Εντοπίστηκε από πού προέρχονται οι φωνές που ακούν τα άτομα με σχιζοφρένεια
- 9 ΟΚΤ 2024
Το κυρίαρχο σύμπτωμα των ατόμων με σχιζοφρένεια είναι οι ακουστικές ψευδαισθήσεις. Λένε πως ακούν μια φωνή να τους μιλάει, όταν δεν είναι κανείς άλλος στο χώρο τους. Παρεμπιπτόντως, το ίδιο ισχυρίζονται άνθρωποι με διαταραχή συναισθήματος.
Ας εστιάσουμε όμως, στους σχιζοφρενείς καθώς οι θεραπείες που υπάρχουν είναι περιορισμένες και όχι και τόσο αποτελεσματικές. Ως προς αυτό φαίνεται πως μπορεί να βοηθήσει εύρημα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης.
Στη νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό PLOS Biology και διενήργησαν ερευνητές από το Shanghai campus του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης αναφέρεται ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι βιώνουν τις ακουστικές παραισθήσεις. Προτείνεται ότι δεν είναι τόσο διαφορετικός από τον τρόπο που όλοι μας ακούμε τους εξωτερικούς ήχους.
Υπάρχει βιβλιογραφία που αναφέρει ότι τα άτομα με σχιζοφρένεια και άλλες διαταραχές ακούν φωνές που δεν υπάρχουν, επειδή ο εγκέφαλός τους δυσκολεύεται να διακρίνει μεταξύ των δικών τους εσωτερικών διαδικασιών σκέψης και των εξωτερικών φωνών. Αυτό τους κάνει να πιστεύουν πως τους μιλάει κάποιος που δεν βλέπουν.
Επειδή η επεξεργασία αυτών των φωνών γίνεται όπως ο εγκέφαλος επεξεργάζεται κάθε άλλο ήχο, η ομάδα του Ινστιτούτου Εγκεφάλου και Γνωσιακής Επιστήμης του NYU αποφάσισε να τοποθετήσει ηλεκτροεγκεφαλογραφήματα (EEG) σε 20 άτομα με σχιζοφρένεια που ακούν φωνές και 20 που δεν ακούν, ώστε να διαπιστώσουν τι διαφορετικό συμβαίνει στον εγκέφαλό τους.
Η χαρτογράφηση των εγκεφαλικών κυμάτων έδειξε πως ο εγκέφαλος όσων βιώνουν ακουστικές παραισθήσεις απέτυχε να εκπέμψει το σήμα που «σωπαίνει» τους εσωτερικούς μας μονολόγους και προετοιμάζει το σώμα μας να ακούσει ήχους που βγαίνουν από το στόμα μας.
Ενώ προετοιμάζονταν να πουν μια συλλαβή φωναχτά -μετά τη σχετική οδηγία επιστημόνων- η ομάδα των ανθρώπων που έχουν παραισθήσεις όχι μόνο δεν απενεργοποίησε τους εσωτερικούς μονόλογούς της, αλλά είχε επίσης μια υπερκινητική απάντηση σε αυτό που είναι γνωστό ως «αντίγραφο αναφοράς». Πρόκειται για εγκεφαλικό σήμα που καθοδηγεί τις κινητικές λειτουργίες που σχετίζονται με τη φωνή.
«Η ανακριβής λειτουργία ενεργοποίησης του αντιγράφου αναφορών έχει ως αποτέλεσμα την ποικίλη ενίσχυση και ευαισθητοποίηση του ακουστικού φλοιού» έγραψαν οι ερευνητές στην εργασία τους. Σε απλά ελληνικά, αυτό σημαίνει ότι οι ακουστικές παραισθήσεις ενεργοποιούν το τμήμα επεξεργασίας ήχου του εγκεφάλου και βλάπτουν ορισμένες από τις κινητικές λειτουργίες που σχετίζονται με την ομιλία.
Το αποτέλεσμα αυτού φαίνεται πως είναι η κατάρρευση στον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι που έχουν ακουστικές ψευδαισθήσεις επεξεργάζονται τις δικές τους σκέψεις. Κάτι που τελικά τους οδηγεί να τις αντιλαμβάνονται ως εξωτερικούς ήχους ή φωνές.
«Οι άνθρωποι που υποφέρουν από ακουστικές παραισθήσεις μπορούν να “ακούνε” ήχους χωρίς εξωτερικά ερεθίσματα», εξήγησε η ερευνητική ομάδα, «οι εξασθενημένες λειτουργικές συνδέσεις μεταξύ κινητικών και ακουστικών συστημάτων στον εγκέφαλο μεσολαβούν στην απώλεια της ικανότητας διάκρισης της φαντασίας από την πραγματικότητα».
