H Adria Arjona του Andor κάνει επιτέλους το όνειρό της πραγματικότητα
Η 30χρονη ηθοποιός κατάφερε να γίνει μέρος ενός ακόμη blockbuster κινηματογραφικού franchise.
- 16 ΑΥΓ 2022
Ναι, ο μουσικός μπαμπάς της, Ricardo Arjona, είναι τεράστιο όνομα στο Μεξικό (όπου γεννήθηκε), στο Πουέρτο Ρίκο (από όπου κατάγεται η νικήτρια καλλιστείων μάνα της), στη Λατινική Αμερική (γενικότερα) και στο Μαϊάμι (όπου μεγάλωσε από τα 12 έως τα 18 της).
«Ο πατέρας μου με παρακινεί συνεχώς να ξεπερνώ τα όριά μου και να εξελίσσομαι ως καλλιτέχνης. Με προτρέπει να καλλιεργώ τις ικανότητές μου και όχι να στηρίζομαι στην εξωτερική μου εμφάνιση».
Ναι, η μικρή Adria ενίοτε πήγαινε μαζί του σε περιοδείες. Κάτι που της έδωσε την ευκαιρία να βιώσει από μικρή το τι σημαίνει δημοσιότητα.
Άρα και να μπορεί τώρα, που την έχει και η ίδια, να τη διαχειριστεί καλύτερα.
Από μικρή στα δύσκολα
«Η δημοσιότητα δεν είναι κάτι καινούργιο για μένα. Μεγάλωσα με αυτή οπότε δεν της δίνω ούτε ιδιαίτερη σημασία, ούτε ιδιαίτερη αξία».
Αλλά όχι, δεν μιλάμε για ένα κακομαθημένο πλουσιοκόριτσο αλλά για μια ταλαντούχα και φιλόδοξη γυναίκα. Κάποια που δούλευε σκληρά διπλοβάρδια, από τα 18 της που μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, ως σερβιτόρα και υποδοχή προκειμένου να σπουδάσει στο έγκριτο Lee Strasberg Theatre and Film Institute.
Kαι αυτό γιατί ο πατέρας της, προκειμένου να στρώσει χαρακτήρα, αποφάσισε να μην τη βοηθήσει καθόλου οικονομικά.
«Έμαθα με τον σκληρό τρόπο την αξία των χρημάτων και του να δουλεύεις σκληρά. Αυτή η εμπειρία με βοήθησε στο να καταφέρω να σταθώ μόνη μου στα πόδια μου. Θεωρώ ότι, επειδή υπήρξα σερβιτόρα, είναι που μπορώ σήμερα να δουλεύω non stop 16 ώρες την ημέρα».
Ζώντας σε έναν δικό της κόσμο
Αν και, να το ξέρεις, για ένα διάστημα, οι γονείς την έτρεχαν στους γιατρούς επειδή πίστευαν ότι είναι κουφή, μέχρι που εκείνος τους είπε ότι απλά τους αγνοεί.
«Ήμουν στον κόσμο μου, δημιουργώντας διαφορετικούς χαρακτήρες. Μεγαλώνοντας ήθελα να γίνω στην αρχή πρωταθλήτρια καλλιτεχνικού πατινάζ, μετά δικηγόρος και μετά δασκάλα».
Κάπου εδώ οφείλω να σου μιλήσω για την πρώτη της μεγάλη ευκαιρία (το True Detective), τους πρώτους πρωταγωνιστικούς της ρόλους (Emerald City, Good Omens) και το από που όντως παίζει να τη θυμάσαι (Pacific Rim Uprising, Sweet Girl, Irma Vep).
Ή να τονίσω, για να καταλάβεις το επίπεδο της φωτογένειάς της, ότι είναι brand ambassador για την Tiffany & Co. και το άρωμα του Armani.
Προτιμώ όμως να μιλήσει για αυτήν ο Ryan Reynolds, συμπρωταγωνιστής της στο 6 Underground που, όταν τον ρώτησε για εκείνη ο σκηνοθέτης του Morbius πριν της δώσει το βασικό γυναικείο ρόλο, του είπε «Η Adria είναι κινηματογραφική σταρ. Αυτό είναι κάτι που ποτέ δεν μου έχει πει ξανά για οποιοδήποτε. Κανείς δεν της χάρισε τον ρόλο. Τον κέρδισε με την αξία της».
Εντάξει το Morbius μπορεί τελικά να εξελίχθηκε σε σούπερ αποτυχία, αλλά στην ίδια άνοιξε τον δρόμο. Άλλωστε το δικό της bestseller φέτος ήταν το remake του Father of the Bride με τον Andy Garcia και θέμα μια Κουβανο-αμερικάνικη οικογένεια, που εξελίχθηκε από το πουθενά στην πιο επιτυχημένη original κινηματογραφική παραγωγή του HBO Max.
«Αυτό που μου αρέσει είναι πως ο χαρακτήρας μου είναι ολοκληρωμένος. Πρόκειται για μια ιδιοφυή γιατρό. Η αξία της είναι η νοημοσύνη της, όχι η εμφάνισή της. Κάτι που δεν ισχύει πάντα στις ταινίες της Marvel».
Ο ρόλος που περίμενε μια ζωή
Αυτό που βρίσκω πολύ γοητευτικό είναι ότι, παρά την πείρα της, φαίνεται να χάρηκε σαν μικρό παιδί με τον ρόλο της στο πολυαναμενόμενο Andor, το spin-off του Rogue One: A Star Wars Story με τον Diego Luna.
Σε τέτοιο σημείο που, όπου σταθεί και όπου βρεθεί δηλώνει πόσο εντυπωσιασμένη είναι από το γεγονός ότι για τις ανάγκες των γυρισμάτων χτίστηκε μια ολόκληρη κανονική πόλη και πως θέλει σαν τρελή να κάνει τατουάζ το όνομα του χαρακτήρα της.
«Πήγα να το κάνω γιατί το θεωρώ πολύ κουλ όνομα. Αλλά μετά συνειδητοποίησα ότι θα είναι spoiler, αν το δει κάποιος και ότι θα πρέπει να περιμένω μετά την πρεμιέρα».
Προσοχή. Μιλάμε για μια Λατίνα που κατάφερε να σκαρφαλώσει στην κορυφή. Ναι, δεν είναι τα πράγματα τόσο δύσκολα, όσο την εποχή της πρωτοπόρου Salma Hayek, αλλά δεν τα λες και εύκολα. Κάτι που η ίδια γνωρίζει και αναγνωρίζει. Για αυτό και, τώρα πλέον που μπορεί, αρνείται να παίξει σε ρόλους που θεωρεί ότι υποτιμούν ή παρερμηνεύουν την κουλτούρα της.
«Προσπαθώ να ανοίγω πόρτες για νεαρές ηθοποιούς από τη Λατινική Αμερική, ώστε να μη χρειαστεί να περάσουν όσα πέρασα εγώ στην αρχή της καριέρας μου. Προσπαθώ να κάνω τέτοιες επιλογές ώστε το κοινό και η βιομηχανία να μπορούν να μας δουν υπό διαφορετικό πρίσμα».
Επιπλέον, κατανοώντας ότι οι καλύτεροι ρόλοι είναι αυτοί που δημιουργείς για τον εαυτό σου, έχει ήδη μπει στη διαδικασία της παραγωγής με τελευταίο επίτευγμα της το εξαιρετικά ενδιαφέρον Los Frikis σχετικά με μια πανκ υπο-κουλτούρα στην Κούβα των 80s όπου κάποιοι επίτηδες έκαναν ένεση με αίμα μολυσμένο με HIV προκειμένου να μπουν σε μια κλινική στην Αβάνα όπου επιτρεπόταν η ροκ και το πανκ.
«Τώρα είναι η ώρα, για όλους εμάς από τη Λατινική Αμερική, να γράψουμε τις ιστορίες μας και να φροντίσουμε να αγγίξουν τις καρδιές όλου του κόσμου. Πρέπει, ως γενιά, να αποκτήσουμε τον έλεγχο του narrative μας».
Tι μένει για το τέλος; Η συνταρακτική ατάκα της μητέρας της όταν την πήρε, στην αρχή της πανδημίας, να της πει ότι είχε φρικάρει με τον κορονοϊό και δεν ήθελα να ταξιδέψει από το Παρίσι που βρισκόταν για την Fashion Week στο Λονδίνο για να κάνει την audition.
«Μου είπε απλά “Let the force be with you, κόρη μου”. Και μετά μου έκλεισε το τηλέφωνο στη μούρη».