Πώς γίνονται οι μετρήσεις πέους στις επιστημονικές έρευνες
- 4 ΜΑΡ 2024
Στις χιλιάδες έρευνες που έχουν γίνει με αντικείμενο το μέγεθος του πέους, δεν έχει ακολουθηθεί ένα καθολικά αποδεκτό πρωτόκολλο, γεγονός που θέτει πάντα υπό αμφισβήτηση τα ευρήματα.
Ουδόλως συμπτωματικά, σε κάθε σχετική εργασία σημειώνεται πάντα ότι η λήψη ακριβών μετρήσεων είναι δύσκολη, καθώς παράγοντες όπως η τεχνική μέτρησης, η αυτοαναφορά των συμμετεχόντων («πολιτιστικοί και κοινωνικοί παράγοντες επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίον αντιλαμβάνονται και αναφέρουν τις μετρήσεις τους τα άτομα») και μεμονωμένες παραλλαγές μπορεί να δημιουργήσουν κάποιο βαθμό σφάλματος.
Ως εκ τούτου, τα ευρήματα ερμηνεύονται, αφού ληφθούν υπ’ όψιν αυτοί οι πιθανοί περιορισμοί.
Αν υπάρχει κάτι κοινό, είναι οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για να εξασφαλιστεί η συνέπεια και η συγκρισιμότητα των αποτελεσμάτων.
Πιο συγκεκριμένα, η μέτρηση αρχίζει τυπικά από το ηβικό οστό και φτάνει στην άκρη της βαλάνου. Υπάρχουν παραλλαγές στον τρόπο με τον οποίο εκτελείται: μπορεί το πέος να είναι χαλαρό ή σε στύση.
Στη χαλαρή μέτρηση, το πέος πρέπει να είναι σε μη τεντωμένη, χαλαρή κατάσταση και η μέτρηση συνήθως γίνεται με χάρακα ή μεζούρα που πιέζεται ελαφρά στο δέρμα. Στην όρθια μέτρηση, η στύση πρέπει να είναι πλήρης.
Σε ό,τι αφορά την περίμετρο και στις δυο περιπτώσεις η μέτρηση λαμβάνεται στο μέσο ή στη βάση του άξονα, χρησιμοποιώντας μια εύκαμπτη μεζούρα που συνήθως τυλίγεται γύρω από το παχύτερο μέρος του πέους, χωρίς να συστέλλεται ή να συμπιέζεται ο ιστός.
