Μπροστά στη Σαμπρίνα, τύφλα να ‘χει η Barbie

Δεκαπέντε χρόνια πριν ‘σκάσει μύτη’ η Δούκισσα Νομικού ήταν η Σαμπρίνα που ενσάρκωνε την Barbie στο αντρικό συλλογικό ασυνείδητο. Με τη μόνη διαφορά ότι η γαλαζομάτα με το φυσικό στήθος, που μεγάλωσε μέχρι τα 15 της στην πρώην Ροδεσία με δυο γκουβερνάντες και προσωπικό οδηγό, διαθέτει και ένα σετ μεσογειακών καμπύλων που κάνουν τη διαφορά.

Έχουν περάσει 21 ακριβώς χρόνια από τότε που το 18χρονο κορίτσι από τη χώρα του Σάκα Ζούλου άφησε τη βούρτσα (“Από μικρή μου άρεσε να παίρνω μια βούρτσα και να πηγαίνω στον καθρέπτη του μπάνιου και να τραγουδάω”) και έπιασε το μικρόφωνο, ανεβαίνοντας για πρώτη φορά στις νυχτερινές πίστες, ένεκα της παθολογικής αγάπης της για τη μουσική (σ.σ. έπαιζε από επτά ετών πιάνο).

Το αντρικό κοινό και οι δισκογραφικές ανταποκρίθηκαν με τα γρήγορα αντανακλαστικά ενός λιονταριού που βλέπει μια λαχταριστή γαζέλα (με λαμπερά γαλάζια μάτια) να κόβει βόλτες στη σαβάνα. Με άλλα λόγια αναγνώρισαν την γονιδιακή υπεροχή της και της έδειξαν τη (σαρκοβόρα) αγάπη τους.

Αυτή η γρήγορη αναγνώριση ήταν κάτι που έκανε την -παθολογικά ντροπαλή- Σαμπρίνα να εύχεται το αδιανόητο. Δηλαδή το να μην υπάρχει ψυχή από κάτω όταν τραγουδάει.

Μόνο που το αντρικό κοινό δεν της έκανε το χατίρι. Όπως δεν της έκανε το χατίρι και όλα τα επόμενα χρόνια καθώς εκείνη έχτιζε σιγά σιγά μια καριέρα που μπορεί να μην έφτασε, για διάφορους λόγους, ποτέ στα ύψη μιας Καίτης Γαρμπή ή μιας Πέγκυς Ζήνα, αλλά την διέκρινε παρ’ ολ’ αυτά μια σταθερότητα.

Σταθερότητα με ενίοτε εξάρσεις όπως όταν πήρε το πρώτο βραβείο το 1994 στο Song Contest, τον ραδιοφωνικό διαγωνισμό της Eurovision στον οποίο συμμετείχε και η Celine Dion. Ή την εποχή που, το 1998, την είχαν επιλέξει οι Ace of Base για να πει ένα τραγούδι αλλά δεν πήγε εξαιτίας της τεράστιας κλειστοφοβίας της.

Αν και, μη γελιόμαστε, δεν είναι η φωνή της ο λόγος που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο Hall of Femme. Αλλά η εκπληκτική ομοιότητά της στην Barbie, όπως θα την σχεδίαζε ένα έφηβο αγόρι. Ακόμη και αν αυτό είναι κάτι που είναι εντελώς κόντρα στο πως είναι στην πραγματικότητα.

Κάτι που είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω από πρώτο χέρι στην μια και μοναδική φορά που εγώ και η -απρόσμενα ικανή στο τάβλι- Σαμπρίνα βρεθήκαμε από κοντά με αφορμή μια συνέντευξη, την εποχή που ήταν ακόμη παντρεμένη με τον Παναγιώτη Λιαδέλλη.

Δεν είχε ιδιαίτερα νόημα να σας μεταφέρω πόσο διαφορετική είναι η Σαμπρίνα στην πραγματικότητα από ότι η δημόσια εικόνα της. Αυτό το πλοίο έχει σαλπάρει προ πολλού. Αυτό  που έχει νόημα να μεταφέρω ότι, χωρίς make up και ρούχα πίστας, το κορίτσι -που μεγάλωσε σε μια φάρμα με πολλά ζώα, αγελάδες και γουρούνια- παραμένει, στα βαθιά 30 της, μια από τις πιο εντυπωσιακές γυναίκες που έχω δει.

Και εντελώς guy friendly, όπως αποδεικνύουν δηλώσεις όπως ‘Μου αρέσει το αίμα πολύ. Μπριζόλες, ωμός κιμάς και τέτοια. Αφού για πρωινό τρώω πάντα μπριζόλα. Ίσως γιατί έχω ομάδα αίματος Ο Ρέζους αρνητικό, αυτή που είχαν και άγριοι που ήταν στις σπηλιές’.

Για την ώρα εκείνη δηλώνει χαρούμενη για τα λάθη που έχει κάνει (‘αλλιώς δε θα ήξερα πόσο δυνατή είμαι’), συνεχίζει να τραγουδά, να μεγαλώνει μόνη της τον γιο της και να ασχολείται φανατικά με την αστρολογία (‘ Αυτό όμως που θα ήθελα αν ήμουν οικονομικά ανεξάρτητη θα ήταν να ασχοληθώ σοβαρά με  την αστρολογία και το σύμπαν. Προς το παρών βγάζω τα ζώδια των φίλων μου’). Και εμείς την αφήνουμε στην ησυχία της.

Η αλήθεια είναι ότι οι δρόμοι μας πλέον δεν συναντιούνται συχνά. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν χαιρόμαστε όποτε την βλέπουμε.