Συνέντευξη: Ο Sadek τα βρήκε με τον Gérard Depardieu στο φαΐ
- 19 ΑΠΡ 2017
Στις 20 Απριλίου βγαίνει στις αίθουσες η ταινία ‘Tour de France’ ή αλλιώς ‘Μια Βόλτα στη Γαλλία’ του σκηνοθέτη και συγγραφέα Rachid Djaidani. Το ‘Tour de France’ είναι ένα roadtrip στα λιμάνια της Γαλλίας, με ήρωες δύο τελείως διαφορετικούς ανθρώπους που θα σχηματίσουν μια απρόσμενη φιλία. Στην ταινία πρωταγωνιστούν ο Sadek, γνωστός Γάλλος ράπερ, που μεταπήδησε για πρώτη φορά στην υποκριτική και ο Gérard Depardieu, γνωστός σε όλους μας.
Το ‘Tour de France’ έκανε την πρεμιέρα του στην Ελλάδα ένα μήνα πριν στο διαγωνιστικό πρόγραμμα του 18ου Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου όπου κέρδισε το Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής. Τότε συναντήσαμε τον Sadek, ο οποίος είχε έρθει στην Αθήνα για το φεστιβάλ και μιλήσαμε μαζί του για την ταινία, για τον Gérard Depardieu, για τον πρώτο Τυνήσιο Πρόεδρο και για το Oldboy.
Είναι η πρώτη φορά που έρχεσαι στην Ελλάδα; Πώς σου φαίνεται;
Ναι. Μου αρέσει πολύ γιατί είναι Μεσογειακή χώρα και επειδή είμαι από την Τυνησία, νιώθω οικεία. Μου αρέσουν οι άνθρωποι και μπορείς να καταλάβεις ότι μετράει πολύ η οικογένεια εδώ.
Μεγάλωσες στην Τυνησία;
Όχι, στη Γαλλία μεγάλωσα, αλλά η οικογένειά μου είναι από την Τυνησία. Έχω και συγγένεια με τον πρώτο Τυνήσιο Πρόεδρο, τον Habib Bourguiba. Έχουμε το ίδιο επίθετο. Έτσι νιώθω μια μεγάλη σχέση με την Τυνησία.
Ασχολείσαι πολύ καιρό και πετυχημένα με τη μουσική. Η υποκριτική πώς προέκυψε;
Με ένα τηλεφώνημα. Ένας φίλος μου ο Clement Animalsons, διάσημος Γάλλος μουσικός παραγωγός, με κάλεσε και μου είπε ότι θα έκανε τη μουσική μιας ταινίας που επρόκειτο να γυριστεί. Μου είπε αν θέλω να πάω να τον βοηθήσω με τη μουσική, αλλά ήξερε ότι με φώναξε για τον πρωταγωνιστικό ρόλο –του αρέσει να κάνει πλάκες. Έτσι τον συνάντησα, νομίζοντας ότι θα είναι για τη μουσική και ήταν εκεί και ο σκηνοθέτης, ο οποίος μου είπε να κάνω οντισιόν για το ρόλο. Με πήραν μία βδομάδα μετά και μου είπαν ότι με έχουν διαλέξει. Μετά έμαθα ότι είδαν περίπου 200-300 ράπερς μέχρι να αποφασίσουν.
Είναι λίγο απίστευτη ιστορία. Κάποιες φορές νιώθω λίγο άσχημα, επειδή οι περισσότεροι ηθοποιοί είναι απόφοιτοι δραματικών σχολών και βάζουν όλο τους το είναι μέχρι να τα καταφέρουν. Και νιώθω ότι δεν το αξίζω, γιατί εγώ δεν προσπάθησα για να γίνει. Γι αυτό το λόγο πρέπει και θέλω να δουλέψω όσο πιο σκληρά γίνεται για να νιώσω ότι το αξίζω.
Θες να συνεχίσεις δηλαδή στην υποκριτική;
Φυσικά. Και συνεχίζω ήδη. Έπαιξα ήδη σε μία ακόμη ταινία, το “Fleuve noir” με τον Vincent Cassel, η οποία θα βγει στις αίθουσες μέσα στο 2017. Έχω διαβάσει και άλλα σενάρια που μου έδωσε το πρακτορείο μου, αλλά δεν θα πω ψέματα, μέχρι στιγμής δεν μου αρέσει κάποιο από αυτά. Δεν μου αρέσουν οι ιστορίες τους και δεν θέλω να τις βαριέμαι. Θέλω να είμαι σε κάτι που να το νιώθω. Νομίζω πως αν το κάνω αυτόματα, δεν θα το κάνω με ευχαρίστηση, ούτε θα μπορώ να το νιώσω ή να το υπερασπιστώ. Δεν θέλω να το κάνω σαν δουλειά. Θέλω όταν μιλάω για μια ταινία που έχω κάνει να είμαι περήφανος για αυτή. Ακόμη και αν σε κάποιους δεν αρέσει, εγώ να μπορώ να την υποστηρίξω.
Όπως μας είπες δεν είχες καθόλου εμπειρία ως ηθοποιός. Ήταν δύσκολο για εσένα να παίξεις;
Δεν ξέρω. Δεν σκεφτόμουν. Μου έλεγαν «πρέπει να είσαι στεναχωρημένος» και ήμουν στεναχωρημένος. Μου έλεγαν «πρέπει να είσαι χαρούμενος» και ήμουν χαρούμενος. Ακόμη και να μην βρισκόμουν σε αυτή την κατάσταση στην πραγματικότητα. Δεν ξέρω πώς το κάνω. Μου βγαίνει εκείνη τη στιγμή.
Είχες ποτέ στη ζωή σου μία απρόσμενη φιλία όπως έγινε στην ταινία;
Ναι, εννοείται. Είχα πάντα την εντύπωση για μια ηλικιωμένη κυρία από τη γειτονιά μου ότι θα ήταν ρατσίστρια. Μια μέρα η αστυνομία έκανε έλεγχο στη γειτονιά και προσπάθησε να με συλλάβει, γιατί είχα πάνω μου κάτι που δεν έπρεπε. Εκείνη όμως ήρθε από μόνη της και με υπερασπίστηκε. Τους είπε ότι με έβλεπε συχνά και ότι ήμουν καλό παιδί, βοηθούσα τους γείτονές μου και φερόμουν σε όλους με σεβασμό. Και έτσι με άφησαν, παρόλο που έφταιγα. Από τότε κάθε φορά που τη βλέπω, μου αρέσει να περνάω χρόνο μαζί της και να μιλάμε. Έχουμε πάρα πολύ καλή σχέση.
Είχες κάνει ξανά roadtrip πριν το ‘Tour de France’;
Όχι. Πρώτη φορά ήταν στην ταινία και ήταν κανονικό roadtrip. Πήγαμε σε όλες τις πόλεις που δείχνει. Και ο Gerard Depardieu είναι ο καλύτερος για να ανακαλύψεις τη Γαλλία και ξέρει τόσα πολλά από την Ιστορία της. Μπορεί να σε κάνει να την ερωτευτείς.
Πώς ήταν η συνεργασία σου με τον Gerard Depardieu;
Ήταν τέλεια. Μας ένωσαν οι κοιλιές μας. Μας αρέσει και στους δύο πολύ το φαΐ και τα βρήκαμε. Μας αρέσει να «ζούμε». Όταν σου αρέσει να τρως, σου αρέσει και να ζεις. Βέβαια μας αρέσει η διασκέδαση, αλλά ταυτόχρονα δουλεύουμε και πάρα πολύ. Λένε διάφορα για τον Gérard Depardieu. Μερικοί νομίζουν ότι είναι όλη την ώρα μεθυσμένος και δεν ξέρει τι κάνει. Αυτά είναι βλακείες. Ξυπνάει πάντα στις 6 το πρωί και είναι έτοιμος για δουλειά.
Η αλήθεια είναι ότι λέγονται πολλά για τον Gérard Depardieu.
Ναι, γιατί είναι ένα αιώνιο παιδί. Ήταν πάντα έτσι. Πάντα λέει αυτό που σκέφτεται, γι αυτό και τον αγαπούν τόσο οι Γάλλοι. Σε μας τους Γάλλους μας αρέσει συνέχεια να παραπονιόμαστε. Δεν κάνουμε σχεδόν τίποτα και πάντα παραπονιόμαστε. Θέλω να είναι αυτός που θέλει να είναι, γιατί χρειαζόμαστε τέτοια άτομα που να λένε τη γνώμη τους ακόμη και να μην αρέσει αυτό που λένε. Μπορείς απλώς να σεβαστείς ότι είναι ο εαυτός τους χωρίς να τους νοιάζει τι θα πουν οι άλλοι.
Στο ‘Tour de France’ ακολουθείτε τους προορισμούς του κλασικού ζωγράφου Claude Joseph Vernet. Τον γνώριζες πριν τον ρόλο;
Όχι, καθόλου. Δεν θα σου πω ψέματα. Δεν είμαι ο άνθρωπος που θα διαβάσει πολλά βιβλία λογοτεχνίας ή τέχνης. Προτιμώ τη φιλοσοφία, την ψυχολογία, θέλω να μαθαίνω για τον άνθρωπο όπως είναι. Και μισώ να διαβάζω για να μάθω κάτι για τη ζωή. Θέλω να το ζω και να το μαθαίνω.
Πόσο μοιάζεις με τον Far’Hook, τον χαρακτήρα της ταινίας;
Έχουμε κάποια κοινά στοιχεία, αλλά εν τέλει είμαστε πολύ διαφορετικοί. Η μουσική μου είναι πιο βίαιη και μελαγχολική, ενώ του Far’Hook έχει πολιτικό στίχο και προσπαθεί να περάσει μηνύματα. Στη δική μου μουσική δεν προσπαθώ να διαχωρίσω το καλό, το κακό και να διδάξω κάτι, απλώς βάζω σκοτεινές εικόνες σε μια όμορφη θλίψη.
Ποιο τραγούδι σου θα έβαζες σε κάποιον και θα του έλεγες «εγώ είμαι αυτό»;
Το “Nique le Casino” , από το ομότιτλο άλμπουμ. Όταν το ακούω, νιώθω ότι είμαι εγώ.
Σε ποια ταινία ή σειρά θα ήθελες να είχες παίξει έστω λέγοντας μια λέξη, επειδή σου αρέσει πολύ;
Νομίζω θα ήταν στο κορεάτικο «Oldboy». Την αγαπώ αυτή την ταινία. Οι ερμηνείες τους είναι τόσο μπροστά, σαν να βλέπεις εξωγήινους, ειδικά του βασικού χαρακτήρα. Και μου και αρέσει αυτό που δείχνει η ταινία, ότι ακόμη και πράγματα που δεν θα περίμενες ή δεν θα υπολόγιζες μπορεί να έχουν κακές επιπτώσεις σε κάποιον άλλο και μια μέρα θα το πληρώσεις.
*To ‘Tour de France’ (‘Μια Βόλτα στη Γαλλία’) βγαίνει στις αίθουσες στις 20 Απριλίου.
*To 18o Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου διεξήχθη στις 23-29 Μαρτίου.
Φωτογραφίες: Βαγγέλης Πατσιαλός
ΚΙ ΑΛΛΕΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ