Όλγα Ντάλλα, η πραγματική νικήτρια του GNTM

«Μικρή ήμουν λίγο ασχημόπαπο. Είχα σιδεράκια και οι συμμαθητές μου με κορόιδευαν για το κούτελο μου, τη μύτη μου και τα αυτιά μου. Επίσης, επειδή ήθελα να μοιάσω στον -δυο χρόνια μεγαλύτερο- αδελφό μου, έπαιζα πολύ μπάλα και ντυνόμουν αγορίστικα».

Είναι, ως γνωστό, η πρωταθλήτρια κολύμβησης που αποφάσισε να πάει στο GNTM (στο οποίο τη δήλωσε ο αδελφός της).

«Στην αρχή ήμουν αρνητική γιατί φοβόμουν την έκθεση. Στην πορεία το είδα σαν διακοπές μιας και, λόγω αγώνων, είχα να κάνω δύο χρόνια. Είχα στο μυαλό μου ότι, αν αποχωρήσω τέλη Αυγούστου, μια χαρά βγαίνω και ξεκινάω κανονικά προπονήσεις».

Προσοχή. Κανονική πρωταθλήτρια, όχι μόνο στα λόγια, αφού έφτασε να βγει μέχρι και δεύτερη στο Παγκόσμιο Σχολικό Πρωτάθλημα Κολύμβησης το 2016 στην Τραπεζούντα.

«Ξεκίνησα να κάνω πρωταθλητισμό στα οχτώ μου. Αρχικός μου στόχος ήταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, αλλά κατάλαβα ότι δεν ήταν ρεαλιστικός. Η διάκρισή μου στο παγκόσμιο, πάντως, μου έδωσε τη δυνατότητα να μπω άνευ πανελληνίων στα ΤΕΦΑΑ Αθήνας ήδη από τα 16 μου. Σκέψου ότι, μέχρι την πρώτη λυκείου, πήγαινα στη γερμανική σχολή, με όλα τα μαθήματα να γίνονται στα γερμανικά, γιατί είχα αποφασίσει να φύγω να σπουδάσω στο εξωτερικό».

Όσο ήταν μέσα στο σπίτι του GNTM, όλοι τη χαρακτήριζαν μπροστά της “mainstream” και «υπερβολικά σέξι» (με highlight τη φωτογράφιση πάνω στο άλογο που προκάλεσε κανονικά λιποθυμίες). Και, πίσω της, όταν νόμιζαν ότι δεν τους ακούει, άλλα χειρότερα.

«Με ενοχλούσε λίγο που επέμεναν να μου βάζουν την ταμπέλα “σέξι κορίτσι”. Γιατί δεν έκανα κάτι επίτηδες και δεν θεωρώ ότι το βγάζω αυτό ως χαρακτήρας. Το χειρότερο σχόλιο το άκουσα από κάποιον που τώρα πια είμαστε φίλοι, ο οποίος γύρισε και είπε ότι “είμαι πολύ δεύτερη”. Μέχρι και σήμερα, δεν του το έχω πει ότι το ξέρω».

Στην πορεία το παμφάγο κορίτσι («Μου αρέσει πάρα πολύ το φαγητό. Σε σημείο που τρώω και το πιάτο του αγοριού μου. Μεγαλύτερο κόλλημά μου η σοκολάτα. Όταν τρώω π.χ. κρέπα με μερέντα γλείφω κανονικά το πιάτο») με τα πέντε τατού πλακώθηκε κάποια στιγμή με τη νικήτρια Κυβέλη, έκανε έναν δεσμό με τον Στυλιανό και, χωρίς να καταλάβει κανείς πως, βρέθηκε να είναι φιναλίστ.

«Αν μου έλεγαν, πριν από χρόνια, ότι και θα έμπαινα σε talent show και θα έκανα σχέση με συμπαίκτη μου, θα απαντούσα “Εγώ; Mα ποτέ”. Επίσης, ως τηλεθεάτρια, δεν θα πίστευα ότι αυτή η σχέση είναι αληθινή. Γενικά κανείς στο σπίτι δεν πίστευε σε εμάς. Κάποιοι μου έλεγαν ότι σε ένα μήνα το πολύ θα έχουμε χωρίσει».

Άκου να δεις τώρα. Φιναλίστ. Εκείνη που παραλίγο να μην μπει καν επειδή το σώμα της, σύμφωνα με τους κριτές, ήταν υπερβολικά γυμνασμένο λόγω του αθλητικού background της.

«Όταν είδα τις audition τρόμαξα με το πως έγραφα στον φακό. Ήμουν λίγο υπερβολικά γυμνασμένη. Αλλά δεν το έδειξα. Στόχος μου, από την πρώτη μέρα, ήταν να μη δείξω τις ανασφάλειες μου σε κανέναν γιατί ήξερα ότι θα πατήσουν πάνω σε αυτές. Και, σιγά-σιγά, με κάθε διαδοχικό σετ, ανέβαινε λίγο η αυτοπεποίθησή μου».

Λογικά, είτε στην κολύμβηση είτε στο μόντελινγκ, η Όλγα θα κάνει μεγάλη καριέρα. Και είναι δεδομένο ότι θα ασχοληθούμε ξανά και ξανά μαζί της.

«Άργησα να καταλάβω ότι αρέσω στα αγόρια. Το συνειδητοποίησα, εκεί στην τρίτη γυμνασίου με πρώτη λυκείου, όταν άρχισα να έχω διακρίσεις στην κολύμβηση και πήγαινα αποστολές με την εθνική στο εξωτερικό. Εκεί ήταν που άκουγα συνεχώς κομπλιμέντα από συναθλητές, αντιπάλους και προπονητές. Στο σχολείο ήμουν η εξαφανισμένη. Ήμουν γενικότερα πολύ κλειστό άτομο και πολύ ντροπαλή».

Μια μοναχοκόρη που μεγάλωσε έχοντας ως πρότυπο/ πυξίδα τις άπειρες ώρες σκληρής δουλειάς που έριξε ο χημικός πατέρας της προκειμένου να καταφέρει, ξεκινώντας από ένα υπόγειο στο κέντρο όπου κοιμόταν μαζί με πολλούς άλλους συγγενείς του, να μεγαλώσει τα δυο του παιδιά χωρίς να τους λείψει τίποτα.

«Ο πατέρας μου προέρχεται από πολύ φτωχή οικογένεια από το Καρπενήσι. Δούλευε από μικρός και συνεχίζει να δουλεύει έως τώρα απίστευτα πολλές ώρες. Αυτό που συνηθίζει να λέει είναι ότι δε θέλει να λείψει κάτι, σε εμένα και στον αδελφό μου, από αυτά που έλειψαν σε εκείνον. Και τα κατάφερε. Έχω ζήσει  παραμυθένια παιδικά χρόνια».

Μια αθλήτρια της ζωής και της πισίνας που έφτασε μέχρι και ένα βήμα από το θάνατο προκειμένου να πετύχει τον στόχο της.

«Στα 12 μου, ενώ κάναμε άπνοιες, λιποθύμησα μέσα στο νερό γιατί ήθελα ντε και καλά να φτάσω τα 50 μέτρα χωρίς να πάρω αναπνοή. Μαύρισαν όλα γύρω μου και κατέληξα στον πάτο της πισίνας. Βούτηξε και με έσωσε ο αδελφός μου. Μου έκαναν τεχνητές αναπνοές και πέρασα 3 ημέρες στο νοσοκομείο.

Μια ποιότητα, αυτή της στοχοπροσήλωσης, που συνεχίζει να κουβαλά και εκτός πισίνας, κάθε φορά που κάνει μια φωτογράφηση.

«Γενικά, από μικρή, όταν βάζω έναν στόχο θέλω να τον πετυχαίνω. Αλλιώς τρελαίνομαι. Ουσιαστικά αντιμετωπίζω κάθε σετ σαν αγώνα. Μου αρέσει πολύ να δουλεύω. Στεναχωριέμαι πραγματικά όταν τελειώνει η φωτογράφιση ή το γύρισμα».

Και, πάνω από όλα, μια γυναίκα που μπορεί να μην το δείχνει, αλλά έχει περάσει πολλές δυσκολίες για να φτάσει μέχρι εδώ και σε προσωπικό επίπεδο. Όπως ακριβώς, πριν από χρόνια, όταν ένας άνθρωπος που αγάπησε της φέρθηκε με ένα τρόπο που τη σόκαρε και την οδήγησε να κλειστεί στον εαυτό της.

«Δεν θέλω να μιλήσω για το συγκεκριμένο επεισόδιο. Ήταν αυτό που μου προκάλεσε την πρώτη άσχημη κρίση πανικού. Είχα τόσο μεγάλη ψυχολογική πίεση που είχα καταρρεύσει, αν και δεν το έδειχνα. Πήγαινα δηλαδή κανονικά σχολείο και προπονήσεις. Ντρεπόμουν, όμως, να μιλήσω στους φίλους μου. Το εμπιστεύτηκα τελικά στη μητέρα μου που ήθελε να φωνάξει την αστυνομία».

Ένας ευαίσθητος και πιστός άνθρωπος που έχει γνωρίσει τι σημαίνει προδοσία. Όπως όταν μια φίλη της, στην οποία εκμυστηρευόταν τα πάντα, της έκανε την καρδιά θρύψαλα κάνοντας κρυφή σχέση με το αγόρι της.

«Εμπιστεύομαι πολύ δύσκολα πλέον γιατί έχω νοιώσει την προδοσία. Η συγκεκριμένη ήταν κολλητή μου και συναθλήτριά μου. Κάποια στιγμή που είχε έρθει σπίτι μου, είχε αφήσει το laptop της ανοιχτό και είδα τυχαία μια συνομιλία της στο Facebook με το αγόρι μου.

Συνειδητοποίησα ότι, πριν έρθει σε εμένα, με δυο μάλιστα ώρες καθυστέρηση, ήταν σπίτι του. Επειδή ήμουν μικρή και χαζή, τον συγχώρεσα. Εκείνος δεν το παραδεχόταν και εγώ έκανα ότι τον πιστεύω, ενώ ήξερα ότι είναι ψέμα».

Eργατική και φιλότιμη που έχει υποστεί πολύ bullying. Όπως από έναν προπονητή της, τον οποίο εμπιστευόταν, που την οδήγησε σε οξεία νευρική ανορεξία.

«Αναγκάστηκα να σταματήσω το κολύμπι λόγω νευρικής ανορεξίας. Δεν έχω μιλήσει ποτέ ξανά για αυτό. Ήμουν 18 ετών και κάθε πρωί, στις 6 που ξεκινούσε η προπόνηση, μου έκανε bullying ο προπονητής λέγοντας μου ότι έχω παραπανίσια κιλά. Ξεκίνησα να χάνω και το παράκανα, έμεινα κόκαλο. Σκέψου ότι από 68 κατέληξα 52 και ότι για μήνες έτρωγα μόνο μαρούλι και ντομάτα. Τελικά, ο γιατρός της ομάδας με υποχρέωσε να σταματήσω το κολύμπι, όμως εγώ συνέχισα να πηγαίνω καθημερινά στο γυμναστήριο».

Μια κατάσταση που την οδήγησε στο να αποκτήσει φοβία με συγκεκριμένα φαγητά και η οποία οδήγησε σε μία ακόμα κρίση πανικού.

«Μου έγινε εμμονή να πετύχω τον στόχο. Συνειδητοποίησα ότι έχω θέμα όταν, μια μέρα που μου έβαλε η μητέρα μου λίγο παραπάνω λάδι στη σαλάτα, έπαθα κρίση. Έριξα κάτω τη σαλατιέρα και άρχισα να φωνάζω ότι είμαι παχιά. Σκέψου ότι ζυγιζόμουν κάθε μέρα μετά το φαγητό γιατί ήθελα να λέω στον εαυτό μου ότι “αυτό είναι το ανώτερο, αλλά είμαι λιγότερο”».

Ένα ντροπαλό κορίτσι που πάντοτε συνήθιζε να βάζει τον εαυτό του σε δεύτερη μοίρα για χάρη των ανθρώπων που -νόμιζε ότι- την αγαπούσαν.

«Έχω υπάρξει με έναν σύντροφο που με ζήλευε πάρα πολύ. Ήμουν κλειδωμένη σπίτι. Δε με άφηνε να φοράω τα ρούχα που θέλω. Αν βρισκόμουν με την κολλητή μου έπρεπε να βγάλω και να του στείλω φωτογραφία για να φανεί ότι είμαι όντως μαζί της. Και αν δεν απαντούσα στο λεπτό στο SMS του, έκανε χαμό. Όταν χωρίσαμε μου έκανε ψυχολογικό πόλεμο. Ερχόταν κάτω από το σπίτι μου και μου έστελνε φωτογραφίες με μαχαίρι όπου πήγαινε να κόψει τις φλέβες του».

Η Όλγα δεν είχε σκοπό να μου πει τίποτα από αυτά. Θεωρώ, ωστόσο, σημαντικό, να μιλήσει για αυτά τα θέματα. Να δείξει στα πιο νέα κορίτσια ότι η κακοποίηση, σε όλες τις μορφές της, δεν πρέπει να έχει θέση στη ζωή καμιάς. Και ευτυχώς χάρη στον Στυλιανό, η ηρεμία έχει επανέλθει στην προσωπική της ζωή με τους δυο τους να συγκατοικούν ήδη.

«Εκείνος ήθελε να πηγαινοέρχεται στην Κύπρο. Αλλά, με το που βγήκα από τον τελικό, του είπα “δεν με νοιάζει τι λες, τι σκέφτεσαι και αν ντρέπεσαι τους γονείς μου. Θα έρθεις να μείνεις μαζί μου σπίτι”. Πλέον θεωρώ ότι νιώθει τους γονείς μου σαν δικούς του».

«Δεν θα ξεχάσω ποτέ όταν, όσο ήμασταν στο ξενοδοχείο, με το που είδε ότι δε χόρτασα και θέλω και άλλη μερίδα μπιφτέκι, ήρθε και μου έδωσε το δικό του. Χωρίς να μου πει λέξη. Ούτε καν το όνομά του. Μου άρεσε επίσης που ήταν ειλικρινής μαζί μου.Μου είπε για παράδειγμα εξαρχής τι δεν του αρέσει στον χαρακτήρα μου. Και έχουμε και οι δυο το ίδιο χαζό χιούμορ».

Ένα ωραίο love στόρι που, ποιος ξέρει, μπορεί κάποια στιγμή να λένε στα παιδιά τους. Αντίστοιχο με αυτό των γονιών της, με τη φοιτήτρια νομικής Γερμανίδα μητέρα της από το Μόναχο να έρχεται στην Ελλάδα για διακοπές, να γνωρίζει τον πατέρα της και να τα παρατάει όλα και να μένει μαζί του.

«Η μητέρα μου, ως τουρίστρια, νοίκιασε το σπίτι της γιαγιάς μου για να μείνει. Χτύπησε την πόρτα για να πάρει τα κλειδιά. Της άνοιξε ο -τότε φοιτητής- αγουροξυπνημένος πατέρας μου, φορώντας μόνο το σώβρακο. Και μετά όλα πήραν τον δρόμο τους».

Αν και η Όλγα, η αλλιώς The Greek Margot Robbie (το έχω κάνει trademark), που πλέον ανήκει στο δυναμικό του πρακτορείου D Models, έχει το μυαλό της στο εξωτερικό. Με πρώτη στάση το Μιλάνο.

Δεν έχω καμία αμφιβολία για το αν η Όλγα, με διαφορά η ομορφότερη Ελληνίδα αθλήτρια, τελικά θα τα «καταφέρει». Απλώς θα ήθελα να τη δω να  αρχίσει να χαμογελά λιγότερο. Όχι γιατί το χαμόγελό της δεν είναι μεταδοτικό, αλλά επειδή το χρησιμοποιεί ως όπλο. Για την ακρίβεια χαμογελά πλατιά κάθε φορά που αισθάνεται άβολα. Με αυτό είναι που καλύπτει τις ανασφάλειές της.

«Συνεχίζω να έχω αρκετές ανασφάλειες. Όπως ότι έχω μεγάλες πλάτες για μοντέλο, επειδή γυμνάζομαι από τα 4 μου, και υπερβολικά πολλά τατουάζ. Επίσης είμαι πολύ αγχώδης».

Δεν πειράζει. Ο χρόνος θα της αποδείξει τα πόσα αξίζει. Και ότι το «δεύτερη», υπό οποιαδήποτε έννοια και ερμηνεία, είναι το ακριβώς αντίθετο από ότι είναι γραμμένο στο DNA της. Δηλαδή η πρωτιά και μόνο η πρωτιά.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Η Μαριαγάπη Ξυπολιά γνωρίζει ήδη το μέλλον της