Η Αγγελίνα Ματαλιωτάκη μάς αφήνει για τα ξένα
- 14 ΝΟΕ 2016
‘Ερχόμαστε από μια λίμνη σκότους, η ζωή είναι σαν μια λάμψη, μια φωτοβολίδα, και μετά επιστρέφουμε σε μια λίμνη σκότους’. Η συγκεκριμένη μηδενιστική κοσμοθεωρία του Σοπενάουερ, του αγαπημένου της -όπως μου λέει- φιλοσόφου, με τον οποίο συμφωνεί και τον οποίο διαβάζει φανατικά, είναι το τελευταίο εντελώς πράγμα που περιμένω να ακούσω από τα αψεγάδιαστα σαρκώδη χείλια του πάλαι ποτέ κοριτσιού του Θέμου, καθώς καθόμαστε, ανήμερα της γιορτής της, στο Gaspar στο Ψυχικό για να μιλήσουμε για τα νέα της.
Συγκεκριμένα για τον ρόλο της ως σερβιτόρα/ barwoman στο Συμμαθητές, το επιτυχημένο σίριαλ του AΝΤ1, που έρχεται να προστεθεί σε άλλες δυο καλές σειρές στις οποίες έχει λάβει μέρος (το ‘Καλές Δουλειές’ του Πέτρου Φιλιππίδη και το ‘Εθνική Ελλάδος’ του Γιώργου Καπουτζίδη).
Εμφανίζομαι περίπου ένα μήνα, για 30 δηλαδή επεισόδια. Είναι μια δουλειά που έχω όντως κάνει στα 19 μου, στο Agora στον Κορυδαλλό, για μια μόλις εβδομάδα. Σίγουρα ήμουν καλύτερη σε αυτήν από ότι στην πρώτη μου, όταν -στα 16 μου- μοίραζα φυλλάδια για αλυσίδα ξενοδοχείων στο Copacopana park. Έπρεπε να πλησιάζω μόνο οικογένειες με παιδιά αλλά είχα το εξής πρόβλημα. Οι μόνοι που ήθελαν να με ακούσουν ήταν οι πατεράδες, αλλά οι γυναίκες τους δεν τους το επέτρεπαν
Και, κυρίως, για το Αμερικάνικο όνειρο που επιτέλους, με καθυστέρηση αρκετών χρόνων (κάτι που της λέω και το παραδέχεται), ετοιμάζεται να κυνηγήσει.
Αμέσως μετά το τέλος των γυρισμάτων θα φύγω για Νέα Υόρκη όπου είχα πάει ξανά πρόσφατα για 20 μέρες για να βρω πρακτορείο. Κάτι που έγινε αμέσως. Έκλεισα στο Major, ένα από τα μεγαλύτερα παγκοσμίως, για Νεά Υόρκη και Μιλάνο. Μάλιστα ο ατζέντης μου είπε ότι δεν υπήρχε περίπτωση να μπει στη διαδικασία να βγάλει πράσινη κάρτα για κάποια άλλη στην ηλικία μου, που δεν είναι δηλαδή 18-19 χρονών. Επίσης μου έκανε εντύπωση η αντιμετώπιση που είχα στο δρόμο, σε σχέση π.χ. με το Λονδίνο και το Μιλάνο
Αυτό που εννοεί η βέρα Αμφιαλιώτισσα, που οι παλιότεροι Πειραιώτες θυμούνται ίσως να δουλεύει ως κοριτσάκι στο ταμείο του γνωστού τυροπιτάδικου Πινόκιο απέναντι από τον Άγιο Κωνσταντίνο, που άνηκε στη μητέρα της, είναι ότι από όπου πέρναγε στο Manhattan γύρναγαν κεφάλια. Όπως την πρώτη φορά που, στα 19 της, ήρθε για να συζητήσει την πρώτη της φωτογράφηση στην Imako και κατέληξε να προκαλέσει το μεγαλύτερο σοκ και δέος, σε άντρες και γυναίκες, από τότε που είχε περπατήσει στον ίδιο διάδρομο ο Ρουβάς στα ντουζένια του.
Δεν έχω μετανοιώσει για τις σέξι φωτογραφήσεις μου. Ήταν όμορφες και προσεγμένες δουλειές. Αν τύχαινε να έχω και πάλι τις σωστές προυποθέσεις και το κατάλληλο team, θα το έκανα ξανά. Ένοιωσα άνετα κάνοντάς τες, ήδη από την πρώτη. Αν και μετά από τη συγκεκριμένη η αλήθεια είναι ότι πήγα σπίτι και έκλαιγα. Είχα αισθανθεί μάλλον υπερβολικά άνετα
Όπως κάθε φορά, από τα 14 της μετά, όταν, πηγαίνοντας στην πρώτη γυμνασίου κάπου στο Κερατσίνι, συνειδητοποίησε ότι είχε τεράστια πέραση στα αγόρια της 3ης Λυκείου. Παρόλο που και η ίδια άργησε πάρα πολύ να κάνει σχέση και δεν έκανε ποτέ με συμμαθητή της.
Ή όταν χόρευε (ως θαμώνας) προκαλώντας εγκεφαλικά στα 18 της στα club στις αποθήκες πίσω από το λιμάνι του Πειραιά, ένα ταλέντο που μας έδειξε αργότερα στις διαδοχικές εμφανίσεις της στο ‘Στην υγεία μας’ του Σπύρου Παπαδόπουλου.
Τι να σου πω, έτσι χορεύουμε εμείς στον Πειραιά. Αν και δεν ήμουν ποτέ χυδαία και προκλητική. Για αυτό και ποτέ, σε προσωπικό ή επαγγελματικό, δεν με αντιμετώπισαν έτσι. Δεν είναι τυχαίο ότι όλες ανεξαιρέτως οι σχέσεις μου, από τα 20 μου και μετά, ήθελαν να με παντρευτούν
Ποιος είναι, όμως, ο λόγος της καθυστερημένης αναχώρησης; Γιατί σας το υπογράφω ότι μιλάμε για μια γυναίκα εντελώς διεθνών προδιαγραφών, με πρόσωπο Μαρία Κάλλας (βλέπε αγέρωχη ελληνική ομορφιά) και αψεγάδιαστο κορμί με μπόνους γλουτούς 18χρονης μουλάτας (‘Η αλήθεια είναι ότι, από τότε που ήμουν 17 χρονών, κάθε καλοκαίρι που πήγαινα διακοπές με τις φίλες μου σε Πάρο και Σαντορίνη, τα αγόρια με φώναζαν Βραζιλιάνα’)
To ξέρω ότι έπρεπε να έχω φύγει στα 20 μου. Αλλά γενικώς είμαι λίγο περίεργη ως άνθρωπος Αργώ, σε σημείο αηδίας, να πάρω μια απόφαση. Αν και η αλήθεια είναι ότι δεν ήθελα να φύγω. Αυτός ήταν και ο λόγος που, μέχρι πρότινος, παρόλο που με ζητούσαν, δεν πήγαινα να δουλέψω ως μοντέλο στο εξωτερικό. Δεν είχα καν ψάξει για πρακτορείο, παρόλο που μου το έλεγαν όλοι. Δεν ήθελα να ασχοληθώ
Αυτό είναι η μισή αλήθεια. Εγώ απλώς πιστεύω ότι, υποσυνείδητα, η Αγγελίνα -πτυχιούχος Διαιτολογίας, ένα επάγγελμα που ποτέ δεν πρόκειται να εξασκήσει αφού δεν της αρέσει καθόλου- ποτέ της δεν αισθάνθηκε ως μοντέλο. Παρόλο που είχε υποστεί ‘πλύση εγκεφάλου’ ότι αυτό έπρεπε να γίνει.
Σκέψου ότι στο λύκειο μου έλεγαν οι ίδιοι οι καθηγητές μου, ακόμη και ο λυκειάρχης μου, ότι πρέπει να γίνω μοντέλο και να κατέβω στα καλλιστεία. Εγώ, από την άλλη, το είχα αποφασίσει ότι ήθελα να γίνω ηθοποιός, αλλά ακολούθησα τη συμβουλή της μητέρας μου (την οποία υπεραγαπά και με την οποία μεγάλωσε μαζί) που με συμβούλεψε να αλλάξω γνώμη γιατί θεωρούσε ότι δεν έχει μέλλον
Δεν είναι τυχαία, άλλωστε, η απρόσμενη απάντησή της όταν την ρωτάω για την πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής της.
Όταν ήμουν 10 ετών και έπαιζα τη γυναίκα του δημάρχου στο θεατρικό που ανεβάζαμε στο σχολείο. Μου άρεσε πάντα να κάνω τον κόσμο να γελάει και αισθάνθηκα πραγματικά ευτυχισμένη όταν, μετά το τέλος, όλοι χειροκροτούσαν και έδιναν συγχαρητήρια στη μητέρα μου
Αν και η ίδια, παρόλο που κάνει σταθερά μαθήματα υποκριτικής (και μιούζικαλ) ήδη από το 2012, τα οποία και σκοπεύει να συνεχίσει όταν μετακομίσει στη Νέα Υόρκη, δεν δηλώνει ηθοποιός. Τουλάχιστον όχι ακόμη.
Το μόνο που ξέρω είναι ότι, όταν θέλεις κάτι πολύ, όταν όλο σου το είναι πονά για κάτι, είτε είναι έρωτας, είτε επάγγελμα, σε πάει η ζωή από μόνη της προς τα εκεί. Είναι αναπόφευκτο
Προσοχή. Προς αποφυγή πιθανής παρεξήγησης οφείλω να διευκρινίσω ότι η Αγγελίνα δεν μου μίλησε για τον Σοπενάουερ προσπαθώντας να με ‘εντυπωσιάσει’. Απλώς γνωριζόμαστε και συμπαθιόμαστε σφόδρα εδώ και χρόνια.
Η πρώτη μου κινηματογραφική εμπειρία ήταν στο ‘Αν’ του Παπακαλιάτη. Έπαιζα την ερωμένη του, αν και η σκηνή μας τελικά κόπηκε. Ωστόσο έβαλε κανονικά το όνομά μου στα credit. Καιρό μετά τον συνάντησα σε μια διαφημιστική και μου είπε ότι τελικά μπήκε στα extra του dvd
Οπότε η μεταξύ μας συνάντηση, για χάρη της οποίας άφησε τους φίλους με τους οποίους είχε κανονίσει να πάνε για φαγητό λόγω της γιορτής της να περιμένουν, ήταν -και για τους δυο μας- κάτι σαν reunion.
Ξεκίνησα το μόντελινγκ εντελώς τυχαία. Είχα πάει να αγοράσω παπούτσια σε ένα μαγαζί που πουλούσε χειροποίητα ιταλικά στο κέντρο, συνάντησα κάποιον που ήξερε την Κρίστι και πήγα στη σχολή της
Με εμπιστεύεται. Κάτι σπάνιο και πολύ δύσκολο για εκείνη. Κάτι που δεν σκοπεύω να προδώσω.
Επειδή έχω άσχημα βιώματα, έχοντας μεγαλώσει χωρίς πατρικό πρότυπο, είμαι πολύ δύσκολη στο να εμπιστευτώ τους άντρες. Θέλω να δω ότι πραγματικά ενδιαφέρεται ο άλλος πριν ανοιχτώ. Επίσης εγκαταλείπω εύκολα μια σχέση που γίνεται δύσκολη ή στην οποία αισθάνομαι ανασφάλεια
Η αλήθεια είναι ότι, η Αγγελίνα που έχω μπροστά μου, είναι εντελώς μεταμορφωμένη.
Τρεις μέρες πριν με πάρουν τηλέφωνο για το casting του Θέμου, είχα ανακοινώσει στο πρακτορείο μου ότι τα παρατάω. Είχα κουραστεί, παρότι η δουλειά πήγαινε πολύ καλά. Πήγα όμως και ήμουν σίγουρη ότι θα την πάρω την δουλειά. Όπως και έγινε, παρόλο που στο casting ήταν πάνω από 70 κορίτσια. Σταρ Ελλάς, playmate, ηθοποιοί, καινούργιες, παλιές, οι πάντες
Παραμένει εκθαμβωτική (αν δεν πιστεύεις, ρώτα και το σερβιτόρο που στούκαρε σε μια κολόνα εξαιτίας της).
Δεν αισθάνομαι, όπως μου λες εσύ, 10άρι. Ας πούμε απλώς ότι εμένα μου αρέσω. Από εκεί και πέρα δεν έχω την απαίτηση να αρέσω σε όλους
Συνεχίζει να τη διακρίνει το πηγαίο γέλιο της και η διάθεσή της να αυτοσαρκαστεί.
Κάνω συνεχεία χαζομάρες, όπως μπορούν να σου επιβεβαιώσουν οι φίλοι μου. Αν είχα πραγματικά μια κάμερα στραμμένη πάνω μου, 24 ώρες το 24ώρο, θα ήμουν πολύ πλούσια
Αλλά, κατά τα άλλη, είναι μια εντελώς 2.0 εκδοχή του εαυτού της.
Το καλύτερο πράγμα στο να έχει κάποιος σχέση μαζί μου είναι ότι σίγουρα θα περάσει καλά, θα διασκεδάσει, θα γελάσει πολύ και δεν θα βαρεθεί σίγουρα. Από την άλλη είμαι λίγο ψυχοβγάλτρα και πολύ κυκλοθυμική. Επίσης, επειδή είμαι παθιασμένος άνθρωπος, πλακώνομαι, φωνάζω και πετάω πράγματα. Το πιο βαρύ ήταν μια κανάτα νερού πάνω σε ένα χωρισμό
Πολύ πιο σικάτη στο ντύσιμο, που πλέον έρχεται και ταιριάζει εντελώς με τις εστέτ γωνίες του προσώπου της.
Το ξέρω ότι έχει δίκαιο ο Σοπενάουερ όταν λέει ότι ‘Ο έρωτας δεν είναι τίποτα πέρα από ένα κόλπο της φύσης για την αναπαραγωγή’. Ότι ‘τρελαινόμαστε με ένα άνθρωπο μόνο και μόνο επειδή είναι ο σωστός για να κάνουμε υγιείς απογόνους’. Αλλά αυτό, το να ερωτεύομαι, είναι ένα κουσούρι που δεν κόβεται
Πολύ πιο συνειδητοποιημένη στο τι θέλει.
Μου αρέσει να κάθομαι σπίτι και να διαβάζω, να βλέπω ταινίες ή να γράφω ποιήματα. Γενικώς προσπαθώ να αποφεύγω τις μπούρδες. Θέλω πράγματα που να μου ανοίγουν το μυαλό, να με κάνουν καλύτερο άνθρωπο
Εξίσου παθιασμένη με πριν, απλώς με εντελώς διαφορετικά πράγματα.
Ο μοναδικός λόγος για να βγω πλέον δεν είναι για να πάω σε club, κάτι που έχω να κάνω χρόνια, αλλά για να δοκιμάσω gourmet κουζίνα, με την οποία έχω τρέλα. Έχω πάει σε όλα τα αστεράτα εστιατόρια στην Αθήνα. Αγαπημένα μου είναι το Funky Gourmet, που ξεχνάω συνέχεια το όνομα της σεφ αλλά θυμάμαι το ζώδιο και τον ωροσκόπο της, και το Vezene στο Xίλτον. Επίσης, όταν είμαι εξωτερικό, πάντα πηγαίνω και τα αναζητώ
Μια 2.0 εκδοχή του εαυτού της που την καθιστά ακόμη πιο ερωτεύσιμη, για διαφορετικούς όμως, πολύ πιο ουσιαστικούς λόγους από ότι όλα όσα της χάρισε προκλητικά η φύση. Τώρα το μόνο που μένει είναι να σε πείσω να διαβάσεις το ποια πραγματικά είναι από το να σκλοράρεις απλώς πάνω κάτω τις φωτογραφίες της.
Δεν είμαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρω. Δεν πειράζει όμως, θα την κάνουμε repost τη συγκεκριμένη συνέντευξη όταν με καλό κάνει το πρώτο μπαμ στην άλλη όχθη του Ατλαντικού.