτοι από μουσική, όπως για παράδειγμα ο Χρήστος Νικολόπουλος και ο Στέφανος Κορκολής, δεν είχαν πρόβλημα με τις ενορχηστρώσεις μας. Μας είπαν: «Παιδιά, είναι δικά σας τα κομμάτια». Κατά τη γνώμη μου, ένα κομμάτι για να πάει στην επόμενη γενιά, θα πρέπει να το παίζει και να το ακούει η επόμενη γενιά. Αν το παίζουμε «μουσειακά», δεν έχει κάποιο νόημα. Με απόλυτο σεβασμό πάντα.
Δίσκος: Πλέον γνωρίζουμε ποια κομμάτια μπορούμε να πειράξουμε και ποια όχι. Αν υπάρχει ένα καινούργιο κομμάτι που δεν το γνωρίζει ο κόσμος, δεν θα πάμε να το πειράξουμε. Θα προσπαθήσουμε να είναι πάντα όσο πιο κοντά γίνεται στην αυθεντική εκτέλεση. Γενικά, μπορεί εγώ ή ο Στέλιος (σ.σ. Φραγκούς) να έχουμε γράψει κάτι στο χαρτί, αλλά το τελικό αποτέλεσμα σε βαθμό 90-95% βγαίνει στην πρόβα μας. Δεν είναι δική μου διασκευή, αλλά όλων μας.
Κουντουρόγιαννης: Είναι σημαντικό για εμάς που υπάρχει ο Γιάννης Δίσκος. Διότι οριοθετεί τα πράγματα και είναι ουσιαστικά ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα σε εμάς και τον Νίκο Πορτοκάλογλου. Κι είναι επίσης σημαντικό ότι είναι ένας άνθρωπος που μας ακούει, αλλά την ίδια στιγμή είναι κι ο «καπετάνιος» της ομάδας.
Τσουράπης: Είναι κι εκείνος που έχει την επαφή με τους καλλιτέχνες που έρχονται ως καλεσμένοι, επομένως παίρνει κι ένα πρώτο feedback για να μπορέσει να μας καθοδηγήσει αναλόγως. Γνωρίζει πόσο ανοιχτοί ή κλειστοί είναι σε κάποια πράγματα και με αυτό τον τρόπο μπορεί να προστατεύσει και την ομάδα του.
Δίσκος: Αυτό που δεν κάνουμε σε καμία περίπτωση είναι εκπτώσεις στις διασκευές μας. Το να γίνει μία διασκευή δε σημαίνει απλά ότι παίρνω ένα κομμάτι και το κάνω swing ή reggae. Αν ένας καλλιτέχνης έρθει και μας πει «δεν μ’ αρέσει αυτό το τικ-τικ και θέλω να το βγάλουμε», τότε θα του πούμε κανένα πρόβλημα, πάμε να παίξουμε την αρχική εκτέλεση. Δεν κάνουμε εκπτώσεις στις ιδέες μας. Θα υποστηρίξουμε μέχρι τέλους την ιδέα μας. Αν δεν αρέσει, τότε δεν θα παίξουμε τη διασκευή, αλλά το αυθεντικό κομμάτι.

Το γεγονός ότι τα καλοκαίρια, λόγω και άλλων συνεργασιών που έχετε, δεν είστε όλη την ημέρα μαζί, πόσο σας βοηθάει;

Καζάνης: Αστεία ερώτηση γιατί ουσιαστικά πάλι μαζί είμαστε (σ.σ. γέλια). Έχουμε ένα τσατ όπου μιλάμε όλη την ώρα, το οποίο δεν πεθαίνει ποτέ. Είτε για χαζομάρα είτε για δουλειά, είναι πάντα ενεργό. Εγώ με τον Γιάννη είμαστε μαζί με τον Γιώργο Μαζωνάκη, ο Βύρωνας με τον Θανάση είναι με τον Νίκο Πορτοκάλογλου και ο Στέλιος με τον Λάμπη είναι μαζί με την Ελεονόρα Ζουγανέλη. Οπότε πάντα υπάρχουν οι… πυρήνες.
Φραγκούς: Θα στο πω διαφορετικά. Κάθε φορά που επιστρέφουμε να παίξουμε όλοι μαζί, νιώθω πολύ ωραία. Ξέρω μέσα στο κεφάλι μου ότι κάτι ωραίο θα βγει με αυτή την μπάντα.
Καζάνης: Ανώδυνα και φυσικά.
Τσουράπης: Επίσης, ως Μουσικοί του Κουτιού παίζουμε σε μουσικές σκηνές και εκτός εκπομπής. Παίξουμε πρόσφατα στο 8Ball στη Θεσσαλονίκη, ενώ όλο τον Ιανουάριο θα είμαστε κάθε Παρασκευή στον Σταυρό του Νότου. Ετοιμάζουμε γενικά κι άλλα πράγματα.
Καζάνης: Κι αυτή είναι η πιο τρανή απόδειξη πως όντως όλο αυτό είναι κάτι δεμένο. Είναι κάτι που θέλουμε να συνεχιστεί και έξω από το Μουσικό Κουτί. Ουσιαστικά γεννήθηκε μέσα σε μία τηλεοπτική εκπομπή και το συνεχίζουμε κι εκτός αυτής. Ξεκινήσαμε ως ορχήστρα και έχουμε γίνει κανονική μπάντα.
Δίσκος: Γενικότερα έχουμε ετοιμάσει πολύ ωραία πράγματα και θα έρθουν ακόμη καλύτερα. Γι’ αυτό το λόγο, μπορούν να ακολουθήσουν τη σελίδα μας στα social media Μουσικοί του Κουτιού για να μαθαίνουν όλα τα νέα μας.
Τσουράπης: Κι εκτός των live, βέβαια, κάνουμε και πράγματα στο studio ως Μουσικοί του Κουτιού. Είτε για άλλους καλλιτέχνες είτε για εμάς. Η μπάντα υπάρχει και είναι ενεργή (σ.σ. γέλια).
Τσακιράκης: Το πιο σημαντικό, πάντως, είναι πως ακόμα και σε φάσεις ακραίας κούρασης, ποτέ δεν έχουμε φτάσει στο σημείο να πούμε πως δε θέλουμε να παίξουμε παρέα. Προφανώς πρέπει να υπάρχει μία αποσυμπίεση, αλλά δεν έχουμε σκεφτεί να κάνουμε διάλειμμα…
Δίσκος: …Δεν είμαστε, βέβαια, οι Scorpions να παίζουμε 30 και 40 χρόνια μαζί. Έχουμε μία διαδρομή μόλις δύο ετών, επομένως είναι λογικό να μην υπάρχει κούραση.

Την επιτυχία που έχετε κάνει την έχετε καταλάβει; Την έχετε συνειδητοποιήσει;

Φραγκούς: Θα σου πω την αλήθεια. Από πέρυσι, ως μονάδες, είχαμε καταλάβει κάποια πράγματα στο τέλος των συναυλιών. Με την έννοια πως ερχόταν κόσμος και μας έλεγε: «Σε βλέπω στο Μουσικό Κουτί».
Δίσκος: Το πιο ωραίο είναι πως μας μιλάνε στον ενικό. Γιάννη, Στέλιο….
Φραγκούς: Ναι, πάντα. Ειδικά φέτος που ήμουν με τον Λάμπη (σ.σ. Κουντουρόγιαννη), αυτό έγινε ακόμη πιο έντονο. Κι εκεί που κατάλαβα πως παίζει όντως κάτι μεγάλο ήταν σε μία συναυλία στη Θεσσαλονίκη, όπου βγάλαμε πάνω από 40 φωτογραφίες ο καθένας μας. Το πιο όμορφο ήταν πως ερχόταν κόσμος με φιλικό και ζεστό τρόπο.
Δίσκος: Εμένα μου έχουν τύχει δύο πολύ όμορφα σκηνικά. Ένα στην τράπεζα, όπου είχα πίσω μου έναν παππού 90 ετών. Κι όπως είναι λογικό, του έδωσα τη θέση μου. Και μου απαντά: «Τι λέτε μαέστρο, ευχαριστώ πολύ (σ.σ. γέλια)». Κι άλλη μία φορά στα διόδια, όπου ο υπάλληλος όταν πήγα να πληρώσω μου είπε: «Ε όχι μαέστρο και να πληρώσετε». Και μου άνοιξε την μπάρα (σ.σ. γέλια).
Κουντουρόγιαννης: Εμένα μου έχει τύχει ένα ωραίο περιστατικό κατά τη διάρκεια της περιοδείας με τη Νατάσα Μποφίλιου. Έχουμε πάει σε ένα ξενοδοχείο να ξεκουραστούμε και πετυχαίνω πρωί, μεσημέρι, βράδυ τον ίδιο ρεσεψιονίστ. Και το βράδυ, όταν επιστρέφουμε κατά τις 02:00, ανεβαίνω το πρώτο σκαλί και μόλις πάει να με χάσει απ’ το οπτικό πεδίο του, ακούω μία φωνή: «Τι θα γίνει; Θα συνεχιστεί και του χρόνου το Μουσικό Κουτί»; Και γυρίζω και του λέω «Ναι, μείνε ήσυχος».
Και άλλη μία φοβερή στιγμή ήταν όταν βγήκαμε στη σκηνή στη συναυλία 40 χρόνια Νίκος Πορτοκάλογλου και ο κόσμος μας χειροκρότησε τόσο έντονα, σε βαθμό να πάθουν… θλάση στα χέρια τους. Το λέω και ανατριχιάζω. Υπάρχει πολλή αγάπη από τον κόσμο.
Τσακιράκης: Προσωπικά, αυτό που με κάνει να νιώθω όμορφα και να αισθάνομαι ότι έχω γίνει καλύτερος άνθρωπος τα τελευταία δύο χρόνια είναι οι συζητήσεις με γονείς, οι οποίοι μου λένε ότι τα παιδιά τους άρχισαν να παίζουν ντραμς εξαιτίας μου. Νιώθω ότι κάτι έχω καταφέρει κι εγώ από την πλευρά μου. Έβαλα το λιθαράκι μου στη μουσική. Πραγματικά θέλω να βάλω τα κλάματα.

Πόσο σημαντικό είναι για εσάς το γεγονός ότι ο Νίκος Πορτοκάλογλου σας έδωσε τόσο χώρο;

Δίσκος: Είναι πάρα πολύ σημαντικό. Δεν είναι μόνο ο χώρος που μας έχει δώσει, αλλά και το γεγονός ότι έχουμε όλοι μικρόφωνα κατά τη διάρκεια της εκπομπής. Το οποίο σημαίνει ότι έχουμε το ελεύθερο να σχολιάσουμε ό,τι θέλουμε όταν θα μας δώσει τον λόγο. Κάτι πραγματικά σπάνιο. Πιστεύω, γενικά, πως από και στο εξής οι μουσικές εκπομπές θα στήνονται σε αυτή τη λογική. Με παρουσιαστή έναν μουσικό, ο οποίος θα δίνει το χώρο που πρέπει στα τραγούδια και τους μουσικούς.
Τσουράπης: Γενικά ο Νίκος Πορτοκάλογλου μας έχει σεβαστεί απόλυτα, σε όλα τα επίπεδα. Θυμάμαι την πρώτη ημέρα που ήρθαμε στο studio, πλησίασε την ενδυματολόγο και της είπε: «Νταϊάνα, δεν πιστεύω να δώσεις κάτι άλλο πέρα από καρό πουκάμισο στον Βύρωνα». Το οποίο δείχνει ότι όχι μόνο μας σέβεται ως μουσικούς, αλλά και ως ανθρώπους. Δεν πήγε στη λογική «ό,τι πει ο σκηνοθέτης». Μας επέτρεψε να αναδείξουμε την προσωπικότητά μας.
Φραγκούς: Εγώ με τον κύριο Νίκο έχουμε περίπου 35 χρόνια διαφορά. Παρότι μου έχει πει πολλές φορές να τον λέω Νίκο, δεν μπορώ, προτιμώ το κύριε Νίκο. Αλλά για εμένα το πιο σημαντικό είναι πως, όποτε κι αν εξέφρασα τη γνώμη μου, δεν αισθάνθηκα ποτέ μειονεκτικά. Είτε το πιο έξυπνο πράγμα πω, είτε το πιο χαζό, θα ακουστεί η άποψή μου. Και γι’ αυτό το λόγο το κλίμα είναι τόσο όμορφο.
Κουντουρόγιαννης: Πρέπει να σταθούμε και στη συμπαρουσιάστρια της εκπομπής, τη Ρένα Μόρφη. Εγώ με τον Γιάννη (σ.σ. Δίσκο) και τη Ρένα ήμασταν αρκετά χρόνια μαζί στους Imam Baildi, επομένως τη γνωρίζουμε καλά. Θεωρώ πως κάνει εξαιρετική δουλειά, έχει εξελιχθεί κι η ίδια πάρα πολύ. Αλληλοσυμπληρώνονται με τον Νίκο Πορτοκάλογλου.
Δίσκος: Ταιριάζουν γιατί έχουν χιούμορ.
Φραγκούς: Είναι ωραίοι τύποι γενικά.
Τσακιράκης: Και σπάνε και το στεγανό ότι πρέπει κάποιος να είναι παρουσιαστής για να παρουσιάσει μία εκπομπή. Προφανώς και δεν είχαν ως όνειρο να γίνουν παρουσιαστές, αλλά κατάφεραν να το φέρουν στα μέτρα τους, με το αποτέλεσμα να είναι ωραίο αισθητικά.
Φραγκούς: Πολλές φορές αισθανόμαστε ότι δεν κάνουμε εκπομπή στην τηλεόραση, αλλά είμαστε σε ένα live.

Είδαμε πέρυσι ότι κάνατε μία εκπομπή αφιερωμένη στην Ουκρανία. Θέλετε να γίνει πιο έντονο το κοινωνικοπολιτικό κομμάτι στην εκπομπή ή προτιμάμε να είναι στη λογική που έχετε πάει έως τώρα;

Δίσκος: Εγώ δε θα το ήθελα. Ο καθένας στα δικά του social media, στις δικές του παρέες, μπορεί να λέει και να κάνει ό,τι θέλει. Όταν, όμως, μιλάμε για ένα σύνολο ανθρώπων, μία μπάντα δηλαδή, δεν είναι εύκολο. Προφανώς όλοι έχουμε κάποιες ηθικές γραμμές, αλλά δε θέλουμε να μπλέξουμε με τα πολιτικά.
Τσουράπης: Εγώ προσωπικά διαχωρίζω απόλυτα το κοινωνικό με το πολιτικό. Το πολιτικό αφορά τον καθένα προσωπικά. Το κοινωνικό, και τίποτα να μην πεις, μόνο από τον τρόπο που κάνεις και παρουσιάζεις τη δουλειά σου, μπορεί να καταλάβει ο άλλος πολλά. Είναι μία κοινωνική δήλωση για το πώς βλέπεις τα πράγματα. Το πολιτικό κομμάτι είναι κάτι πολύ προσωπικό, όπως είναι για παράδειγμα και η πίστη.
Τσακιράκης: Και δεν έχει στην πραγματικότητα και καμία σημασία να προβάλουμε τα πολιτικά πιστεύω μας. Διότι ο τηλεθεατής που θα παρακολουθήσει μία εκπομπή δεν ενδιαφέρεται για τις πολιτικές μας πεποιθήσεις.
Καζάνης: Εγώ από την ερώτησή σου καταλαβαίνω ότι αναφέρεσαι κυρίως σε δράσεις. Για παράδειγμα, μία εκπομπή που θα στηρίξουμε το Χαμόγελο του Παιδιού. Νομίζω πως κάτι τέτοιο θα μπορούσαμε να το κάνουμε πιο εύκολα ως Μουσικοί του Κουτιού ή ως Νίκος Πορτοκάλογλου, Ρένα Μόρφη σε μία συναυλία μας. Όπου τα έσοδα θα διατεθούν σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Έτσι θα είναι πιο εύκολο και για εμάς να έχουμε τον έλεγχο για το πού θα πάνε εν τέλει τα χρήματα. Όταν είναι μία εκπομπή που δεν έχουμε τον απόλυτο έλεγχο, δεν είναι εύκολο. Γιατί είναι εύκολο μετά να πει κάποιος ότι πήραμε για παράδειγμα 100.000 ευρώ και δεν τα δώσαμε τελικά.
Φραγκούς: Για να κλείσω την κουβέντα, η εκπομπή έχει και θέση και άποψη. Τι εννοώ; Σέβεται απόλυτα όλους τους ανθρώπους, όλες τις απόψεις και όλες τις κουλτούρες. Δεν έχουμε εμπάθεια απέναντι σε κανένα μουσικό είδος. Τα θαυμάζουμε όλα. Έχουμε παίξει hip-hop, reggae, τσάμικα, ρεμπέτικα. Τα πάντα. Όλα αυτά επιβεβαιώνουν πως είμαστε ανοιχτοί σε όλα. Μουσικός που δε σέβεται τις κουλτούρα των άλλων ανθρώπων, κάτι δεν έχει κάνει σωστά.

Υπήρξε κάποια διασκευή που να σκεφτήκατε ότι είναι ίσως υπερβολική;

Δίσκος: Ναι, ναι. Πάρα πολλές.
Καζάνης: Κάθε Δευτέρα αυτά σκεφτόμαστε (σ.σ γέλια).
Τσακιράκης: Πολλές φορές διαφωνούμε και μεταξύ μας. Υπάρχουν φορές που φλερτάρουμε με την ιδέα ότι μπορεί την επόμενη φορά που θα βγούμε στο δρόμο να φάμε ένα… αυγό στο κεφάλι. Έχουμε λίγο αυτό τον φόβο. Αλλά σε γενικές γραμμές, επειδή υπάρχει απύθμενος σεβασμός στη μουσική, συνήθως και οι πιο ρισκαδόρικες αποφάσεις που πήραμε, μας βγήκαν σε καλό.
Φραγκούς: Υπάρχει αλληλεγγύη μεταξύ μας. Όσο κι αν τσακωνόμαστε, αν υπάρξει έστω ένας που να πει «θέλω να το κάνετε για εμένα», τότε θα το κάνουμε σίγουρα.
Τσουράπης: Όπως και το αντίθετο. Αν δεν αρέσει σε κάποιον, δε θα το κάνουμε.
Τσακιράκης: Έχουμε μία συγκεκριμένη φόρμουλα. Αν έχουμε ένα δίλημμα, τότε ρωτούν εμένα και τελικά κάνουμε το αντίθετο (σ.σ. γέλια).
Δίσκος: Έχουμε και το παράδειγμα της Γιώτας Νέγκα με το τραγούδι Άσπρο πουκάμισο φορώ. Ακόμα κι εμείς, όταν της προτείναμε τη συγκεκριμένη διασκευή, την προειδοποιήσαμε. Της είπαμε να πάρει μία ανάσα, να το ακούσει, να το τραγουδήσει και να αποφασίσει. Ακόμα κι εμείς θεωρούσαμε πως ήταν αρκετά τραβηγμένη η διασκευή. Όταν τελειώνουμε, λοιπόν, την πρόβα μας λέει: «Δωσ’ τε μου πέντε λεπτά». Κι επιστρέφει μετά από λίγο, ξανακάνουμε άλλη μία πρόβα και μας λέει: «Όλα καλά, το παίζουμε κανονικά. Απλά σκεφτόμουν πόσοι από τους θαυμαστές μου θα με βρίζουν και πόσοι θα με αποθεώσουν». Και την επόμενη ημέρα, σε μία συναυλία που ήμουν, ήρθαν δύο διαφορετικοί άνθρωποι και μου είπαν εντελώς διαφορετικά πράγματα. Στον έναν άρεσε πολύ, στον άλλον καθόλου. Έτσι είναι όμως η μουσική.
Τσουράπης: Πάνω σε αυτό που λέει ο Γιάννης, είναι πολύ όμορφο να σε παρακολουθεί και να σε ακούει ο κόσμος, ακόμα κι αν έχει διαφορετική αισθητική. Σημαίνει πως κάποιος το άκουσε και θα το προτιμούσε αλλιώς. Κι αυτό είναι τιμητικό για εμάς.
Κουντουρόγιαννης: Σε αυτό το σημείο οφείλουμε να αναφέρουμε και τον Ορέστη Φαληρέα, ο οποίος είναι υπεύθυνος για τον ήχο και όλα όσα ακούτε στο Μουσικό Κουτί.

Θα ήθελα να μου μεταφέρετε κάποιο αστείο περιστατικό είτε από πρόβες είτε από κάποια εκπομπή;

Δίσκος: Η αλήθεια είναι πως τα αστεία τα κάνουμε συνήθως στις πρόβες και μόνοι μας. Διότι όταν έρχονται οι καλεσμένοι είμαστε λίγο πιο σοβαροί.
Καζάνης: Οι πιο αστείες στιγμές γίνονται μέσα από την ενδοεπικοινωνία που έχουμε, με το μαεστρόφωνο. Το μαέστροφωνο είναι ουσιαστικά το μέσο που έχει ο Γιάννης για να επικοινωνεί μαζί μας, δίχως να τον ακούν οι υπόλοιποι που συμμετέχουν στην εκπομπή, παρά μόνο η μπάντα.
Δίσκος: Τα πιο ωραία σκηνικά τα έχουμε ζήσει με τον Βύρωνα (σ.σ. Τσουράπη) που είναι ευθεία στο πλάνο και φαίνεται διαρκώς στην κάμερα. Οπότε, ό,τι κι αν λέμε ή ό,τι αστείο κι αν κάνουμε μεταξύ μας, δεν μπορεί να γελάσει.
Τσουράπης: Μετά από αυτό που έχω ζήσει τα τελευταία δύο χρόνια, μπορώ να κατέβω άνετα σε αγώνα πόκερ και να μην καταλάβει κανείς τίποτα.
Τσακιράκης: Δε σου κρύβω πως υπάρχουν αρκετές φορές που έχω σκύψει κάτω απ’ τα τύμπανα για να μη με δουν που γελάω. Διότι κάποιες φορές το αστείο θα έρθει σε… ακατάλληλη στιγμή.
Δίσκος: Εγώ μία φορά έκανα ότι χτύπησα. Σταμάτησε το γύρισμα γιατί δεν μπορούσα να κρατηθώ από τα γέλια και έκανα ότι μάτωσα στο χέρι. Και πήγα στην τουαλέτα για να ηρεμήσω.
Κουντουρόγιαννης: Βέβαια, έχει συμβεί και το αντίθετο. Δηλαδή να σταματήσει το γύρισμα επειδή κάποιος καλεσμένος ήταν συναισθηματικά φορτισμένος και δε σταματούσε να κλαίει για μισή ώρα.
Καζάνης: Εντάξει κι εμείς έχουμε κλάψει σε γύρισμα. Εγώ για παράδειγμα ήμουν διαρκώς δακρυσμένος στο γύρισμα με τη Λίτσα Παπαδοπούλου. Ευτυχώς δε με έδειξε η κάμερα. Χάσαμε, βέβαια, views με αυτό τον τρόπο (σ.σ. γέλιο).
Τσακιράκης: Γενικά αγαπάμε πολύ αυτό που κάνουμε. Και σίγουρα δεν είμαστε απαθείς τη στιγμή που ακούγονται τέτοια τραγούδια. Αλλά επειδή λέμε για αστεία σκηνικά, θα σου πω εγώ μία ιστορία. Παίζουμε σε ένα γύρισμα ένα funk κομμάτι, το οποίο έχει μπει τελευταία στιγμή στο πρόγραμμα. Είμαστε ήδη οχτώ ώρες στο γύρισμα και ο Νίκος Πορτοκάλογλου δίνει διπλό κέρμα σε Λάμπη και Βύρωνα. Κι όταν έρχεται η ώρα να ξεκινήσει το κομμάτι, ο Λάμπης με τον Βύρωνα δίνουν ένα fist bump και λένε μεταξύ τους τον τόνο του κομματιού. Φα δίεση…
Κουντουρόγιαννης: …Κι ο Θανάσης κάθεται στα τύμπανα και ακούει λίγο το κομμάτι χωρίς να φαίνεται.
Δίσκος: Και τελικά βγήκε απ’ τα καλύτερα τραγούδια.
Κουντουρόγιαννης: Τρομερή στιγμή ήταν όταν ήρθε στην εκπομπή ο Eric Burdon. Είχαμε βάλει στα ακουστικά μας τη διερμηνέα επειδή μιλούσε αγγλικά. Κι ακούγαμε τα πάντα. Ελληνικά, αγγλικά και τις οδηγίες του Γιάννη. Εν τω μεταξύ ο Burdon είχε ξεκαθαρίσει πως θα δώσει τρεις ώρες για το γύρισμα, οπότε δεν μπορούσαμε να ξαναπάμε απ’ την αρχή ένα κομμάτι επειδή πίεζε ο χρόνος.
Δίσκος: Πίστευε κιόλας ότι πρέπει να δίνουμε όλη μας την ενέργεια την πρώτη φορά, επειδή αν το ξαναγυρίσουμε δεν θα βγει το ίδιο. Και δεν είχε άδικο.

Κλείνοντας, θα ήθελα να ρίξει ο καθένας από εσάς ένα κέρμα στο juke box.

Δίσκος: Εγώ θα ήθελα να παίξουμε κάτι στην εκπομπή από τη θεατρική παράσταση Το μεγάλο μας τσίρκο του Ιάκωβου Καμπανέλη σε μουσική του Σταύρου Ξαρχάκου.
Φραγκούς: Θα ήθελα να παίξουμε ένα κομμάτι του Μάνου Χατζηδάκι από τον Μεγάλο Ερωτικό. Αν και δε γίνεται αυτό, γιατί ο Μεγάλος Ερωτικός παίζεται ολόκληρος.
Καζάνης: Εγώ θα ήθελα ένα παλιό μπιτάκι, το Clubbed to death. Μου αρέσει πολύ.
Τσακιράκης: Εγώ θα ήθελα να παίξουμε τον Κύκλο ζωής από τον Βασιλιά των Λιονταριών. Να τον βάλουμε εμβόλιμο σε κάποιο κομμάτι. Ή κάποιο άλλο κομμάτι από την αναγέννηση της Disney τη δεκαετία του ‘90.
Κουντουρόγιαννης: Θα ήθελα να παίξουμε κάποιο τραγούδι από AC/DC, αλλά να μπορούν να σολάρουν και ο Δημήτρης Καζάνης και ο Γιάννης Δίσκος. Να ροκάρουμε και λίγο. Το Whole Lotta Rosie ή το Thunderstruck που είναι και οικουμενικό. Να το απολαύσει όλη η οικογένεια.
Τσουράπης: Εγώ θα το πω το εξής. Θα ήθελα να παίξουμε ένα κομμάτι που να το έχουμε γράψει και οι έξι μαζί (σ.σ. χειροκροτήματα).

Info
Μουσικοί του Κουτιού
Σταυρός του Νότου Club
Παρασκευή 6, 13, 20 και 27 Ιανουαρίου
Ώρα Έναρξης: 22.30
Ώρα Προσέλευσης: 22:00
Προπώληση εισιτηρίων εδώ

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Μάριε Σαραντίδη, πώς βρίζει ένας μπασοβαρύτονος στο Σπιρτόκουτο;