Ο Paul Ritter δεν άντεχε να δει τις αληθινές εικόνες του Chernobyl
- 15 ΙΟΥΝ 2019
Δεν περιμένεις εμένα να σου πω ότι το ‘Chernobyl’ είναι μία από τις καλύτερες σειρές που μας έδωσε το πρώτο μισό του 2019. (Στο είπα ωστόσο στη λίστα με τις πιο δυνατές σειρές που έχουμε δει ως τώρα).
Αυτό θα το έχεις διαπιστώσει ήδη από το γεγονός ότι η ίδια η ομοφωνία των κριτικών έχει γίνει viral, όπως και η λατρεία των τηλεθεατών που έχει μεταφραστεί στο υψηλότερο σκορ βαθμολογίας στο IMDB.
Όσο οι influencers ζουν το όνειρό τους στην πόλη-φάντασμα προκαλώντας αρνητικά σχόλια και από τον showrunner Craig Mazin, εμείς μιλήσαμε αποκλειστικά με τον εξαιρετικό, κυρίως θεατρικό Paul Ritter.
Τον άνθρωπο που μέσα σε μία τηλεοπτική ώρα συσσώρευσε το συλλογικό μίσος του κοινού.
Πες μου δυο λόγια για τον χαρακτήρα.
Paul Ritter: Παίζω τον Anatoly Dyatlov, γεννημένο στη Σιβηρία το 1931. Ήταν ο βοηθός του υπεύθυνου μηχανικού, επικεφαλής του κέντρου ελέγχου τη νύχτα της καταστροφής. Ήταν ένας πολύ έμπειρος μηχανικός Πυρηνικής Τεχνολογίας, αρμόδιος για ένα – τραγική ειρωνεία – τεστ ασφαλείας. Ήταν η τέταρτη προσπάθεια να βγει το τεστ. Τις προηγούμενες φορές, είχε διαισθανθεί ότι δεν πήγαινε καλά και είχε καταφέρει να κλείσει το σύστημα εντελώς.
Τη νύχτα της καταστροφής, ο Dyatlov που ήταν ένας απαράδεκτος bully στον χώρο εργασίας, βρισκόταν σε μία συνάντηση πολύ υψηλά ιστάμενων προσώπων με τα αφεντικά του και μάντρωσε την ομάδα του για να δουλέψουν από το εγχειρίδιο χρήσης. Πολλοί απ’ αυτούς ήταν πρωτάρηδες και απέτυχαν να κλείσουν το σύστημα.
Και μετά το ατύχημα;
PR: Οι πιο πολλοί που εκτέθηκαν στην ίδια ακτινοβολία με αυτόν πέθαναν μέσα σε ένα μήνα. Εκείνος επιβίωσε για εννέα χρόνια, πέντε από αυτά σε στρατόπεδο εργασίας. Μεγάλωσε σε μια ναυτική πόλη, το Novosibirsk, και είχε χωρέσει πολύ μικρότερους πυρηνικούς αντιδραστήρες σε υποβρύχια. Είχε επιβιώσει κι από αυτό. Φαίνεται πως είχε κάποια γονιδιακή προδιάθεση αντίστασης στην ακτινοβολία.
Πώς πήρες τον ρόλο;
PR: Μου ζήτησαν να κάνω οντισιόν και μου έδωσαν έξι μεγάλες σκηνές για να μάθω μέσα σε ένα σαββατοκύριακο. Ουσιαστικά βεβαιώθηκα ότι ήξερα τις ατάκες μου, έκανα το διάβασμά μου και πήγα στην οντισιόν ευτυχώς γνωρίζοντας τι στο καλό έπρεπε να κάνω.
Έκανες έρευνα;
PR: Η ομάδα μας παρείχε με κάθε ψήγμα πληροφορίας εκεί έξω, οπότε καταβρόχθισα πολύ υλικό. Διάβασα πώς λειτουργούν οι RBMK αντιδραστήρες. Δεν μπόρεσα όμως να με αναγκάσω να δω τις πιο ωμές εικόνες. Μελέτησα πολύ για τις διαδικασίες που επιτηρούσε ο Dyatlov στην εργασία του. Νόμιζε πως ήταν δεξαμενές υδρογόνου που είχαν εκραγεί και έτσι έδωσε μια πολύ συνεκτική αλλά εντελώς λανθασμένη αναφορά στα αφεντικά του σχετικά με το τι είχε πάει λάθος, οπότε ήταν σημαντικό για μένα να γνωρίζω καλά τις λεπτομέρειες. Η επιστήμη έρχεται με τόση ευκρίνεια στο σενάριο και αξιοποιείται τόσο περίφημα στο μομέντουμ της ιστορίας που δεν μοιάζει με υπερανάλυση.
Πώς ήταν η εμπειρία σου στα γυρίσματα;
PR: Κάναμε δυόμισι εβδομάδες σε μια καταπληκτική ρέπλικα του δωματίου ελέγχου που χτίστηκε σε ένα παλιό εργοστάσιο χαλιών στη Βίλνα. Ήταν μια πραγματικά εντυπωσιακή δουλειά. Παίζαμε εκεί κάθε μέρα για δυόμισι εβδομάδες, με σπουδαίους ηθοποιούς όπως ο Sam Troughton, o Robert Emms, o Billy Postlethwaite και ο Carl Davies. Ήμασταν σαν εκπρόσωποι του κέντρου ελέγχου. Με το ρίσκο να φανώ ρηχός, θα πω ότι ήταν μία από αυτές τις καταστάσεις όπου η διάθεση στο σετ ήταν εύθυμη στον αντίστροφο ακριβώς βαθμό σε σχέση με το υλικό που γυρίζαμε. Είναι εκπληκτικοί ηθοποιοί και όσα κάναμε ήταν πολύ δύσκολα πρακτικά. Τρέχαμε εδώ κι εκεί σε ένα δωμάτιο όπου έπρεπε να βρισκόμαστε σε συγκεκριμένα σημεία ενός πολύ ανοιχτού σετ, τη στιγμή που υποδυόμασταν ανθρώπους απέναντι σε μια πραγματική αποκάλυψη. Όταν φτάσαμε στη σκηνή της δίκης δούλεψα με τον Con O’Neill, τον Adrian Rawlins και την Emily Watson. Δούλεψα με όλους σχεδόν. Ήμουν τόσο τυχερός.
***
Από την Παρασκευή 28 Ιουνίου, η νέα δραματική, μίνι σειρά της ΗΒΟ ‘Chernobyl’ έρχεται στο Nova On Demand.
ΚΙ ΑΛΛΟ CHERNOBYL: