H Χρύσπα και τα (χορευτικά) κάλλη της

Σύννεφα από μονοδόλαρα σκορπιούνται στον αέρα και καλιφορνέζικες σαμπάνιες ανοίγουν στα πόδια μιας 19χρονης τραγουδίστριας από την Αίγινα που τραγουδάει το ‘Αυτή την φορά δεν θα κλάψω’ της Βίσση φορώντας μίνι μπλε φούστα και ένα μπλε τοπάκι στο εσωτερικό του κέντρου Φαντασία στην Αστόρια. Είναι Δεκέμβριος του 2001 και αυτή είναι η πρώτη επαγγελματική εμφάνιση της Χρύσπα, ένα μόλις μήνα μετά την υπογραφή του πρώτου της συμβολαίου.

Στην παραπάνω δήλωση είναι εμφανή και τα τρία χαρακτηριστικά που κάνουν την Χρύσπα, ανέκαθεν 4-6 κιλά παραπάνω από ότι επιβάλλουν οι ανορεξικές μας εποχές, μια γυναίκα που αξίζει -ως θεατής ή πελάτης στο Vox που εμφανίζεται- να αγαπήσεις. Ο τσαμπουκάς της, ο αυτοσαρκασμός της και ο ιδιαίτερος τρόπος που έχει να σου ανεβάζει –με το πλατύ, ειλικρινές χαμόγελο της και ένα αθώα ΄σκανταλιάρικο’ βλέμμα-  τη διάθεση.

Το κορίτσι από την Αίγινα η καριέρα του οποίου ξεκίνησε όταν έφτασε στα χέρια της Σοφία Βόσσου ένα DVD από μια σχολική γιορτή, με την Χρύσπα να τραγουδάει συνοδεία κιθάρας, δεν είναι η καλύτερη χορεύτρια στο Dancing with the Stars.

Ούτε διαθέτει σωματικές αναλογίες τύπου Αγγελικής Ηλιάδη που θα μας έκανε να αποθεώνουμε τους κοιλιακούς, τα γραμμωμένα πόδια ή το σμήνος τατού της.

Είναι όμως μια ζωντανή γυναίκα (αυτό που παλιά λέγανε του κεφιού) της διπλανής πόρτας που ότι βλέπεις πάνω της είναι φυσικό (ναι, και το στήθος).

Όπως εντελώς φυσική είναι η ζωντάνια που βγάζει κάθε κίνηση της και κάθε στιχομυθία της σε σημείο που αναρωτιέμαι (έχοντας στο μυαλό μου και το cameo της στην Πολυκατοικία) ότι μια χαρά θα τα κατάφερνε και ως παρουσιάστρια.

Όχι απαραίτητα του Dancing. Ίσως,για αρχή, του επόμενου green room του.

Έχοντας τη χαρά να τη γνωρίσω από κοντά συνειδητοποιώ πόσο κρίμα είναι το γεγονός ότι η πλειοψηφία των όσων έχουν γραφτεί για εκείνη ανά τα χρόνια έχουν να κάνουν με τα κιλά της. Που, κατά τη γνώμη μου, είναι όσο παραπάνω πρέπει.

Δεν είναι ότι η ίδια έχει κάποιο κόμπλεξ αυτό. Απόδειξη ότι βγαίνει φέτος και τραγουδά δίπλα στη Στικούδη, των αψεγάδιαστων σωματικών αναλογιών. Κάτι που δύσκολα θα έκανε κάποια άλλη στη θέση της.

Απλά το γεγονός ότι είναι καμπυλωτή και όχι στέκα μοιάζει να αφορά περισσότερο τον κόσμο από το πόσο ταλαντούχο είναι το κορίτσι καλής οικογένειας (πατέρας επιχειρηματίας με καταστήματα παιχνιδιών, μητέρα δημόσια υπάλληλος στο δήμο) με το πιάνο του, τις ξένες γλώσσες και το μπαλέτο του.

Το Dancing είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για τη Χρύσπα να δείξει λίγο παραπάνω από τον αληθινό εαυτό της. Όχι τη σέξι πλευρά της, αυτό είναι κάτι που και δεν την αφορά και βγαίνει ανεξάρτητα με το αν το θέλει εκείνη ή όχι (σ.σ. δεν την νοιάζει ιδιαίτερα) αλλά τον αυθορμητισμό και την καλώς εννοούμενη  τρέλα που την κάνει να ξεχωρίζει.