Η Αγγελική Ηλιάδη είναι η δική μας Jessica Rabbit

‘Δεν ξέρεις πόσο δύσκολο είναι να είμαι μια γυναίκα που μοιάζει όπως εγώ’. Η συγκεκριμένη ατάκα της Jessica Rabbit κολλάει ταμάμ στην Αγγελική Ηλιάδη. Η οποία πέρασε μια ζωή καταδικασμένη να είναι τρόπαιο στον τοίχο (ή έστω στο μυαλό) κάθε άντρα που την συναντούσε. Πλέον είναι εκείνη ο άντρας της ζωής της. Και έχει τους κοιλιακούς να το αποδείξει.

Κυνηγάει την αληθινή αγάπη με την εμπιστοσύνη που δείχνει στο θεσμό ο Πάολο Κοέλιο. Αλλά μάλλον δεν της είναι γραμμένο στα χαρτιά να μείνει για πολύ ευτυχισμένη. Ο νέος της χωρισμός από τον Κώστα Μηλιωτάκη, λίγο πριν τον γάμο τους, θα έπρεπε να την είχε κάνει συντρίμμια.

Εκείνη όμως πέρασε όλο το καλοκαίρι βγάζοντας (σ.σ. αφήνοντας τους παπαράτσι να την βγάλουν) τέτοιου είδους φωτογραφίες.

Mε το six pack, το μπούστο και τα τατού πρώτο τραπέζι πίστα, κατά την διάρκεια της παραμονής της στην Θεσσαλονίκη.

Επειδή το γούσταρε; Επειδή γούσταρε να δείξει σε κάποιον τι δεν μπορεί να έχει πια; Μαύρα μεσάνυχτα η ψυχή μιας τέτοιας γυναίκας.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι η Αγγελική Ηλιάδη δικαίως αποτελεί πλέον το The Body της ελληνικής δισκογραφίας. Και μάλιστα με την βούλα.

Ενώ δεν έχει βρεθεί ψυχή -ακόμη και από εκείνους που την μισούν και που έβγαιναν μα εποχή επί μήνες στα κανάλια εναντίον της – που να έχει τολμήσει να αμφισβητήσει την αυθεντικότητα, λαϊκότητα και βαρβατίλα της φωνής της.

Η αλήθεια είναι ότι, εκείνο το μοιραίο βράδυ στην Βούλα, όταν ο γδούπος από τους 20 κάλυκες της που έπεφταν στο βρεγμένο οδόστρωμα στέρησε τον έρωτα της ζωής της, ήταν ταυτόχρονα τραγικό και απελευθερωτικό.

Αν δεν της είχε συμβεί αυτό θα η Αγγελική θα ήταν πολύ πιθανόν ακόμη ένα (σέξι καλλίφωνο) αηδόνι στο (νυχτερινό) κλουβί.

Όπως, κακά τα ψέματα, υπήρξε όλη την πρώτη δεκαετία της καριέρας της.

Προστατευμένη ‘τεφλόν’ από την κακία του κόσμου, που εκδηλώθηκε αμέσως μετά.

Αλλά και εντελώς απομονωμένη από τον θαυμασμό/καψούρα/κάψα του κοινού για αυτή. 

Επίσης, ποτέ δεν θα είχε την ευκαιρία να διαπιστώσει και η ίδια την βουβαλίσια δύναμη που έκρυβε μέσα της.

Κάτι που προφανώς δεν αναπληρώνει την απώλεια της. Αλλά δεν το κάνει λιγότερο αληθινό.

Αυτή η σεζόν, μέσα σε μια νυχτερινή Αθήνα που καταρρέει, η Αγγελική βρίσκεται -καθόλου τυχαία- πρώτο όνομα δίπλα στον Σάκη Ρουβά.

Δηλαδή την αντρική εκδοχή του The Body.

Και όταν λέμε μαζί, εννοούμε ισότιμα, όχι τσόντα για το θεαθήναι.

Και αυτό την ίδια ώρα που η Βανδή είναι το πρώτο γυναικείο όνομα στο σχήμα του Αντύπα και οι Παπαρίζου-Θεοδωρίδου (κατά τους κακεντρεχείς) τα ΄κορίτσια΄ του ΛΕΠΑ.

Κάτι που δεν αποτελεί κακία ή μομφή απέναντι στις νυν (αλλά όχι αεί) μαρκιζάτες, αλλά ψύχραιμη και αποστασιοποιημένη κριτικής της πραγματικότητας.

Γιατί η Ηλιάδη είναι πλέον de facto εκείνη που θα πλέρωνες ευχαρίστως για να δεις και να ακούσεις.

Το μόνο που μένει να ειπωθεί είναι ένα μεγάλο εύγε στο personal trainer που την έχει μετατρέψει σε τούρμπο με διπλό διαφορικό όσον αφορά τα σωματικά προσόντα.

Σφιχτά εκεί που πρέπει και ξεχειλιστά εκεί που μας αρέσουν.

Καθώς επίσης και στους υπεύθυνους του Dancing with the stars που είχαν την φαεινή ιδέα να την βάλουν να ιδρώσει χορεύοντας.

Το ίδιο που πάθαμε και εμείς, δηλαδή να ιδρώσουμε,  παρακολουθώντας την σε όλο το biker chick μεγαλείο της το οποίο ξαφνικά ξεδιπλώθηκε μπροστά μας.