REVIEWS

Στο Back to Black, η Amy Winehouse είναι απλώς ένα κορίτσι που τραγουδάει για ένα αγόρι.

Η Ελλάδα δεν έχει επίσημη καταγραφή της λεσβιακής της ιστορίας. Το ντοκιμαντέρ Λεσβία της Τζέλης Χατζηδημητρίου είναι ένα πρώτο, λυρικό βήμα.

Τα Αδέσποτα Κορμιά έγιναν αφορμή να απαγορευτούν οι συγκεντρώσεις στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.

Τα φετινά Όσκαρ παρέλαβαν ένα Χόλιγουντ μίας μπαρουτοκαπνισμένης σεζόν και οραματίστηκαν τα αμέσως επόμενα βήματά του.

Το Avatar: The Last Airbender του Netflix δεν έχει τη μαγεία του ορίτζιναλ. Θα μπορούσε όμως να την έχει ποτέ;

Με το Dune: Part Two, o Denis Villeneuve φτιάχνει ένα τολμηρό μπλοκμπάστερ που όμως ισοπεδώνει τους χαρακτήρες του.

Το νέο Mr. & Mrs. Smith δεν μπορεί να αναδημιουργήσει τη σεξουαλική ένταση της ταινίας, όμως αυτό είναι για καλό.

Η κατάρα του Von Erich απλώνεται σε μυθικές διαστάσεις στο Iron Claw, με έναν εκπληκτικό Zac Efron.

Το Masters of the Air του Steven Spielberg μοιάζει με ριψοκίνδυνη επίσκεψη σε ιστορικό μουσείο.

Οι ορεξάτοι πρωταγωνιστές του Argylle ξεκινούν από τη Μεσόγειο και φτάνουν στη Βόρεια Ευρώπη, όμως το fun τους χάνεται στον δρόμο.

Το Holdovers είναι αυτή η ζακέτα που έχει φθαρεί στους αγκώνες και η μάνα σου ήθελε να πετάξεις, αλλά σε αγκαλιάζει στα δύσκολα όπως καμία άλλη.

Το True Detective άλλαξε χέρια και σώθηκε. Το Night Country είναι η πρώτη must σειρά του 2024.

Το Maestro είναι μία γυαλιστερή βιογραφία που μας κρατάει σε απόσταση και διατηρεί τον πρωταγωνιστή του ως αίνιγμα μέχρι το τέλος.

Το ελληνικό σινεμά χρειάζεται ταινίες τέτοιου σεβασμού όταν διασκευάζει τους κλασικούς, όπως συμβαίνει με τη Φόνισσα.

Το Napoleon είναι εγκληματικά σοβαροφανές. Αυτό το κάνει την πιο νίντζα κωμωδία της χρονιάς.