Η grande επιστροφή της Μαριλίτας Λαμπροπούλου

Ένα ποίημα. Αυτό χρειάστηκε να γράψω και να της στείλω προκειμένου να την πείσω να ανέβει από τα γραφεία του Maxim για να συζητήσουμε ένα πιθανό εξώφυλλο της. Αφού φυσικά είχε προηγηθεί ένα άκαρπο μπαράζ τηλεφωνημάτων και SMS. Ναι, το ξέρω πόσο κουλό ακούγεται. Αλλά λειτούργησε.

Η Μαριλίτα ανέβηκε, μας απέρριψε ευγενικά και προτίμησε την ταυτόχρονη πρόταση του Max, θεωρώντας, όπως χαρακτηριστικά μου έχει πει, ότι εκεί θα την δουν λιγότεροι. Όλα αυτά την εποχή του Εραστής Δυτικών Προαστίων (2005), όταν – ως Λίζα- βρέθηκε για πρώτη φορά αντιμέτωπη με την μαζική δημοσιότητα. Με όλα τα καλά και τα κακά που αυτή σε λούζει.

Κάπως έτσι ήρθε και έδεσε η μοναδική σέξι φωτογράφηση που έχει κάνει στην ζωή της, αυτή που την βρήκε –ντυμένη μόνο με ένα αραχνοΰφαντο- πέπλο ξαπλωμένη στις αμμουδιές της Ελαφόνησου. Και ναι, για μια ακόμη φορά, έμοιαζε με ξωτικό. Από το αλαφροΐσκιωτο και αιθέρια σέξι είδος που βρίσκουμε συνήθως να συχνάζει στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών.

Όπως ακριβώς ήταν και την πρώτη φορά που συναντήθηκαν οι δρόμοι μας, στην τηλεταινία Τρεις ευχές του Παπακαλιάτη (2001). Εκεί που με όπλο ένα ζευγάρι τεράστια μάτια, σαρκώδη χείλη και ένα αγορίστικο κούρεμα που της πήγαινε πολύ, έκανε τους πάντες να αναρωτιούνται ‘ποια στο καλό είναι’.

Στην πραγματικότητα, η Μαριλίτα είχε ήδη διαγράψει μια μακρά και ελπιδοφόρα καλλιτεχνική πορεία πριν -άθελα της- γίνει η πρώτη μούσα του Χριστόφορου. Απόφοιτος του τμήματος θεατρολογίας του Πανεπιστήμιου των Πατρών, παιδί του Αμόρε (βλέπε ενδεικτικά Άμλετ του Μιχαήλ Μαρμαρινού το 1998 και Επιστάτης του Πίντερ το 2000),  σκηνοθέτης και εκπρόσωπος της Ελλάδας στα Shooting Stars 2003 στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου.

Με άλλα λόγια, το κορίτσι μας είχε πάντα το βλέμμα της στραμμένο στην τέχνη. Η δημοσιότητα ήταν απλά κάτι που ήρθε και την βρήκε εξαιτίας της εμφάνισης της. Μέχρι το 2008, όλο και κάπου την πετυχαίναμε σποραδικά στην μικρή οθόνη. Στον Έρωτα με επιδότηση ΟΓΑ, τον Φάρο ή το Υπάρχουν Άντρες και Άντρες. Και μετά, σιγή ασυρμάτου.

Πολύ απλά η Μαριλίτα αποφάσισε να κάνει ένα break 4 χρόνων προκειμένου να φέρει στον κόσμο το παιδί της. Επιβεβαιώνοντας μια παλιότερη δήλωση της ‘Θέλω να μπορώ να έχω χρόνο να ζήσω ελεύθερα από υποχρεώσεις, από φανταστικούς κόσμους, οπότε κάνω τα δικά μου διανοητικά ταξίδια χωρίς να χρειάζεται να έχω δίπλα μου θεατές, εργοδότες, συνεργάτες ή οτιδήποτε. Και θέλω να έχω χρόνο ώστε να υπάρχω εκτός δουλειάς. Να υπάρχω απλά’.

Κάτι που σημαίνει ότι ναι μεν επιστρέφει. Όχι όμως απαραίτητα για τα καλά. Τι τα θες. Έτσι είναι τα ξωτικά. Απρόβλεπτα.