Παυλίνα Λη, πώς είναι η ζωή μιας Κορεάτισσας στην Αθήνα;
Συναντήσαμε μία από τις πιο διάσημες TikTokers της γενιάς της και μιλήσαμε για την Κορέα, την Ελλάδα, τον ακραίο ρατσισμό που δέχθηκε στο σχολείο για την καταγωγή της και τη ζωή στην Αθήνα.
- 13 ΟΚΤ 2022
Στην Ελλάδα υπολογίζεται πως ζουν μόλις 250 Κορεάτες. Οι περισσότεροι από αυτούς εργάζονται σε διάφορες ναυτιλιακές και τεχνολογικές πολυεθνικές εταιρίες που έχουν τη βάση τους στην Κορέα, και στην πρεσβεία της χώρας στην Αθήνα.
Ο τόπος συνάντησης είναι συνήθως η κορεάτικη εκκλησία αλλά και τα λίγα έθνικ εστιατόρια που υπάρχουν στην πόλη, όπου συνήθως γιορτάζουν την κορεάτικη πρωτοχρονιά ή το Thanksgiving.
Ανάμεσα τους είναι και η Pauline Lee, μια 26χρονη Κορεάτισσα που ζει μόνιμα με την οικογένειά της στην περιοχή του Ζωγράφου. Το όνομά της είναι γνωστό σε αρκετούς χρήστες των social media, καθώς αποτελεί μία από τις διασημότερες TikTokers της γενιάς της στην Ελλάδα, έχοντας ξεπεράσει ήδη τους 125 χιλιάδες followers και τα 5 εκατομμύρια likes στην πλατφόρμα.
Η ενασχόλησή της, βέβαια, με το συγκεκριμένο μέσο ήρθε κάπως τυχαία. «Είχε γίνει ένας διαγωνισμός σε μια εταιρεία. Ένα από τα κριτήρια για να πάρω τη δουλειά ήταν να φτιάξω ένα μικρό video και να το ανεβάσω στο TikTok. Οπότε το ανέβασα και είδα πως είχε μια απήχηση. Να σου πω την αλήθεια, πριν ήμουν από αυτούς που έλεγαν πως δεν πρόκειται ποτέ να κατεβάσω το TikTok. Ότι είναι cringe. Τελικά, όμως, τα videos άρχισαν να συγκεντρώνουν αρκετές προβολές και το συνέχισα. Τελικά, με πήραν και στη δουλειά. Μ’ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια» λέει γελώντας.
Η συνάντησή μας γίνεται στο κέντρο της Αθήνας και συγκεκριμένα στην οδό Απόλλωνος, εκεί όπου είναι συγκεντρωμένα αρκετά από τα ασιατικά εστιατόρια της πόλης. Κατά τη διάρκεια της βόλτας μας, τη σταματούν μερικοί περαστικοί για να τη χαιρετήσουν. Όλη αυτή η προσοχή που λαμβάνει τον τελευταίο χρόνο που έχει γίνει γνωστή μέσω του TikTok την κάνει πολύ χαρούμενη. Δε συνέβαινε, όμως, το ίδιο και κατά τα παιδικά της χρόνια.
Ο ρατσισμός που δέχθηκε στο σχολείο
«Γεννήθηκα στο Παγκράτι και μεγάλωσα στου Ζωγράφου. Όταν ήμουν 6 χρονών, όμως, γυρίσαμε με τους δικούς μου πίσω στη Σεούλ. Επειδή θεωρούσαμε πως δε θα επιστρέφαμε ποτέ πίσω στην Ελλάδα, προσπαθήσαμε να εγκατασταθούμε και να προσαρμοστούμε στη νέα ζωή» λέει η Pauline.
«Πήγα κανονικά σχολείο και όλα ήταν τελεία. Δεν είχε καμία σχέση με την Ελλάδα. Εδώ από μικρή ένιωθα άβολα. Πάντα κάποιος θα με κοίταζε περίεργα, κάποιος θα σχολίαζε κάτι. Το ήξερα πως συνέβαινε. Το καταλάβαινα. Εκεί όλο το περιβάλλον ήταν πολύ φιλικό απέναντί μου. Οι δάσκαλοι μού έλεγαν πως είμαι πολύ καλή μαθήτρια. Δεν έχω πολλές αναμνήσεις αλλά σίγουρα θυμάμαι αυτό το αίσθημα, πως ήμουν πολύ χαρούμενη. Ένα χαρούμενο παιδάκι» συμπληρώνει.
Όλα άλλαξαν, όμως, δύο χρόνια αργότερα όταν οι δικοί της αποφάσισαν να επιστρέψουν και πάλι πίσω στην Ελλάδα. «Εδώ όλα ήταν τελείως διαφορετικά. Είχα ξεχάσει εντελώς τα ελληνικά, δεν είχα φίλους. Ξανά από την αρχή. Η γλώσσα με ζόρισε πάρα πολύ. Φαντάσου έκανα ιδιαίτερα μέχρι τρίτη δημοτικού για να καταφέρω να τη μάθω».
Το γεγονός πως ήταν ένα διαφορετικό παιδί, την έκανε στόχο στο σχολείο. «Υπήρχε πολύ μεγάλο bullying. Ακόμη και τώρα δυσκολεύομαι να περνάω από το δημοτικό σχολείο που φοίτησα. Βλέπω το κτίριο και μου έρχονται οι αναμνήσεις από εκεί».
«Δεν ήταν συνηθισμένο να βλέπεις Ασιάτες τότε στο σχολείο. Στο δημοτικό δε με έκαναν πολλή παρέα. Ήταν πολύ δύσκολο για μένα γιατί στην Κορέα ήμουν πολύ καλή μαθήτρια. Εδώ δεν ήξερα τίποτα, πάτωνα στους βαθμούς, δεν μπορούσα να επικοινωνήσω, συνέχεια με κορόιδευαν, κάνοντας τη χειρονομία με τα σχιστά μάτια.
Μου τραγουδούσαν συνέχεια το Είσαι κινεζάκι, τρως πολύ ριζάκι. Όλα αυτά μου δημιουργούσαν ένα πολύ μεγάλο ερώτημα. Γιατί; Δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί έπρεπε να το αντιμετωπίσω αυτό» εξηγεί η Pauline.
Όπως εξηγεί, οι μόνοι που της στάθηκαν σε όλο αυτό ήταν οι γονείς της, οι οποίοι επισκέπτονταν συχνά το σχολείο προκειμένου να μιλήσουν με τους δασκάλους τους. Εκείνοι, όμως, δεν έκαναν πολλά, σύμφωνα με την ίδια. «Σίγουρα κάποιος από αυτούς θα είχε δει να με κοροϊδεύουν. Δεν ένιωσα, όμως, ποτέ πως κάποιος ήθελε να με προστατέψει, να με βοηθήσει. Ήμουν μόνη μου σε όλο αυτό».
Τι κοινά έχουν οι Κορεάτες με τους Έλληνες
Τα χρόνια πέρασαν, η Pauline Lee σπούδασε πληροφορική, έχει κάνει τα χαρτιά της για την απόκτηση ελληνικής ιθαγένειας και σήμερα εργάζεται σε μια πολυεθνική εταιρεία στην Αθήνα. Ωστόσο, και μέχρι και σήμερα δέχεται ρατσιστικές συμπεριφορές.
«Όταν με βλέπουν για πρώτη φορά, αυτό που με ρωτούν είναι αν είμαι Κινέζα. Όταν καταλαβαίνουν πως μιλάω ελληνικά τρομάζουν, γιατί δεν το περιμένουν. Με ρωτάνε αν έχω καταστήματα με ρούχα, αν τρώω κατσαρίδες, γάτες» προσθέτει γελώντας.
Η ίδια λατρεύει τη Σεούλ και την επισκέπτεται αρκετά συχνά. «Πριν από μερικά χρόνια έψαξα να βρω το σπίτι στο οποίο έμενα. Επειδή η οικογένειά μου δεν ήταν εύπορη, το σπίτι που μέναμε ήταν χάλια. Ήταν ισόγειο και ακούγαμε τα ποντίκια που περνούσαν από πάνω μας. Όταν έβρεχε, να φανταστείς, βγάζαμε τους κουβάδες για να μαζέψουμε τα νερά. Θα μπορούσε να μοιάζει σκηνικό από τα Παράσιτα. Πήγα, λοιπόν, στο σημείο και στη θέση του είχε γίνει τεράστιος ουρανοξύστης. Η Κορέα αλλάζει με τόσο γρήγορους ρυθμούς και το χάσμα μεταξύ φτωχών και πλουσίων είναι τεράστιο πια».
Όλοι αυτοί οι γρήγοροι ρυθμοί αποτυπώνονται στην καθημερινότητα ακόμη και στη γαστρονομία των Κορεατών. «Στην Ελλάδα είναι πιο χαλαρά τα πράγματα. Χρησιμοποιούμε πολύ τον φούρνο, κάτι το οποίο δε συμβαίνει στην Κορέα. Εκεί όλα τα φαγητά ετοιμάζονται γρήγορα, στο τηγάνι. Βέβαια και οι δύο λαοί δίνουν μεγάλη έμφαση στην οικογένεια. Αυτό είναι πράγματι ένα κοινό χαρακτηριστικό τους».
Η ίδια έχει επιλέξει να μείνει μόνιμα στην Αθήνα, καθώς θεωρεί πως είναι μια πιο ανθρώπινη πόλη. Προσπαθεί, όμως, να κρατά ζωντανές τις παραδόσεις και τη γλώσσα της χώρας καταγωγής της.
«Στο σπίτι μιλάμε κορεάτικα. Προσπαθούμε να κρατάμε τον πληθυντικό όταν απευθύνομαι στους γονείς, κατά την παράδοση. Είναι, όμως, πολύ δύσκολο. Όσο περνάει ο καιρός είναι μερικά πράγματα που τα αφήνεις πίσω σου. Αναρωτιέσαι και συ, ποιο είναι το νόημα στο να τα διατηρήσω όλα αυτά τα έθιμα στην Ελλάδα».
Το TikTok, ωστόσο, της άνοιξε και πάλι την όρεξη για την κορεάτικη κουλτούρα, κομμάτια της οποίας προσπαθεί να μεταδίδει μέσα από τα ολιγόλεπτα videos της στο ελληνικό κοινό.
Πάνω από όλα της αρέσει να κάνει χιούμορ και να σπάει τα στερεότυπα. «Ναι εδώ κάνω βόλτα το βραδινό μου» γράφει σε ένα από αυτά, ενώ βγάζει βόλτα τον σκύλο της. «Ανάμεσα στις δυο κουζίνες δεν μπορώ να επιλέξω. Νομίζω πως μου αρέσει τόσο η ελληνική όσο και η κορεάτικη» καταλήγει γελώντας.
