Όλοι μιλάνε για την Δανάη Σκιάδη

Δεν μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από πάνω της. Τότε και τώρα. Επιπλέον χωρίς να μπορείς να προσδιορίσεις το γιατί. Ναι, είναι καλή ηθοποιός. Αλλά δεν είναι αυτό. Ναι, είναι προσιτά όμορφη. Όχι όμως σε βαθμό που να τρομάζει. Οπότε, τι; Δεν ξέρω. Ίσως ότι, παραδόξως για ηθοποιό, δεν την νοιάζει καθόλου να ξέρεις το όνομά της.

Δέχθηκε και, παρά την απειρία της, τα πήγε μια χαρά. Ακόμη και στις γυμνές σκηνές. Kάτι που δεν το λες και συνηθισμένο. Ειδικά ως ντεμπούτο. Ειδικά από κάποια που αντιμετωπίζει την υποκριτική στα πολύ σοβαρά.

Όσον αφορά το αν ο χαρακτήρας που έπαιζε, ένα κορίτσι που ήθελε να γίνει διάσημη, είχε σχέση με τον δικό της χαρακτήρα, ήταν δηλαδή κάτι που είδε ο Ντένης Ηλιάδης σε εκείνη, η απάντηση είναι ένα κατηγορηματικό όχι.

Κάτι που απέδειξαν και τα χρόνια που πέρασαν με την Δανάη να κάνει τα δικά της στην τηλεόραση (10η εντολή, Άγρια Παιδιά), στο θέατρο και τον κινηματογράφο (Dead Europe, Fugitive Pieces).

Πάντα με πιο χαρακτηριστικές στιγμές, για το ευρύ κοινό, το 4 του Παπακαλιάτη.

Και στον κινηματογράφο το Alter Ego δίπλα στον Σάκη Ρουβά (με το χαρακτηριστικό κούρεμα που ακόμη και τώρα με κάνει να λύνομαι στα γέλια).

Στο ‘Όνειρο Ήταν’, στο οποίο υποδύεται ένα κορίτσι που το απήγαγε ένας άντρας και το κράτησε όμηρο για 14 χρόνια, κάνει εξαιρετική δουλειά. Πείθει. Όπως πάντα. Και υπενθυμίζει ότι, μερικές φορές, οι πραγματικά γοητευτικές γυναίκες είναι εκείνες που δεν σου επιτρέπουν να ξέρεις τίποτα για εκείνες.

Επίσης εκείνες που δεν διαφημίζουν την ομορφιά τους αλλά σου επιτρέπουν να την γνωρίσεις και να την αναγνωρίσεις σταδιακά και υπόκωφα.

Στα 30 της πλέον (σ.σ. αν και συνεχίζει, όταν είναι αμακιγιάριστη, να μοιάζει 18) οι επιλογές της παραμένουν υποδειγματικές. Όσον αφορά για το πέρασμα του χρόνου, εκείνη, σε αντίθεση με ότι συμβαίνει συνήθως με τις ωραίες γυναίκες, το βλέπει διαφορετικά.

Και η Δανάη τον έχει προστατεύσει. Πλήρως. Για το τέλος η απάντησή της περί ονείρων μέσω του στίχου ‘τα όνειρά σου μην τα λες γιατί μια μέρα κρύα μπορεί και οι φροϋδικοί να βγουν στην εξουσία’. Hardcore φάση, δεν συμφωνείς;