Η Rebecca Ferguson είναι η νέα βασίλισσα του sci-fi

Τηλεοπτική μεταφορά της post-apocalyptic σειράς βιβλίων, Wool του Hugh Howey (στα ελληνικά κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Anubis), το Silo ξεκίνησε να προβάλλεται πριν από πέντε μόλις ημέρες και ήδη σημειώνει μεγάλες βαθμολογίες σε reviews πλατφόρμες, όπως 8,4/10 στο IMDb, 86% στο rottentomatoes, 75% στο metacritic. 

Η υπόθεσή του διαδραματίζεται σε ένα τοξικό και ερειπωμένο δυστοπικό μέλλον, όπου χιλιάδες άνθρωποι ζουν βαθιά κάτω από τη γη σε ένα γιγάντιο σιλό  (σ.σ. το σιλό είναι κυλινδρική κατασκευή που χρησιμοποιείται για την τροφοδοσία -φόρτωση, εκφόρτωση- και την αποθήκευση χύδην στερεών υλικών, όπως δημητριακά, άμμος, χαλίκι).

Όταν ο σερίφης παραβιάζει έναν βασικό κανόνα της κοινότητας και οι κάτοικοι αρχίζουν να πεθαίνουν μυστηριωδώς, μια μηχανικός ξεκινάει να αποκαλύπτει μυστικά και σκληρές αλήθειες για το μέρος αυτό.

Τον πρωταγωνιστικό αυτό ρόλο κρατάει η ηθοποιός, που τα τελευταία χρόνια έχει χαρακτηριστεί ως η «βασίλισσα του sci-fi». Στη Rebecca Ferguson αναφερόμαστε, που επέλεξε να προσθέσει μία ακόμα ερμηνεία στο sci-fi ρεπερτόριό της. 

Εδώ και μία δεκαετία σχεδόν, η 39χρονη Σκανδιναβή έχει κατορθώσει να χτίσει μία σπουδαία πορεία στο συγκεκριμένο genre, όσο και σε εκείνο των action movies: Από το Life του Daniel Espinosa (2017), το Doctor Sleep του Mike Flanagan (2019) και το Reminiscence της Lisa Roy (2021) μέχρι το franchise του Mission Impossible και το έπος του Dune από τον Denis Villeneuve, που δύο χρόνια μετά είναι έτοιμο φέτος για το δεύτερο μέρος του. 

Πολύ πριν τη δούμε όμως ξανά στον ρόλο της μητέρας του Paul Atreides (Timothée Chalamet), Jessica, η Ferguson μεταμορφώνεται στη Juliette και μας παραδίδει στο Silo μία αξιόλογη ερμηνεία. Την οποία να τονίσουμε ότι λίγο έλειψε να μην τη δούμε στην οθόνη. 

Όπως εξομολογήθηκε η ίδια μιλώντας στο Inverse όταν διάβασε τα πρώτα έξι επεισόδια της σειράς του Graham Yost δεν ενθουσιάστηκε. «Δεν θέλω να αφιερώσω τον χρόνο μου σε ένα σόου που θα τρέξει κάποιες σεζόν και δεν μου αρέσει», είπε στον ατζέντη της και αρνήθηκε την πρόταση του Yost για τον ρόλο. Όμως εκείνος επέμεινε. Ήθελε να μάθει ποιες ήταν οι παρατηρήσεις της. 

«Του τις έστειλα όλες σε ένα μακροσκελές e-mail και μετά από μερικές ημέρες μου έστειλε το ανανεωμένο σενάριο σε κάποια από τα επεισόδια. Είπα αμέσως το “ναι”, όχι γιατί η ιστορία είχε ανανεωθεί με τις δικές μου διορθώσεις, αλλά επειδή με αφορμή αυτά που τους έστειλα ο Graham και η ομάδα του γέννησαν καινούργιες ιδέες και εξέλιξαν προς το καλύτερο τη σειρά. Για να μην μακρηγορώ, κατάλαβα ότι εδώ υπήρχε δημιουργία και διάθεση για συνεργασία».

Κι ενώ το Silo δεν ξεκίνησε για τη Ferguson ως έρωτας με την πρώτη ματιά, σήμερα συγκαταλέγεται στις πιο αγαπημένες της δουλειές, που την πέρασε μάλιστα και πίσω από τις κάμερες στην καρέκλα του παραγωγού. 

Σε πρόσφατη συνέντευξη στο Uproxx, όταν ο δημοσιογράφος τη ρώτησε αν αισθάνεται ότι τη δεδομένη στιγμή ο τίτλος της «βασίλισσας του sci-fi» της ανήκει, του απάντησε αστειευόμενη: «Μπορούμε να μείνουμε στο “βασίλισσα” σκέτο;». «Δίκαιο» της απάντησε. «Έχεις υπάρξει άλλωστε κι αυτό», πρόσθεσε.

Πράγματι, πριν από ακριβώς δέκα χρόνια έπαιξε την Elizabeth Woodville, γνωστή ως η Dame Elizabeth Grey, που έγινε βασίλισσα της Αγγλίας λόγω του γάμου της με τον Βασιλιά Εδουάρδο IV στο ιστορικό βρετανικό δράμα The White Queen, που πλέον έχει ενταχθεί στην πλατφόρμα του Netflix.

Αυτός ήταν ο πρώτος πρωταγωνιστικός της ρόλος στην τηλεόραση -που της χάρισε μάλιστα υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα- και ο τελευταίος, μέχρι που μπήκε στη ζωή της το Silo. 

«Δεν ξέρω αν εγώ βαδίζω διαρκώς προς το sci-fi ή το sci-fi βαδίζει διαρκώς προς τα εμένα. Νομίζω ότι ίσως ο κόσμος αυτός με ιντριγκάρει γιατί είναι ένας ατελείωτος χώρος φαντασίας. Κάποιος με ρώτησε ποια ήταν η αγαπημένη μου ιστορία ως μικρό παιδί. Ήταν η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, ήταν η Αλίκη Μέσα από τον Γυαλί και Ο Μυστικός Κήπος. Ήταν όλοι αυτοί οι ευφάνταστοι κόσμοι που με έκαναν να νιώθω τόσο μικρή και ασήμαντη σε αυτόν τον μεγαλύτερο κόσμο που ζούσα και μεγάλωνα», ήταν η εξήγησή της στην ίδια συνέντευξη σχετικά με το γιατί παίζει συνέχεια σε παραγωγές επιστημονικής φαντασίας.

Από μοντέλο και σερβιτόρα, σταρ στο Χόλιγουντ

Γεννημένη στη Στοκχόλμη από Βρετανίδα μητέρα και Σουηδό πατέρα, η Rebecca Ferguson ξεκίνησε από τα 13 της χρόνια να εργάζεται ως μοντέλο, για την ακρίβεια ως φωτομοντέλο κάνοντας φωτογραφίσεις σε περιοδικά και διαφημιστικά στην τηλεόραση. Αν και προσπάθησε αργότερα να προχωρήσει στο μόντελινγκ, το ύψος της (είναι 1,65μ.) στάθηκε εμπόδιο για τις μεγαλύτερες πασαρέλες της βιομηχανίας της μόδας.

Ωστόσο, δεν πτοήθηκε, η αγάπη της για τον χορό -έκανε από μικρή μπαλέτο, τζαζ, ακόμα και street funk και ταγκό- την οδήγησε τυχαία στην υποκριτική. 

Στα 16 της έκανε την παρθενική της εμφάνιση ως ηθοποιός με τη σουηδική σαπουνόπερα Nya tider (1999–2000), ενώ το 2004 έπαιξε για πρώτη φορά στο σινεμά στο σουηδικό θρίλερ Drowning Ghost. 

Μιας και η οικογένειά της δεν ήταν εύπορη και δεν είχε το προνόμιο να ασχοληθεί αποκλειστικά και μόνο με την ηθοποιία και να κυνηγήσει απρόσκοπτα το όνειρό της, έκανε παράλληλα πολλές περιστασιακές δουλειές: νταντά, σερβιτόρα, πωλήτρια, μεταξύ πολλών άλλων. 

Το breakthrough της ήταν αναμφίβολα ο ρόλος στη σειρά The White Queen και ακριβώς μετά, η συμμετοχή της στο Mission: Impossible–Rogue Nation. Από εκεί και πέρα, όλα πήραν τον δρόμο τους. Καθόλου τυχαία δεθεωρείται σήμερα μία από τις καλύτερες ηθοποιούς της γενιάς της στο Χόλιγουντ.

Γοητευτική, σέξι, δυναμική με σιδερένια θέληση

Εκτός από σπουδαίο ταλέντο, η Rebecca Ferguson είναι μάλλον εκείνη που θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε ως τη σύγχρονη femme fatale του Χόλιγουντ. 

Η αέρινη ομορφιά της με την αλαβάστρινη επιδερμίδα, τα γαλαζοπράσινα μάτια και τα ginger χρώματα σε συνδυασμό με το ότι αποπνέει μία γοητεία, τόσο σέξι και ταυτόχρονα, φίνα, κομψή είναι αδύνατον να την κάνουν να περάσει απαρατήρητη. 

Κυρίως όμως είναι ο δυναμισμός της, η σιδερένια της θέληση να διαγράψει την πορεία της με τους δικούς της όρους, που αιχμαλωτίζει την κάμερα και κατ’ επέκταση την οθόνη, και ο οποίος της χαρίζει μία απίστευτη επιβλητικότητα, αντίστοιχη των παλιών σταρ του αμερικάνικου κινηματογράφου.

Κάπως έτσι, συνειδητοποιείς ότι η μεγαλύτερη επιτυχία της Ferguson είναι μάλλον ότι οι δυναμικοί χαρακτήρες που καλείται να ενσαρκώσει είναι κομμάτια του εαυτού της.