Η Δούκισσα Νομικού μιλάει στο ONEMAN για λιμουζίνες (και ερωτικά τρίγωνα)

Υπάρχουν πολλοί λόγοι να δεις τη Λιμουζίνα, τη σουρεαλιστική κωμωδία παρεξηγήσεων του Νίκου Παναγιωτόπουλου που κυκλοφορεί από αύριο (30/01) στις αίθουσες από τη Feelgood. Ο πιο εκθαμβωτικός είναι ότι πρωταγωνιστεί σε αυτή η ‘δικιά’ μας  Δούκισσα ως η πανέμορφη Γαλλίδα Κολέτ από τη Λιμόζ (σ.σ. εξού και ο τίτλος αφού έτσι λέγονται οι γυναίκες από αυτή την πόλη) που βρίσκεται ‘μπλεγμένη’ σε ένα ερωτικό τρίγωνο μαζί με τον Γερμανό Μαξ και τον Έλληνα συγγραφέα Μάρκο (Νίκος Κουρής).

-Ποιά είναι η πιο γλυκιά ανάμνηση που έχεις από τα γυρίσματα της Λιμουζίνας; Εκείνη για την οποία κάθισες και έγραψες στο ημερολόγιο σου, το οποίο υποθέτω ότι ακόμη κρατάς;

Δεν θέλω να σε στεναχωρήσω, αλλά τον τελευταίο καιρό δεν γράφω στο ημερολόγιο! (γέλια) Μου συμβαίνουν τόσα πολλά και όμορφα πράγματα που συνειδητοποίησα ότι προτιμώ να τα ζω, να τα απολαμβάνω και όχι απλώς να τα καταγράφω! Ωστόσο εάν ένιωθα την ανάγκη να γράψω κάτι, αυτό θα ήταν για το πρώτο και το τελευταίο γύρισμα. Τα συναισθήματα ήταν πολύ έντονα.

-Τι θα σε έκανε να δεχτείς χωρίς να το σκεφτείς (σ.σ. πολύ, όπως κάνεις συνήθως) μια αντίστοιχη πρόταση στο μέλλον;

Λες να έρθει και άλλη τέτοια πρόταση; ( γέλια) Δεν ξέρω. Θα σου μιλήσω για τη συγκεκριμένη και θα σου πω πως την αποδέχτηκα χωρίς δεύτερη σκέψη τη στιγμή που συνάντησα τον κύριο Παναγιωτόπουλο από κοντά. Είδα τη σιγουριά στα μάτια του. Ήξερε ακριβώς τι ήθελε, ήξερε ακριβώς πως θα το έκανε. Ένιωθα ότι με πίστευε, με εμπιστευόταν. Ένιωσα τεράστια χαρά και τιμή που ένας τόσο καταξιωμένος και πετυχημενος άνθρωπος με προσέγγισε κάνοντας μου μια τόσο ενδιαφέρουσα πρόταση, οπότε τον εμπιστεύτηκα με κλειστά μάτια!

-Πως αισθάνθηκες την πρώτη φορά που βρέθηκες ανάμεσα σε ένα cast που περιλαμβάνει μερικούς από τους πιο ταλαντούχους Έλληνες ηθοποιούς (Νίκος Κουρής, Τάκης Σπυριδάκης, Σταμάτης Φασουλής, Λευτέρης Βογιατζής, Παύλος Χαικάλης, Δημήτρης Καταλειφός, Δημήτρης Πιατάς κτλ); Πως σε υποδέχθηκαν και ποιά ήταν εκείνη η κίνηση ή ατάκα κάποιου από αυτούς που σε έκανε να νοιώσεις μέρος της ‘συμμορίας’;

Ένιωθα απίστευτο τρακ. Είμαι μεγάλη θαυμάστρια τους και δεν περίμενα ποτέ ότι θα μου δινόταν η ευκαιρία να συνυπάρξω μαζί τους και μάλιστα ταυτόχρονα σε μία ταινία! Όλοι τους ήταν φιλικοί και ζεστοί μαζί μου και τους ευχαριστώ για όλα μέσα από την καρδιά μου. Είναι τεράστια η τιμή και η χαρά που νιώθω.

-To ότι η ομορφιά σου είναι διεθνούς εμβέλειας είναι γνωστό και κοινά αποδεκτό. Από τη στιγμή που δέχθηκες να λάβεις μέρος στη Λιμουζίνα έχει περάσει από το πίσω μέρος του μυαλού σου, έστω και σαν στιγμιαία σκέψη, η προοπτική του να σε δει ένας παραγωγός και να σου έρθει ξαφνικά μια πρόταση από Χόλιγουντ;

(γέλια) Λες;;; Δεν νομίζω να είναι τόσο απλά και εύκολα τα πράγματα!

-Το 2014 μοιάζει να είναι η χρονιά που οι άντρες και επίσημα ‘σφάζονται’ στα πόδια σου, αφού τόσο στη Λιμουζίνα όσο και στον Τρωικό Πόλεμο είσαι μέρος ‘ερωτικού τριγώνου’. Nα υποθέσουμε ότι έχεις προσωπική εμπειρία πάνω στο ζήτημα από την οποία άντλησες για να υποδυθείς τους ρόλους;

Το 2014 όντως, η Κολέτ από τη “Λιμουζίνα” αλλά και η ωραία Ελένη από τον “Τρωικό Πόλεμο” , ζουν έντονες καταστάσεις στον κινηματογράφο και το θέατρο αντίστοιχα. Αλλά μέχρι εκεί. Στη δική μου ζωή επικρατεί ηρεμία! Κανένα τρίγωνο, κανένας πόλεμος !

-Μας χαροποιεί ιδιαίτερα ότι πλέον θα μπορούμε, λόγω του θεατρικού (σ.σ. Τρωικός Πόλεμος), να σε βλέπουμε από ‘κοντά’ σε καθημερινή βάση. Ποιό ακριβώς όμως είναι για σένα το κίνητρο (οικονομικό; δημιουργικό; γυναικεία φιλαρέσκεια;) για σένα για να ανέβεις αυτή τη χρονική στιγμή στο σανίδι; Γνωρίζοντας ότι, επειδή δεν έχεις τελειώσει υποκριτική σχολή, θα ακούσεις σίγουρα πικρόχολα σχόλια από ένα χώρο (του θεάτρου) που είναι ιδιαίτερα επικριτικός απέναντι στις ‘νέες αφίξεις’.

Το κίνητρο για να τολμήσω και να πω το “ναι” ήταν η συγκεκριμένη πρόταση, με τους συγκεκριμένους συντελεστές και τις συγκεκριμένες συνθήκες. Αρχίζω….. : Σοφία Σπυράτου, Στρατής Πασχάλης, Μανώλης Παντελιδάκης, υπέροχοι ηθοποιοί και χορευτές, θέατρο Παλλάς, το γεγονός ότι πρόκειται για μια παιδική παράσταση (λατρεύω τα παιδιά)  ή μάλλον μια παράσταση για μικρούς και μεγάλους , είναι μερικοί μόνο από τους λόγους που δεν θα μπορούσα να πω όχι. Ξέρω ότι θα ακουστούν πολλά, εγώ ήμουν η πρώτη που είπα στην κυρία Σπυράτου πως δεν είμαι ηθοποιός, όμως πίστεψε σε εμένα και τώρα δουλεύουμε σκληρά για να τα καταφέρουμε.