Oι Ελληνίδες της ‘βήτα’ Εθνικής που διεκδικούν άνοδο στη Super League
- 6 ΜΑΙ 2015
Υπάρχουν Ελληνίδες ευρείας κοινής αποδοχής, όπως π.χ. Η Δούκισσα Νομικού (ναι, ναι, με κεφαλαίο). Κανείς δεν πρόκειται να σε κοιτάξει σαν τρελό αν πεις ότι σου αρέσει η Δούκισσα. Ή η Ιωάννα Τριανταφυλλίδου. ‘H η Tζένη Θεωνά. Ή η Παναγιώτα Βλαντή. Ωστόσο θυμάμαι χαρακτηριστικά, την εποχή που ξεκίνησα να δουλεύω στα περιοδικά, τον εκδότη να επιμένει ότι έχω κακό γούστο επειδή του έλεγα πόσο μου αρέσει η Φαίη Ξυλά την εποχή του Λουκουμάδες με Μέλι. Ή, αργότερα, στο επόμενο αντρικό μου περιοδικό, να τρώω ‘κράξιμο’ εξαιτίας της προτίμησής μου στην Φαίη Σκορδά την εποχή που προκαλούσε εγκεφαλικά με τα σορτσάκια της στο TV Mακεδονία.
Ή, λίγο πριν βαρέσουν μπιέλα τα περιοδικά συνολικά, να ‘καβγαδίζω’ εξαιτίας της Έλενας Παπαβασιλείου. Εγώ επέμενα ότι έχει τρελή γκέλα στο αντρικό φύλο και ότι είναι παράνοια να μην την βάλουμε εξώφυλλο (ιδανικά κάθε μήνα). Και εκείνος, ο εκδότης, να μου φωνάζει στη μούρη ότι είναι Βου (όχι ΒΠ, το άλλο βου). Εννοώντας μη woman friendly. Έκανε λάθος. Άσε που, με βάσει το κριτήριο αυτό, εκείνες δηλαδή οι γυναίκες που είναι τόσο in your face σέξι ώστε δύσκολα τις συμπαθούν οι υπόλοιπες γυναίκες, στο άρθρο αυτό θα έπρεπε να συμπεριλάβουμε τις μισές υποψήφιες του περσινού ONEWOMAN.
Συγκεκριμένα την τρίτη στην κατάταξη Πηνελόπη Αναστασοπούλου, την 14η Όλγα Φαρμάκη, την 15η Χριστίνα Μουστάκα (μην κοιτάς πόσο την αποθεώνουμε εμείς, δες τι λέει για εκείνη η κοπέλα σου), την 18η Τζούλια Νόβα, την 20η Ρία Αντωνίου, την 26η Χριστίνα Στεφανίδη, την 38η Κατερίνα Στικούδη, την 41η Χριστίνα Κολέτσα, την Νο 70 Νταιάνα Ιγροπούλου και άλλες πολλές.
Δεν είναι τυχαίο που η παραπάνω φωτό είναι της Χριστίνας. Αποτελεί, κατ’εμέ, χαρακτηριστικό παράδειγμα γυναίκας που θα έπρεπε να παίζει στην Super League της αντρικής εκτίμησης. Να είναι δηλαδή ΔΝ αποδοχής (Δούκισσας Νομικού τύπου δηλαδή). Διαθέτει το σώμα. Και διαθέτει και το μυαλό.
Αλλά ας πάμε στο θέμα μας γιατί αρκετά μιλήσαμε για κορίτσια που δεν είναι με τίποτα “βήτα” Εθνική. Πάμε σε αυτές που είναι και ζητάνε την άνοδο.
Τα δυνατά χαρτιά για άνοδο
Ξεκινάμε λοιπόν την λίστα μας με την αναγκαία ειδική αναφορά στο No11 της κατάταξης του Onewoman, την Δήμητρα Αλεξανδράκη. Όχι, δεν είναι ‘παρεξηγημένη’. Παίζει στην κατηγορία ‘ταξιδεύω σε όλο τον κόσμο και ανεβάζω φωτό στο instagram’ που της αρμόζει.
Μαζί με καλές της φίλες όπως η Άννα Διαμαντοπούλου (ένα κορίτσι για το οποίο δεν έχω άποψη γιατί ποτέ δεν είχε την ευκαιρία να φωτογραφηθεί με σωστές συνθήκες και να πάρει τα εξώφυλλα που της ‘ανήκουν’).
Ωστόσο αυτό συμβαίνει, το ότι δεν βρίσκεται η Αλεξανδράκη στην Super League, επειδή εκείνη το επέλεξε και όχι επειδή δεν διαθέτει τα προσόντα. Είναι σημαντικό να γίνει αυτή η διάκριση. Ότι δηλαδή η Δήμητρα θα μπορούσε να είναι, αν το ήθελε, κανονικό μοντέλο. Βέβαια, ποτέ δεν είναι αργά. Στην τελική, αν και εκείνη της κλήρωνε καλός manager που θα την βοηθούσε να κάνει καριέρα στην Ιταλία, όπως η Ρία Αντωνίου, θα δικαιούταν αυτόματη αναβάθμιση. Ή αν, όπως η συμπαίκτριά της στο Next Top Model, Ντένια Αγαλιάνου, είχε την περιπέτεια μέσα της και κατέληγε να είναι -όπως εκείνη- πρωταγωνίστρια σε δημοφιλή μεξικάνικη σαπουνόπερα.
Ή αν πήγαινε -και τα πήγαινε καλά- στο Dancing with the Stars. Όπως δηλαδή συνέβη στην Ειρήνη Παπαδοπούλου, την πιο γυμνασμένη Ελληνίδα μετά την Ελένη Πετρουλάκη, που είδε φέτος τις μετοχές της να εκτοξεύονται. Και στη νύχτα και στη μέρα.
Οι τραγουδίστριες που διεκδικούν την άνοδο
Μιας και μιλήσαμε για τραγουδίστριες, ας συνεχίσουμε με αυτές . Άλλωστε είναι ο πιο ‘παρεξηγημένος’ κλάδος. Εκείνες που είναι δυσκολότερο να γίνουν ΔΝ αποδοχής.
Ας ξεκινήσουμε με τα εύκολα, ανεβάζοντας κατηγορία τις Στέλλα Καλλή και Ελένη Χατζίδου. Και οι δυο το έχουν κερδίσει, βάσει της προσπάθειας αυτο-βελτίωσης που έχουν κάνει. Ακολουθώντας στο δρόμο που χάραξε πρόσφατα η Ελένη Φουρέιρα.
Ας συνεχίσουμε επαναφέροντας στην Super League την Νάνσυ Αλεξιάδη, την οποία θυμήθηκα παίρνοντας από το Γκάζι και βλέποντας που εμφανίζεται αυτή τη στιγμή. Ναι, έχει δύσκολο χαρακτήρα. Ωστόσο το πρόσωπό της συνεχίζει να είναι εκπληκτικό. Άσε που μας ‘χρωστάει’ μια σέξι φωτογράφηση. Ειδικά τώρα που, με τα χρόνια, έχει γίνει πιο…καμπυλωτή.
Οι καμπύλες, από την άλλη, ποτέ δεν ήταν πρόβλημα για την Άρτεμις Αλεξανδράτου http://www.oneman.gr/gynaikes/special_edition/ta-koritsia-sta-notia-proastia-einai-seksi.3184899.html . Η ΔΝ αποδοχή, ωστόσο, πάντα της έλειπε.
Εγώ, πάντως, με βάσει τα φυσικά προσόντα, θα την ανέβαζα σούμπιτη Super League. Όπως θα ανέβαζα και την -παντρεμένη και μανούλα πλέον-Θέλξη. 184 εκατοστά είναι αυτά. Δεν μπορείς και δεν πρέπει να τα ‘απαξιώνεις’ έτσι απλά.
Από την άλλη, είμαι ο ίδιος άνθρωπος που είχα φάει κόλλημα -ειδικά όταν την γνώρισα από κοντά- με την Βιβή Μαστραλέξη (Δεν ξέρω, κάτι μου έκανε ο συνδυασμός πράσινων ματιών και μαλλιού Κλεοπάτρας). Ο ίδιος που ζητάει -χωρίς να την έχει ακούσει να τραγουδά έστω και νότα- να ανεβάσουμε εδώ και τώρα κατηγορία την Ειρήνη Παρίση.
Για ευνόητους λόγους
Τα μοντέλα που θα έπρεπε να είναι σουπερλιγκάτα
Συμπαθώ πολύ την Χρύσα Δρακάκη. Και θεωρώ το κορμί της αψεγάδιαστο. Ωστόσο δεν θα την ανέβαζα κατηγορία. Λόγω κορμιού (και πλατινέ μαλλιού) είναι μια χαρά ως sex symbol.
Αντιθέτως η Πειραιώτισσα Αγγελίνα Ματαλιωτάκη, ένα κορίτσι που έκανε άντρες-γυναίκες να πέφτουν πάνω σε τοίχους την πρώτη φορά που μπήκε στα γραφεία, θα έπρεπε να έχει κάνει καλύτερη και μεγαλύτερη καριέρα από ότι της κλήρωσε.
Προσωπικά την θεωρώ όντως ίδια κλάση με την Δούκισσα. Στο μελαχρινό πάντα. Και όχι, δεν υπερβάλλω. Κατά τα άλλα στη μάχη της ανόδου θα ήθελα να δω την Μπέτυ Κουράκου, επίσης πιο όμορφη από ότι ‘μυαλωμένη’.
Tην τελευταία Playmate, Ηρώ Λεγάκη. Γεμάτη προσόντα αλλά, προσωπική μου εκτίμηση αυτή, λίγο τεμπέλα. Καθώς επίσης την Ίνα Σιδέρη του Θέμου.
Tι μένει για το τέλος; Ένα γειαχαραντάν στην Βίκυ Μανώλη, νικήτρια του Miss Europe Face 2005 και γνωστή από τη σχέση της με το Φουστάνο, που είδαμε ξανά φέτος στο Σεφερλή. Σικάτη και λαχταριστή.
Και ένα ‘με εσένα τα λέμε αργότερα’ στην Κρητικιά Μαρία Τσαγκαράκη, γνωστή από τις διαφημίσεις εταιρίας στοιχημάτων. Ένα μοντέλο σαφώς ΔΝ επιπέδου, επιτομή της ελληνικής ομορφιάς, για την οποία είναι μεγάλη παράλειψη που δεν έχουμε μιλήσει πιο διεξοδικά ως τώρα.