Η Τζένη Μπότση είναι ακόμα το αγοροκόριτσο που αγάπησες

Αφορμή, και μάλιστα διπλή, για αυτή τη συνέντευξη οι ταυτόχρονες εμφανίσεις της στην μουσικοχορευτική παράσταση ‘Περασμένα Ψεκασμένα’ στο Shamone και ο αβανταδόρικος ρόλος της ως σύγχρονη Λαίδη Μακμπέθ στο Animals στο Θέατρο του Νέου Κόσμου. Αιτία το πόσο την έχουμε σε εκτίμηση εδώ και 17 χρόνια. Από το θρυλικό ‘Τι έγινε, Κωστάκη, σε γουστάρει η χωριάτισσα;’ και μετά.

Πως γίνεται, όμως, μια 25χρονη απόφοιτη του Κολεγίου Αθηνών, με αστική παιδεία και αψεγάδιαστη αισθητική, που εκείνη την εποχή δεν είχε φορέσει καν ποτέ στη ζωή της τακούνια, μίνι ή ντεκολτέ, να παίζει τόσο πειστικά μια λαϊκή γυναίκα; Αυτή είναι η πρώτη μου ερώτηση, αφού ξεπεράσω το αρχικό σοκ του να την βλέπω να βγαίνει από το Μετρό στον Κεραμεικό (σ.σ. δώσαμε το ραντεβού πριν την έναρξη της παράστασης στο Shamone, όπου εμφανίζεται κάθε Τετάρτη), σταματώντας κανονικά την κίνηση.

Όπως έκανε δηλαδή ανέκαθεν, με αποκορύφωμα έναν πιτσιρικά που, “έπεσε στα πόδια μου και άρχιζε να φωνάζει δυνατά ‘Είσαι η γυναίκα της ζωής μου, θέλω να σε παντρευτώ’. Τι έκανα; Του είπα ‘Μη φωνάζεις, αγόρι μου. Σήκω πάνω και πες μου πώς λένε τη μαμά και τον μπαμπά σου γιατί παίζει να ήμασταν συμμαθητές”.

Φωτογραφίες: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου-Watkinson

Έτσι, όμως, είναι η Τζένη. Θανατηφόρα ατακαδόρισσα. Ειδικά όσον αφορά τους άντρες. Ακόμη και αν η ίδια δεν το παραδέχεται (‘Δεν τσακίζω εγώ άντρες με τις ατάκες μου. Πρώτα με τσακίζουν εκείνοι με τις δικές τους. Υπήρχε μια περίοδος παλιότερα που είχα βγει 10 πρώτα ραντεβού. Κανένα δεύτερο. Δεν υπήρχε λόγος. Τα είχαν δώσει όλα από το πρώτο. Δεν μπορείς να πιστέψεις τι είχα ακούσει’)

Πίσω, όμως, στον ‘Κωστάκη’. Πως, λοιπόν, βγήκε αυτή η ‘λαϊκογκόμενα’ από μέσα της;

“Εύκολα. Βλέπεις όσο πιο μακριά είναι ένας ρόλος από μένα, τόσο πιο εύκολο μου είναι να τον προσεγγίσω. Με τη λογική αυτή, ναι, αυτός ήταν ο πιο εύκολος ρόλος της ζωής μου”.

“Και δεν σε εκνευρίζει ή σε μειώνει ότι είναι μια ατάκα με την οποία όλοι επιμένουν να σε ταυτίζουν; Εκείνη που σε ακολουθεί εδώ και σχεδόν δυο δεκαετίες;”, είναι, νομοτελειακά, η follow up ερώτηση μου. Ενώ ταυτόχρονα σημειώνω στα notes του μυαλού μου να σου αναφέρω κάπου πως, από την πρώτη στιγμή που σου μιλάει η Τζένη, καταλαβαίνεις ότι ντιλάρεις με μια ‘χορτασμένη’ γυναίκα που είναι καλλιεργημένη, χωρίς να το διαφημίζει, σέξι, χωρίς να το διαφημίζει και εντελώς του κεφιού και του χορού. Ένα εξαίσιο πλάσμα με ατού το γέλιο της -αυθεντικό, γάργαρο, ενίοτε περιπαικτικό- που δικαίως καρφώθηκε τότε (και παραμένει ως τώρα) στον εγκέφαλό μας.

“Το βρίσκω τέλειο ότι ύστερα από τόσα χρόνια αυτή η ατάκα με ‘κυνηγάει’. Χρωστάω ευγνωμοσύνη σε όλους όσους με εμπιστεύτηκαν. Μην ξεχνάς ότι ήμουν εντελώς άγνωστη. Για μένα ήταν μεγάλη νίκη. Ότι έπεισα. Ότι στάθηκα. Και ότι, από εκεί και πέρα,δημιούργησα ένα όνομα που το διατηρώ ακόμη. Μπορεί να μην είμαι στην πρώτη γραμμή, όπως μια εποχή που για ό,τι δουλειά γινόταν στην τηλεόραση ήμουν η πρώτη που έπαιρναν τηλέφωνο, αλλά συνεχίζω να δουλεύω non stop, κάθε χρόνο, με αξιοπρέπεια. Και μάλιστα χωρίς να το κυνηγήσω”.

Αυτό δεν σημαίνει, ωστόσο, ότι, εκείνη την εποχή, η κόρη του οικονομολόγου και της μαμάς που πολύ θα προτιμούσε να γίνει η κόρη της φιλόλογος σε σχολείο (ή σύμβουλος επιχειρήσεων, όπως η -κατά πέντε χρόνια μικρότερη- αδελφή της) δεν έφαγε ‘φρίκη’ με τον πανικό που επικράτησε.

Ναι, εμείς, αυτό ακριβώς τη λέγαμε. Εκείνη όμως, στα 25 της, αισθανόταν ακόμη κοριτσάκι.

“Μέχρι τα 23 μου ήμουν πολύ παιδί. Φορούσα φαρδιά ρούχα και ντρεπόμουν για το σώμα μου, ήδη από τις αρχές του λυκείου και μετά που το απέκτησα. Δεν λες καλά που ήρθε ‘Το Σημάδι του Έρωτα’ και άρχισα να βλέπω τη θηλυκή πλευρά του εαυτού μου. Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Βλέπεις 22χρονα κορίτσια και είναι γυναίκες. Ή τουλάχιστον το παίζουν. Εγώ, ούτε αυτό δεν ήξερα να κάνω. Δεν το είχα. Ήμουν παιδί. Μετά τα 28-29 άρχισα να απελευθερώνομαι. Τότε πρωτοαγάπησα τον εαυτό μου. Τώρα είμαι στη φάση που τον αγαπάω περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Τα έχω λύσει όλα τα θέματά μου. Σωματικά και ψυχολογικά”.

Ένα αγοροκόριτσο (που έπαιζε μονίμως μπάλα με τα αγόρια στην πυλωτή του σπιτιού της στο Μαρούσι) το οποίο, ωστόσο, δεν είχε κανένα πρόβλημα στο να γυρίσει τις συγκεκριμένες σκηνές, τα βιντεάκια των οποίων συνεχίζουν να είναι αγαπημένα και ‘επίκαιρα’ ως σήμερα. Το one-off ‘δεν έχει άλλο, πάει έκλεισε το μαγαζί, κατέβηκαν τα ρολά’, όπως της τονίζω, δώρο της στο αντρικό φύλο αφού ποτέ μετά -ουσιαστικά- δεν το επανάλαβε.

“Το ήξερα από την αρχή. Ήταν μέσα στον ρόλο. Στα γυρίσματα ήμουν πολύ αγχωμένη, αλλά, εξαιτίας του επαγγελματισμού του team, που με έκανε να αισθανθώ άνετα, δεν ένοιωσα άσχημα. Σέξι φωτογράφηση, από την άλλη, δεν θα μπορούσα να κάνω. Γιατί θα ήμουν εγώ αυτή που θα φωτογραφιζόμουν, όχι κάποιος ρόλος. Επίσης, στις διάφορες φωτογραφήσεις που μου πρότειναν και στις οποίες έλεγα μονίμως όχι, ήθελαν να τα βγάλεις όλα”.

Είμαστε ήδη μια ώρα μέσα στην συνέντευξη και το μόνο που σκέφτομαι είναι πόσο τυχερός είναι όποιος έχει αυτή τη γυναίκα στη ζωή του. Είτε ως σχέση, είτε ως φίλη. Παρόλο που μου είναι σαφές από το βλέμμα της ότι, αν το παρατραβήξω, θα με βρουν -μεταφορικά- σε χαντάκι, νοιώθω την καφρίλα να αναδύεται από μέσα μου σε κύματα. Οπότε και την ρωτάω ευθέως, “δεν αισθάνεσαι ότι πρέπει να χαρίσεις το στήθος σου σε κάποια που θα το είχε περισσότερη ανάγκη από σένα;”.

Και, καπάκι, “έχεις καταλάβει τι γίνεται με εσένα; Οι άντρες αγαπάνε Μπότση. Αλλά δεν υπάρχει αρκετή. Έχεις δημιουργήσει κενό στην αγορά. Κάνε επιτέλους κάτι. Βγάλε πχ. δικό σου site ή δική σου σειρά προϊόντων”. Όχι ότι η Τζένη μπορεί να το καταλάβει καλά αυτό, ότι δηλαδή έχει γκέλα, αφού η σχέση της με την τεχνολογία είναι τύπου ‘μακριά και αγαπημένοι’. Έχει Facebook μόνο για τους φίλους, στο Instagram της δεν μπαίνει ποτέ και το κινητό το έχει μόνο για κλήσεις και sms).

“Η μόνη σειρά προϊόντων που θα μπορούσα να βγάλω είναι μαρμελάδες. Τις φτιάχνω μόνη μου. Είναι έτοιμες, συσκευασμένες, μόνο το ταμπελάκι λείπει. Αυτή τη στιγμή έχω σπίτι μαρμελάδα σύκο. Τα τελευταία χρόνια έχω έρθει γενικά πολύ κοντά με τη φύση και προσπαθώ να εκμεταλλεύομαι όποιο καρπό βγαίνει από τα δέντρα γύρω μου. Είδες, τσουπ τσουπ, ήρθε η χωριάτισσα και ενσωματώθηκε. Έδεσε το γλυκό. Επίσης μου αρέσει να μαγειρεύω. Αυτό που πάντα εντυπωσιάζει τους άντρες είναι το σουφλέ σοκολάτας μου”. (σ.σ. Όχι, ζώα δεν έχει. Ο λόγος; “Οτιδήποτε δημιουργεί αυτή τη δέσμευση δεν την θέλω. Δεν θέλω να δένομαι”)

Να κάτι που δεν περίμενα να ακούσω. Ότι δηλαδή είναι νοικοκυρά, αγρότισσα και σπιτόγατα. Ένα ακόμη κομμάτι του παζλ που φαντάζομαι ότι μπερδεύει τους άντρες που επιχειρούν να την πλησιάσουν.

Είπαμε, η Μπότση είναι ‘μπερδευτική’. Το λέει η ίδια. Το λένε και οι φίλες της.

”Αυτό μου είπε κάποτε ότι είμαι μια από τις καλύτερες μου φίλες. Ότι ‘μπαίνεις στο party, με τα τακούνια σου, τα ντεκολτέ σου και παθαίνουν όλοι μια τρέλα. Και ξαφνικά γυρίζεις και λες ‘Παιδιά, έχω φτιάξει σπανακόπιτα’. Και μετά βγάζεις το ταψί από το αυτοκίνητο. Ή λες ‘Φέρτε μου ένα φύλλο να φτιάξω επιτόπου μια πορτοκαλόπιτα’. Αν και εγώ είμαι πολύ συμφιλιωμένη με όλο αυτό. Το να φτιάχνω τα νύχια μου και μετά να κάθομαι να φυτεύω ντομάτες και αγγούρια στον λαχανόκηπο. Μου αρέσει. Με γειώνει λίγο αυτή η αντίφαση”.

Το λένε ακόμη και οι πιτζάμες που φοράει (ναι, φυσικά και την ρώτησα τι φοράει όταν κοιμάται).

“Οι πιτζάμες μου έχουν πάνω Tweety, Donald, ελεφαντάκια και τέτοια. Όχι, δεν είχε έκπτωση το Disney Store. Μου τα κάνουν δώρο οι φίλοι μου που ξέρουν ότι μου αρέσουν. Εδώ και δυο χρόνια έχω σταματήσει να αγοράζω τέτοια πράγματα. Αλλά δεν τις πετάω. Περιμένω να λιώσουν. Και, αφού ρωτάς, όχι, δεν ‘παλιμπαιδίζω’ μόνο, μπορώ να είμαι και κανονικά σέξι. Νομίζω ότι οι σύντροφοι μου περνάνε καλά. Και αν τους ενοχλούσαν οι πιτζάμες, τότε πολύ απλά δεν θα τις έβαζα”.

Αν και, επιστρέφοντας στην ‘σπανακόπιτα με ντεκολτέ’ αντίφαση, στην περίπτωση της Τζένης, το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται είναι γείωμα. Το αντίθετο μάλιστα. Μάλλον κάποιος πρέπει να της πει ‘Καβάλα, ρε κοπέλα μου, επιτέλους το καλάμι. Το αξίζεις’. Γιατί όντως θεωρώ ότι θα ήταν φανταστική σε οτιδήποτε περιλαμβάνει αυτοσχεδιασμό και interaction με το κοινό. Είτε παράσταση, είτε τηλεοπτική σειρά τύπου The League, είτε μια τηλεοπτική εκπομπή. Είναι πραγματικά πολύ κρίμα που δεν της έχει κάνει μέχρι τώρα κάποιος μια πρόταση που να αισθάνεται άνετα να δεχθεί.

Τι μένει για το τέλος; To πιο σκληρό μάθημα που έχει πάρει από άντρα και το πιο σκληρό που έχει δώσει (‘ Ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο. Για καμία από τις δυο πλευρές’) και το τι της έχει μάθει η ζωή για τους άντρες (‘ Ότι η ζωή είναι ωραία. Αυτό μου έχει μάθει’).

Ωραία όταν βρίσκεσαι με την Μπότση, αισθάνομαι υποχρεωμένος να προσθέσω.

Info: Αυτή τη σεζόν η Τζένη Μπότση εμφανίζεται κάθε Τετάρτη στην μουσικοχορευτική παράσταση ‘Περασμένα Ψεκασμένα’ στο Shamone στο Γκάζι, μαζί με τους Φώτη Σεργουλόπουλο, Βασιλική Ανδρίτσου, Παρθένα Χοροζίδου, Βασίλη Μπαξεβάνη και Πρόδρομο Τοσουνίδη. Επίσης πρωταγωνιστεί (από Τετάρτη ως Κυριακή) στο ‘Animals’, το νέο έργο του ταλαντούχου Νεοϋορκέζου Alexander Wright που ανέβηκε σε παγκόσμια πρεμιέρα στο Θέατρο του Νέου Κόσμου σε σκηνοθεσία της Ευθαλίας Παπακώστα.

Τι άλλο μάθαμε μιλώντας με την Τζένη

* Βγαίνει μόνο για να χορέψει (“Δεν καταλαβαίνω γιατί να βγω έξω αν δεν πρόκειται να χορέψω. Και το Shamone είναι το μοναδικό μέρος που μπορώ να το κάνω. Πραγματικά διασκεδάζω εκεί. Πηγαίνω πολύ συχνά”) και δεν πίνει και δεν ξενυχτά ποτέ, εκτός από όταν πηγαίνει στην Ικαρία, από όπου κατάγεται (“Είναι το μόνο μέρος στο οποίο πίνω πολύ, ξενυχτάω πολύ και πηγαίνω σε πανηγύρια”)

* Μπορεί να πουλήσει μέχρι και πάγο σε Εσκιμώο.

Με το που τελείωσε το Κολέγιο Αθηνών πέρασε αμέσως στη Δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Ωστόσο, πέρα από ηθοποιός, έχει προλάβει να δουλέψει ως εξυπηρέτηση πελατών σε τράπεζα (“Πήγα με τρίμηνη σύμβαση. Όταν τελείωσε ήμουν τόσο καλή που ήθελαν να με κρατήσουν”) και ως πωλήτρια λευκών ειδών σε μαγαζιά (“Είχε την εταιρία ένας φίλος μου και με έβαλε ως αντιπρόσωπο. Ήμουν πολύ καλή. Νομίζω ότι το έχω με τις πωλήσεις. Το μόνο που δεν μπορώ να πουλήσω είναι τον εαυτό μου”)

* Διαβάζει ένα σφηνάκι πριν κοιμηθεί.

“Έχω στο κομοδίνο μου το ‘Ελεύθερες Πτήσεις 3’, ένα βιβλίο με εμπειρίες ανθρώπων που έχουν επισκεφθεί το νησί μου, την Ικαρία. Πριν κοιμηθώ διαβάζω μια ιστορία για να ταξιδέψω εκεί. Το έχω σαν σφηνάκι”.

* Η τηλεόρασή της είναι του κουτιού.

“Λατρεύω να διαβάζω βιβλία. Το σπίτι μου είναι γεμάτο. Είναι το μοναδικό πράγμα που δεν μπορώ να σου δανείσω. Σκέψου ότι, μέχρι πέρυσι, που μου την έκαναν δώρο, δεν είχα καν τηλεόραση στο σπίτι. Αλλά και πάλι κλειστή μένει”.

* Οτιδήποτε κάτω από την Λεωφόρο Αλεξάνδρας, της είναι ‘terra incognita’.

“Είμαι λάτρης των βορείων προαστίων. Στα νότια κατεβαίνω μόνο για να πάω στο Ζεύκιν, ένα Ικαριώτικο μουσικό μεζεδοπωλείο στην Αμφιθέας”.

* Οι φέτες κοιλιακοί δεν της χρειάστηκαν ποτέ.

“Μου αρέσει να κάνω ποδήλατο, να πηγαίνω γυμναστήριο και να προσέχω τον σώμα μου στο σημείο που ευχαριστεί εμένα. Δεν είμαι η γυναίκα με κοιλιακούς φέτες, δεν μου χρειάστηκαν ποτέ”.