Οι πιο αντρικές φωτογραφήσεις των 90s

Αυτές είναι ζόρικες δουλειές! Αντρίκιες! Να ανατρέξεις 15 χρόνια πίσω, να θυμηθείς τις ελληνίδες εκείνες που διαμόρφωσαν το γούστο σου στις γυναίκες, να βρεις τις φωτογραφήσεις τους και να διαλέξεις εκείνη τη μία που σε έκανε να ξεστομίσεις ένα μακρόσυρτο “ουάου”. Ιδού το αποτέλεσμα του δικού μας ”πισωγυρίσματος”!

Ο Χρήστος Χατζηιωάννου θυμάται την Ίνα Λαζοπούλου στις φοινικιές

1996 ήταν; 1997; Μάλλον και τα δύο γιατί ήταν δύο τα εξώφυλλα της στο MAX που έμειναν για πάντα χαραγμένα στο μυαλό. Κι εκείνο που θυμάμαι πιο πολύ από όλα είναι ένας χαρακτηρισμός “Κώλος πανσέληνος”. Για το αρκετά αθώο μυαλό ενός τύπου που μόλις είχε πάει Γυμνάσιο, αυτός ο τίτλος ήταν αρκετός για την φαντασία να οργιάσει.

Η Λαζοπούλου με ένα μαύρο κορμάκι στην μία φωτογράφηση και με ένα ψάθινο βρακί, φτιαγμένο από καλάμια στην άλλη. Με ένα φύλλο συκής στην μία, με άμμο στην άλλη. Πόσο καινούρια μου φαίνονταν όλα αυτά, πόσο πρωτοποριακά σε σχέση με τα κλασικά Playboy. Τι κι αν στα υπόλοιπα τεύχη που συνέλεγα το γυμνό ήταν περισσότερο και πιο αισθησιακό.

Τι κι αν Ζυγούλη, Τσιντικίδου, τουτουντζή, Καγιά γδύνονταν για πρώτη φορά στη ζωή τους. Το καλοκαιρινό εξώφυλλο με την Ίνα στις φοινικιές ήταν πάντα πρώτο στην στοίβα με τα περιοδικά. Ίσως να είναι και ακόμα εκεί, πάνω πάνω στην στοίβα, στο καταχωνιασμένο πια ντουλάπι. Όχι, δεν είναι η πιο ωραία γυναίκα στον κόσμο. Ναι, τώρα δεν μπορείς να την κοιτάξεις και να μην ξενερώσεις. Αλλά αυτή η αγάπη μου για την Ίνα κράτησε περισσότερο από μια πανσέληνο. Ξέρεις για ποια πανσέληνο μιλάω.

Ο Θωμάς Σγουρός ίδρωσε για να καταλήξει στην ασπρόμαυρη Ελένη Πετρουλάκη στο Max

Ίδρωσα για να καταλήξω. Περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Ίσως γιατί τα 90s είναι μποτιλιαρισμένα με αρχετυπικές φωτογραφήσεις γυναικών που πλέον (λόγω καλού γάμου, κακού πλαστικού ή μητρότητας) είναι εκτός κυκλοφορίας. Η πρώτη εικόνα που μπούκαρε στο μυαλό μου, ήταν η Ματσούκα καλυμμένη με σοκολάτα στο Nitro. Αλλά την απέρριψα για λόγους κοινοτυπίας.

Το ίδιο που μου συνέβη με την Γωγώ να φοράει μόνο ένα κόκκινο καναπέ (Nitro), την Κάρτσωνα να γλείφει το τακούνι της (Nitro),  το γκρο πλαν στο αριστερό στήθος της Μπαλατσινού (Max) ή τον Πακιστανό να σερβίρει ένα ποτήρι κόκκινο κρασί στην Ειρήνη Σκλήβα (στην γυμνή φωτογράφηση που κυκλοφόρησε αμέσως μόλις στέφθηκε Μις Υφήλιος). Από την άλλη είναι πολύ δύσκολο να εξηγήσω σε κάποιον που δεν ήταν παρών γιατί οι Ιωάννα Παπαδημητρίου, Ίνα Λαζοπούλου και Ιωάννα Σουλιώτη (καμία από τις οποίες δεν έχει κάνει εξαιρετική φωτογράφηση) αξίζουν όρθιο χειροκρότημα για την συμβολή τους στην Ιστορία του έθνους.

Οπότε, ας περάσουμε σε κάτι πραγματικά ανεπανάληπτο, κάτι που όμοιο του δεν είχαμε δει ως τότε και πιθανόν να μην ξαναδούμε ποτέ. Το στήθος (100% φυσικό) της Ελένης Πετρουλάκης στο ΚΛΙΚ. Σε όλη την μαυρόασπρη, faux Νιουτονική του, μεγαλοπρέπεια.

Ο Ηλίας Αναστασιάδης δεν ξεπέρασε ποτέ τη Σοφία Αλιμπέρτη του MAX

Έτρεφα ανέκαθεν εκτίμηση στις γυναίκες που αντιδρούσαν εντυπωσιακά σε έναν χωρισμό. Η Σοφία Αλιμπέρτη δεν άλλαξε κάτι ριζικά στην εμφάνισή της μετά από αυτόν με τον Γιάννη Πάριο. Ούτε στον τρόπο που ντύνεται. Απλά ξέδωσε με τη μοναδική γυμνή φωτογράφιση της ζωής της, τον Οκτώβριο του ’99, στο φακό του Γιώργου Μεστούση. Για το ασπρόμαυρο του θέματος, τα έχουμε ξαναπεί. Βοηθά στην ταχύτερη αφομοίωση του shooting στην κατηγορία “κλασικά”.

Εντάξει, η υπόλοιπη μισή αλήθεια είναι ότι ήμουν ερωτευμένος μαζί της από καταβολής των 80s φιλμ του Γαρδέλη και του Πάνου Μιχαλόπουλου και πως μετά από τη συγκεκριμένη φωτογράφιση, τίποτα δεν είναι ίδιο μέσα μου κάθε φορά που ακούω/βλέπω/χαζεύω μια ΣΕΞΙ φωτογράφιση. Με λένε Ηλία, σε λένε Σοφία. Έλα, τα ονόματά μας κάνουν και ρίμα.

Λίγο λευκό, λίγο θάλασσα και την Εύη Αδάμ στο Playboy ο Στέλιος Αρτεμάκης

Γυναίκες στα 90s υπήρξαν πολλές. Άλλες είχαν το πρόσωπο, άλλες το σώμα, άλλες τον κώλο και άλλες ήταν ΓΥΝΑΙΚΕΣ όπως θα έπρεπε να είναι όλες οι γυναίκες. Δηλαδή γυναίκες! Όχι κοριτσάκια. Όχιι τσόκαρα. Όχι στρινγκάκια (και ας είχαν το κορμί για να τα αναδειξουν). Αλλά μη γελιόμαστε, γυναίκες που είχαν όλο το πακέτο στις δύο περασμένες δεκαετίες ήταν μετρημένες στα δάκτυλα: Εύη Αδάμ, Ίνα Λαζοπούλου, Μαρίνα Τσιντικίδου, Βίκυ Κουλιανού, Δήμητρα Ματσούκα, Ιωάννα Σουλιώτη και οριακά (για 90s) η Νίκη Κάρτσωνα.

Και αφού ο Χατζηιωάννου έσπασε το παγκόσμιο ρεκόρ απάντησης σε κοινό θέμα για να προλάβει τις φοινικιές της Ίνας Λαζοπούλου υποχρεωτικά πρέπει να πάω στο second best thing της δεκαετίας. Το καλοκαίρι του 1996 λοιπόν (σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες από τον Πάνο Κοκκίνη), η -άρτι αφιχθείς από τας Ευρώπας- Εύη ενσαρκώνει το ελληνικό καλοκαίρι. Ήλιος, λευκό, γαλάζιο, μινιμαλισμός, Κυκλάδες και η ιδεοτυπική  ελληνική ομορφιά σε όλο της το μεγαλείο!

Ο Μάνος Μίχαλος τις χρωστάει αυτές 200 λέξεις στη Νόνη Δούνια του Playboy

Θα μπορούσα να κλέψω χωρίς να το πάρετε χαμπάρι (άντε, ο Χατζηιωάννου και ο Σγουρός που έχουν επίσης data entries με τα γυμνά της ελληνικής τυπογραφίας, θα το καταλαβαίναν – ίσως). Να σας πω ότι αυτή η φωτογράφηση της πιο σέξι (και όχι αφοπλιστικά όμορφης -με την έννοια των τέλειων χαρακτηριστικών) γυναίκας της δεκαετίας του 90, δεν έγινε το 2001, αλλά π.χ. το 1999. Ακόμη και στο Google δύσκολα θα το εξακριβώνατε, αλλά να σας πω την αλήθεια, δεν με ενδιαφέρει η άποψή σας και θα σας εξηγήσω γιατί:

Πρώτον, ο Αναστασιάδης έγραψε για την Αλιμπέρτη στο Max (ο Χατζηιωάννου είναι μάρτυρας ότι το είχα πει πρώτος). Δεύτερον, η Δούνια είναι γυναίκα των 90’s και αυτή η φωτογράφηση σίγουρα δεν είναι των zeroes. Φωτογραφήσεις των zeroes είναι της Φαρμάκη, της Μπάστα, της Κολέτσα. Όχι της Νόνης. Η Νόνη στα zeroes παντρεύτηκε, έκανε παιδιά και μας άφησε με τις φωτογραφικές αναμνήσεις μιας άλλης εποχής. Και για τελειώνουμε: δεν θα είχα καμία άλλη ευκαιρία για να αφιερώσω έστω 200 λέξεις σε αυτή τη φωτογράφηση. Και πιστέψτε με, μην με κόψετε από το αφιέρωμα. Τις χρωστάω αυτές τις 200 λέξεις.