H Νάντια, η Serlidou και τα ημίμετρα του Euro 2012

Η ιστορία της είναι γνωστή και χιλιοειπωμένη. Ένα brief για τους μη μύστες του τι εστί Νάντια Σερλίδου (υπάρχουν άραγε και τέτοιοι;) εξαντλείται σε 3 προτάσεις-σταθμούς της ζωής της. Μπαργούμαν από τα 16 στα μπαρ του Γιώργου (aka Τσολιά) στην Ασπροβάλτα. Από κει, στο πλευρό του (και στις συνειδήσεις μας) στις εξέδρες του Ευρωμπάσκετ της Ισπανίας το 2007. Κι από κει, στην (ΚΑΝΟΝΙΚΗ) διεθνή καριέρα στο μόντελινγκ. Ας μιλήσουμε για κάτι που δεν ξέρεις.

Υπάρχει κι αυτό το backstage

Κάθε φορά που περνάω έξω από το Athenian Callirhoe, θυμάμαι την ίδια ιστορία. Λυπάμαι όσους έχουν περάσει επανειλημμένα μαζί μου από εκεί, γιατί ξανακούνε τα ίδια και τα ίδια. ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ.

Τον Νοέμβριο του ’07 λοιπόν, το φθινόπωρο μετά το καλοκαίρι του Ευρωμπάσκετ που γνωρίσαμε την Νάντια στους ώμους του Τσολιά, με την ίδια πράσινη τσάντα που κουβαλάω και σήμερα κι ένα πάκο με σημειώσεις-ερωτήσεις-άσχετα χαρτιά (γνωστός για την τακτικότητά μου) την περίμενα αγχωμένος στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου.

Συνέντευξη για το εξώφυλλο του ΜΑΧ “Δεκέμβριος 2007”, με τη διαρροή ότι α) ο Τσολιάς είναι το “αγόρι” της και β) ο Τσολιάς είναι κι αυτός στην Αθήνα και θέλει να επιβλέπει τη συνέντευξη. Η χαρά του δημοσιογράφου, μαγικές στιγμές. Πιο άβολο θα μπορούσε να γίνει μόνο αν έφερνα και τη μητέρα μου μαζί.

Ενώ έκανα random σκέψεις για το ξενοδοχείο που δεν είναι της παρούσης, η πόρτα του ασανσέρ άνοιξε φάτσα απέναντί μου και η Νάντια με (τι) σάρκα και οστά και χωρίς καμία τηλεοπτική αλλοίωση στην εμφάνισή της (νομίζω ότι από κοντά ήταν ακόμη πιο εντυπωσιακή) ήρθε προς το μέρος μου. Ο Τσολιάς πουθενά.

Μετά τις τυπικές χαζομάρες που λένε δύο παντελώς άγνωστοι την πρώτη φορά που γνωρίζονται, έμαθα ότι ο Τσολιάς θα κατέβει “όπου να ‘ναι”. Γι’ αυτό άρχισα να ρωτάω τα άβολα από την αρχή, να προλάβω τις εξελίξεις. Μπα. Η Νάντια ήταν σαν να είχε πάρει όρκο σιωπής. “Δεν είμαι τόσο καλή στο να τα λέω, προτιμώ να τα κάνω” και άλλα τέτοια αντι-δημοσιογραφικά.

Το ασανσέρ έφτασε και πάλι στο ισόγειο, η πόρτα ξανάνοιξε και ο Τσολιάς ξεπρόβαλε. Έδωσα 10 λεπτά μέχρι να μπουρλοτιαστεί τελείως η συνέντευξη. Αν δεν απαντούσε μια φορά η Νάντια στις λίγο πιο intimate ερωτήσεις χωρίς τον ίδιο παρόντα, δεν θα απαντούσε δέκα μπροστά του. Άσε που φοβόμουν μην του πει τίποτα του στιλ “Γιώργο (με ναζιάρικη φωνή), βαριέμαι, δεν θέλω να μιλήσω τώρα”. Ε, καμία σχέση.

Ο Γιώργος προσφέρθηκε να απαντήσει εξ ονόματος της Νάντιας όλες (ΜΑ ΟΛΕΣ) τις ερωτήσεις -και, ξέρεις, στο ΜΑΧ, δεν ρωτούσαμε μόνο για λογοτεχνικά ρεύματα και το λιώσιμο των πάγων. Η Νάντια άρχισε να ξεθαρρεύει και να συμπληρώνει με κομβικής σημασίας λεπτομέρειες και τελικά η συγκεκριμένη συνέντευξη πέρασε στην ιστορία για σημαντικές αποκαλύψεις όπως το σεξ που έκανε το ζευγάρι μέσα σε ένα ταξί που οδηγούσε γυναίκα ή την αγάπη της Νάντιας για το bartending και για την τεκίλα.

Μπορεί να είπαμε λίγο και για τα μελλοντικά της σχέδια. Αποκλείεται πάντως να είχαμε προβλέψει ότι σήμερα η Νάντια είναι ο σημαντικότερος παίκτης μας στο γήπεδο του παγκόσμιου μόντελινγκ με shootings για διεθνείς Elle, Vogue, Marie Claire και με προμενάδες σε catwalks από τη Νέα Υόρκη μέχρι την Άπω Ανατολή.

Τι; Αν θα μπορούσα φανταστώ τέτοια εξέλιξη στη ζωή της από τον καναπέ του Athenian Callirhoe; Το σίγουρο είναι ότι δεν θα το απέκλεια. Ήδη με τα δεδομένα εκείνης της στιγμής, ένα “καγκουράκι” (όπως είχε συστηθεί στον Πάνο Κοκκίνη σε ένα NITRO εκείνης της περιόδου) που δούλευε σε μπαρ στην Ασπροβάλτα φωτογραφιζόταν για τα εξώφυλλα δύο κραταιών ανδρικών περιοδικών, επειδή ο Ισπανός σκηνοθέτης σκέφτηκε να σπάσει την βαρεμάρα του ημιχρόνου σε κάποιον αγώνα της Εθνικής μπάσκετ.

Με τον πειστικό “δεν κωλώνω πουθενά” αέρα που είσαι σίγουρος πως έχει από τα 5 και συμπεριφορά κανονικού ανθρώπου και όχι μη-μου-άπτου κλώσας κυρίας, κανένας δρόμος δεν θα μπορούσε να μείνει κλειστός για τη Νάντια. Και τόση ώρα, δεν αναφέρω το πιο σημαντικό. Τα φυσικά και φυσιογνωμικά της όπλα. Αν σεν αναγκάσουν να διαλέξεις δυνατό σημείο; Το κάτι σαν “ειλικρινώς διαστροφικό με την σέξι έννοια” βλέμμα της είναι από τα φαβορί.

Το μέτριο παρόν

Υπάρχει μία αλήθεια σε αυτή τη ζωή που επαληθεύεται σε κάθε μεγάλη διοργάνωση, στην οποία κατακλύζουν τις εξέδρες Έλληνες οπαδοί με περικεφαλαίες και βαμμένες μούρες, Άγγλοι με κόκκινα μάγουλα που κάνουν συνέχεια τη χειρονομία του αυνανισμού όταν ο αντίπαλος στράικερ χάνει μια ευκαιρία, σικάτοι Ιταλοί, φανατικοί Βολόντια του ανατολικού μπλοκ και ούτω καθεξής. Η αλήθεια αυτή λέει ότι οι προσεγμένες γυναικείες παρουσίες κάνουν ΜΠΑΜ ανάμεσά τους.

Βλέποντας, λοιπόν, την Αγγελική-Αντριάνα, την αποκαλούμενη μούσα της Εθνικής σε αυτό το Euro, πρώτον αναπολούμε ακόμα περισσότερο τη Νάντια που έγινε Nadia και δεν προλαβαίνει να απαντάει σε mail και να αλλάζει αεροπλάνα και δεύτερον, οφείλουμε να μετριάσουμε λίγο το buzz των ημερών.

Η Αγγελική-Αντριάνα είναι γλυκιά, συμπαθής, είναι φυσικό να έχει πολλές προτάσεις από άντρες όπως δήλωσε τις προάλλες στο “Εθνοσπόρ”, αλλά της βγάζουμε το καπέλο για την ατάκα που μάλλον πέρασε στα ψιλά από αυτούς, τους υπερβολικούς. “Υπάρχουν πολύ πιο ωραίες παρουσίες από εμένα στο γήπεδο”, τόνισε ακομπλεξάριστα η ίδια η καινούργια “μούσα”. ‘Nough said, τονίζουμε εμείς.