Η Αποστολία Ζώη κάνει καλό στην τηλεοπτική υγεία

Το ότι είναι άλλου τύπου ‘μαγκάκι’ το είχαμε καταλάβει σχεδόν από την πρώτη στιγμή που η Βολιώτισσα άφησε τις πισίνες για χάρη του τραγουδιού (και το πατρικό Καλαμπούκα για το πιο εύηχο Ζώη). Το ότι της πήγαινε η τηλεόραση από το Singles 2 και την Πολυκατοικία. Αλλά χρειάστηκε να αρχίσει τις μεταμορφώσεις για να συνειδητοποιήσουμε το πόσο μας φτιάχνει τη διάθεση.

Έφυγα από τη showbiz τη στιγμή που ένιωθα ότι διαβρώνομαι, ότι αλλοιώνομαι, είχα φτάσει να βλέπω δράκους! Δηλητηριαζόταν το μυαλό μου και δεν έπρεπε, έχω μεγαλώσει όμορφα. Πέταξα το δηλητήριο και ξαναγύρισα στη βάση μου.

Αυτή είναι, κατ’ εμε, η πιο χαρακτηριστική δήλωση της ‘παραλίγο Mother of Dragons’ Αποστολίας όπου εξηγεί -για άλλη μια φορά, σε άλλη μια συνέντευξη- την απόφασή της να κλείσει το κινητό επί 4 χρόνια και να μετακομίσει, μαζί με τον τότε σύντροφό της Γιώργο Σεϊταρίδη, στο Πήλιο.

Εκείνος έφτιαχνε μέλι και εκείνη ψάρευε (“Ξέρω να δολώνω παραγάδι, ξέρω να κάνω τα πάντα“), έβλεπε ντοκιμαντέρ, έλυνε Sudoku, δεν άκουγε ραδιόφωνο, δεν έβλεπε τηλεόραση και βασικά ‘Δεν είχα ωράριο. Δεν μ΄ενδιέφερε τι ώρα θα ξυπνήσω και τι ώρα θα κοιμηθώ’.

Έκανα ένα δώρο στον εαυτό μου. Ένιωσα ότι χάνω τον εαυτό μου και ήθελα να σταματήσω για να τον ξαναβρώ.

Μιλάμε για ένα ολικό reboot/ εκπλήρωση βουκολικού ονείρου που όλοι μας έχουμε κάποια στιγμή ονειρευτεί αλλά ελάχιστοι είχαμε τα κότσια να πραγματοποιήσουμε. Και όχι, μην βιαστείς να υποθέσεις ότι για την Αποστολία ήταν εύκολο.

Μην ξεχνάς ότι έφυγε στα ντουζένια της (απείχε 4 χρόνια από live εμφανίσεις και 7 από δισκογραφία), μια εποχή που τα νυχτερινά κέντρα δούλευαν 4 μέρες την εβδομάδα και οι απολαβές ήταν εντελώς διαφορετικές. Και επέστρεψε σε μια εντελώς διαφορετική πραγματικότητα.

Τα νυχτερινά κέντρα πια δουλεύουν δύο ημέρες την εβδομάδα. Πλέον χρειάζεται πολύ περισσότερος κόπος με πολύ λιγότερες απολαβές. Το πιο σημαντικό όμως είναι πως άλλαξαν τα δεδομένα στη δισκογραφία. Όταν εγώ ξεκίνησα, υπήρχε η δυνατότητα μια εταιρεία, επιλέγοντας να εντάξει έναν καλλιτέχνη στο δυναμικό της, να του χτίσει την καριέρα. Αυτήν τη στιγμή αυτό το πράγμα δεν υφίσταται. Όλα γίνονται με προσωπική δουλειά.

Ουσιαστικά αυτο-σαμπόταρε την καριέρα της -και στέρησε αρκετά μηδενικά από τον τραπεζικό της λογαριασμό- προκειμένου να μην χάσει τον εαυτό της. Παραδόξως τα κατάφερε. (σ.σ. Αυτό που δεν θα καταφέρει, ωστόσο, είναι να σταματήσουν ποτέ να την ρωτάνε για τα χρόνια ‘απομόνωσης’ της).

Στα 36 της πλέον και πολύ συνειδητοποιημένη (ειδικά μετά τον θάνατο της μητέρας της, ο λόγος που τελικά δεν εμφανίστηκε σε προηγούμενη σεζόν τoυ YFSF) προσγειώθηκε φέτος με γδούπο στις οθόνες μας έτοιμη να τσαλακωθεί, να πειραματιστεί και να περάσει καλά.

Ήταν το κερασάκι στην τούρτα της προσωπικής μου αναζήτησης για τον τρόπο με τον οποίο έβλεπα τη ζωή μου. Αντιλήφθηκα τη σπουδαιότητα της ύπαρξης. Με βοήθησε να διακρίνω ποια είναι τα απλά και ποια τα σύνθετα προβλήματα. Έπαψα να αναλώνομαι σε ανούσια πράγματα.

Μέχρι τώρα τα έχει, απρόσμενα ομολογώ, καταφέρει έξοχα και στις τρεις αυτές παραμέτρους.

Αισθάνομαι ότι δοκιμάζομαι σε κάτι εντελώς καινούργιο, το οποίο, ναι μεν έχει σχέση με την μουσική που υπηρετώ, όμως, την προσεγγίζει με τελείως διαφορετικό τρόπο.

Συγκεκριμένα έχει υπάρξει πειστικά σέξι ως Catherine Zeta Jones στο Chicago και Beyonce.

Γλυκο-χαζοχαρούμενη ως Καλομοίρα , ΟΚ ως Άντζελα Δημητρίου (τόσο ΟΚ που ούτε η ίδια η Lady δεν είπε κάτι κακό εναντίον της) και τόσο συγκινητική ως Μποφίλιου που πήραν τα δάκρυα την Παπουτσάκη.

Όταν έρχεται μια πρόταση, πάντα σκέφτομαι αν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου εκεί μέσα. Να είμαι όσο γίνεται πιο σωστή και αξιοπρεπής. Άλλωστε, είμαι τελειομανής με πολύ αυστηρή αυτοκριτική. Αν ένιωθα ότι αυτό είναι κάτι που μπορώ να αντεπεξέλθω, θα το δοκίμαζα.

Το πιο σημαντικό είναι ότι, κάθε εβδομάδα, δικαιώνει τον πρόλογο που της έκανε ο Αρναούτογλου όταν εμφανίστηκε στην εκπομπή του. Ότι δηλαδή ‘έχει τόσο πολύ χιούμορ που κάποια στιγμή θα πρέπει να ασχολείται μόνο με αυτό. Γιατί μπορεί, γιατί το έχει. Γιατί οι φίλοι που την ξέρουν καλά ξέρουν πόσο μπορεί να σε κάνει να γελάσεις ανά πάσα στιγμή’.

Η αλήθεια είναι ότι η ζεν (‘είναι πολύ δύσκολο πλέον για κάποιον να με νευριάσει ή να με αγχώσει’) Αποστολία έχει αποδείξει ότι ποτέ της δεν φοβήθηκε τα μακροβούτια. Στη ζωή, τη δουλειά, τον έρωτα. Και εννοείται πως αυτό το YFSF οφείλει να αποτελέσει για εκείνη βατήρα για άλλα πράγματα. Ίσως ένα ωραίο μιούζικαλ, ένα ακόμη guest σε τηλεοπτική σειρά (προσωπικά με χαρά θα την έβλεπε στην Μουρμούρα) ή ακόμη και κάτι σε τηλεοπτική παρουσία.

Γιατί, στο τέλος της ημέρας, δεν υπάρχει τίποτα πιο σέξι από μια γυναίκα που ξέρει από που έρχεται, ξέρει που πατάει και, ταυτόχρονα, διαθέτει ακόμη τη διάθεση να ρουφήξει τη ζωή μέχρι το μεδούλι. Απλώς θέλει να το κάνει με τους δικούς τους όρους.

Τι μένει για το τέλος; Η απίστευτη βουτιά της που βάλαμε στην αρχή σε replay (γιατί το αξίζει) και η ‘τσαλακώσου ακόμη περισσότερο-και μπορείς και σου πάει’ προτροπή μας.