10 πόλεμοι που κανείς δεν κατάλαβε γιατί έγιναν
Άλλοι έληξαν χωρίς νεκρούς, σε άλλους υπήρξαν αιματοχυσίες χωρίς λόγο και κάποιοι ξέχασαν απλά να λήξουν.
- 20 ΙΑΝ 2024
Άλλοι έληξαν χωρίς νεκρούς, σε άλλους υπήρξαν αιματοχυσίες χωρίς λόγο και κάποιοι ξέχασαν απλά να λήξουν.
Από τον ανασκολοπισμό μέχρι το γδάρσιμο μέχρι θανάτου, αυτοί είναι οι πιο σκληροί μέθοδοι βασανισμού στην ιστορία.
Τα περισσότερα από αυτά συνέβησαν πριν τον Τιτανικό και σκόρπισαν τον θάνατο σε χιλιάδες ανθρώπους.
Πριν από 20 χρόνια, λίγο έλειψε οι Βρετανοί να προτείνουν επίσημα τον δανεισμό των Γλυπτών του Παρθενώνα.
Σαν σήμερα η ναζιστική Γερμανία προέβη σε μία από τις φρικιαστικότερες πράξεις της εκτελώντας εκατοντάδες ανθρώπους στα Καλάβρυτα.
Η διάσημη ρήση του Χαρίλαου Τρικούπη, η οικονομική καταστροφή πίσω από αυτή και η πολιτική κόντρα που έγραψε ιστορία.
Εξοντωτική εργασία, πείνα και απάνθρωπη μεταχείριση είναι μόνο μερικά από όσα ανατριχιαστικά πέρασαν οι αιχμάλωτοι στα σοβιετικά Γκουλάγκ.
Λοιδορήθηκε και πολεμήθηκε όσο κανένα αθηναϊκό μέσο: πήγαινε υπερβολικά αργά, πολύ συχνά έμενε από κάρβουνο και τα πίσω βαγόνια του σέρνονταν στο έδαφος. Αλλά χωρίς το τραμ δεν θα υπήρχε Φάληρο.
Ο θάνατος 150 Αμερικανών ναυτικών το καλοκαίρι του 1945 ήταν από τους πιο φριχτούς που μπορεί κανείς να φανταστεί.
Ένα ολόκληρο βιβλίο έχει αφιερωθεί στις βωμολοχίες των Αρχαίων Ελλήνων. Στην παρακάτω λίστα, συγκεντρώσαμε τις βρισιές που χρησιμοποιούσαν περισσότερο.
Εκτός από την Ελλάδα, υπάρχουν πολλές χώρες που ζητούν την επιστροφή των ιστορικών θησαυρών τους από τους Βρετανούς.
Για τρία ολόκληρα χρόνια, ο Giovanni Lusieri και οι εργάτες του δουλεύουν καθημερινά μέσα στην Ακρόπολη, κόβοντας τα καλύτερα κομμάτια του μνημείου για την έπαυλη του εντολοδόχου τους, Λόρδου Έλγιν.
Όσο ο Ridley Scott απαντά στις αρνητικές κριτικές για τον Ναπολέοντα, εμείς ψάχνουμε τις ταινίες που δεν απέδωσαν και τόσο καλά την ιστορική αλήθεια.
Το ότι του άρεσε να ντύνεται σαν άγριο ζώο είναι το λιγότερο. Το θέμα είναι τι έκανε όσο ήταν ντυμένος έτσι.
Το καφέ παραμένει έως σήμερα να θυμίζει μία άλλη εποχή, αυτή που τραγουδούσε η Άλκηστις Πρωτοψάλτη στο ομώνυμο τραγούδι.