Η Υπαπαντή Βασιλά είναι ένα supergirl της διπλανής πόρτας

Το σώμα της αγγίζει την τελειότητα, όπως μπορείς να διαπιστώσεις στην πλειονότητα των 406 post που έχει ανεβάσει έως σήμερα στο account της στο Instagram. Τα -supermodel επιπέδου- ζυγωματικά της είναι πιο κοφτερά και από γιαπωνέζικη κατάνα. Το χαμόγελο της, πλατύ και γνήσιο, μοιάζει γενετικά κατασκευασμένο να κάνει τα αντρικά γόνατα να λυγίζουν. Και, συνολικά, η ομορφιά της είναι τόσο εξωτική (και εξωπραγματική) που σου κόβει την ανάσα.

Το πιο απρόσμενο, ωστόσο, πράγμα, έχοντας την μπροστά μου μετά από ‘διαπραγματεύσεις’ ενός έτους (αυτή είναι μόλις η 2η συνέντευξη που έχει δώσει στη ζωή της), είναι το πόσο ντροπαλή, χαμηλών τόνων και ‘κομψά’ ανασφαλής τελικά είναι.

Φωτογραφίες: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου – Watkinson

Μέχρι την τρίτη Γυμνασίου ήμουν λίγο νερντ. Φορούσα μεγάλα γυαλιά μυωπίας και ήμουν λίγο ‘φυτό’ φάση. Δεν έβγαινα πολύ έξω και δεν σήκωνα κεφάλι από τα βιβλία. Τότε, στα 15 μου, ήταν που έκανα την πρώτη μου φωτογράφηση για λογαριασμό ενός make up artist που ήθελε να διαφημίσει την δουλειά του. Είχα πάει μαζί με την μαμά μου. Μετά το πρώτο κλικ, όλοι έπαθαν σοκ.

Γιατί η αλήθεια είναι ότι δεν έχω συναντήσει συχνά γυναίκες τέτοιας κλάσης (ο λόγος που κάνει μια φωτογράφηση την ημέρα, για διαφορετικά brands, εδώ και δυο χρόνια) που να μην έχουν καβαλήσει όποιο καλάμι έχει βρεθεί πρόχειρο μπροστά τους.

Στο Λύκειο έβγαλα τα γυαλιά, έγινα πιο κοινωνική και έκανα και την πρώτη μου σχέση. Επίσης πήγα στα καλλιστεία όπου βγήκα Μις Τουρισμός. Εννοείται πως ντρεπόμουν να βγω μπροστά στον κόσμο με μαγιό. Ακόμη και τώρα ντρέπομαι.

Η κόρη όμως του ταλαντούχου μαραγκού, που μεγάλωσε στην Ρόδο και ήρθε στην Αθήνα στα 18 της για να σπουδάσει σε ΙΕΚ Αισθητικής, είναι εντελώς διαφορετική περίπτωση.

Όταν ήμουν μικρή ζητούσα στον πατέρα μου να φτιάξει, για εμένα και τις φίλες μου, ξύλινες σπηλιές στο συγκρότημα με μονοκατοικίες στο Τσαΐρι που μεγαλώσαμε. Επίσης έχει φτιάξει όλα τα έπιπλα στο δωμάτιό μου.

Μια μικρή επανάσταση (καθώς η Υπαπαντή είχε περάσει αρχικά στην Γεωπονική στο Ηράκλειο) που μας έδωσε ευτυχώς την ευκαιρία να την γνωρίσουμε καλύτερα.

Μετά τις πανελλήνιες είχα πέσει για ένα μήνα σε κατάθλιψη. Δεν ήθελα με τίποτα να πάω Κρήτη. Ήθελα να έρθω στην Αθήνα για να σπουδάσω και, ταυτόχρονα, να συνεχίσω να ασχολούμαι με το μόντελινγκ. Πίστευα στον εαυτό μου. Πίστευα ότι μπορώ να τα καταφέρω. Οι γονείς μου δεν με άφηναν για να μην είμαι ολομόναχη εδώ. Εγώ βρήκα μόνη μου μια ιδιωτική σχολή. Και τελικά τους έπεισα.

Styling: Έφη Καρύδη

Φαντάσου την Υπαπαντή (ένα όνομα τόσο unique όσο εκείνη) κάτι σαν Supergirl. Στην καθημερινή της ζωή προσπαθεί να καλύψει ενδελεχώς την ομορφιά της, φορώντας ρούχα που δεν τονίζουν τις καμπύλες της και κρατώντας το βλέμμα της χαμηλά. Με το πρώτο κλικ, ωστόσο, του φωτογράφου, μεταμορφώνεται.

Η μοναδική δουλειά που έχω κάνει εκτός μόντελινγκ στη ζωή μου, είναι, όταν ήμουν στο Λύκειο, υποδοχή σε ένα cocktail bar και ένα club στη Ρόδο. Με το που ήρθα στην Αθήνα πρώτα έκανα ένα διάστημα promotion και μετά έκλεισα συμβόλαιο με πρακτορείο κάνοντας την πρώτη μου διαφήμιση, αυτή για την Wind. Με το που πήρε μπροστά το account μου στο instagram, άρχισα να δουλεύω μόνη μου.

Προσοχή. Αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι η Υπαπαντή (που έχει αρνηθεί τηλεοπτικές προτάσεις τύπου Next Top Model, My Style Rocks και Τροχός της Τύχης) είναι σεμνότυφη και χαμηλοβλεπούσα. Εδώ μιλάμε για ένα δυναμικό κορίτσι που ξέρει να βάζει και να διεκδικεί στόχους. Τους οποίους προτιμά να κρατά για τον εαυτό της.

Δεν με ενδιαφέρει να γίνω γνωστή μέσα από την τηλεόραση. Θα ήθελα να φτάσω τους 100.000 followers και να αρχίσω να δουλεύω περισσότερο στο εξωτερικό. Αυτοί, μαζί με ένα δεύτερο πτυχίο, είναι οι άμεσοι στόχοι μου.

Ναι, το ξέρω ότι την εκθειάζω σε υπερθετικό βαθμό. Δεν έχω, όμως, άλλη επιλογή. Οφείλω να εμπιστευτώ αυτά που βλέπουν τα μάτια μου. Ακόμη και αν η ίδια είναι η πρώτη που τρέχει να υπογραμμίσει ότι θεωρεί ως ‘ντεφό’ σε ανατομία και χαρακτήρα της.

Με ενοχλεί πολύ το ύψος μου (βλέπε 1,69). Είναι πολλές φορές που έχω βρεθεί σε πασαρέλα και έχω αναρωτηθεί ‘Είναι όλες γύρω μου δυο μέτρα. Εμένα γιατί με έχουν εδώ;’ Από την άλλη, για να δουλεύω τόσο πολύ, σημαίνει ότι κάτι βλέπουν σε εμένα. Και θα ήθελα το σώμα μου πιο γυμνασμένο. Επίσης, όσον αφορά τον χαρακτήρα, είμαι πεισματάρα και ισχυρογνώμων. Πολύ δύσκολα θα μου αλλάξει κάποιος γνώμη.

MUA: Ολίβια Σαχινίδου

Όπως οφείλω να εμπιστευτώ αυτά που ακούνε τα αυτιά μου, καθώς για εκείνη -και τον χαρακτήρα της- έχω ακούσει διθυραμβικά σχόλια από δεκάδες κοινούς γνωστούς και συνεργάτες.

Είμαι ανεξάρτητη και αυτόνομη, αν και, μέχρι πρόσφατα, οι δικοί μου έστελναν με το πλοίο από την Ρόδο ψυγειάκiα γεμάτα καθαρισμένα φιλέτα κοτόπουλα, μπριζόλες και μπιφτέκια που μου έφτιαχνε η γιαγιά μου

Αν και, για την ιστορία, οφείλω να επισημάνω ότι υπάρχει λόγος σοβαρός που ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της Υπαπαντής είναι ότι δεν ανοίγεται εύκολα.

Γενικά δεν εμπιστεύομαι εύκολα τους ανθρώπους. Και έχω μεγάλη δυσκολία στο να ανοιχτώ και στο να εκφράσω τα συναισθήματά μου. Ίσως να έπαιξε ρόλο ότι με κεράτωσε η πρώτη μου σχέση. Αυτή η προδοσία με στεναχώρησε πολύ. Μου προκάλεσε κατάθλιψη. Έμεινα κλεισμένη σπίτι, άκουγα φουλ Σφακιανάκη, με τον οποίο έχω κόλλημα, και έκλαιγα.

Τι μένει για το τέλος; Η εντελώς κινηματογραφική σκηνή, στην πρώτη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου που πέρασε στην Αθήνα, με εκείνη μόνη, σε ένα σπίτι, χωρίς καθόλου λουλούδια. Και τα ανθοπωλεία στην Ανάληψη στην Ρόδο να κλαίνε που έχασαν τον καλύτερο ‘παραλήπτη’ τους.

Το εφηβικό μου δωμάτιο ήταν πάντοτε γεμάτο λουλούδια. Έκανα συλλογή από τις ανθοδέσμες που μου έφερναν πάντα αγόρια συμμαθητές μου στην γιορτή μου ή στου Αγίου Βαλεντίνου. Είχα τεράστια συλλογή. Οπότε εκείνου του Αγίου Βαλεντίνου, που δεν πήρα ούτε μια ανθοδέσμη, αισθάνθηκα μοναξιά. Αισθάνθηκα ότι δεν με σκέφτηκε κανείς φέτος.

> Η φωτογράφηση πραγματοποιήθηκε στο Varkiza Resort στην Βάρκιζα.