Οι ασκήσεις γυμναστικής που ξεκίνησαν από τις φυλακές

Πολλά από όσα κάνουμε στο γυμναστήριο, τα εμπνεύστηκαν άνθρωποι που τελούσαν υπό καθεστώς κράτησης. Ίσως, το κορυφαίο παράδειγμα είναι το pilates. Δεν είναι το μόνο. Ας δούμε, λοιπόν, τι ασκήσεις κάνουμε, τις οποίες τις σκέφτηκαν πρώτοι κρατούμενοι.

Ακόμα και αν υπάρχει χώρος εκγύμνασης σε φυλακή, οι κρατούμενοι δεν έχουν πρόσβαση σε αυτό 24 ώρες το 24ωρο. Κάπως πρέπει να απασχολούν το μυαλό τους. Το να χρησιμοποιούν το σώμα τους είναι από τους πιο εύκολους τρόπους.

Και αν δεν έχουν χώρο ή όργανα, έχουν το βάρος του σώματος τους (το είχαν πολύ πριν γίνει μόδα η καλλισθενική) και πολλές ώρες να σκεφτούν κάτι που θα έχει αποτέλεσμα. Παράδειγμα;

Οι ασκήσεις των κρατούμενων

Τα Prisoner Squats δεν ανακαλύφθηκαν από κρατούμενο. Η έμπνευση όμως, ήλθε από την τοποθέτηση των χεριών πίσω από το κεφάλι κατά τη σύλληψη. Αυτή η στάση βοηθά στη σταθεροποίηση των μυών του πυρήνα, την πλάτη και τους ώμους. Συνολικά, ως άσκηση ενεργοποιεί όλες τις αρθρώσεις, ζεσταίνει το σώμα και ενισχύει τους μυς των ποδιών.

Στα χρόνια, εν τω μεταξύ, της Σοβιετικής Ένωσης οι κρατούμενοι μπορούσαν να κάθονται ή να ξαπλώνουν στα κρεβάτια τους, μόνο αφότου έσβηναν τα φώτα. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, ήταν ή όρθιοι ή σε θέση squat. Ειρήσθω εν παρόδω, αυτό εξακολουθεί να ισχύει στη Ρωσία, στις φυλακές ύψιστης ασφαλείας.

Τα παλιά τα χρόνια, όσοι κάθονταν για ώρες άνετα σε κάθισμα, «πρόδιδαν» πως είχαν περάσει καιρό σε φυλακή.

Πέραν των prisoner squats, υπάρχουν και τα prisoner lunges που επίσης δεν είναι προσφορά φυλακισμένων στους απανταχού ασκούμενους. Κάτι που ισχύει με τις βυθίσεις. Τις σκέφτηκαν πρώτοι και τις εκτέλεσαν κρατούμενοι της φυλακής Cereso στο Juarez του Μεξικού.

Το pilates το έδωσε στον κόσμο ο Joseph Pilates. Γεννήθηκε στο Ντίσελντορφ το 1880 και ως παιδί ήταν φιλάσθενο. Οι προκλήσεις που είχε να αντιμετωπίσει ήταν τόσες που έγιναν το κίνητρο του για να γίνει πιο δυνατός. Εκπαιδεύτηκε για να γίνει γυμναστής. Έκανε καριέρα ως ακροβάτης σε τσίρκο.

Σύμφωνα με τη Vogue, ο γερμανικός θίασος του τσίρκου του έκανε περιοδεία στην Αγγλία το 1914, όταν ξέσπασε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος. Συνελήφθη και φυλακίστηκε σε ένα στρατόπεδο στο βρετανικό Isle of Man. Εκεί εμπνεύστηκε αυτό που ξέρουμε σήμερα ως pilates.

Για να περάσει η ώρα του, παρακολουθούσε τις αδύναμες γάτες του νησιού να κυνηγούν ποντίκια και πουλιά, θαυμάζοντας την ενέργεια και την ευκινησία τους.

Μελέτησε τις κινήσεις των γατών και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το συχνό τέντωμα τούς έδινε τη ζωηράδα τους. Άρχισε να επινοεί μια σειρά από ασκήσεις για να «τεντώσει» τους ανθρώπινους μυς. Φημολογείται ότι είχε πειράξει τα νοσοκομειακά κρεβάτια του στρατοπέδου για να κατασκευάσει ακατέργαστο εξοπλισμό προπόνησης.

Ευτυχισμένος με τα αποτελέσματα που είδε στο ίδιο του το σώμα, δίδαξε το πρόγραμμα του στους κρατούμενους των στρατοπέδων. Όταν η Μεγάλη Γρίπη έφτασε στο νησί, υποτίθεται ότι κανένας από τους ασκούμενους του Pilates δεν αρρώστησε.Σύμφωνα με αστικό μύθο, ήταν σε καλύτερη κατάσταση στο τέλος του πολέμου από ό,τι όταν αυτός ξεκίνησε.

Το 1926 ο Pilates έφυγε από τη Γερμανία για το Μανχάταν των ΗΠΑ. Στο πλοίο γνώρισε τη σύζυγο του, Clara. Αυτή τον βοήθησε να λανσάρει την επιχείρηση των εκατομμυρίων.

Οι διάδρομοι δημιουργήθηκαν για τις φυλακές

Οι διάδρομοι που υπάρχουν στα γυμναστήρια, δημιουργήθηκαν ως μηχανές σωφρονισμού για τις βρετανικές φυλακές. Είχαν ως στόχο να κάνουν τους φυλακισμένους να υποφέρουν και να πάρουν τα μαθήματα που τους πρόσφερε ο ιδρώτας τους, όπως άλεθαν λίγο καλαμπόκι ή αντλούσαν λίγο νερό ως μπόνους.

Στο Smithsonian μπορείς να διαβάσεις ότι το μηχάνημα το σχεδίασε ο William Cubitt, πολιτικός μηχανικός που μεγάλωσε σε μια οικογένεια μυλωνά, το 1818. Η συσκευή με τον τροχό που χρησιμοποιήθηκε στη φυλακή Μπρίξτον του Λονδίνου, περιλάμβανε έναν φαρδύ τροχό.

Οι κρατούμενοι πίεζαν με τα πόδια τους πάνω σε σκαλοπάτια που ήταν ενσωματωμένα στον τροχό και τον κινούσαν, για να περάσουν στο επόμενο βήμα. Ο διάδρομος ήταν συνδεδεμένος με υπόγεια μηχανήματα που άλεθαν καλαμπόκι.

Απασχολούσε έως και 24 κρατούμενους, που στέκονται δίπλα-δίπλα κατά μήκος του τροχού. Ορισμένες συσκευές σε άλλες φυλακές ήταν μικρότερες και οι περισσότεροι διάδρομοι σύντομα περιλάμβαναν χωρίσματα, έτσι ώστε οι κατάδικοι να μην μπορούν να κοινωνικοποιηθούν.

Χρησιμοποιούνταν 10 ώρες την ημέρα το καλοκαίρι και 7 το χειμώνα. Έως το 1842 υπήρχαν στις 109 από τις 200 φυλακές στην Αγγλία, την Ουαλία και τη Σκωτία. Προφανώς, και δεν ήταν ασφαλείς, με κρατούμενους που είχαν πρόβλημα στην καρδιά να πεθαίνουν πάνω σε αυτούς. Διαπιστώθηκε και ότι δε σωφρόνισαν επί της ουσίας και αντικαταστάθηκαν με εκπαιδευτικά προγράμματα, πριν αρχίσουν να μειώνονται.

Απαγορεύτηκαν, ως σκληροί και απάνθρωποι, το 1900.

Από κατάδικος επιχειρηματίας του fitness

Ο Raashed Hall πέρασε σχεδόν δυο δεκαετίες στη φυλακή. Το 2004 δήλωσε ένοχος για πυροβολισμό που είχε ως συνέπεια το θάνατο 9χρονου κοριτσιού. Ανήμερα του συμβάντος, ο Hall είχε βγει βόλτα με μια έγκυο φίλου του, όταν ενεπλάκη σε καβγά που ξέσπασε έξω από εστιατόριο στην Ουάσινγκτον.

Ο περί ου ο λόγος και η παρέα του γλίτωσαν διάφορων πυροβολισμών, πριν καλέσει τον αδελφό του στο τηλέφωνο και του ζητήσει να του πάει ένα όπλο και να ψάξουν μαζί αυτούς που του επιτέθηκαν. Οι δράστες εντοπίστηκαν στη βεράντα ενός σπιτιού.

Ο Hall πυροβόλησε, αλλά δεν πέτυχε τον στόχο του. Η σφαίρα καρφώθηκε στη μικρή Cromartie που είχε επισκεφτεί το συγκεκριμένο σπίτι μαζί με τη μητέρα και τον αδελφό της (ανήκε στη θεία της) και στους πυροβολισμούς ήταν στο σαλόνι και έβλεπε τηλεόραση.

Στη φυλακή ο Hall αποφάσισε να αλλάξει τη ζωή του. Σχεδίασε και πήρε την πατέντα μηχανήματος που χρησιμοποιεί μπλοκ και ρυθμιζόμενες ζώνες αντίστασης για να κάνει τα push-ups πιο έντονη άσκηση. Το ονόμασε Power Push-Up και μετά μαθήματα που έκανε σε πανεπιστήμιο για μάρκετινγκ, το έβγαλε στην αγορά την περασμένη άνοιξη.