Μόλις 2 ημέρες άσκησης την εβδομάδα σε προστατεύουν από 200 ασθένειες
- 10 ΟΚΤ 2024
Βάζω στοίχημα ότι σου έρχεται πονοκέφαλος όταν διαβάζεις κάτι νέο που προκύπτει για τη σημασία που έχει για την υγεία σου η άσκηση. Ίσως, να σου θυμίζει το φορολογικό σύστημα της Ελλάδας που κάθε τρεις και λίγο προσθέτει πληροφορίες, χωρίς να αφαιρεί κάποιες. Αν ασχολείσαι με τα λογιστικά, σίγουρα σε έχει πιάσει δυσφορία.
Ας κάνουμε λοιπόν, όσο πιο απλό γίνεται κάτι που στο τέλος της ημέρας, μας βοηθά να ζήσουμε χωρίς προβλήματα υγείας.
Ιδανικά λοιπόν, για τη γενική μας υγεία -πάντα σύμφωνα με τη βιβλιογραφία- χρειαζόμαστε αερόβια άσκηση μέτριας έντασης (π.χ. γρήγορο περπάτημα για να ανεβάσεις παλμούς), τρεις φορές την εβδομάδα (ή για συνολικά 150 λεπτά).
Μελέτες έχουν δείξει ότι μέσω αυτής της οδού κρατάμε μακριά τις καρδιαγγειακές ασθένειες, τον διαβήτη τύπου 2, την παχυσαρκία και το μεταβολικό σύνδρομο, συγκεκριμένους τύπους καρκίνου (στήθους, εντέρου, πνεύμονα), την οστεοπόρωση και διαταραχές στο αναπνευστικό, την ψυχική υγεία και τον ύπνο.
Αν θέλουμε επιπρόσθετα οφέλη, χρειαζόμαστε 300 λεπτά μέτριας έντασης, αερόβια δραστηριότητα κάθε εβδομάδα. Για ενδυνάμωση προσθέτουμε δυο φορές την εβδομάδα σχετικές προπονήσεις με αντιστάσεις ή βάρη.Κράτα πως το ενδεδειγμένο είναι να συνδυάζουμε cardio και ενδυνάμωση, με τις συστάσεις να προτείνουν 30 λεπτά μέτριας έντασης άσκηση για 5 φορές την εβδομάδα, συν 2 ημέρες ενδυνάμωση.
Τα νούμερα αλλάζουν αν θέλουμε να χάσουμε βάρος ή να βελτιώσουμε τις επιδόσεις μας. Σε κούρασα; Να σου δώσω τότε έναν πολύ πιο απλό τρόπο για να προστατευτείς από 200 ασθένειες. Τον αποκάλυψε μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Nature Aging.
Δύο μέρες είναι υπεραρκετές
Τα ευρήματα προτείνουν ότι αν γίνεις weekend warrior, αν δηλαδή ασκείσαι σοβαρά τα Σαββατοκύριακα, μπορείς να απολαύσεις πάρα πολλά οφέλη. Και δεν θέλω να ακούω «δεν έχω χρόνο». Να βρεις. Μιλάμε για τη ζωή σου.
Η ερευνητική ομάδα από την Κίνα ανέλυσε δεδομένα περισσότερων από 75.000 ανθρώπων από την UK Biobank. Πρόκειται για μεγάλη μελέτη σειράς, που παρακολουθεί την υγεία περίπου μισού εκατομμυρίου ανθρώπων στη Μεγάλη Βρετανία.
Περισσότεροι από 100.000, με μέσο όρο ηλικίας τα 62 έτη, δέχθηκαν να φορέσουν συσκευές που κατέγραφαν τη δραστηριότητά τους όλη την εβδομάδα. Όλοι παρακολουθήθηκαν για μια μέση περίοδο 8,4 ετών. Έδωσαν πρόσβαση και σε δεδομένα νοσηλείας, αρχεία θανάτου (ώστε να παρακολουθηθεί η εμφάνιση νευρολογικών παθήσεων, όπως είναι η άνοια) και ψυχολογικών διαταραχών.
Ακολούθως, οι επιστήμονες τους χώρισαν σε τρεις ομάδες, τους τακτικά ενεργούς (21.200 μοίραζαν το συνιστώμενο χρόνο άσκησης σε όλη την εβδομάδα), τους weekend warriors (30.000 έκαναν το 50% της δραστηριότητας σε μια έως 2 ημέρες -που δεν ήταν απαραίτητα το σαββατοκύριακο ή διαδοχικές) και τους ανενεργούς (24.300 δεν έκαναν τα 150 λεπτά μέτριας σωματικής δραστηριότητας, την εβδομάδα).
Αφότου ελήφθησαν υπόψιν βασικοί παράγοντες του τρόπου ζωής, όπως είναι η ηλικία, το φύλο, το κάπνισμα, το αλκοόλ, η διατροφή και το ιστορικό καταστάσεων όπως ο διαβήτης, η υπέρταση και ο καρκίνος, έγιναν κατανοητά τα εξής:
Σε σύγκριση με τους ανενεργούς ενήλικες, οι «πολεμιστές του Σαββατοκύριακου» είχαν
- 26% χαμηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν άνοια,
- 21% χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης εγκεφαλικού και
- 45% χαμηλότερο κίνδυνο για τη νόσο του Πάρκινσον
- 40% χαμηλότερο κίνδυνο για κατάθλιψη
- 37% χαμηλότερο κίνδυνο για αγχώδη διαταραχή.
Εν τω μεταξύ, όλα τα στοιχεία τους ήταν συγκρίσιμα με τα αποτελέσματα για όσους ήταν τακτικά ενεργοί.
Όπως έγραψαν στο Conversation, ο Matthew Ahmadi (μεταδιδακτορικός ερευνητής στην Ιατρική Σχολή του University of Sydney) και ο Εμμανουήλ Σταματάκης (Καθηγητής Φυσικής Δραστηριότητας, Τρόπου Ζωής και Υγείας του Πληθυσμού στο University of Sydney) «οι προστατευτικές συσχετίσεις κατά της κατάθλιψης και του άγχους ήταν σταθερές σε όλες τις ηλικιακές ομάδες, τόσο κάτω όσο και άνω των 65 ετών. Ωστόσο, οι μειωμένοι κίνδυνοι για άνοια, εγκεφαλικό και νόσο του Πάρκινσον ήταν ιδιαίτερα έντονοι σε άτομα άνω των 65 ετών. Αυτό το εύρημα αντικατοπτρίζει τα σημαντικά οφέλη της σωματικής δραστηριότητας για τους ηλικιωμένους ενήλικες που διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο από αυτές τις καταστάσεις».
