Γιατί βαριόμαστε πλέον τα μοντέλα της Victoria’s Secret

Η παντοκρατορία της Βικτόρια και των αγγέλων της δεν είναι τόσο θείο δώρο (για το ανδρικό φύλο) όσο ενδεχομένως κάποιος  να πιστεύει. Ακολουθούν οι μπετόν αρμέ αποδείξεις.

‘Σε όλη την ιστορία του Victoria’s Secret Fashion Show έχουν συμμετέχει συνολικά 140 γυναίκες. Υπάρχουν 7 δισεκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη. Αυτό σημαίνει ότι κάθε μοντέλο της Victoria’s Secret είναι κυριολεκτικά περίπτωση μια στα 50.000.000’.

Αυτό δήλωσε ο Ed Razek, chief marketing officer της εταιρίας και ο άνθρωπος που διαλέγει σχεδόν μόνος του τα μοντέλα τα τελευταία 15 χρόνια.

Και σκέψου ότι αυτό αφορά γενικά τα μοντέλα που κάνουν πασαρέλα στο ετήσιο show της. Και όχι τους Αγγέλους που είναι εντελώς διαφορετική περίπτωση.

Βλέπεις οι Άγγελοι, που δεν είναι πάνω από καμία 20αρια συνολικά, έχουν κλειστά ετήσια συμβόλαια με απολαβές -σύμφωνα με δημοσιεύματα- άνω του 1 εκ. δολαρίων (συν περίπου  10.000 δολάρια για κάθε διαφημιστική καμπάνια, βιντεάκι ή οτιδήποτε άλλο σχετικό).

Κάτι που εξηγεί γιατί επτά στις δέκα θέσεις της λίστας του Forbes με τα πιο καλοπληρωμένα μοντέλα είναι μονίμως ‘καπαρωμένες’ από κορίτσια που είτε είναι, είτε έχουν υπάρξει Άγγελοι.

Ένα γεγονός που καθιστά σαφές γιατί κάθε μοντέλο στον πλανήτη ονειρεύεται κάποτε να φορέσει τα φτερά του. Και εδώ ακριβώς ξεκινά το πρόβλημα.

Είναι υπερβολικά πολλοί

Το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 90, όταν η εταιρία άρχισε να γιγαντώνεται, είχες την αίσθηση ότι ήξερες κάθε Άγγελο με το μικρό του όνομα. Όπως τις Stephanie Seymour (1997-2000), Helena Christensen (1997-1998), Karen Mulder (1997-2000), Daniela Pestova (1997-2002), Laetitia Casta (1998-2000) και Tyra Banks (1997-2005).

 

Στην συνέχεια τα πράγματα έγιναν περισσότερο συγκεκριμένα, με την Giselle (2000-2007) και την Heidi Klum (1999-2010) να επικρατούν. Αλλά και πάλι υπήρχε κάτι στο κέντρο του όλου ‘φτερά και πούπουλα’ χαμού. Κάπου, τέλος πάντων, για να κάνει focus το μάτι σου.

 

Τα τελευταία, όμως, χρόνια η μπάλα μοιάζει να έχει να χαθεί. Οι Άγγελοι είναι πολλοί και εφήμεροι. Άσε που, όταν τους βλέπεις όλους να κάνουν έφοδο στην πασαρέλα, μπερδεύεις ποιος είναι άγγελος και ποιος απλή ‘κρεμάστρα’.

Είναι πανταχού παρών και έχουν γνώμη για όλα

Είναι απόλυτα φυσιολογικό για μια εταιρία με τζίρο 6,12 δις δολάρια το χρόνο, να βγάζει βόλτα τους πρεσβευτές της όσο πιο συχνά μπορεί (ώστε να μπορέσει να κάνει απόσβεση).

Κάτι που σημαίνει ότι, τα τελευταία χρόνια, όπου και να κοιτάξεις, όλο και πάνω σε κάποιο άγγελο θα πέσεις. Είτε πρόκειται για διαφημιστική καμπάνια, γιγαντοαφίσα, πασαρέλα ή ειδική εμφάνιση με το εταιρικό ελικόπτερο.

 

Καθώς επίσης και μια σειρά με εξαιρετικά ξενέρωτα βίντεο όπου οι Άγγελοι μας λένε τις αγαπημένες του αναμνήσεις από τα Χριστούγεννα, τραγουδάνε ή μας εξηγούν τι θεωρούν σέξι (όχι, προφανώς, οι ίδιες αλλά η ομάδα marketing που τους γράφει τα ‘λογάκια’).

 

Όλη αυτή όμως η 24/7 προβολή καταλήγει να μειώνει την προστιθέμενη αξία τους και να τις μετατρέπει σε κάτι δυνητικά απτό.

Το αντίστοιχο, αν θες, με το να έβγαινε το swimsuit edition του Sports Illustrated κάθε εβδομάδα αντί για μια φορά το χρόνο.

Είναι υπερβολικά τέλειες για να είναι καυτές

Το concept του αρχικού ιδιοκτήτη, Roy Raymond (σ.σ. που ξεκίνησε την εταιρία με 40.000 δολάρια το 1977 στο San Francisco και -αφού την πούλησε- αυτοκτόνησε πηδώντας από την Golden Gate Bridge) ήταν να μπορέσει να δημιουργήσει ένα μαγαζί όπου ένας άντρας δεν θα ντρέπεται να μπει και να αγοράσει εσώρουχα για την γκόμενα ή την γυναίκα του.

 

 

Κάτι που ανταποκρίνεται στην λογική των πρώτων καταλόγων.

 

Στην πορεία, το επιχειρηματικό μοντέλο άλλαξε. Αυτό που έχει σημασία πλέον, το μόνο που έχει σημασία, είναι να αισθάνεται καλά η γυναίκα (σ.σ. αποτελούν το 98% των πελατών της εταιρίας).

Κάτι που σημαίνει οι Άγγελοι της Βικτόρια οφείλουν να είναι πολλά πράγματα. Αλλά όχι σέξι. Ή,  τουλάχιστον, όχι το είδος του σέξι που εμείς οι άντρες εκτιμούμε.

Για αυτό και όλες οι φωτογραφήσεις των Αγγέλων που βλέπουμε είναι ‘ρουφηγμένες’ από οποιαδήποτε είδος ζωντάνιας ή αυθορμητισμού. Αφού στην ουσία αποτελούν ένα είδος soft porn για γυναικεία μάτια.

Και όλοι ξέρουμε πόσο ξενέρωτες μπορούν να είναι οι γυναικείες τσόντες. Σωστά;

 

Απόδειξη, κατ’εμέ, για τα παραπάνω αποτελεί και το γεγονός ότι όλοι οι Άγγελοι είναι πολύ ενδιαφέροντες την στιγμή που πετάξουν τα φτερά τους στο πάτωμα και αρχίσουν να τουιτάρουν λήψεις από την προσωπική τους ζωή. Ή από άλλες, πιο καυτές φωτογραφήσεις. 

Τα μεγάλη στήθη τρώνε πόρτα (το ίδιο και οι ισχυρές προσωπικότητες)

Ήταν το 2000 όταν ο νέος γενικός διευθυντής του καταλόγου βγήκε και είπε ότι ‘Όλη αυτή η υπερχείλιση στήθους πρέπει να σταματήσει. Δεν είναι δυνατόν ο κατάλογος να αντικαθιστά το Playboy σε κάποιους φοιτητικούς κοιτώνες’.

Οπότε και όλο αυτό σταμάτησε.

Κάτι που εξηγεί την θεαματική -και πολύ δημόσια- πόρτα που έφαγε η Kate Upton το 2011 μέσω συνέντευξης της υπεύθυνης για το casting στους NY Times.

 

 

Καθώς επίσης και αυτή στην χαρισματικά μπουστάτη Brooklyn Decker.

Εξίσου αυστηρά είναι τα κριτήρια όσον αφορά το χαρακτήρα. Όπως χαρακτηριστικά έχει πει ο Edward Razek (που έχει τον τελευταίο λόγο στην επιλογή των μοντέλων) ‘Οι μέρες είναι μεγάλες. Και η σωστή συμπεριφορά προαπαιτούμενο. Δεν μας ενδιαφέρουν οι ντίβες’.

Κάτι που εξηγεί γιατί π.χ. η Naomi Campbell δεν έχει πατήσει πόδι ούτε καν σαν καλεσμένη σε κάποιο show.

Και αν αυτό κρίνεται λογικό, δεν μπορείς να πεις το ίδιο για τον σιωπηρό αποκλεισμό μοντέλων όπως η Irina Shayk ή η Bar Refaeli.

Ειδικά όταν η τελευταία διαθέτει την πιο έντονη προσωπικότητα από κάθε σουπερμόντελ εκεί έξω.

 

Ενώ, κάτι που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό, είναι ότι έχουν φάει περιποιημένη χυλόπιτα και αρκετές επώνυμες που κάθε χρόνο ζητούν να είναι guest stars.

Βλέπεις, με την εξαίρεση της Rihanna το 2012, θεωρείται μάλλον ιεροσυλία να κάτσεις να προσαρμόσεις τα εσώρουχα στις πιο ανθρώπινες διαστάσεις τους.

 

Η ουσία είναι ότι, στο τέλος της ημέρας, η Victoria’s Secret και οι Αγγελοί της κάνουν μια χαρά την δουλειά τους. Η οποία είναι να πουλάνε κυριλέ εσώρουχα σε κυριλέ γυναίκες.

Το πρόβλημα το έχουμε εμείς που ενθουσιαζόμαστε με κάτι που, κανονικά, δεν θα έπρεπε καθόλου να μας αφορά.

Γιατί τελικά δεν είναι όλες οι δίμετρες γυναικάρες σέξι.

Ειδικά όταν ξέρεις ότι, πριν από κάθε show, έχουν κάνει μέχρι και 10 μέρες για να φάνε οτιδήποτε δεν είναι υγρό.