Station Eleven: Ο Himesh Patel μάς μιλά για το καλύτερο επεισόδιο της χρονιάς ως τώρα

«Έπαιξα δύο φορές το τέλος του κόσμου, τον καιρό που σκεφτόμασταν πως μπορεί να ερχόταν και το δικό μας τέλος, και έπαθαν και οι δύο χαρακτήρες μου κρίση πανικού!», μου λέει γελώντας μέσω Zoom «Η κρίση στο Don’t Look Up βέβαια ήταν κωμική. Και ένας πολύ διαφορετικός χαρακτήρας. Ο Jeevan κοίταξε αμέσως να κάνει ό,τι μπορούσε για το κορίτσι που βρέθηκε στον δρόμο του. Ο Phillip έκανε το αντίθετο, πρόδωσε την κοπέλα του για να έχει κέρδος».

«Έκανα την πρώτη μου κασέτα για το Don’t Look Up μόλις επέστρεψα στο Λονδίνο από τα γυρίσματα του πιλότου για το Station Eleven. Μου ζήτησαν ακόμα μία, την έστειλα, αλλά μετά συνέβη η πανδημία και δεν είχα κάποιο νέο. Καθώς πλησιάζαμε στο τέλος της χρονιάς, γύρω στο φθινόπωρο έμαθα ότι μου πρόσφεραν τον ρόλο. Σε εκείνο το σημείο ήξερα μόνο ότι είχαν συμφωνήσει η Jennifer Lawrence και ο Leo [DiCaprio], αλλά τελικά ανακοίνωσαν την πλήρη λίστα του καστ στα γενέθλιά μου και έπαθα σοκ».

Σκεφτόμουν, τι κάνω σε αυτή τη λίστα; Λάθος θα έχουν κάνει!

Στο Station Eleven, μία από τις καλύτερες σειρές της χρονιάς ως τώρα με την υπογραφή του Patrick Sommerville (The Leftovers) – έκανε πρεμιέρα τον Δεκέμβριο στην COSMOTE TV και ολοκληρώθηκε μέσα στον Ιανουάριο – ο κόσμος όπως τον γνωρίζουμε μπορεί να έχει τελειώσει αλλά χτίζεται ξανά υπό καινούριους όρους, προτείνοντας την τέχνη ως τον πιθανότερο σωτήρα μας.

«Τον Σεπτέμβριο του 2019 ήρθε η ακρόαση μέσω των εκπροσώπων μου όπως πάντα, αλλά ήρθε μαζί το σενάριο του πιλότου και έμεινα έκπληκτος από αυτό που διάβασα. Στη συνέχεια όμως που διάβασα το βιβλίο της Emily St. John Mandel – που ήταν εκπληκτικό – διαπίστωσα ότι ο Jeevan πολύ απλά δεν είναι ιδιαίτερα μέσα σε αυτό [γελάει]. Αλλά ακόμα χτιζόταν τότε η σειρά. Θα πετούσα για το Λος Άντζελες ούτως ή άλλως για να γυρίσω το Tenet, οπότε πέταξα απλώς λίγες μέρες νωρίτερα. Προσγειώθηκα λοιπόν και έκανα οντισιόν για τον Patrick Sommerville και τον Hiro Murai [σ.σ. ο σκηνοθέτης του Atlanta που γύρισε το πρώτο και το τρίτο επεισόδιο του Station Eleven] την επόμενη μέρα. Μου πρότειναν τον ρόλο λίγες μέρες αργότερα.

Αυτό που ήταν ξεκάθαρο για μένα ήταν ότι επρόκειτο να επεκτείνουν τον χαρακτήρα από το βιβλίο. Το ένατο επεισόδιο ήταν αυτό που εκπλήρωσε την υπόσχεση. Γίνεται γιατρός εκεί κατά κάποιο τρόπο. Σε μία στιγμή προς το τέλος του επεισοδίου αποκαλύπτει ότι δεν είναι πραγματικός γιατρός και ένας χαρακτήρας του λέει πως το είχε καταλάβει, αλλά ήξερε πως είναι θεραπευτής. Αυτό είναι το ισοδύναμο ενός γιατρού σε αυτόν τον νέο κόσμο μετά την πανδημία. Δεν πληροί τις προϋποθέσεις για να πάρει διδακτορικό ή κάτι άλλο πιο επίσημο. Είναι απλώς μέσω των πράξεών του που πετυχαίνει ό,τι πετυχαίνει».

Τι κοινά βρήκε με τον χαρακτήρα του;

«Τη διάθεση και την επιθυμία να βοηθήσει. Έχουμε πολλές διαφορές, αμφιβάλλω ότι στη θέση του θα ήμουν τόσο ψύχραιμος και αποδοτικός, αλλά θέλω να πιστεύω πως θα προσπαθούσα να μιλήσω. Την ανασφάλεια επίσης. Μία αίσθηση σύγχυσης σε σχέση με την ταυτότητά του και τη θέση του στον κόσμο. Έχω σίγουρα κάνει τέτοιες σκέψεις».

Στο Leavin’ Jeevan ο χαρακτήρας, μετά από έναν καυγά του με την Kirsten, ένα κορίτσι που βρέθηκε υπό την προστασία του όταν κανείς δεν το αναζήτησε στις αρχές της πανδημίας, βρίσκεται από το πουθενά ανάμεσα σε ετοιμόγεννες γυναίκες καθώς προσπαθεί να βρει το μικρό κορίτσι μέσα σε χιονισμένα, αφιλόξενα τοπία.

«Το ένατο επεισόδιο που αφορούσε τη φροντίδα γυναικών κατά τη γέννα, ήταν αλλόκοτο για μένα προσωπικά γιατί απέκτησα παιδί στα τέλη του 2020. Όταν είχα πει στον Patrick [Somerville] πως έμαθα ότι θα γινόμουν πατέρας, μου είπε “κάτσε και περίμενε να διαβάσεις το ένατο επεισόδιο, δε θα πιστέψεις αυτό που επιφυλάσσουμε”. Κάποιες γυναίκες στο σετ ήταν πράγματι έγκυες. Όχι όλες, αλλά πολλές. Ήταν φοβερό. Ως μπαμπάς σε προετοιμασία, αυθόρμητα, υποχρεωτικά σχεδόν, είχα σίγουρα φέρει στο σετ την αγωνία μου.

Ήταν σχεδόν ιερή ως εμπειρία. Κοιτούσα γύρω μου και σκεφτόμουν “δεν πρόκειται να κάνω ποτέ ξανά κάτι τέτοιο”

Έκανα έρευνα σχετικά με τη γέννα, κυρίως αυτήν που καταλήγει να συμβαίνει στη σειρά προφανώς, που είναι σε μεγάλο βαθμό φυσική γέννα χωρίς φάρμακα. Απέκτησα πραγματική εικόνα για το πόσο απίστευτη είναι ως συνθήκη, κυρίως το πόσο επισφαλής είναι, ειδικά για τη μητέρα. Ήταν καταπληκτικό πράγμα, πολύ συναισθηματικό γύρισμα. Ήταν η πιο ελπιδοφόρα στιγμή στο Station Eleven αυτή, σε μία σειρά που αφορά τον θάνατο τόσων πολλών ανθρώπων».

Οι δρόμοι του Jeevan και της Kirsten χωρίστηκαν στο ένατο επεισόδιο, μέχρι να επανενωθούν, ενήλικοι και οι δύο πια, στο φινάλε. Για τη Matilda Lawler όμως που υποδυόταν τη νεαρότερη Kristen στη σειρά, το Leavin’ Jeevan σήμαινε το τέλος της από το Station Eleven.

«Για μένα προσωπικά, το ένατο επεισόδιο ήταν και ένα λυπηρό αντίο με τη Matilda γιατί λάτρευα να δουλεύω μαζί της. Έχασε κάτι ο Jeevan και το έχασα κι εγώ. Είναι απίστευτη ηθοποιός. Εάν επιλέξει να συνεχίσει στον χώρο θα πετάξει, γιατί έχει το ταλέντο. Έχει άποψη, έχει ιδέες, ακούει τις οδηγίες και τις αφομοιώνει. Και έμαθα πάρα πολλά δουλεύοντας μαζί της. Είναι φανταστική.

Η καρδιά της σειράς είναι η σχέση μεταξύ του Jeevan και της Kristen για μένα. Αρχικά η τελευταία σκηνή του Station Eleven θα ήταν η στιγμή που κοιτιούνται για πρώτη φορά στο σήμερα, που εξερευνούν ο ένας τον άλλον και αντιλαμβάνεσαι ότι καταλαβαίνουν ποιοι είναι». Υπέροχο θα ήταν κι αυτό, σχολιάζω. «Θα ήταν και αυτό φανταστικό ναι, αλλά νομίζω ότι θα “έκλεβε” από την κάθαρση του φινάλε και αυτής της αγάπης που μοιράζονται οι δύο χαρακτήρες στα τελευταία λεπτά. Είχαμε συγκινηθεί πολύ στο σετ».

Άλλαξε όμως καθόλου το Station Eleven μετά το αναγκαστικό διάλειμμα της πανδημίας, όπως είχε αλλάξει στο μεταξύ το Don’t Look Up;

«Το σχέδιο ήταν να ξεκινήσουμε γυρίσματα τον Ιανουάριο, να πάμε μέχρι τον Φεβρουάριο, να κάνουμε μετά μια μικρή παύση και να επιστρέψουμε στο Σικάγο – όπου γίνονταν τα γυρίσματα συχνά – εκείνο το καλοκαίρι. Προφανώς δεν επιστρέψαμε ποτέ. Ήταν πολύ περίεργο το πώς εξελίχθηκε όλο αυτό. Το μόνο πράγμα που είχαμε γυρίσει πριν την πανδημία ήταν τα τελευταία πλάνα του πρώτου επεισοδίου όπου ο Jeevan και η Kristen φεύγουν από την πολυκατοικία και περπατούν μέσα στο χιόνι προς τη λίμνη. Εκτός αυτού, όλα τα υπόλοιπα έγιναν στις αρχές του 2021. Υπήρξε διάσταση για μένα, ειδικά όταν μιλάμε για το ένατο επεισόδιο, επειδή βρισκόμασταν πια ένα χρόνο μακριά από αυτό που γυρίσαμε πριν. Η απόσταση αυτή που υπάρχει στο show δεν είναι κατασκευασμένη.

Όσον αφορά την ιστορία της, δε νομίζω ότι άλλαξε κάτι. Ο Patrick [Somerville] δεν ήθελε να εκμεταλλευτεί αυτό που περνάμε. Δεν θέλαμε να φανεί ότι κάνουμε ευκαιριακά τη σειρά. Αλλά αναπόφευκτα, για μένα ως ηθοποιό, υπήρξαν πράγματα που πέρασα και που ενημέρωσαν τον τρόπο με τον οποίο προσέγγισα το υλικό. Το έβδομο επεισόδιο για παράδειγμα ήταν το πρώτο που γυρίσαμε επιστρέφοντας στην παραγωγή και ήταν ένα επεισόδιο για την απομόνωση, το lockdown, τους δεσμούς που δημιουργούνται σε δύσκολους καιρούς. Χωρίς να το θέλω είχα ήδη κάνει έρευνα για το πώς είναι να κλειδώνεσαι σε ένα διαμέρισμα με τους αγαπημένους μου (γελάει)».

Τώρα που μπαίνουμε στον τρίτο χρόνο της πανδημίας και το Station Eleven είναι ακόμα νωπό, τι θα ήθελε να πάρουν μαζί τους οι θεατές από τη σειρά;

«Την ελπίδα! Ναι, την ελπίδα. Νομίζω πως αυτό που ξεχωρίζει το Station Eleven είναι ο τρόπος που μιλάει για τα οικουμενικά θέματα της σύνδεσης, της αγάπης και της απώλειας. Να αναγνωρίζουν οι άνθρωποι την αξία των πραγμάτων, όσων θα μας μείνουν αν ο κόσμος τελειώσει. Η οικογένεια, η κοινότητα, η τέχνη, η αγάπη. Η σειρά γιορτάζει νομίζω το καλύτερο μέρος των ανθρώπων και το πώς μπορούμε τελικά να θριαμβεύσουμε».

Η μίνι σειρά Station Eleven είναι διαθέσιμο στην COSMOTE TV.