H σατανική καμαριέρα Roselyn Sanchez

Είναι λίγο άκυρο που αποκαλούμε Hot Right Now την 40χρονη Πορτορικάνα που γνωρίσαμε από τα Rush Hour 2&3. Και μετά ψιλοχάσαμε μέχρι που έσκασε μύτη ως Carmen, η πιο ραδιούργα από τις -Λατινοαμερικανικής καταγωγής- καμαριέρες του Devious Maids, της νέας σειράς από τον δημιουργό των Desperate Housewives με την Eva Longoria σε ρόλο παραγωγού. Γιατί εκείνη, πάντα χοτ ήταν. Εμείς δεν προσέχαμε.

Αν το σκεφτείς, ήθελε πολλά κότσια για να δεχτεί να παίξει σε μια τόσο γελοία φαρσοκωμωδία (επιπέδου Δελφινάριο) όσο το Boat Trip. Και μάλιστα δίπλα σε κάποιον τόσο ‘κακομοίρη’ όσο τον Cuba Gooding Jr.

Αλλά το κορίτσι που εγκατέλειψε το πανεπιστήμιο στα 18 προκειμένου να πάει στην Νέα Υόρκη και να σπουδάσει υποκριτική, χορό και τραγούδι, το έκανε.

Μη διστάζοντας να πάρει μια μπανάνα στο χέρι και να δείξει στον -και καλά γκέι- Cuba πως ακριβώς κάνει στοματικό. Τι γλείφει πρώτα, τι δαγκώνει μετά και όλα τα λοιπά.

Την σκηνή δηλαδή που έμελε να την ‘στοιχειώσει’ στην υπόλοιπη καριέρα της. Αυτήν που βγαίνει παντού πρώτη όταν γκουγκλάρεις το ονομά της.

Το πιο τραγικό είναι ότι η -πάλαι ποτέ- πρωταγωνίστρια του τηλεοπτικού Without a Trace, που χρειάστηκε να αγωνιστεί με λύσσα για να κερδίσει τον ρόλο, δεν ήταν καθόλου κακή.

Όπως δεν ήταν καθόλου κακή σε οτιδήποτε άλλη χαζομάρα έχει παίξει για το μεροκάματο όλα αυτά τα χρόνια.

Προσωπικά μου φέρνει στο νου την ‘ντανιά’ της Longoria (σ.σ. με την οποία είναι φίλες) στο Desperate Housewives σε συνδυασμό με την εκρηκτική αφέλεια της Sofia Vergara (σ.σ. με την οποία έχουν παίξει μαζί, όταν ήταν ακόμη και οι δυο άγνωστες, στο -συλλεκτικής πλέον αξίας- Chasing Papi).

Προφανώς με μικρότερο –σε σχέση με την Sofia- στήθος, αλλά σαφώς καλύτερους κοιλιακούς και πιο γυμνασμένα πόδια, ένεκα προυπηρεσίας ως χορεύτριας.

Αν δε κάνεις το κόπο να την ακούσεις να μιλάει σε συνεντεύξεις, καταλαβαίνεις ότι το κορίτσι είναι αλητάκι, ξύπνια και ατακαδόρισσα.

Το είδος της γυναίκας που κλείνει σπίτια και κόβει κλήσεις για παράνομο κρυφοκοίταγμα.

Απλά, η μεγάλη καριέρα, ποτέ δεν της έκατσε.

Και αυτό παρότι ξεκίνησε δυναμικά αφού το 1994 ανακυρήχθηκε Miss American Petite, δηλαδή πιο όμορφη γυναίκα κάτω των 165 εκατοστών σε όλη την αμερικάνικη ήπειρο. Βόρεια, νότια και κεντρική.

Το μόνο, πάντως, που δεν μπορείς να της καταλογίσεις είναι έλλειψη φιλοδοξίας. Όχι μόνο η Roselyn βρέθηκε κάποια στιγμή να είναι υποψήφιa για Latin Grammy με το Amor Amor, το πρώτο της σίνγκλ. Αλλά συνέθεσε τα τραγούδια για το μιούζικαλ Yellow σχετικά με μια Πορτορικανή που πηγαίνει στην Νέα Υόρκη για να γίνει σταρ.

Ναι, η πλοκή δεν είναι αυτό που λένε ‘επιστημονικής φαντασίας’.

Επίσης εννοείται πως στην κινηματογραφική μεταφορά του μιούζικαλ έπαιξε τον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Το μεγαλύτερο κρίμα από όλα είναι τόσο πόσες ελπίδες έχει εναποθέσει η Roselyn (σ.σ. τρελαίνομαι για το ονομά της) στο Devious Maids, ένα σίριαλ που οι μισοί κράζουν γιατί δεν βλέπεται και οι άλλοι μισοί γιατί θεωρούν ότι διαιωνίζει τα στερεότυπα για τις γυναίκες λατινοαμερικάνικης καταγωγής.

Όποτε αναγκάζεται να βγαίνει όπου μπορεί και να υπερασπίζεται το σίριαλ. Παρόλο που η ίδια είναι όσο Πορτορικάνα πάει. Και η μοναδική από τις αντίστοιχες σταρ που έχει όντως μεγαλώσει στο Πουέρτο Ρίκο.

Η αλήθεια είναι ότι ο δικός της ρόλος, αυτής της αριβίστριας Carmen που γίνεται υπηρέτρια στο σπίτι ενός διάσημου τραγουδιστή προκειμένου να βάλει την γόβα της και η ίδια στην μουσική βιομηχανία (ότι και αν χρειαστεί να κάνει) της πάει.

Και για αυτό την ξεχωρίσαμε. Κυρίως για την σκηνή που –επειδή λείπουν όλοι για το σπίτι- βγάζει τα ρούχα της και βουτάει στην πισίνα.

Αλλά μια Roselyn δεν φέρνει την άνοιξη. Ακόμη και αν έχει και την Dania Ramirez να την σιγοντάρει.

Οπότε ναι, δυστυχώς, ‘το χαραμίσαμε το κορμί πατριώτη’.