Ινέσσα Αζοϊδου: Η Θεσσαλονικιά ραδιοφωνική παραγωγός που αξίζει να ανακαλύψεις

Μην σε ξεγελάει το όνομά της που είναι Ισπανικό (λόγω ‘φλασιάς’ του -Ποντιακής καταγωγής- πολιτικού μηχανικού μπαμπά της). Το κορίτσι μας είναι βέρα Θεσσαλονικιά με εσάνς από Ρωσία (τόπος καταγωγής της μητέρας της).

‘Συνήθως με περνάνε για Ισπανίδα (λόγω ονόματος), Ιταλίδα ή κάτι άλλο Μεσογειακό. Πάντως σίγουρα όχι για Ελληνίδα’ 

Μην σε ξεγελάει ούτε η σικάτη εμφάνισή της γιατί σε καμία περίπτωση δεν είναι ΜΟΝΟ ένα μοντέλο, παρότι έχει πρακτορείο τόσο στην Θεσσαλονίκη (Top Class International), στο Μιλάνο (G Management) και στη Βομβάη (Inega).

‘Δεν θεωρώ τον εαυτό μου μοντέλο. Ξεκίνησα στα 18 μου, όταν επέστρεψα στην Θεσσαλονίκη (σ.σ. γεννήθηκε στο Ομσκ Ρωσίας, αλλά μεγάλωσε στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας) ως φοιτήτρια στο τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με ειδίκευση στη μετάφραση ρωσικών’

Μην την μπερδέψεις ούτε για μια ακόμη fashion blogger, παρότι η 23χρονη -με τη μαγική φωνή και το σούπερ εκφραστικό πρόσωπο, ξεκίνησε το -πολύ επιτυχημένο- blog (Daily Iness) της όταν ήταν μόνο 14 ετών, αγαπά παράφορα την μόδα και αυτή τη στιγμή είναι -μεταξύ άλλων- ανταποκρίτρια του Fashion TV στο Μιλάνο.

‘Αγαπώ πολύ την μόδα. Μετά τα διαβάσματα του σχολείου καθόμουν στον καναπέ του σαλονιού μέχρι όσο πάει και έγραφα. Συνήθως ήμουν μόνη αφού είμαι μοναχοπαίδι’

Η ίδια χαρακτηρίζει τον εαυτό της δημοσιογράφο. Αυτό δηλαδή που ξεκίνησε να κάνει τόσο σε περιοδικά, τηλεοπτικές εκπομπές στην TV100 στο δημόσιο κανάλι της πόλης ή στο ραδιόφωνο όπου αυτή τη στιγμή μπορείς να την ακούς σε καθημερινή βάση (Plus Radio 102,6, 16.00-19.00).

‘Πρώτη μου δουλειά, από τα 14 μου και μετά, ήταν τα καλοκαίρια σε μαγαζί με σουβενίρ στη Χανιώτη. Ως δημοσιογράφος ξεκίνησα στο περιοδικό Change (free press) όταν διάβασαν το blog μου και μου ζήτησαν να γράψω για αυτούς. Επίσης δούλευα σαν βοηθός αρχισυντάκτη εκεί’ 

Προσοχή. Δημοσιογράφος. Στη λάντζα δηλαδή. Όχι παρουσιάστρια. Τουλάχιστον όχι στην αρχή, παρότι το κορίτσι (που έχει περάσει ένα φεγγάρι από τα Kitchen Bar και το Butler) είναι εντελώς ‘σαν τα κρύα τα νερά’.

‘Tηλεοπτικά ξεκίνησα στη ΤV 100. Ήμουν πρώτα στην κάμερα και στην ηχοληψία και μετά στο control room. Ακόμη και τηλέφωνα σήκωνα. Κάποια στιγμή κάτι είδαν και με έβγαλαν μπροστά’

Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι στα 18 της κατάφερε να κερδίσει μια υποτροφία για το Τμήμα Δημοσιογραφίας από το Πανεπιστήμιο του Seattle. Αυτό το στιγμιότυπο από το οποίο, προσωπικά, θα ξεκινούσα την ιστορία της ζωής της.

‘Έπαιρναν έναν από κάθε χώρα. Έπρεπε να γράψεις ένα άρθρο, ότι ήθελες. Εγώ, μια μέρα που είχα έμπνευση, το καλοκαίρι μετά την 3η λυκείου, έγραψα για το πως η οικονομική κρίση επηρέασε την τέχνη στην Ελλάδα. Και μετά το ξέχασα. Έμαθα ότι κέρδισα την μέρα που νοίκιασα το φοιτητικό μου διαμέρισμα’

Φαντάζομαι δεν χρειάζεται να σου πω κάτι άλλο για να συνειδητοποιήσεις με το σόι πλάσμα έχουμε να κάνουμε και το πόσο αλήθεια κρύβει μέσα της η ατάκα ‘Σαν χαρακτήρας, προσπαθούσα πάντοτε να συνδυάσω το μυαλό με την ομορφιά’

Γιατί η Ινέσσα, της οποίας αγαπημένα της σημεία στη Θεσσαλονίκη είναι το Σέμπρικο, το Tom’s και το Kitchen Bar, ποτέ της δεν έδωσε σημασία στα εκθειαστικά λόγια των αντρών.

‘Δεν ξέρω να σου πω πότε αισθάνθηκα, όπως με ρωτάς, τα βλέμματα των αντρών πάνω μου. Εγώ στο σχολείο π.χ δεν έδινα καθόλου σημασία στα αγόρια. Στόχος μου ήταν να τελειώσω και να βρω γρήγορα δουλειά ώστε να μην επιβαρύνω την μητέρα μου και να μπορώ να παρέχω στον εαυτό μου ότι μικρή πολυτέλεια μπορούσα. Όταν το πέτυχα, όταν άρχισα δηλαδή να αυτοσυντηρούμαι, τότε απελευθερώθηκα’

Για εκείνη η ζωή είναι ένας μαραθώνιος (έχει βγει 3η στη Μακεδονία στα 2χλμ στίβου αντοχής) που τρέχει με πείσμα να κερδίσει.

‘Είμαι όντως πεισματάρα. Θυμάμαι χαρακτηριστικά κάποια στιγμή που μάλωσα με το αγόρι μου και έμεινα κάτω από το σπίτι του επί ώρες μέχρι να κατέβει με σκοπό να τα βρούμε. Παρότι είμαι γενικά πιο παραδοσιακή. Μου αρέσει να κάνει ο άντρας την πρώτη κίνηση. Από την άλλη δεν φοβάμαι, αν κάτι αξίζει τον κόπο, να τσαλακωθώ για να τα καταφέρω’

Τι μένει για το τέλος; Να αξιωθούμε να μας κάνει από κοντά το τραπέζι για να επιβεβαιώσουμε όσα καλά ακούγονται για τα λαχταριστά ρωσικά πελμένι της και τα ποντιακά μακαρόνια που με δεξιοτεχνία φτιάχνει.

‘Το καλύτερο πράγμα στο να έχει κάποιος σχέση μαζί μου, και ταυτόχρονα το χειρότερο, είναι ότι δεν βαριέται ποτέ. Είμαι πολύ αυθόρμητος άνθρωπος. Μπορεί εκεί που καθόμαστε να μου έρθει ξαφνικά μια φλασιά και να τον τραβολογάω για να φύγουμε ταξίδι εδώ και τώρα’