Τι σχέση έχει η Μαριάντα Πιερίδη με τον Σκαθαροζούμη;

Την πρώτη φορά που την συνάντησα ήταν να στέκεται μπροστά στην XXL γυμνή γιγαντοαφίσα της. Ήταν Ιούνιος του 2005 και το πρώτο τεύχος του Maxim με εκείνη στο εξώφυλλο είχε πουλήσει το ασύλληπτο 75.000 τεύχη. Απόδειξη ότι η μινιατούρα Κύπρια είχε ανέκαθεν τον τρόπο της να μιλάει στον αντρικό ‘’ψυχισμό’’.

Το να αποκαλέσεις την Μαριάντα άλλη μια σέξι τραγουδίστρια δείχνει αν μη τι άλλο έλλειψη φαντασίας. Γιατί το ότι, στα 38 της, διαθέτει ακόμη κορμί 20άρας (ένεκα των χρόνων που πέρασε κάνοντας ενόργανη στον Πανελλήνιο και αμέτρητων ωρών καθημερινής γυμναστικής) είναι αυτό που βγάζει μάτι.

Εξίσου δεδομένο είναι το που εστιάζει συνήθως το αντρικό μάτι όταν την αντικρίζει (σ.σ. ακολούθα το δρόμο που δείχνει το τατού της, χαμηλά στην ‘’πλάτη’’).

Καθώς επίσης και το γεγονός ότι πρόκειται για μια γυναίκα που –μετά από δυο γάμους στα πεταχτά και μια σχέση οχτώ χρόνων- ξέρει πολύ καλά τις βρωμιές που έχεις στο μυαλό σου. Με την μόνη διαφορά ότι, μεταξύ μας, εκείνη παίζει και να έχει χειρότερες.

Αυτό που θέλω να πω, το συμπέρασμα που έχω καταλήξει μετά τις δεκάδες ώρες που έχω περάσει με την Μαριάντα μιλώντας για την γεμάτη, συναρπαστική, περιπετειώδης ζωή της (πάντα στα πλαίσια συνεντεύξεων που έχουμε κάνει) είναι ότι πρόκειται για μια βασανιστικά έξυπνη γυναίκα.

Όχι κουτοπόνηρη, σεξοπόνηρη ή street smart όπως κάποιες άλλες τραγουδίστριες. Αλλά αυθεντικά έξυπνη.

Ενώ επίσης διαθέτει -εντελώς απρόσμενα- πλήρη αυτογνωσία του ποια είναι, τι κάνει, πόσο καλό ή κακό είναι αυτό και τι λες εσύ (ή η γυναίκα σου) για εκείνη και το ”επίπεδό” της πίσω από την πλάτη της.

Στο τέλος της ημέρας η Πιερίδη εξακολουθεί να είναι η μεγαλωμένη με αυστηρές αρχές Κύπρια κόρη αξιωματικού του πολεμικού ναυτικού που προσπαθεί να συνεχίσει να βγάζει το μεροκάματό της κάνοντας αυτό που αγαπά, το να τραγουδά, (σ.σ. η μαμά της είναι –πέρα από δικηγόρος- δασκάλα πιάνου και ο παππούς της ψάλτης), για όσο μεγαλύτερο διάστημα μπορεί.

Χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα τον ρόλο της ως ραδιοφωνική παραγωγός ως μια μορφή δημόσιας ψυχανάλυσης.  

Κατ’ εμέ όλη της η ουσία κρύβεται στο πονηρό χαμόγελο της (εντελώς ισάξιο του Σκαθαροζούμη). Εκείνο που αβίαστα φωτίζει το πρόσωπο της όταν σκέφτεται τις σκανταλιές που έχει κάνει ή σχεδιάζει να κάνει.

Το ίδιο που χρησιμοποιεί για να σε κάνει να κομπλάρεις όταν σε δει να την κοιτάζεις οπουδήποτε πέρα από τα μάτια. Ή για να σε ρωτήσει –αν είσαι φίλος της- ποια σου αρέσει από τις γκόμενες του απέναντι τραπεζιού για να πάει να στην φέρει πακέτο στα γόνατά σου.

Γιατί αυτό που θέλει η Μαριάντα πάνω από όλα είναι να περνάνε καλά (συναρπαστικά, πάντα στην καλή τσίτα) όσοι είναι γύρω της. Από τα σκυλάκια της, τον –εκάστοτε- σύντροφό της, τους φίλους της και τους πελάτες στα μαγαζιά που εμφανίζεται. 

Πλέον αυτή η φυσική της προδιάθεση να προσφέρει θέαμα και να ανεβάσει τα αίματα βρήκε εφαρμογή στην πίστα του Dancing with the stars. Για 3 εβδομάδες.

Εκεί που απέδειξε τις προηγούμενες Κυριακές ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο σέξι από την σπίθα στο βλέμμα μιας γυναίκας που ξέρει στο πετσί της ότι -για να δανειστώ μια ”αμαρτωλή” φράση για την οποία είμαι σίγουρος ότι θα με κράξετε- η ζωή είναι πολύ μικρή για να είναι θλιβερή. 

Αρκεί να έχεις το σωστό ”παρεάκι”.