Estee Portnoy στο Oneman: “Εγώ απλά βοηθάω τον Michael να πει την ιστορία του”
- 25 ΜΑΙ 2020
Εδώ και 23 χρόνια («σχεδόν 24», λέει με περηφάνια), η Portnoy είναι η υπεύθυνη για τις καθημερινές business και marketing δραστηριότητες του Michael Jordan, από τις καμπάνιες της Nike ως την Gatorade κι από το λανσάρισμα του “Space Jam” ως τη δημιουργία του “The Last Dance”.
Ένα από τα πράγματα που επανέρχονται διαρκώς στις συζητήσεις μας γύρω από το μπλοκμπάστερ ντοκιμαντέρ είναι το πώς παρουσιάζει τρομερό ενδιαφέρον πέρα από ιστορία, ως προσωπική κατάθεση του Jordan. Πως αυτή δηλαδή είναι η οριστική, τελειωτική εκδοχή των γεγονότων που o Jordan ήθελε να αφήσει πίσω για την περίοδο της κυριαρχίας των Bulls στα ‘90s.
Για να μάθουμε περισσότερα, βρίσκουμε στο τηλέφωνο την Estee Portnoy και ταξιδεύουμε στο παρελθόν, α λα “The Last Dance”. Σήμερα, η Estee είναι υπεύθυνη για την εικόνα του Jordan καθώς το “The Last Dance” σαρώνει παγκοσμίως. Πίσω στο 1996, η Estee αναρωτιέται αν πρέπει να γίνει υπεύθυνη για την εικόνα του Jordan καθώς το “Space Jam” βρίσκεται στον ορίζοντα.
1: 1996
«ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙΣ ΤΙΣ ΜΑΡΚΕΤΙΝΓΚ ΔΡΑΣΤΗΡIΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ MICHAEL»
«Δεν ήμουν φαν των σπορ», μου λέει καθόλου απολογητικά, με ένα τόνο φωνής που προδίδει πως αυτή η λεπτομέρεια συνεχίζει να τη διασκεδάζει, ακόμα και δεκαετίες μετά. «Ήμουν άνθρωπος του μάρκετινγκ και δούλευα με software υπολογιστών», πριν εξηγήσει πως μέσα από μια οργάνωση εθελοντισμού που ίδρυσε ο σύζυγός της, έγινε φίλη με τον Curtis Polk, τον υπεύθυνο οικονομικών και business του Jordan και όλων των επιχειρήσεών του. Η εν λόγω οργάνωση προμόταρε την προπόνηση με παιδιά με κινητικές δυσκολίες, ο Polk πήγαινε ως εθελοντής και γίναν φίλοι με την Estee και τον άντρα της.
Ένα βράδυ καθώς τρώγανε όλοι μαζί, ο Polk της ανέφερε πως ψάχνουν άτομο για να αναλάβει τις μάρκετινγκ δραστηριότητες του Jordan. «Είπα, “χα!, δεν είναι κάτι που θα με ενδιέφερε να κάνω” και ο άντρας μου με κλώτσησε κάτω από τραπέζι! Ήταν τεράστιος φαν του Jordan, εγώ όχι». Ακολούθησαν κάποιοι μήνες συζητήσεων ανάμεσα στις πλευρές, η Portnoy θυμάται πως την ταξίδεψαν και στο Σικάγο για να γνωρίσει από κοντά τον Jordan και τελικά τον ανέλαβε. «Η αλλαγή καριέρας από το software στα sports ήταν λίγο τρομακτική εκείνη τη στιγμή, αλλά ήταν η σωστή απόφαση γιατί 23μιση χρόνια αργότερα είμαι ακόμα εδώ!»
Η πρώτη μεγάλη διαφορά που θυμάται αφορούσε το αμεσότερο, πρώτο της καθήκον. «Στον κόσμο των υπολογιστών είχα να κάνω με τα media που ασχολούνται με υπολογιστές, φυσικά. Με τον Michael, η πρώτη μου δουλειά ήταν το λανσάρισμα του “Space Jam” οπότε κατευθείαν συνόδευα τον Michael σε δημοσιογραφικά τζάνκετ. Από τα κομπιούτερ βρέθηκα δίπλα στην Oprah Winfrey και τον Jay Leno και τα media και το Χόλιγουντ. Ήμουν σαν ελάφι σε διασταύρωση!», θυμάται γελώντας.
Γρήγορα η Estee μαγεύτηκε από τη δουλειά. «Οι περισσότεροι θα λέγανε πως το καλύτερο κομμάτι της δουλειάς ήταν ότι θα μπορούσα να βλέπω πολλά παιχνίδια μπάσκετ από κοντά. Αυτό ΔΕΝ είναι που ενθουσιάζει εμένα», γελάει. «Είναι το μάρκετινγκ και η στρατηγική. Ήταν πάντα τιμή να δουλεύω για τον Michael, γιατί από την οπτική του μάρκετινγκ είναι ένα όνειρο.» Εξηγεί: «Όχι μόνο δουλεύω με έναν φοβερό άνθρωπο που έχει δυνατό brand, αλλά συνεργάζεται με μερικές από τις καλύτερες εταιρείες στον κόσμο του μάρκετινγκ, Nike, Gatorade, άλλες τόσες partner εταιρείες του ΝΒΑ. Αυτό είναι το αγαπημένο μου κομμάτι της δουλειάς».
2: ΣΕΖΟΝ ‘97-’98
ΦΙΛΜΑΡΟΝΤΑΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΔΥΝΑΣΤΕΙΑΣ
Λίγα χρόνια μετά, φτάνοντας στην τελευταία σεζόν του Jordan με τους Bulls, η Estee που ήταν εκεί θυμάται πώς μπήκαν οι σπόροι που δεκαετίες μετά θα γίνονταν το “Last Dance”.
«Ήταν ιδέα του Andy Thompson, που είναι executive producer στο ντοκιμαντέρ αλλά τότε δούλευε ως κάμεραμαν με το ΝΒΑ. Είχε την αίσθηση που είχαν πολλοί άνθρωποι τότε, πως αυτή θα ήταν η τελευταία σεζόν με τους Bulls και πήγε στους ανώτερούς του με αυτή την ιδέα, και στον Adam Silver, κομισάριο του ΝΒΑ σήμερα και τότε πρόεδρος του NBA Entertainment, να αναθέσει σε ένα συνεργείο να ακολουθεί την ομάδα τριγύρω». Ο Silver έπεισε την ομάδα να συμφωνήσει και τον David Stern, κομισάριο τότε, να χρηματοδοτήσει την ενέργεια.
«Αλλά η συμφωνία με τον Michael ήταν πως θα καλύψουμε τη σεζόν, αλλά δεν θα κάνουμε τίποτα με το υλικό χωρίς την άδειά σου». Αυτό, σύμφωνα με την Estee, ήταν που κέρδισε την εμπιστοσύνη της ομάδας ώστε να δώσει τόσο ολοκληρωτική πρόσβαση στα αποδυτήρια, στα ξενοδοχεία, ακόμα και μέσα σε προσωπικούς χώρους. «Ήταν εκεί σε όλη τη διάρκεια της τελευταίας σεζόν».
Η Portnoy υπογραμμίζει τη σημασία ενός τόσο μεγάλου όγκου υλικό από 20 χρόνια πριν. «Είναι νομίζω σημαντικό γιατί έχουμε συνηθίσει να έχουμε όλοι κινητά και social όπου καταγράφουμε τα πάντα. Το ‘97-΄98 δεν υπήρχαν κινητά οπότε όλο αυτό το υλικό είναι σπουδαίο, προέρχεται από πριν η κοινωνία ήθελε να φιλμάρει και να καταγράφει οτιδήποτε κάνει. Ήταν φοβερό που ο Andy είχε αυτή την ιδέα, να κοιτάξει μπροστά».
Το υλικό που συγκεντρώθηκε τότε, λέει η Estee, ξεπερνά τις 500 ώρες.
3: 2016
ΤΟ “MAKING A MURDERER” ΚΑΙ ΤΟ ΟΚ ΤΟΥ JORDAN
Έκτοτε, το υλικό καθόταν σε ένα συρτάρι και περίμενε το ΟΚ του MJ. «Κάθε λίγα χρόνια το ΝΒΑ τηλεφωνούσε κι έλεγε, σκεφτόμαστε αυτό τον παραγωγό, αυτό τον σκηνοθέτη» θυμάται, όμως το πρότζεκτ έφτανε διαρκώς σε αδιέξοδα. «Κάθε λίγα χρόνια γίνονταν μίτινγκ, υπήρχαν φοβεροί σκηνοθέτες που ήξεραν για το υλικό και ήθελαν να το κάνουν, αλλά ο Michael δεν ήταν έτοιμος».
Αυτό που έπαιξε ρόλο σύμφωνα με την Portnoy ήταν δύο πράγματα. Πρώτον, το τάιμινγκ, και δεύτερον η μεγάλη επιτυχή άλλων ντοκιμαντέρ σίριαλ. «Πλησιάζοντας την 20ή επέτειο του πρωταθλήματος υπήρξε ένα αίσθημα πως τώρα είναι στιγμή. Το 2018 ήταν ο αρχικός μας στόχος αλλά πήρε λίγο περισσότερο για να βγει», λέει. Ταυτόχρονα, τότε έκαναν την εμφάνισή τους κάποιες άλλες σειρές που συνάντησαν τεράστια επιτυχία. «Το 2016 βγήκαν κάποια ντοκιμαντέρ, το “Making a Murderer”, το “O.J.: Made in America”. Πριν από αυτά τα πιο πολλά αθλητικά ντοκιμαντέρ ήταν 70-90 λεπτά, η ιδέα ότι μπορούσες να πεις αυτή την ιστορία και να δείξεις όλες τις γωνίες, σε μια σειρά 6-8-10 επεισοδίων μας ιντρίγκαρε, και θέλαμε να το κάνουμε έτσι».
Αυτή ήταν κατά την Portnoy η τελική ώθηση. «Το long format μας έδωσε την εξασφάλιση ότι μπορείς να πεις μια σπουδαία ιστορία μαζί με συνεντεύξεις του σήμερα, με υλικό από τα παλιά. Αυτό δεν προοριζόταν ποτέ να είναι ένα ντοκιμαντέρ για τον Michael Jordan», λέει σα να ξεκαθαρίζει μια παρεξήγηση. «Ήταν πάντα βασισμένο στη χρονιά των Bulls. Ο Michael ήταν προφανώς ένας από τους σταρς, αλλά σε μια σειρά 10 επεισοδίων μπορούσαμε να πούμε πολλά».
Η ομάδα παραγωγής χτένισε έτσι 500 ώρες υλικού από την σεζόν του τελευταίου πρωταθλήματος, αναζήτησε τα ντοκουμέντα από παλιότερα στιγμιότυπα και συνεντεύξεις, και κάνανε σύμφωνα με την Estee 108 νέες συνεντεύξεις σε όλη τη χώρα. «Είμαστε πολύ περήφανοι για αυτή τη δουλειά» λέει καθώς γελά ελαφρώς. «Γελάω γιατί δεν ήμασταν σίγουροι αν είχαμε αρκετό υλικό για να κάνουμε 10 επεισόδια και τώρα ακούμε τον κόσμο να μας ζητάει περισσότερα. Μάλλον πήγε ΟΚ!»
4: Μάιος 2020
ΑΟΥΤΣΑΙΝΤΕΡ, ΗΓΕΣΙΑ, ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ: Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΟΥ “LAST DANCE”
Φτάνοντας στο σήμερα, το “Last Dance” έχει πλέον ολοκληρωθεί και μετατραπεί στην ασύγκριτα πιο buzzy σειρά του ‘20 ως τώρα, εν μέσω μιας κατάστασης εγκλεισμού όπου οι αθλητικές διοργανώσεις έχουν ανασταλεί. «Προφανώς σήμερα ο κόσμος πεινάει για σπορ σε αυτή τη σουρεάλ παγκόσμια στιγμή», μονολογεί η Estee. Αλλά είναι όντως μόνο αυτός ο λόγος της επιτυχίας της σειράς;
«Νομίζω το πιο σημαντικό είναι ότι το ντοκιμαντέρ μας δεν είναι μια συρραφή αθλητικών στιγμιοτύπων, είναι μια ιστορία ανθρώπινου ενδιαφέροντος», λεει προσπαθώντας να εξηγήσει την επιτυχία ακόμα και ανάμεσα σε κόσμο που δεν είχε κάποιο τρομερό ενδιαφέρον για αθλητικό περιεχόμενο. «Υπάρχουν πολλές θεματικές διαμέσου του ντοκιμαντέρ με τις οποίες ο κόσμος συνδέθηκε. Από τις αγαπημένες μου είναι η ιστορία του αουτσάιντερ, γιατί όταν πήγε ο Michael στο Σικάγο οι Bulls ήταν στον πάτο του ΝΒΑ, και το ίδιο το ΝΒΑ δεν ήταν τεράστιο league όπως είναι σήμερα παγκοσμίως. Ο Michael δεν είχε μπει στην varsity ομάδα του σχολείου του αρχικά, ο Scottie ήταν ένα παιδί από το κεντρικό Άρκανσας, ο Kerr με το ζόρι βρήκε ενδιαφέρον από κολέγιο, και βάζεις όλους αυτούς μαζί και βλέπεις μια ιστορία όχι απλώς αουτσάιντερς, αλλά για αληθινή σκληρή δουλειά».
«Αν είναι να πάρει κάτι ο κόσμος από την ιστορία είναι ότι έπρεπε να δουλέψει πολύ σκληρά, τίποτα δεν του χαρίστηκε», συνεχίζει. «Το ‘84 όταν ήρθε στους Bulls τους πήρε 7 χρόνια μέχρι να κερδίσουν πρωτάθλημα. Όλα όσα έγιναν τα κέρδισε, το βλέπεις με κάθε ξεχωριστό πρωτάθλημα και με όσα του έδιναν κίνητρο». Έπειτα, εντοπίζει δύο ακόμα μοτίβα: Τη συζήτηση περί ηγεσίας, και τον παράγοντα νοσταλγία.
«Αγαπώ την σειρά ως ιστορία ηγεσίας. Δουλεύω με άλλους non profit οργανισμούς που αφορούν την ηγετικότητα και είναι μεγάλο μέρος της συζήτησης το τι σημαίνει να είσαι ηγέτης. Και το ότι υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι και και διαφορετικά στυλ στο να είσαι ηγέτης», σχολιάζει πάνω στο μεγάλο θέμα πάνω στην ηγετική διάσταση του Jordan.
«Και τελικά είναι ο παράγοντας νοσταλγίας των ‘90s. Μαλλιά, μουσική, τα ρούχα», λέει. Καταλήγοντας πως για όλους αυτούς τους λόγους, βρίσκει πως το “Last Dance” «πάει πολύ πέρα από το να είναι μόνο ένα αθλητικό ντοκιμαντέρ. Το αγαπημένο μου είναι να ακούω από κόσμο που δεν είναι φαν των σπορ αλλά τους άρεσε ως ιστορία».
ΕΠΙΛΟΓΟΣ: 23 χρόνια (προς 24)
«ΝΙΩΘΩ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ»
Ρωτάω την Estee αν από το πόστο της και τη θέση της μέσα από αυτές τις δεκαετίες συνεργασίας της με τον Jordan νιώθει ποτέ πως, υπό μία έννοια, γράφει την Ιστορία.
«Όχι», απαντά με σιγουριά. «Νιώθω πως είμαι μέρος της Ιστορίας, αλλά σίγουρα δεν την γράφω. Νομίζω το καλύτερο πράγμα για τον Michael από τη σκοπιά του μάρκετινγκ είναι το πόσο αυθεντικός είναι. Δεν νομίζω πως είπε ή έκανε ποτέ κάτι που δεν ήταν αυθεντικός ως προς αυτόν. Είναι πάντα αυθεντικός και δεν φοβάται να μιλήσει για ό,τι καθένας του ζητάει. Δεν φοβάται να απαντήσει ερωτήσεις», λέει μιλώντας για το πώς προσέγγισε ο Jordan τα διάφορα storylines του “Last Dance”.
«Εγώ δεν είχα τόσο να δημιουργήσω ένα μάρκετινγκ πλάνο, όσο το να πάρω τα στοιχεία του ποιος είναι και απλά να τα δείξω στον κόσμο», καταλήγει. «Όλο αυτό, είναι όλο Michael. Εγώ απλά βοηθάω αυτόν να πει την ιστορία του».
*Το “Last Dance” streamάρει στο Netflix.