Η Γωγώ του MasterChef καλεί σε δείπνο τον B.D. Foxmoor

Η Γωγώ Κωστάκη (ή Γιώργος ή Φράνκο, όπως την έλεγαν στην κουζίνα του εστιατορίου που δούλευε πριν μπει στο MasterChef) είναι ένας πραγματικός άγγελος.

‘Ακούω Low Bap από τότε που ήμουν 12 ετών. Και δεν θα σταματήσω ποτέ. Ήμουν η μοναδική στο Άργος που άκουγε αυτή την μουσική. Είναι πολύ σημαντική για μένα, για αυτό και έχω κάνει τατού τον ήλιο-σύμβολό της στο λαιμό μου. Τον ίδιο που είχα ζωγραφίσει και στον τοίχο του εφηβικού δωματίου μου. Ο B.D. Foxmoor, που έχει σπουδάσει και σεφ, είναι πρότυπό μου. Δεν τον έχω γνωρίσει ποτέ, αλλά αν τον καλούσα σε δείπνο θα του έφτιαχνα λαχανοντολμάδες, που είναι το αγαπημένο μου φαγητό, ή κάποια πίτα με χειροποίητο φύλλο που κάνω πολύ καλά’.

Φωτογραφίες: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου- Watkinson

Το να της μιλάς, το να την γνωρίζεις από κοντά και να ‘ψαχουλεύεις’ στο γλυκό χάος του εγκεφάλου της, είναι μια πραγματική -και εντελώς απρόσμενη- απόλαυση.

”Τι εννοείς στα πόσα δευτερόλεπτα θα είχα πλακωθεί με τον Μποτρίνι αν πήγαινα στο Hell’s Kitchen; Δεν θα είχαμε πλακωθεί. Τον παρακολουθώ φανατικά και μου αρέσει το στιλ που έχει στην κουζίνα. Σκέψου ότι είχα παλιά σεφ που, επειδή ήταν πολύ ήρεμος, του έλεγα ‘Έλα, γκάζωσε λίγο. Φώναξε μου για να προχωρήσουμε”. (σ.σ. για να εξηγούμαστε, τους άντρες τους γκαζώνει μόνο στη δουλειά, όχι στην προσωπική της ζωή)

Όλα αυτά με φόντο μια μόνιμη λάμψη στα καταπράσινα μάτια της, αυτή που η ζωή μου έχει μάθει ότι χαρακτηρίζει τους πραγματικά έξυπνους άνθρωπους (ή τους πραγματικά τρελούς).

‘Προτιμώ να δουλεύω πάντα με άντρες στην κουζίνα. Γιατί οι γυναίκες με εκνευρίζουν. Θεωρώ ότι είναι πολύ παράλογες και δεν μπορώ να συνεννοηθώ μαζί τους. Ειδικά μέσα στην κουζίνα’.

Όλα αυτά με non stop soundtrack την χαρακτηριστική φωνή της αφού όντως δεν σταματάει ποτέ να μιλά. Κάτι που η ίδια είναι η πρώτη που τρέχει να παραδεχθεί, όπως κάνει άλλωστε ‘αντρίκεια’ με όλα τα ελαττώματά της.

‘Το χειρότερο πράγμα στο να έχεις σχέση με τη Γωγώ είναι ότι θα κάθεσαι π.χ. στον καναπέ να δεις έναν αγώνα και εγώ θα σου μιλώ συνέχεια για κάτι άσχετο που μου ήρθε εκείνη τη στιγμή στο κεφάλι. Πότε βγάζω το σκασμό; Μόνο όταν κοιμάμαι. Ευτυχώς, για το αγόρι μου, κοιμάμαι πολλές ώρες. Μέσα στο σπίτι π.χ. δεν μαγείρευα ποτέ γιατί ξυπνούσα στις 4 το απόγευμα και τα έβρισκα έτοιμα. Μάλιστα μια φορά είχαν αγχωθεί τα παιδιά και είχαν έρθει για να δουν αν αναπνέω’.

Άσε που η κόρη του μαρμαρά (που λατρεύει το παστίτσιο της) και της νηπιαγωγού από το Άργος μια χαρά ξέρει να μαγειρεύει. Λουκούμι το πρωινό που μας έφτιαξε στο σπίτι της 24Media στη Νέα Σμύρνη. Σωστά, Γιάννη Μπαϊρακτάρη; (σ.σ. Guest star συμμετοχή σε φωτογράφηση και συνέντευξη ένεκα του ότι είναι superfan του MasterChef).

‘Το καλύτερο πράγμα στο να έχεις σχέση μαζί μου είναι ότι σου μαγειρεύω. Όταν προλαβαίνω, μου αρέσει να φτιάχνω π.χ. στο αγόρι μου pancakes και ομελέτα. Επίσης μου αρέσει να μαγειρεύω στους φίλους μου. Τα δικά τους καλά λόγια, όταν ήμουν φοιτήτρια, ήταν που με έκαναν άλλωστε να πάω στη σχολή μαγειρικής’.

Κάτσε να στο ξαναπώ για να το εμπεδώσεις. Η Γωγώ (ή Κουτς, από το κουτσούνι, το παρατσούκλι που της είχε δώσει ο μπαμπάς της). Από κοντά. Είναι. Πραγματικός. Άγγελος.

‘Ήμουν από μικρή πολύ ατίθαση και γλωσσού. Σε τέτοιο σημείο που η μητέρα μου δεν ήθελε να με έχει στην τάξη της στο νηπιαγωγείο. Ούτε τα πήγαινα καλά με τους συμμαθητές μου στο σχολείο γιατί ήμουν όπως και στο MasterChef. Χύμα. Ότι ήθελα να τους το πω, τους το έλεγα στη μούρη. Κάτι που τους ενοχλούσε’.

Και γνωριζόμαστε αρκετό καιρό, εγώ και εσύ, για να ξέρεις ότι δεν θα σου έλεγα ποτέ ψέματα. Τώρα, θα μου πεις, γιατί την έβγαλες τότε, ρε φίλε, κεντρική φωτό να κρατάει απειλητικά μια πηρούνα του bbq; Ή έτοιμη να μας ρίξει ολόκληρο το μπουκάλι την πορτοκαλάδα.

‘Μέσα στην κουζίνα βρίζω πολύ. Αλλά πιάτα πετάω μόνο στο αγόρι μου που είναι σερβιτόρος και με τον οποίο μέχρι τώρα δουλεύαμε στα ίδια μαγαζιά. Η αγαπημένη μας πλάκα είναι να μου λέει ‘Είσαι η χειρότερη μαγείρισσα του κόσμου’. Και εγώ να του απαντώ πως ‘Είναι ο χειρότερος σερβιτόρος του πλανήτη’.

Σόρι, εδώ έπαιξε μπέρδεμα. Πρώτον γιατί δεν είχαμε φανταστεί ότι η Γωγώ, που έδειξε για πρώτη φορά τις ικανότητές της στα 16 της, θα είναι από κοντά τόσο διαφορετική (βλέπε γλυκειά σαν θυμαρίσιο μέλι, μια πραγματική απόλαυση) σε σχέση με την ‘τσαμπουκαλαμένη’ εικόνα που είχαμε δει εντός σπιτιού MasterChef.

‘Η μητέρα μου ήξερε να μαγειρεύει μόνο τα βασικά. Μακαρόνια με κιμά και τέτοια. Γεμιστά π.χ. δεν μας είχε φτιάξει ποτέ. Η πρώτη φορά που τα έφαγα ήταν στα 20 μου, όταν είχα πάει κάτι διακοπές τα Χριστούγεννα. Επίσης δεν έφτιαχνε μελομακάρονα, κουραμπιέδες, τσουρέκια και κουλουράκια. Στα 16 μου είπα ‘Δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση να τα παίρνουμε έτοιμα’, βρήκα μια συνταγή, τα έκανα και ήταν τέλεια. Από τότε τα φτιάχνω πάντα”.

Δεύτερον γιατί δεν μας είχε πει πριν συναντηθούμε ότι αγαπημένη της ηρωίδα -στιλιστικά- είναι η Harley Quinn από το Suicide Squad. Οπότε θα της φέρναμε αντί για πηρούνα, ένα ωραιότατο ρόπαλο.

‘Όταν δούλευα στην κουζίνα συνήθιζα να πλέκω το μαλλί μου στα πλάγια σε μια γρήγορη κοτσίδα. Κάποια στιγμή μου λέει ο σεφ μου στη Σαντορίνη ότι μοιάζω με την Harley Quinn. Δεν είχα ιδέα ποια είναι. Είδα την ταινία. Μου άρεσε πάρα πολύ η τρέλα της. Άσε που και αυτή, όπως και εγώ, εκεί που κάθεται γελάει μόνη της. Οπότε ταυτίστηκα και, εντός MasterChef, είπα να κάνω τα κοτσίδια της’.

Ουσιαστικά, μετά από ένα τρίωρο που περάσαμε μαζί της, το μόνο που της ‘καταλογίζω’ είναι η εμμονή της με τον Τζώρτζη. Αυτή η κόντρα που, όπως της είπα, αν δεν προσέξει, θα καταλήξει ενδεχομένως να την χαρακτηρίζει, να είναι το μόνο που θυμάται ο κόσμος από εκείνη τα επόμενα χρόνια.

‘Καταρχήν δεν θέλω να με θυμούνται, θέλω να με βλέπουν κιόλας. Θα μου άρεσε π.χ. να κάνω κάτι στην τηλεόραση (που να έχει σχέση με την μαγειρική) γιατί σου ανοίγει δρόμους. Κατά τα άλλα τα κρατάω όντως μανιάτικα εγώ αυτά. Σκέψου ότι όταν βγήκα την πρώτη φορά έκλαψα. Όχι γιατί έφυγα. Γιατί πληγώθηκα. Κυρίως λόγω του Τζώρτζη που μου έκανε τον φίλο. Με πείραξε ότι δεν τον είχα πάρει χαμπάρι ότι ήταν τόσο ψεύτικος και διπρόσωπος. Είχαμε βλέπεις μπει μαζί από την audition και μου είχε πει απίστευτα πράγματα. Από ότι θέλει να δουλέψουμε μαζί μέχρι ότι θέλει να γίνει κουμπάρος μου και να με παντρέψει’.

Για την ακρίβεια της είπα ότι κινδυνεύει να την θυμούνται για την κόντρα της και την επική ατάκα της για ‘τον που@τ! την πουτ@!@ και την άσχετη’ που είπε -κρατώντας τον τελευταίο χαρακτηρισμό για τον εαυτό της- αποχωρώντας πρώτη φορά από το παιχνίδι.

‘Δεν το θεωρώ κακό να είσαι άσχετος και να το λες. Προσωπικά δεν δήλωσα ποτέ ότι είμαι σεφ. Είπα ότι είμαι μαγείρισσα και προσπαθώ να μάθω. Και όντως το MasterChef με άλλαξε. Με έμαθε να σκέφτομαι διαφορετικά πάνω στη μαγειρική και μου έδωσε πολλές γνώσεις’.

Κάτι εντελώς κρίμα, το να είναι δηλαδή μοναδιάστατη η δημόσια εικόνα της, για ένα ιδιαίτερο πλάσμα που πολέμησε σκληρά (σ.σ. ξεκίνησε να δουλεύει, κυρίως ως σερβιτόρα, από τα 15 της. Και μετά τη σχολή μαγειρικής πρόλαβε επίσης να δουλέψει σε μια πιτσαρία στη Νέα Σμύρνη και στην Kayak στη Γλυφάδα) μέχρι να βρεθεί μπροστά στις οθόνες μας.

‘Στόχος μου από μικρή ήταν να γίνω ηθοποιός. Ήθελα να περάσω σε μια οποιαδήποτε σχολή στην Αθήνα, για να φύγω από το Άργος (σ.σ. Δεν την κρατούσε τίποτα εκεί. Ούτε σχέση, ούτε φίλοι. Ακόμη και τώρα πηγαίνει μόνο 1-2 φορές το χρόνο για να δει τους γονείς της. Και αμέσως βαριέται και θέλει να φύγει). Και μετά να δώσω εξετάσεις στο Εθνικό. Και έτσι και έκανα. Πέρασα με την πρώτη στην Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε. Kαι αμέσως έδωσα εξετάσεις στο Εθνικό. Όλες τις φορές που επιτρεπόταν, από τα 19-24 μου. Δυστυχώς δεν πέρασα ποτέ. Δεν τους άρεσα’.

Από την άλλη, καταλαβαίνω την πίκρα της. Ο Τζώρτζης ήταν, αν έχω καταλάβει καλά, ο πρώτος άντρας που την ξεγέλασε στη ζωή της. Και αυτό, το να την κοροιδεύουν, είναι κάτι που η 27χρονη Αργίτισσα, το αγαπημένο μέρος της οποίας είναι η Σαντορίνη (‘Δούλευα εκεί για δυο χρόνια πριν μπω στο MasterChef. Μια χρονιά στο Rocabella και μετά στο Astarte Suites. Απευθείας από την Σαντορίνη πήρα το αεροπλάνο και πήγα στην audition’), δεν ανέχεται με τίποτε.

”Η Μάγκι είναι πολύ δυναμική. Νομίζω ότι μια χαρά μπορεί να αντεπεξέλθει στην κουζίνα και να αντιμετωπίσει τους άντρες. Απλώς πρέπει να χαλαρώσει λίγο αυτό το ‘φεμινιστικό’ που έχει γιατί δεν θα της βγει τόσο σε καλό. Η Ηλέκτρα από την άλλη δεν θα μπορέσει γιατί δεν μπορεί να δεχθεί το να της φωνάζουν ή να της την λένε. Το είδα και μέσα στο σπίτι, όταν μαγειρεύαμε για εμάς, οπότε της το έκανε επίτηδες τα παιδιά για να δει πως είναι κανονικά η δουλειά’.

Δεν είμαι σίγουρος αν έχω το στομάχι να την δω να θυμώνει. Αυτό που είμαι σίγουρος ότι είναι η Γωγώ, που θέλει να δει τον Αργύρη νικητή (‘Είναι πολύ καλός μάγειρας και σωστός χαρακτήρας. Δεν έχει πει ποτέ τίποτα για κανέναν’), ψηφίζει ως χειρότερο πιάτο που είδαμε (‘Την σούπα ανανά της Ηλέκτρας. Δεν τρωγόταν. Συν κάποια από τα δικά μου’) και μας προτείνει ανεπιφύλακτα να δοκιμάσουμε τα παστουρμαδοπιτάκια του Σελιμ (‘Είναι απίστευτα. Μου αρέσει γενικώς να πηγαίνω στο μαγαζί του γιατί τρως καλά και φθηνά. Και βλέπεις και τον ίδιο που υπήρξε πάντοτε αληθινός και εκτός κλικών’) είναι από τις γυναίκες δίπλα στις οποιές ποτέ δεν βαριέσαι.

Και αυτό είναι κάτι που ακόμη και ο χειρότερός της εχθρός οφείλει να της το αναγνωρίσει. Ακόμη και δεν παίζει ποτέ, δίπλα της, να δεις ήρεμος αγώνα.

‘Είχαμε πολύ ελεύθερο χρόνο. Όταν δεν είχαμε γύρισμα μαζευόμασταν στο σαλόνι, καθόμασταν όλοι μαζί στο τεράστιο καναπέ και παίζαμε Παλέρμο. Μάλιστα βγάζαμε πάντα δολοφόνο την Ηλέκτρα, η οποία ήταν και η καλύτερη παίκτρια. Επίσης σβήναμε όλα τα φώτα στο σπίτι και παίζαμε Σκοτεινό Δωμάτιο. Κρυβόμαστε και κάποιος μας κυνηγούσε. Γενικά γελάγαμε και ήμασταν πιο ενωμένοι από ότι τελικά φαινόταν στο κοινό’.