ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ

Πετρόχτιστοι ναοί και εκκλησίες με ιδιαίτερα μορφολογικά στοιχεία που επιβίωσαν στο πέρασμα των αιώνων, προσφέροντας σήμερα ένα μοναδικό ταξίδι στον χρόνο.

Ο καθιερωμένος θεσμός που αναδεικνύει τη σημασία της αρχιτεκτονικής επιστρέφει και αποκαλύπτει, μεταξύ άλλων, έναν από τους ελάχιστους σωζόμενους γοτθικούς πύργους του κέντρου, ένα πρότζεκτ-σπουδή επάνω στο ημιτελές και μια «αραχνοΰφαντη» κατοικία στα Πατήσια.

Κτίρια-σημεία αναφοράς στο σώμα της πόλης, τα οποία παρά τη φήμη τους κρύβουν άγνωστες λεπτομέριες ακόμη και για εμάς τους ντόπιους.

Η νέα ερευνητική έκδοση του Ιδρύματος Ωνάση, επιχειρεί να μας βάλει στα άδυτα της αθηναϊκής πολυκατοικίας με κύριο όχημα τις ιστορίες των ανθρώπων τους.

Αφήνοντας την κλασική δομή πύργου για μία πολύ πιο «ανάλαφρη» φόρμα ουρανοξύστη, οι αρχιτέκτονες του πολυτελούς ξενοδοχείου στη Σιγκαπούρη κέρδισαν το βραβείο για αυτή τη χρονιά.

Με αφορμή τη χαρμόσυνη είδηση για τη διάσωση του συγκροτήματος της Ελληνικής Εριουργίας στη Νέα Ιωνία, συγκεντρώσαμε τα βιομηχανικά μνημεία τα οποία είναι έτοιμα να αποκτήσουν νέα χρήση.

Δύο πτέρυγες πέντε επιπέδων ανεγείρονται στο σημείο όπου βρισκόταν παλιότερα το εργοστάσιο της Kodak στο Μαρούσι, εμφανίζοντας ακόμη ένα υπερσύγχρονο, «πράσινο» συγκρότημα γραφείων στην Αττική.

Αντί για τη γνωστή γραμμική διάταξη, για το σχολείο της περιοχής, ο Τάκης Ζενέτος συνέλαβε μια κυκλική και μελλοντικά ευέλικτη κτιριακή δομή, παραδίδοντας ένα έργο που αποτελεί σημείο αναφοράς για πολλούς λόγους.

Σήμερα, αποτελεί ίσως τον καλύτερο εκθεσιακό χώρο της Αθήνας, με το μοναδικό αίθριο που λούζεται στο φως. Το πρότυπο βιομηχανικό μπλοκ πάνω από το Ποτάμι φτιάχτηκε αρχικά για τις καπνοβιομηχανίες, αλλά η ιστορία είχε άλλες βλέψεις για εκείνο.

Στις 13 Ιουνίου του 1969, ξεκινάει η θεμελίωση ενός μεγαλεπήβολου κατασκευαστικά έργου: ο εμβληματικός ουρανοξύστης του νεαρού τότε αρχιτέκτονα Ιωάννη Βικέλα δοκίμασε τα όρια των Αθηναίων, αντλώντας έμπνευση (παραδόξως) από τα νεοκλασικά και τον Παρθενώνα.

Η πρώτη πολυκατοικία μεγάλης κλίμακας που οικοδομήθηκε στην πόλη, η κατοικία που κατασκεύασε για τον ίδιο στα Εξάρχεια και το εξέχον Ιλίου Μέλαθρον είναι μερικά απ’ τα διαμάντια του αρχιτέκτονα που στολίζουν την Αθήνα μέχρι σήμερα.

Από τους σταθμούς μετρό στη Στοκχόλμη μέχρι τα καταφύγια του Βερολίνου, απρόσμενα σημεία πόλεων ανά τον κόσμο ζουν μια δεύτερη ζωή μέσα από την τέχνη.

Πλήρης ημερών και βυθισμένος στα χρέη πέθανε ο κάποτε μεγαλοκατασκευαστής Μπάμπης Βωβός που σημάδεψε την πρωτεύουσα με το όνομα και τα κτίριά του. Ανατρέχουμε στη θρυλική ιστορία του.

Κτίρια βαριά σε τόνους και ιστορία, τα οποία διασώθηκαν απ’ τα σαγόνια της μπουλντόζας και τη φούρια της κατεδάφισης, αποτελώντας σήμερα τους λίγους ζωντανούς μάρτυρες της βιομηχανικής εξέλιξης στην πόλη.

Ξεχωρίζει με την επιβλητική του όψη που αγκαλιάζει τη στροφή του δρόμου. Η Οικία Πατσιάδου είναι το μόνο κτίριο που μένει ζωντανό από τη λαμπερή συνοικία που έχτισε κάποτε ο Ernst Ziller στην Καστέλλα.