Η Daisy Edgar-Jones αξίζει τον χαμό που γίνεται για εκείνη

«Με λένε Daisy. Έχω απίστευτα άσχημο δέρμα και δεν έχω αγόρι. Μου αρέσει το πράσινο χρώμα και αγαπώ τους Coldplay». Αυτό είναι το πρώτο entry, όταν ήταν 14 ετών, στο ημερολόγιο της Λονδρέζας μοναχοκόρης της τηλεοπτικής μοντέρ και του creative director του Big Brother (και νυν head of entertainment του Sky).

Η οποία και είχε την πρώτη της επαγγελματική audition, ένα μόλις χρόνο μετά, για μια διασκευή του The Little Mermaid.

Τότε που οι γονείς της κατάλαβαν ότι η εμμονή της με την υποκριτική δεν πρόκειται να εξαφανιστεί, όπως τα σπυράκια της ακμής της, οπότε ενέδωσαν και της επέτρεψαν να δώσει εξετάσεις στο National Youth Theatre.

«Αν και, μεταξύ μας, ήλπιζαν να μη με πάρουν. Όχι χαιρέκακα, απλώς επειδή ήξεραν ότι η υποκριτική είναι πολύ δύσκολη δουλειά».

Οι εξετάσεις που τις άνοιξαν τις πόρτες

Για την ιστορία να επισημάνω ότι «το love child της Dakota Johnson και της Anne Hathaway», όπως την αποκαλούν λόγω της ομοιότητάς της με τις δυο σταρ, δεν πήρε τον πρώτο εκείνο ρόλο.

Εκεί ήταν όμως που την είδε και την έβαλε να υπογράψει αμέσως συμβόλαιο ο ατζέντης της. Εκείνος που της έκλεισε τους δυο πρώτους μικρούς ρόλους της στο Outnumbered του BBC και το Cold Feet του ITV.

Δέκα χρόνια μετά, το μοναχικό κορίτσι που πάντοτε έψαχνε να βρει και να επενδύσει στους φίλους της, όπως κάνει κάθε μοναχοπαίδι, έχει πάρα πολλά να γράψει στο ημερολόγιο που ακόμη κρατάει. Όπως το γεγονός ότι, ενώ όλοι οι υπόλοιποι ήμασταν κλεισμένοι στα σπίτια μας μαγειρεύοντας λόγω του lockdown, η ίδια έγινε διάσημη σε χρόνο dt μέσω του Normal People.

Εκεί που απέδειξε ότι η Daisy είναι από τις γυναίκες που ερωτεύεσαι παράφορα. Εσύ, εγώ και, πάνω από όλα ο φακός. Ένα πλάσμα φτιαγμένο για τη μεγάλη οθόνη, με την εξυπνάδα και την ευαισθησία να ξεχειλίζουν από το βλέμμα της. Και το χαμόγελο, αυτό το χαμόγελο, να σε κάνει να αισθάνεσαι ότι είναι κατακαλόκαιρο και ας έχει έξω βαρυχειμωνιά.

Αμέσως μετά την προβολή του πρώτου επεισοδίου του Normal People και έως και σήμερα, η Daisy δεν έχει προλάβει να περάσει παρά μόνο 10 ημέρες συνολικά στο σπίτι της. Το πρώτο από τα project που επέλεξε (ανάμεσα στις δεκάδες προσφορές που είχε) ήταν το Fresh, η πρώτη καλή ταινία για κανίβαλους εδώ και πολλά χρόνια.

Για τα γυρίσματα του οποίου έφυγε αμέσως στον Καναδά, όπου και έμαθε ότι είναι υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα για το Normal People.

«Μου αρέσει να κάνω μη αναμενόμενες επιλογές. Αυτό κάνουν και οι ηθοποιοί που θαυμάζω, όπως η Tilda Swinton και η Frances McDormand».

Δεν είναι τυχαίο ότι ο συμπρωταγωνιστής της στο Fresh, ο Sebastian Stan του MCU, δέχθηκε να συμμετέχει στο project μόνο αφού έμαθε ότι έχει πει ΟΚ η Daisy. Κάτι που αποδεικνύει ότι η λάμψη της είναι τόσο πασιφανής που οι πάντες κάνουν ουρά για να αρπάξουν μια ηλιαχτίδα από αυτή.

Ένας χαμός για την πάρτη της, δικαιολογημένος κατ’ εμέ, που μπορώ να συγκρίνω μόνο με τον αντίστοιχο όταν πρωτοέσκασε μύτη η Jennifer Lawrence.

Πέρα από το Fresh, η Daisy, που αυτό το καλοκαίρι μοιάζει να είναι ταυτόχρονα παντού, πρόλαβε να παίξει -και πάλι αριστοτεχνικά- τη δολοφονημένη σύζυγο στο καλοφτιαγμένο Under the Banner of Heaven του Disney+, δίπλα στον Andrew Garfield.

Αν και εκείνο το project που εξηγεί το γιατί αυτή τη στιγμή είναι ταυτόχρονα εξώφυλλο ή feature story σε τόσα αντρικά και γυναικεία περιοδικά, είναι η κινηματογραφική μεταφορά του New York Times bestseller Where the Crawdads Sing δια χειρός της Reese Witherspoon (στον ρόλο παραγωγού). Η οποία και την επισκέφθηκε στους βάλτους της Βόρειας Καρολίνας, όπου γίνονταν τα γυρίσματα, προκειμένου να τη γνωρίσει από κοντά.

«Μεγάλωσα παρακολουθώντας την Reese, οπότε ήταν πολύ σημαντική στιγμή για εμένα όταν τη γνώρισα. Έχει τόσο καταπληκτικό μάτι για περίπλοκους χαρακτήρες και ιστορίες με γυναίκες πρωταγωνίστριες».

Ένας ρόλος που και ήθελε το μισό Χόλιγουντ (το κορίτσι που εγκαταλείπουν οι γονείς του στους βάλτους) και ήταν φουλ απαιτητικός για την Daisy που χρειάστηκε να αποκτήσει τη σωστή προσφορά και να μάθει -με τη βοήθεια σχετικού coach- να ψαρεύει και να περπατάει σαν να έχει μεγαλώσει από παιδί ξυπόλυτη στους βάλτους.

Επιπλέον, επειδή επέμενε να κάνει τα δικά της stunts, βρέθηκε και να κάνει βουτιές σε νερά γεμάτα αλιγάτορες.

Το υπαρξιακό της άγχος είναι ακόμα εδώ

Η -ευγενική και καλλιεργημένη- Daisy και πάλι τα κατάφερε. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι της έχει φύγει το υπαρξιακό άγχος που τη συνοδεύει από τότε που, παρότι ήταν αριστούχα μαθήτρια, επέλεξε να μην πάει στο πανεπιστήμιο για χάρη της υποκριτικής.

«Ανησυχούσα ότι οι φίλοι μου θα αποφοιτούσαν από το πανεπιστήμιο και ότι εγώ δεν θα μπορούσα να συνομιλήσω στο επίπεδό τους. Για αυτό και άκουγα επιμελώς podcasts, προσπαθώντας να βρω ενδιαφέροντα πράγματα για να μιλήσω».

Το μόνο σίγουρο, κρίνοντας από όλα τα διθυραμβικά που λένε για αυτή οι ίδιοι οι συνάδελφοί της, είναι ότι δεν θα έχει σύντομα την ευκαιρία να πραγματοποιήσει το εφηβικό της όνειρο και να γίνει music video director.

Το επόμενο σίγουρο είναι ότι η Daisy, που επιμένει να ονειρεύεται ότι μπορεί να είναι character actor και όχι σταρ, μόλις ξεκινά. To αν, σε ένα χρόνο από τώρα, συνεχίσουμε να τη βλέπουμε σε ωραία και διαφορετικά πράγματα αντί σε blockbuster ή mainstream rom com ως νέα Meg Ryan, είναι θέμα παιδείας και αντοχών. Μακάρι να αποδείξει ότι τις έχει.