AP Images
PROFILE

Αποκρυπτογραφώντας τη μυστηριώδη γοητεία της Gillian Anderson

Επιχειρούμε να αναλύσουμε το μυστηριώδες χαρμάνι της γοητείας της Gillian Anderson. Ο τίτλος του ‘κλόουν’, οι αμφίφυλες ερωτικές σχέσεις, η καταξίωση σε τηλεόραση και θέατρο.
Λέγεται ‘bidialectal’ και είναι το σπάνιο σύμπτωμα του να μιλάς μια γλώσσα με δυο διαφορετικές προφορές, χωρίς να το καταλάβαίνεις. Η Gillian Anderson μεγάλωσε μιλώντας αμερικάνικα με τους φίλους της στο σχολείο και οξφορδιανά αγγλικά με τους γονείς της. Αυτή ήταν και η πρώτη ‘διαστροφή’ της σουρεαλιστικής της ζωής, που μόνο βαρετή δεν μπορείς να την πεις.

To μυστήριο μιας γοητείας που σε ισοπεδώνει

Δεν έχουμε δει ποτέ την Gillian Anderson να βγάζει τα ρούχα της. Η 52χρονη ηθοποιός φημίζεται για τον βλοσυρό τρόπο με τον οποίο μιλάει στους δημοσιογράφους, κάτι που λειτουργεί κυρίως ως μια ‘ασπίδα’ για να μην δείχνει πόσο ντροπαλή είναι. Επίσης, δεν θα την δούμε ποτέ να βγάζει τα ρούχα της, γιατί δεν θα της χρειαστεί ποτέ να τραβήξει την προσοχή με φτηνά tricks: είτε φορώντας ένα μαύρο σακάκι όπως στην παραπάνω φωτογράφιση για το Harper’s Bazaar, είτε ως εκκεντρική sex guru στη σειρά ‘Sex Education’ του Netflix, είτε μεταμορφώμενη σε Margaret Thatcher για το ‘The Crown’ που κάνει πρεμιέρα αυτή την Κυριακή, η Gillian Anderson έχει μια εμπρηστική αναίδεια, μια ασύλληπτη ικανότητα να σε καθηλώνει.

Νιώθω πολύ μικρός απέναντι σε μια ηθοποιό που ξεγυμνώνει το μυαλό των θεατών της με ρουτινιάρικη ευκολία, αλλά θα κάνω μια προσπάθεια να αποκρυπτογραφήσω το μηχανισμό της γοητείας της.

Γοτθική κλόουν, δεμένη με χειροπέδες

Σε τηλεφωνική συνέντευξή της στο περιοδικό US Weekly τον Μάρτιο του 1997, η 29χρόνη Gillian ετοιμαζόταν να πάει σε βράβευση ανδρικού περιοδικού. Θα έπαιρνε τον τίτλο της ‘Γυναίκας που θα ήθελα να με δέσει με χειροπέδες’. Λίγο πριν, δήλωνε στην Margy Rochlin με απόλυτη σοβαρότητα: “αυτός ο τίτλος που μου δίνουν είναι καλός ε; Δείχνει ότι μου έχουν μεγάλη εμπιστοσύνη“.

Περίπου 12 χρόνια πριν, η Gillian Anderson πήγαινε σχολείο σε ένα χωριό της περιοχής Grand Rapids της Minnesota και προσπαθούσε να επιβιώσει. Ούσα ερωτικά έμπειρη από τα 13 της και σε ερωτική σχέση με συμμαθήτριά της, η Gillian Anderson φορούσε μόνο μαύρα, άκουγε industrial και punk και είχε βρεθεί αμέτρητες φορές στο γραφείο του διευθυντή του σχολείου της, για την επιβολή τιμωριών. Καθώς γινόταν η συνέντευξη, η Rochlin άκουγε κάτι περιέργο: “κατουράω καθώς μιλάμε, δεν σε πειράζε ε; Προτιμώ να στο πω από μόνη μου, από το να υποψιαστείς διάφορα πράγματα” της απαντούσε με αφοπλιστική ειλικρίνεια η Gillian Anderson.

Η αλήθεια της Gillian Anderson συνδεόταν συχνά με τον πόνο της συνειδητοποίησης πως οι ξεχωριστοί άνθρωποι βιώνουν ξεχωριστές κοινωνικές δοκιμασίες. Όταν δέθηκε με χειροπέδες στην πόρτα της βιβλιοθήκης, διαμαρτυρόμενη για το επικείμενο κλείσιμό της, το σχολείο την ‘τιμώρησε’ με υποχρεωτικές συνεδρίες με την ψυχίατρο Lisbeth Margulus. Η γιατρός, όταν η Anderson ξεκίνησε να παίζει στην τηλεόραση’, γινόταν ξαφνικά διάσημη και περιζήτητα από tabloid εφημερίδες.

Η Margulus δήλωνε προς κάθε κατεύθυνση πως η έφηβη Gillian εξωτερικά έδειχνε παράξενη, ανήσυχη ως και τρομακτική, αλλά ποτέ δεν ήταν πραγματικά ‘κακό παιδί’. Το σίγουρο ήταν πως κάθε χρόνο, η τάξη της απένειμε ‘τίτλους’ καθόλου κοσμητικούς, όπως ‘Το Κορίτσι-Κλόουν’, ‘Το Πιο Παράξενο Κορίτσι’ και ‘Αυτή που Προκαλεί τη Σύλληψή της’. Τι προβλήματα μπορείς να πάθεις όταν προφέρεις την ίδια γλώσσα με δυο τρόπους άθελά σου!

Καταφύγιο στην ηθοποιία

Αν και αρχικά ήθελε να ασχοληθεί με την βιολογία, η συμμετοχή της σε ερασιτεχνικές σχολικές παραστάσεις έγινε το φυτίλι που προκάλεσε την αγάπη της για την υποκριτική. Σπούδασε υποκριτική στο Πανεπιστήμιο του Chicago και πιστή στο στερεότυπο των ανερχόμενων ηθοποιών, εργάστηκε ως σερβιτόρα στην Goose Island Brewpub, η οποία λίγα χρόνια αργότερα ονόμασε μια από τις μπύρες της ‘Gillian’, προς τιμήν της.

Το 1991, με όνειρα και φιλοδοξίες για θεατρική καταξίωση, εμφανίστηκε στο Manhattan Theatre Club και στην παράσταση ‘Absent Friends’ για την οποία κέρδισε βραβειο Πρωτοεμφανιζόμενης Ηθοποιού. Η πρώτη της απόπειρα στο σινεμά, ήρθε με το – κάτι σαν – film noir ‘The Turning’, μια ρομαντική ιστορία που θύμιζε ‘American History X’ και περιλάμβανε μια σκηνή σεξ μεταξύ του χαρακτήρα της και ενός άντρα, τόσο άσχημα γυρισμένη, που όταν βγήκαν τα ‘X-Files’, η ίδια προσπάθησε με κάθε τρόπο να μπλοκάρει την κυκλοφορία της ταινίας.

Τουλάχιστον, η συμμετοχή της στη δραματική εφηβική σειρά ‘Class of `96’ όχι μόνο ήταν αξιομνημόνευτή, αλλά κέρδισε και την προσοχή του Chris Carter, μετέπειτα δημιουργού των ‘X-Files’. O Carter, παρά την επιμονή των στελεχών του καναλιού FOX, ήθελε να αναθέσει απευθείας το ρόλο της ιατροδικαστού – πράκτορα του FBI, Dana Scully στην Gillian Anderson.

Καταξίωση

Αν και έχει δηλώσει κατά καιρούς πως λατρεύει τους ρόλους που την κάνουν να φτάνει στα άκρα, αν και δεν έχει κρύψει την (φιλική) αγάπη της για τον David Dunchovny, αν και έχει τονίσει την εκτίμησή της για τον δυναμικό χαρακτήρα της Scully, η ίδια ποτέ δεν κυνήγησε την περαιτέρω καριέρα στην τηλεόραση, στην μετά ‘X-Files’ εποχή. Αφού έγινε η πρώτη γυναίκα που σκηνοθέτησε επεισόδιο τηλεοπτικής σειράς (‘All Things’), αφού κέρδισε Emmy, Χρυσή Σφαίρα και βραβείο του Σωματείου Ηθοποιών την ίδια χρονιά, κυνήγησε με πάθος ένα σωρό projects εκτός μικρής οθόνης. Αρχικά, παρουσίασε ντοκιμαντέρ στο BBC (Future Fantastic) και συνεργάστηκε με το ντουέτο παραγωγών ηλεκτρονικής μουσικής Hal για το soundtrack του.

 

Στη συνέχεια, έδωσε την φωνή της στον χαρακτήρα της Moro για το ‘Princess Mononoke’ του Hayao Miyazaki και πρωταγωνίστησε στις ταινίες ‘Playing from the Heart’ και ‘The Mighty’, ενώ πέρασε και από το θεατρικό ‘The Vagina Monologues’. Το 2002, μετά την ολοκλήρωση του ένατου κύκλου των ‘X-Files’, επέστρεψε στην Αγγλία, όπου και με πείσμα πάλεψε και καθιερώθηκε στο σανίδι του θεάτρου West End στο Λονδίνο. Η ίδια μέχρι σήμερα όταν τη ρωτάνε πόσο Αγγλίδα ή πόσο Αμερικανίδα νιώθει, μπερδεύεται και αναζητά λίγα δευτερόλεπτα για να σκεφτεί την απάντηση της. Ειναι το ίδιο σπουδαία ηθοποιός και στην Αγγλία και στην Αμερική.

Το μαγικό Σήμερα

Αγαπάει λίγο περισσοτερο την Blanche DuBois του ‘Λεωφορείον ο Πόθος’ που έχει ερμηνεύσει στο θεατρικό σανίδι του Brooklyn, από την Dana Scully, για την οποία, στην επιστροφή των ‘X-Files’ για δυο ακόμα κύκλους επεισοδίων, δυσκολεύτηκε αρκετά ώστε να μπει ξανά στο σουλούπι της. Ο χαρακτήρας της αστυνομικού Stella Gibson στο ‘The Fall’ αποδείχθηκε ακόμα πιο απαιτητικός από την στερεοτυπική ‘FBI agent’, όμως η ίδια τον ερμήνευσε σαν μια ακόμα Δευτέρα στη δουλειά.

Εμφανίστηκε σε μια τηλεοπτική προσαρμογή των ‘Μεγάλων Προσδοκιών’ του Charles Dickens για το BBC, αλλά και στο κινηματογραφικό ‘Johnny English Reborn’ κερδίζοντας βραβεία και αποθέωση από το βρετανικό κοινό. Έγραψε μαζί με την δημοσιογράφο Jennifer Nadel το βιβλίο ‘WE: A Manifesto for Women Everywhere’ και τοποθετήθηκε ξανά και ξανά για την έλλειψη ισότητας ως προς την αμοιβή της σε σύγκριση με τις αμοιβές των ανδρών συμπρωταγωνιστών της σε κάθε μορφή τέχνης. Μίλησε ανοικτά για τον φεμινισμό, με σοβαρότητα και χωρίς τυμπανοκρουσίες.

Οι συμμετοχές της στο ‘Hannibal’ του Bryan Fuller’, στο ‘American Gods’ ως Medea και στο ‘Sex Education’ στο ρόλο της σεξολόγου Jean Millburn, ανέδειξαν το γεγονός ότι μια ηθοποιός και μετά τα 40 μπορεί να αναδεικνύει το ταλέντο και την γοητεία της σε απαιτητικούς ρόλους. Το ‘The Crown’, η νέα της πρόκληση στο Netflix, την μεταμορφώνει σε Margaret Thatcher. Η επιτυχία είναι προδιαγεγραμμένη.

Ευγενής τρέλα

Δεν ήταν και ποτέ δεν θα γίνει ένα ευγενικό, πειθήνιο και καλόβολο κορίτσι του Hollywood. Ευτυχώς. Όταν η Daily Mail (2016) απέδωσε την γοητεία της σε μια σειρά από πλαστικές επεμβάσεις, η ίδια δήλωσε: “αν δεν ήταν τόσο λυπηρές αυτές οι μ@λακίες, θα μου είχαν ήδη φτιάξει τη διάθεση. Δεν είμαι κατά της πλαστικής χειρουργικής, είμαι όμως κατά της ντροπής που αποδίδεται στις γυναίκες που επιλέγουν – όπως τους υπαγορεύει το ατομικό τους κριτήριο – να κάνουν πλαστικές επεμβάσεις”.

Όταν ο David Dunchovny της ζήτησε να μιλήσει στην τελετή απόκτησης αστεριού του στην λεωφόρο του Hollywood, μετέτρεψε την αγιογραφία του συμπρωταγωνιστή και φίλου της, σε σκληρό τρολάρισμα. Είπε: “Ήταν καλός, καλός άνδρας. Σχεδόν έξυπνος. Του άρεσε το αβοκάντο και η γυμναστική πιλάτες. Ήταν ηθοποιός. φίλος και συγγραφέας. Θα είναι για πάντα το αστέρι μου. Ας συγχωρεθεί η ψυχή του!”.

Απέκτησε το πρώτο της παιδί από μια ερωτική περιπέτεια με τον Art Director των ‘X-Files’, Clyde Klotz. H κόρη της, Piper Maru, γεννήθηκε το Σεπτέμβριο του 1994 και το όνομα της έγινε και τίτλος επεισοδίου των ‘X-Files’. Σήμερα κατοικεί μόνιμα στο Λονδίνο, ως μαμά τριών παιδιών και σύντροφος του σεναριογράφου Peter Morgan. Ως προς το ομοφυλόφιλο ερωτικό της παρελθόν, έχει δηλώσει στην εφημερίδα Daily Telegraph, πως “αυτό που ερωτεύεσαι τελικά, δεν είναι το πρόσωπο, αλλά η ψυχή ενός ανθρώπου” αν και επιλέγει να αυτοπροσδιορίζεται ως ετεροφυλόφιλη. Σήμερα, η Gillian Anderson δηλώνει ‘shag specialist’ (“ειδική στο πήδημα’) στην περιγραφή του Instagram της, σε μια αναφορά που αγγίζει το ρόλο της στο ‘Sex Education’. Έχετε δει τέτοια επίδειξη meta-humor σε άλλη γνωστή ηθοποιό;

Η Gillian Anderson είναι ένα κορίτσι που πουλάει μια σουρεαλιστική εκδοχή τρέλας, μπροστά από ένα βλοσυρό, οξφορδιανό προσωπείο με μαγνητικά μπλε μάτια, μια ηθοποιός που πιστεύει στον εαυτό της, που μπαίνει στους ρόλους της, πολύ πριν αυτοί φωτιστούν από τα φώτα της κάμερας. Το επιβεβαιώνει άλλωστε και στην πρόσφατη συνέντευξη της στο Harper’s Bazaar.

Shine bright, you filthy alien girl. Ανυπομονούμε ήδη για το ‘The Crown’.

Αυτή τη φορά μας βρίσκει έτοιμους! Από το μεγαλύτερο τηλεοπτικό event της σεζόν και έναν ολότρελο Ethan Hawke, μέχρι οσκαρικών βλέψεων φιλμ και τη Νο.1 κωμωδία που θα σε ανακουφίσει, το POP για τις Δύσκολες Ώρες διαλέγει τις ταινίες και τις σειρές που θα μας σώσουν στο lockdown.

Exit mobile version