Το δίδυμο Διαμαντόπουλου – Φιλέρη βγήκε από τον ιταλικό κινηματογράφο

Είναι κάτι τύποι σε αυτή τη ζωή, που αν τους δεις χωρίς το τηλεοπτικό / ραδιοφωνικό / επαγγελματικό / φιλικό έτερόν τους ήμισυ, σε ξενίζουν λιγάκι. Γιατί τους έχεις ταυτίσει τόσο πολύ με την υπέροχη έννοια της “κουβέντας” – έννοια που έχουμε χάσει πολύ τα τελευταία χρόνια – που όταν τους συναντάς μονάχους, νιώθεις ότι κάτι λείπει. Για κάποιο λόγο λοιπόν, μετά τους Μπάτμαν και Ρόμπιν του Seven-X, τους γέρους του Muppet Show και τον Γρηγόρη με τον Λάζαρο, δίπλα στο δαιμόνιο Αστερίξ Παντελή Δαιμαντόπουλο μπορώ να δω μόνο τον καλοκάγαθο Οβελίξ Γιάννη Φιλέρη.

(κάτω από τη σκιά ενός πεύκου στο Μάραθο, ο Θανάσης Κρεκούκιας γελά με την ψυχή του που είπα τον Φιλέρη Οβελίξ)

Το γιατί μοιάζουν να έχουν βγει από ταινία του ιταλικού κινηματογράφου που γράφω και στον τίτλο, είναι πάρα πολύ απλό. Γιατί αυτός ο μετρημένος χαβαλές, αυτή η αυθόρμητη κουβέντα, αυτή η κλεισμένη σε ένα δίωρο ανάγκη για εφηβεία υπάρχει μόνο σε κάποιες σκηνές του “Εντιμότατοι φίλοι μου”. Και μπορεί να μην περνάνε τρένα από την Λεωφόρο Συγγρού αλλά μερικές σφαλιάρες τις ρίχνουν οι Φιλέρης – Διαμαντόπουλος κάθε πρωί 10 με 12 στον αέρα του Sport24 Radio 103,3.

Ευτυχώς, στο βίντεο της συνέντευξης που έδωσαν στο Oneman, δεν έχει σφαλιάρες. Μόνο διλήμματα. Και είναι και οι δυο τους απολαυστικότατοι.

Βίντεο: Δήμητρα Γκιώντε

Όπως θα είδες και στο βίντεο, πέρα από τα διλήμματα τα οποία πρόθυμα απάντησαν, μιλήσαμε για το ραδιόφωνο, τους ακροατές τους, το ραντεβού με το κοινό κάθε πρωί στις 10. Η κουβέντα με τον Παντελή, ο οποίος είναι και Διευθυντής Προγράμματος του Sport24 Radio 103,3 αλλά και τον Γιάννη επεκτάθηκε και σε άλλα ζητήματα που αποφάσισα να μην συμπεριλάβω στο βίντεο. Αλλά έχουν κι αυτά τη δική τους αξία. Ειδικά όταν λένε ο ένας για τα ελαττώματα του άλλου.

“Ο Παντελής έχει ένα ελάττωμα. Είναι ευερέθιστος. Μπορεί να πεταχτεί από την καρέκλα του και να φτάσει στο ταβάνι. Όταν συγκρατεί τα νεύρα του, είναι ο καλύτερος άνθρωπος στον κόσμο”. Για να απαντήσει ο Παντελής: “Νομίζω ότι ο Γιάννης είναι λάτρης στα όρια του θύματος της τεχνολογίας των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Είναι τόσο ερωτευμένος με αυτά, που καμιά φορά αφαιρείται και μπορεί να κοιτάζει κάτι online την ώρα που του μιλάω. Αυτό μπορεί να με τινάξει εμένα από το κάθισμα”.

Φωτογραφίες: Φραντσέσκα Γιαϊτζόγλου Watkinson

Ήθελα να καταλάβω τι είναι αυτό που έχει ο ένας και δεν έχει ο άλλος. Σε τι συμπληρώνει ο ένας τον άλλον. “Αποφασιστικότητα έχει ο Παντελής. Είναι πολύ πιο αποφασιστικός από εμένα”. Ο Διαμαντόπουλος ονειρεύεται Χολυγουντιανές περιπέτειες παρέα με τον ραδιοφωνικό παρτενέρ του. “Θα μπορούσαμε να δουλεύουμε στο FBI. Να ήμασταν ο καλός και ο κακός μπάτσος. Με τον Γιάννη να είναι ο καλός και εμένα να κάνω τον κακό. Ο Γιάννης έχει τη δεύτερη και την τρίτη σκέψη. Έχει την ικανότητα να το δει και λίγο διαφορετικά το κάθε θέμα. Εγώ μπορεί να πάω να περάσω μέσα από τοίχο. Είναι ο άνθρωπος που θα μου πει ότι μπροστά μου έχω τσιμέντο”.

Προς το τέλος της κουβέντας με τον καθέναν από τους δύο, ήθελα την άποψή τους για το ραδιόφωνο που αλλάζει. Για τα FM που αποχαιρετάμε, αφού πλέον ακούμε και θα ακούμε ραδιόφωνο κυρίως online είτε θα είμαστε σπίτι μας είτε θα είμαστε στο αυτοκίνητό μας. Ήθελα την άποψή τους για το πώς έχουν δει τον ακροατή να αλλάζει. Ξεκινώντας με τον Παντελή. “Σίγουρα δεν γίνεται να μην επηρεαζόμαστε από όσα συμβαίνουν γύρω μας όσον αφορά στην αμεσότητα, στο διαδίκτυο, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Παλαιότερα ίσως να ήταν και καλύτερα γιατί σε άκουγε και δεν σε ήξερε. Τώρα μπορεί να σε δει παντού. Στην εφημερίδα, στο site. Όπως κι εσύ. Δεν ήξερες τους ακροατές σου. Τώρα ο καθένας έχει έναν λογαριασμό κάπου, μπορεί να τον γνωρίσεις, να τον δεις. Δεν το θεωρώ ιδανικό να φτάνεις σε σημείο να παίζεις διαδικτυακές ή ραδιοφωνικές σφαλιάρες με τον άλλον. Το σίγουρο είναι ότι αλλάζουν και οι απαιτήσεις του κόσμου από εμάς. Θεωρώ ότι πρέπει να στεκόμαστε δίπλα στον ακροατή αλλά όχι να παίζουμε και σφαλιάρες”.

Ο Γιάννης μάλλον έχει κάνει add πολλούς ακροατές στο Facebook. “Αλλάζει ο κόσμος και η γνώμη σου για τον κόσμο. Πλέον μπορείς να διαβάζεις τις σκέψεις του, να τον γνωρίζεις καλύτερα. Αυτό το είχαμε και στο Sport24.gr με τα σχόλια. Εδώ όμως είναι πιο άμεση και διαδραστική η επικοινωνία. Δεδομένου ότι στο ραδιόφωνο ο ακροατής θα βγει και να μιλήσει, να πει τη γνώμη του. Αλλάζει όμως πράγματι ο ακροατής όλα αυτά τα χρόνια και με όλες αυτές τις εξελίξεις. Με κατάλληλη θεματολογία και εκπομπές, μπορείς ακόμα κι εσύ να αλλάξεις τη νοοτροπία του κόσμου στο πώς βλέπει το ραδιόφωνο”.

Τα πλέον γλαφυρά της κουβέντας με τους δύο παραγωγούς της εκπομπής “Το Δέκα το κακό” του Sport24 Radio θα τα βρεις στο βίντεο παραπάνω. Το τι επιλέγουν ανάμεσα σε Μίχαλο και Τριαντάφυλλο, το αν προτιμούν τον Τσαλουχίδη από τον Τσιαντάκη αλλά και γιατί έχουν μια μικρή εμμονή με την συγκεκριμένη ώρα για την εκπομπή τους.

Τώρα που το σκέφτομαι, δεν είναι και πολύ λογικό να είναι ο Διαμαντόπουλος ο Αστερίξ. Καθότι Ρωμαίος πιστός, λάτρης της ομάδας της Roma και του Totti. Και σαν Ρωμαίος θα έπρεπε να τις τρώει κανονικά από τον Οβελίξ. Εντάξει. Εγκαταλείπω τις παρομοιώσεις γιατί κουράστηκα. Ούτως ή άλλως, όποιοι κι αν ήταν στις ιστορίες του Uderzo και του Goscinny, λογικά θα τους βλέπαμε μόνο στην τελευταία σελίδα, στο πατροπαράδοτο τσιμπούσι του Γαλατικού χωριού.

Δεν είναι τρελοί αυτοί οι Ρωμαίοι, φίλοι μου Γαλάτες. Αυτοί οι δύο είναι τρελοί.